ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΗΝΑ ζωής της νέας κυβέρνησης, με τα δείγματα γραφής που μας έχει δώσει, δεν θα την έλεγα κυβέρνηση της Αριστεράς,αλλά κράτος στο όνομα της Αριστεράς. Και για να ακριβολογήσω θα επιστράτευα ένανεολογισμό: «Αριστερός καραμανλισμός» κατά το αντίστοιχο «Αριστερός περονισμός.Οι ομοιότητες Τσίπρα-Περόν είναι εκπληκτικές. Απόλυτα κυρίαρχος ενός κόμματος, πουδεν δείχνει να έχει οποιαδήποτε σχέση με δημοκρατικές διαδικασίες, λατρείαγια την εξουσία και έξω από οποιονδήποτε έλεγχο. Και βέβαια, μεγάλα ιδανικά ή μεγάλαλόγια. Ο Παυλόπουλος έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τον άνθρωπο τον εκτιμώ καιτον σέβομαι. Αλλά είμαστε από άλλους κόσμους. Χάθηκε κάποιο γεροντάκι από το ΕΑΜγι'αυτό το αξίωμα; Ή μήπως αυτή η κίνηση του πρωθυπουργού εντάσσεται στην αναδιάρθρωσητου πολιτικού συστήματος; Το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από τη σκηνή καιτον ρόλο του τον πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Ν.Δ. του Σαμαρά, όπως ο ίδιος την εξέφραζε, ήταντο «πλατύ όργανο” της ΧΑ. Αρα, ο αποκεφαλισμός του είναι θέμα χρόνου. Η Κεντροδεξιάχωρίς Σαμαρά και η Κεντροαριστερά του Τσίπρα έχουν ήδη διαύλους επικοινωνίας. Ο ένας είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο άλλος οι ΑΝ.ΕΛΛ.. που ουδέποτε αποχωρίστηκαντη δεξιά τους ταυτότητα. Και ανά πάσα στιγμή μπορεί να γυρίσουν στο κόμμα-μητέρα....

Από το ημερολόγιό μου στο fb

προ πέντε ετών

"Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 21-22/02/15

 Αριστερός καραμανλισμός; 

Του Περικλή Κοροβέση,

από την "Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ παιχνίδια υπάρχουν κανόνες, θεωρητικά, κάθε παίκτης ξέρειτους νόμους του παιχνιδιού και αυτό του δίνει μια ισότητα. Μπορεί να κερδίσει ήνα χάσει, όσο και οι άλλοι συμπαίκτες του. Εκτός αν υπάρχει κάποια απάτη, που ανατρέπειτους νόμους του παιχνιδιού. Αλλά αυτό θεωρείται αθέμιτο. Εντούτοις, στις υπόλοιπεςανθρώπινες σχέσεις, και σε αυτές βάζω όλες τις συναλλαγές των ανθρώπων, αηό τονπεριπτερά της γειτονιάς μας μέχρι τις υπερεθνικές σχέσεις μεταξύ κρατών, η απάτηθεωρείται θεμιτή. Και για να το πούμε σε καθαρότερα ελληνικά: το να ρίξεις τον άλλοθεωρείται μαγκιά και εξυπνάδα. Και αυτό το παιχνίδι παίζεται μεταξύ ισχυρού καιανίσχυρου. Εδώ, κάθε έννοια δημοκρατίας και ισότητας απουσιάζει. Ο δυνατός θα επιβάλειτα συμφέροντα του και ο αδύναμος θα υποκύψει, μη διαθέτοντας κάποια εναλλακτικήλύση που να είναι άμεσα εφαρμόσιμη. Στη χώρα μας ζούμε μια ανθρωπιστική κρίση. Ανκάποιος άστεγος απανθρακωθεί  ή   κάποιος συνταξιούχοςαυτοκτονήσει, είναι ειδήσεις που δεν απασχολούν ιδιαίτερα τα ΜΜΕ. και σχεδόν τοέχουμε συνηθίσει, όπως και τόσα άλλα. Ποιος από μας έχει δώσει ένα περισσευούμενοδωμάτιο σε κάποιον άστεγο; Πόσα εξοχικά σπίτια μένουν άδεια σχεδόν όλο τον χρόνο;Μαζέψαμε ποτέ κάποιον πρόσφυγα που η χώρα του καίγεται από τον πόλεμο; Κάποιοι τοέκαναν. Και μας συγκίνησαν. Και είμαστε περήφανοι γι' αυτούς

