Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο κ. Τασούλας αξίζει τα συγχαρητήρια που ακούει για τον άψογο χειρισμό της υπόθεσης. Εγείρονται όμως και ορισμένα άλλα θέματα με αυτή την αφορμή, τα οποία δεν μπορούμε να προσπεράσουμε. Το πρώτο είναι το δομικό, που αφορά το σύστημα. Τέτοια αισχρά περιστατικά συμβαίνουν επειδή έχουμε Βουλή των δέκα κομμάτων. Επειδή, με άλλα λόγια, το σύστημα δίνει χώρο στα μικρά, ακραία κόμματα του περιθωρίου, μεταξύ των οποίων ο ανταγωνισμός είναι λυσσαλέος, όπως είναι φυσικό, καθώς ανταγωνίζονται για τον ίδιο περιορισμένο αριθμό αφελών, ανόητων ή παλαβών ψηφοφόρων. Επομένως, μήπως πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά την αύξηση του εκλογικού ορίου για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή; Ισως το 3% που ισχύει σήμερα θα πρέπει να αυξηθεί. (Κάτι τέτοιο, βέβαια, θα προϋπέθετε την ομοφωνία των δύο μεγάλων κομμάτων, από τα οποία σήμερα υπάρχει μόνο ένα…) Το δεύτερο που θα πρέπει να διευκρινιστεί αρμοδίως αφορά το περιστατικό εις βάρος της κυρίας Αγγελικής Δεληκάρη. Αν είναι κακούργημα το κεφαλοκλείδωμα, η γροθιά και η σπασμένη μύτη του κ. Γραμμένου, τότε το χαστούκι που έριξε (με όλη τη δύναμή της) η διαταραγμένη κυρία στη βουλευτίνα της ΝΔ τι είναι; Ή μήπως κάνουμε τα στραβά μάτια επειδή η δράστις είναι γυναίκα; Αν ισχύει αυτό, λυπάμαι που θα σας στενοχωρήσω, αλλά αυτό ακριβώς είναι σεξισμός από την ανάποδη. Το τρίτο είναι ο κεντρικός ρόλος του Κυριάκου Βελόπουλου σε αυτή την αποκρουστική υπόθεση. Ο μηνύων τον Βελόπουλο για συκοφαντική δυσφήμηση μέσω λογαριασμού στα σόσιαλ ήταν πρώην υποψήφιος βουλευτής του, το δε θύμα του ξυλοδαρμού ήταν ο πρώην διευθυντής του γραφείου του....

Από "ΤΑ ΝΕΑ", και...

                                               "ΤΑ ΝΕΑ", 25/04/24


ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Το χθεσινό συμβάν στη Βουλή είναι πρωτοφανές και προκειμένου να εκτιμήσουμε τη βαρύτητά του, πρέπει να αναλογιστούμε ότι παρόμοια βιαιοπραγία δεν υπήρξε ούτε καν επί των κοινοβουλευτικών ημερών της Χρυσής Αυγής. Τα γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά, να τα θυμίσω όμως εν συντομία. Το επεισόδιο έγινε στη διάρκεια συζήτησης για την άρση ασυλίας του Κυριάκου Βελόπουλου, με αφορμή μήνυση που είχε υποβάλει ο πατέρας του βιαιοπραγήσαντος ανεξάρτητου βουλευτή. Θύτης και θύμα λογομάχησαν και, σύμφωνα με τους μάρτυρες, το θύμα (Β. Γραμμένος της Ελληνικής Λύσης) προκάλεσε τον δράστη του ξυλοδαρμού με χυδαιότατες εκφράσεις. Αμέσως μετά (άγνωστο γιατί, ίσως να ήθελε να πάει στην τουαλέτα) ο Β. Γραμμένος έφυγε από το βουλευτήριο. Ο Κ. Φλώρος τον ακολούθησε έξω στον διάδρομο, όπου τον άρπαξε με κεφαλοκλείδωμα και του έσπασε τη μύτη με μια γροθιά.

