Σκοπιμότητα ή μ@λ@κί@; Αυτό είναι το θεμελιώδες φιλοσοφικό ερώτημα, που αφορά τα περισσότερα από όσα θαυμαστά συμβαίνουν γύρω μας, στο σύμπαν του Υπαρκτού Ελληνισμού. Και τίθεται εκ νέου, με αφορμή το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να καταθέσει υπόμνημα κατά της συμμετοχής των λεγομένων «Σπαρτιατών» στις ευρωεκλογές, τρεις ημέρες μετά την εκπνοή της προθεσμίας. Το γεγονός ότι ο αρμόδιος τομεάρχης του κόμματος, Αλέξανδρος Αυλωνίτης, τόνισε στη σχετική δήλωσή του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατέθετε «σήμερα κιόλας» το υπόμνημα είναι μία ένδειξη ότι επρόκειτο για ολιγωρία. Το ξέχασαν, το παρέλειψαν, δεν τους πέρασε από τον νου ότι υπήρχε προθεσμία; Ολα είναι δυνατά. Το αδύνατο, πάντως, είναι ο κ. Αυλωνίτης να είχε επίγνωση και να αυτοσαρκαζόταν με το «σήμερα κιόλας». Αυτοσαρκασμός στην πολιτική δεν υπάρχει. Αν όμως ήταν σκοπιμότητα; Πώς μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο, όταν μάλιστα η πιθανή συμμετοχή των «Σπαρτιατών» είναι προς το συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ, διότι θα προσελκύσει δεξιούς ψηφοφόρους, οι οποίοι διαφορετικά θα μπορούσαν να ψηφίσουν ΝΔ; Η πολυδιάσπαση της δεξιάς ψήφου προδήλως ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθεια του Κασσελάκη να καταπλήξει την Ελλάδα και την Ευρώπη, όπως σκοπεύει. Ομως, ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει όντως αυτή τη σκοπιμότητα, είναι άσκοπο και εν τέλει ανόητο να την αποκαλύπτει, διότι με τον τρόπο αυτόν καρφώνεται: κλείνει το μάτι στους ακροδεξιούς και μάλιστα σε κοινή θέα! Υπάρχει λόγος; Επειτα, η παράλειψη από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ δεν βοηθά σε τίποτα τους «Σπαρτιάτες», καθώς σχετικά υπομνήματα έχουν υποβάλει στη Δικαιοσύνη τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Συμπεραίνω, ως εκ τούτου, ότι μεταξύ των δύο όρων του θεμελιώδους φιλοσοφικού ερωτήματος, που έθεσα στην αρχή, ισχύει ο δεύτερος…

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ". 24/04/24

«Σήμερα κιόλας»


Σκοπιμότητα ή μ@λ@κί@; Αυτό είναι το θεμελιώδες φιλοσοφικό ερώτημα, που αφορά τα περισσότερα από όσα θαυμαστά συμβαίνουν γύρω μας, στο σύμπαν του Υπαρκτού Ελληνισμού. Και τίθεται εκ νέου, με αφορμή το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να καταθέσει υπόμνημα κατά της συμμετοχής των λεγομένων «Σπαρτιατών» στις ευρωεκλογές, τρεις ημέρες μετά την εκπνοή της προθεσμίας. Το γεγονός ότι ο αρμόδιος τομεάρχης του κόμματος, Αλέξανδρος Αυλωνίτης, τόνισε στη σχετική δήλωσή του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατέθετε «σήμερα κιόλας» το υπόμνημα είναι μία ένδειξη ότι επρόκειτο για ολιγωρία. Το ξέχασαν, το παρέλειψαν, δεν τους πέρασε από τον νου ότι υπήρχε προθεσμία; Ολα είναι δυνατά. Το αδύνατο, πάντως, είναι ο κ. Αυλωνίτης να είχε επίγνωση και να αυτοσαρκαζόταν με το «σήμερα κιόλας». Αυτοσαρκασμός στην πολιτική δεν υπάρχει.