Αλλά οι πολλοί είναι από την άλλη πλευρά. Και μπορεί να μην ψήφισαν Χρυσή Αυγή, αλλάδημιούργησαν το κλίμα για να υπάρχει. Από εμπειρικές παρατηρήσεις, σχηματίζω τπνεντύπωση πως η μεγάλη πλειοψηφία αυτής της χώρας αρνούνται να είναι πολίτες. Είναικαταναλωτές που έχασαν το επίπεδο ζωής που είχαν πριν από τπν κρίση, και αυτό διεκδικούνμε την ψήφο τους στον ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΗΝΑ ζωής της νέας κυβέρνησης, με τα δείγματα γραφής που μας έχει δώσει, δεν θα την έλεγα κυβέρνηση της Αριστεράς,αλλά κράτος στο όνομα της Αριστεράς. Και για να ακριβολογήσω θα επιστράτευα ένανεολογισμό: «Αριστερός καραμανλισμός» κατά το αντίστοιχο «Αριστερός περονισμός.Οι ομοιότητες Τσίπρα-Περόν είναι εκπληκτικές. Απόλυτα κυρίαρχος ενός κόμματος, πουδεν δείχνει να έχει οποιαδήποτε σχέση με δημοκρατικές διαδικασίες, λατρείαγια την εξουσία και έξω από οποιονδήποτε έλεγχο. Και βέβαια, μεγάλα ιδανικά ή μεγάλαλόγια. Ο Παυλόπουλος έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τον άνθρωπο τον εκτιμώ καιτον σέβομαι. Αλλά είμαστε από άλλους κόσμους. Χάθηκε κάποιο γεροντάκι από το ΕΑΜγι'αυτό το αξίωμα; Ή μήπως αυτή η κίνηση του πρωθυπουργού εντάσσεται στην αναδιάρθρωσητου πολιτικού συστήματος; Το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από τη σκηνή καιτον ρόλο του τον πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Ν.Δ. του Σαμαρά, όπως ο ίδιος την εξέφραζε, ήταντο «πλατύ όργανο” της ΧΑ. Αρα, ο αποκεφαλισμός του είναι θέμα χρόνου. Η Κεντροδεξιάχωρίς Σαμαρά και η Κεντροαριστερά του Τσίπρα έχουν ήδη διαύλους επικοινωνίας. Ο ένας είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο άλλος οι ΑΝ.ΕΛΛ.. που ουδέποτε αποχωρίστηκαντη δεξιά τους ταυτότητα. Και ανά πάσα στιγμή μπορεί να γυρίσουν στο κόμμα-μητέρα

Αν ισχύειαυτή μου η ανάγνωση τπς πραγματικότητας, τότε ποιο είναι το μέλλον αυτής της χώρας;Εχουμε πράγματι δυνατότητες να διαπραγματευτούμε; Ποιο πετρέλαιο και ποιο φυσικό αέριο μπορούμε να έχουμε για να το διαπραγματευτούμε με την Ε.Ε.; Κανένα από αυτάτα δύο αγαθά δεν διαθέτουμε. Εχουμε τα υπέροχα οικολογικά προϊόντα που γίνονταιανάρπαστα στην Ευρώπη και που θα μπορούσαμε να τα διαθέσουμε αλλού. Αν οι εταίροιμας δεν ήταν έτοιμοι να βρουν μια λύση μαζί μας; Σήμερα η Ε. Ε. είναι 28 χώρες(μαζί με την προσθήκη της Κροατίας). Για ποιο λόγο να μας κάνουν οποιαδήποτε χάρη.όταν π πλούσια Ευρώπη έχει καταλάβει τπν υπόλοιπη φτωχή Ευρώπη και κερδίζει απόαυτήν, όπως έκανε και παλιότερα με τις παλιές αποικίες; Αυτό που μπορούμε να κάνουμεείναι ένα θέαμα. Και έχουμε βρει έναν καλό πρωταγωνιστή. Τον σταρ Βαρουφάκη. Αλλάκάποτε όλα τα σίριαλ τελειώνουν, ενώ η πραγματικότητα παραμένει αδυσώπητη

ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ Η κυβέρνησηθα μπορούσε να αρχίσει αλλιώτικα. Χρέος. Ποιο χρέος; Διεθνής Επιτροπή ΛογιστικούΕλέγχου. Το πραγματικό το πληρώνουμε με ρήτρα ανάπτυξης. Γερμανικές αποζημιώσειςκαι αποπληρωμή του κατοχικού δανείου. Επανατοποθέτηση του προβλήματος της Ευρώπηςτων Λαών (τα σχετικά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ είναι επαρκή), Αναφορά στην Ευρώπη των επαναστάσεωνως θεμελιακή αξία του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Οταν ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το νόημα είχε η ψήφος μου (και πολλά άλλα). Μήπως ήρθε η ώρα για έναν ΣΥΡΙΖΑ των πολιτών,που να βγαίνει από τις πλατείες; Μήπως Αμεση Δημοκρατία παντού, εδώ και τώρα;