Το σημαντικότερο, όμως, ήταν η ακαριαία αντίδραση του Προέδρου της Βουλής, που αντιμετώπισε το συμβάν με την ταχύτητα και την αυστηρότητα που χρειαζόταν. Την ώρα του περιστατικού, ο Κώστας Τασούλας βρισκόταν σε ένα διαφορετικό σύμπαν, διότι μιλούσε σε δέκα αυστριακούς βουλευτές που επισκέπτονται την Αθήνα για την πρόσφατη έκδοση από το Ιδρυμα της Βουλής ιστορικής μελέτης για τον ρόλο του Αυστριακού Ναυτικού κατά τον αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Η προσγείωση ήταν απότομη και, δυστυχώς, όπως τόνισε επανειλημμένα ο κ. Τασούλας στη σχετική δήλωσή του, η ποινή του αποκλεισμού των 15 ημερών (με ανάλογη μείωση αποδοχών) ήταν η ανώτερη δυνατή που επιτρέπει ο Κανονισμός της Βουλής.

Οταν όμως ο κ. Τασούλας βρέθηκε πίσω στο γραφείο του, θυμήθηκε ότι ο Ποινικός Κώδικας περιλαμβάνει ένα άρθρο που λέγεται «Εγκλημα κατά της Βουλής». Το βρήκε, είναι το 157, διαπίστωσε ότι παρόμοια βιαιοπραγία εις βάρος βουλευτή, κατά την ώρα άσκησης των καθηκόντων του, τιμωρείται με δέκα χρόνια κάθειρξη (κακούργημα δηλαδή), ενημέρωσε σχετικώς τον αρμόδιο εισαγγελέα και, με την άδειά του, η Αστυνομία μάζεψε τον κ. Φλώρο. Την ώρα που εσείς διαβάζετε αυτές τις γραμμές, πιστεύω ότι ο κ. Φλώρος θα έχει επιστρέψει στο σπίτι του και ίσως τώρα να κάνει ένα ντους, αλλά τη νύχτα φοβάμαι την πέρασε στη ΓΑΔΑ.

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο κ. Τασούλας αξίζει τα συγχαρητήρια που ακούει για τον άψογο χειρισμό της υπόθεσης. Εγείρονται όμως και ορισμένα άλλα θέματα με αυτή την αφορμή, τα οποία δεν μπορούμε να προσπεράσουμε.

• Το πρώτο είναι το δομικό, που αφορά το σύστημα. Τέτοια αισχρά περιστατικά συμβαίνουν επειδή έχουμε Βουλή των δέκα κομμάτων. Επειδή, με άλλα λόγια, το σύστημα δίνει χώρο στα μικρά, ακραία κόμματα του περιθωρίου, μεταξύ των οποίων ο ανταγωνισμός είναι λυσσαλέος, όπως είναι φυσικό, καθώς ανταγωνίζονται για τον ίδιο περιορισμένο αριθμό αφελών, ανόητων ή παλαβών ψηφοφόρων. Επομένως, μήπως πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά την αύξηση του εκλογικού ορίου για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή; Ισως το 3% που ισχύει σήμερα θα πρέπει να αυξηθεί. (Κάτι τέτοιο, βέβαια, θα προϋπέθετε την ομοφωνία των δύο μεγάλων κομμάτων, από τα οποία σήμερα υπάρχει μόνο ένα…)

• Το δεύτερο που θα πρέπει να διευκρινιστεί αρμοδίως αφορά το περιστατικό εις βάρος της κυρίας Αγγελικής Δεληκάρη. Αν είναι κακούργημα το κεφαλοκλείδωμα, η γροθιά και η σπασμένη μύτη του κ. Γραμμένου, τότε το χαστούκι που έριξε (με όλη τη δύναμή της) η διαταραγμένη κυρία στη βουλευτίνα της ΝΔ τι είναι; Ή μήπως κάνουμε τα στραβά μάτια επειδή η δράστις είναι γυναίκα; Αν ισχύει αυτό, λυπάμαι που θα σας στενοχωρήσω, αλλά αυτό ακριβώς είναι σεξισμός από την ανάποδη.

• Το τρίτο είναι ο κεντρικός ρόλος του Κυριάκου Βελόπουλου σε αυτή την αποκρουστική υπόθεση. Ο μηνύων τον Βελόπουλο για συκοφαντική δυσφήμηση μέσω λογαριασμού στα σόσιαλ ήταν πρώην υποψήφιος βουλευτής του, το δε θύμα του ξυλοδαρμού ήταν ο πρώην διευθυντής του γραφείου του.