Αν όμως ήταν σκοπιμότητα; Πώς μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο, όταν μάλιστα η πιθανή συμμετοχή των «Σπαρτιατών» είναι προς το συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ, διότι θα προσελκύσει δεξιούς ψηφοφόρους, οι οποίοι διαφορετικά θα μπορούσαν να ψηφίσουν ΝΔ; Η πολυδιάσπαση της δεξιάς ψήφου προδήλως ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθεια του Κασσελάκη να καταπλήξει την Ελλάδα και την Ευρώπη, όπως σκοπεύει. Ομως, ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει όντως αυτή τη σκοπιμότητα, είναι άσκοπο και εν τέλει ανόητο να την αποκαλύπτει, διότι με τον τρόπο αυτόν καρφώνεται: κλείνει το μάτι στους ακροδεξιούς και μάλιστα σε κοινή θέα! Υπάρχει λόγος; Επειτα, η παράλειψη από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ δεν βοηθά σε τίποτα τους «Σπαρτιάτες», καθώς σχετικά υπομνήματα έχουν υποβάλει στη Δικαιοσύνη τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Συμπεραίνω, ως εκ τούτου, ότι μεταξύ των δύο όρων του θεμελιώδους φιλοσοφικού ερωτήματος, που έθεσα στην αρχή, ισχύει ο δεύτερος…

ΩΡΑΙΑ ΙΔΕΑ

Πολύ καλή η πρωτοβουλία του βουλευτή Νότη Μηταράκη να ζητήσει, με ερώτηση του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, «τη δημιουργία ειδικής ομάδας εργασίας, που θα δίνει λύσεις στο φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης»! Ακούγεται στρυφνό, αλλά είναι κάτι πολύ απλό: στις περιπτώσεις που οι γονείς αλληλομηνύονται, συχνά μάλιστα με πολλαπλές μηνύσεις, για την επιμέλεια του παιδιού, αυτές οι μηνύσεις να διεκπεραιώνονται από κοινού. Πολύ σωστό και λογικό.

Θα ήταν καλύτερα όμως, αν η ομάδα εργασίας ήταν έφιππη. Νομίζω ότι θα προσέδιδε στον θεσμό που εισηγείται ο κ. Μηταράκης ένα πρόσθετο κύρος. Αλλωστε, ο ίδιος ο καλός βουλευτής ανέπτυξε τις σκέψεις του στη Βουλή, χρησιμοποιώντας στρατιωτική ορολογία. Για την ταχεία και αποτελεσματική διεκπεραίωση, λ.χ., ζήτησε «να υπάρχουν ειδικά φυλάκια με δικαστές που γνωρίζουν καλά τα θέματα του οικογενειακού δικαίου». Φυλάκια; Αν λοιπόν μιλάμε για «φυλάκια δικαστών», τότε γιατί όχι έφιπποι δικαστές; Θα πρότεινα μάλιστα θωρακοφόροι. Και οι Αγγλοι και οι Γάλλοι και οι Ιταλοί έχουν από αυτούς. Γιατί όχι και εμείς; Ας είναι και δικαστές, τι πειράζει; Για όσους ενδεχομένως δεν θα μπορούν, για ευνόητους λόγους, να σκαρφαλώσουν σε κέλητα του ιππικού, η Υπηρεσία θα διαθέτει γαϊδουράκι…

ΓΙΑ ΠΙΣΤΟΥΣ

Το μήνυμα του ΚΚΕ στους νέους ψηφοφόρους, μέσω TikTok, καταλήγει με την εξής προτροπή: «Μη το σκέφτεσαι! Μόνο ΚΚΕ». Πραγματικά πολύ εύστοχη η προτροπή, διότι αναδεικνύει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που προσφέρει ο Μαρξισμός στους πιστούς του. Μολονότι η νεότερη από τις μεγάλες, τις ιστορικές θρησκείες της ανθρωπότητας, ο Μαρξισμός, όπως ακριβώς ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ, έχουν απαντήσεις και έτοιμες λύσεις για όλα, ώστε ο πιστός να απαλλάσσεται από το μεγαλύτερο βάσανο της ανθρώπινης ζωής: τη σκέψη. Δεν χρειάζεται να σπας το κεφάλι σου για να διακρίνεις το σωστό ή το δίκαιο· έχεις έτοιμες απαντήσεις για όλα, αρκεί εσύ να μη σκέφτεσαι! Αυτή τη δουλειά θα την κάνουν οι αρχιερείς στα ανώτατα όργανα του κόμματος. Επομένως, το σωστό δεν είναι «μη το σκέφτεσαι, μόνο ΚΚΕ». Το σωστό είναι «αν δεν θες να σκέφτεσαι, μόνο ΚΚΕ».