Δεν θα γλιτώσουμε ποτέ από τέτοιους ανθρώπους και ούτε θα ήταν ποτέ δυνατόν. Ετσι είναι ο κόσμος. Τουλάχιστον όμως, ας μην τους διευκολύνουμε να φθείρουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Το 3% είναι υπερβολικά επιεικές…

                                       "ΤΑ ΝΕΑ", 25/04/24

ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΗ

Δεν ξέρω ποιος έφταιγε για την κλοτσοπατινάδα στη Βουλή, χθες το απόγευμα, ανάμεσα στον πρώην «Σπαρτιάτη» Κωνσταντίνο Φλώρο και τον Βασίλη Γραμμένο της Ελληνικής Λύσης. Στα ρεπορτάζ διαβάζω ότι ακούστηκαν μπινελίκια και χαρακτηρισμοί για μανάδες, λόγια που δεν είναι ακριβώς συμβατά με την ελευθερία της έκφρασης.

Ολα αυτά θα τα διερευνήσει η δικαιοσύνη. Αλλά η αδυναμία του βουλευτή Φλώρου να τιθασεύσει τα νεύρα του και η συμπλοκή του με τον βουλευτή Γραμμένο, εκτός από την εμπλοκή του βουλευτή Φλώρου με τη δικαιοσύνη, συμβάλλει και στην αποδοχή με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις της απόφασης του Αρείου Πάγου για τη μη κάθοδο των «Σπαρτιατών» στις ευρωεκλογές. Με δεδομένο ότι η απόφαση αναμενόταν, ο βουλευτής Φλώρος χειροδικώντας βοήθησε να γίνει ασμένως αποδεκτή από τους πολίτες.

Το ανώτατο δικαστήριο, βάσει του άρ. 32 της εκλογικής νομοθεσίας (π.δ. 26/2012, όπως ισχύει), απέκλεισε τους «Σπαρτιάτες» από τη δυνατότητα καθόδου στις ευρωεκλογές επειδή έκρινε ότι τεκμηριώνεται ηγετικός ρόλος στο κόμμα του έγκλειστου στις φυλακές, πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη. Οι 11 βουλευτές που εξελέγησαν με τους «Σπαρτιάτες» και διώκονται για εξαπάτηση εκλογικού σώματος, σύμφωνα με τον Αρειο Πάγο, «προσέφεραν στην πραγματικότητα το κόμμα τους ως μανδύα νέου πολιτικού κόμματος στον Ηλία Κασιδιάρη, διευκολύνοντάς τον να καταστρατηγήσει τους περιορισμούς εκλογιμότητας που τάσσονται από την εκλογική νομοθεσία».

Η απόφαση του δικαστηρίου προσθέτει ότι ο Κασιδιάρης «προωθεί μια πολιτική που δεν σέβεται τη δημοκρατία και στοχεύει στην αποδυνάμωση και κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος και των θεσμών του κράτους δικαίου, ιδίως με τη χρήση βίας ή την προτροπή άσκησης βίας, καθώς και τη δικαιολόγηση αυτής». Και ήρθε ο βουλευτής Φλώρος να το επιβεβαιώσει.

Η απόφαση του Αρείου Πάγου, που στηρίζεται στις δημόσιες καταγγελίες και στην κατάθεση του αρχηγού των «Σπαρτιατών» Βασίλη Στίγκα, επαναλαμβάνει το σκεπτικό ανάλογης απόφασής του, με την οποία απαγορεύτηκε το κόμμα «Ελληνες» από τις βουλευτικές εκλογές του περσινού Μαΐου. Και προηγείται μιας αναμενόμενης απόφασης του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου για πιθανή ακύρωση της εκλογής των 12 βουλευτών των «Σπαρτιατών». Ολες αυτές οι αποφάσεις έχουν κριθεί τουλάχιστον με σκεπτικισμό από έγκριτους νομικούς (Βλαχόπουλος, Μαντζούφας, Καραμπατζός), που εκτιμούν ότι μπορεί να πλήττονται θεμελιώδεις κανόνες της φιλελεύθερης δημοκρατίας – ή έστω ότι μπορεί να δημιουργούν προϋποθέσεις για να πληγούν στο μέλλον. Ωστόσο, η πρόσληψη της βιαιοπραγίας του βουλευτή Φλώρου από την αγορά μάλλον επιτρέπει να μη ληφθούν υπόψη αυτές οι αντιρρήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η απόφαση του Αρείου Πάγου, αν το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο υιοθετήσει το σκεπτικό του, μπορεί να οδηγήσει στην έκπτωση των βουλευτών που εξελέγησαν με τους «Σπαρτιάτες». Αν ληφθεί τέτοια απόφαση, το πιθανότερο είναι να συνοδευτεί και από συμπληρωματική απόφαση για τον τρόπο με τον οποίο οι βουλευτές των «Σπαρτιατών» θα αντικατασταθούν. Πιθανότερη είναι μια απόφαση που θα προστατεύει τη δημοκρατική αρχή, η διενέργεια δηλαδή επαναληπτικών εκλογών στις εκλογικές περιφέρειες όπου είχαν εκλεγεί οι εκπίπτοντες. Η επιλογή επανάληψης των βουλευτικών εκλογών δεν φαίνεται πιθανή, επειδή οι εκπεσόντες δεν επηρεάζουν τους συσχετισμούς που προέκυψαν στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.

Με άλλα λόγια, όπως θα το έλεγαν οι συριζαίοι προ Κασσελάκη, μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση. Κι ας «ξέχασαν» να καταθέσουν, κι αυτοί, υπόμνημα κατά των «Σπαρτιατών».

...από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 25/04/24

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 25/04/24

Η υπόθεση αυτή, όμως, διαθέτει μια πρωτοτυπία η οποία αφορά την παράδοση της ενδοοικογενειακής βίας. Εννοώ τη βία που ασκείται ανάμεσα στα μέλη της ίδιας πολιτικής και ιδεολογικής οικογένειας. Κάποτε ήταν μία από τις πιο σταθερές παραδόσεις της Αριστεράς. Στις εποχές της δόξας των κομμουνιστικών κομμάτων, η παραμικρή ιδεολογική ή πολιτική απόκλιση μπορούσε να οδηγήσει στην ηθική ή στη φυσική εξόντωση του παραβάτη. Στις δεκαετίες του φοιτητικού κινήματος, το περισσότερο ξύλο το έριχναν οι οργανωμένοι στους άλλους οργανωμένους. Τα τάγματα της ΚΝΕ, που «λένε στη ζωή το μεγάλο ναι», ήξεραν να συνετίσουν με γροθιές και με κλωτσιές όσους τολμούσαν να παρεκτραπούν. Ο κ. Φλώρος μεταλαμπάδευσε την παράδοση στην ευγενή οικογένεια της Ακροδεξιάς. «Ακροδεξιά» τρόπος του λέγειν δηλαδή, διότι αυτό το συνονθύλευμα κομματιδίων δεν έχει σαφή ιδεολογική ταυτότητα. Οι Σπαρτιάτες το μόνο που έχουν να προτείνουν είναι την αναβίωση του Κασιδιάρη. Η Νίκη υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τους καθαρόαιμους χριστιανούς. Η δε Ελληνική Λύση είναι μια συλλογή ελληνοπρέπειας φτιαγμένη από ό,τι πιο κακόγουστο και αναχρονιστικό διαθέτει η ελληνική παράδοση. Για να είμαι δίκαιος, η μεταλαμπάδευση της οικογενειακής βίας από την Αριστερά στην Ακροδεξιά έχει και τη δημιουργική της πλευρά. Την καθάρισαν από ιδεολογικά και πολιτικά προσχήματα και με την αφέλεια που τους διακρίνει, την απέδωσαν γυμνή και ανυπόδητη στο κοινό τους. Ο Φλώρος έσπασε τη μύτη του Γραμμένου επειδή εκείνος έβρισε τη μητέρα του. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο. Εδώ έχουν καταστραφεί οικογένειες για το άπλωμα των ρούχων στην ταράτσα.

Πέρα από τις ποινές που ενδέχεται να επιβάλει η Δικαιοσύνη στον τραμπούκο, πολύ θα ήθελα να ακούσω τις πολιτικές του απόψεις. Γιατί εντάχθηκε στους Σπαρτιάτες και γιατί ανεξαρτητοποιήθηκε; Συμπέρασμα: Ούτε μια Ακροδεξιά της προκοπής δεν αξιωθήκαμε. Το έχει πει ο υπέροχος Φωκίων του Βασίλη Παπαβασιλείου: Είμαι Ελληνας, άρα δεν μπορώ να είμαι σοβαρός.

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 25/04/24