Από το ημερολόγιο μου στο fb
προ έξι ετών
..Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΗΣ ¨ΑΥΓΗΣ" ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ!
-Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΥΤΗΚΟΟΣ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΟΣΩΝ ΕΙΠΕ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩ
Η γελοιογραφία που άναψε «φωτιές»...
Της ΚΑΤΙΑΣ ΜΑΚΡΗ, από την "Αγορά"
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ φαίνεταικάπως παράδοξο. Μπορεί ένα σκίτσο να επηρεάσει τηδιαπραγμάτευση που κάνει η ελληνικήκυβέρνηση με ιούς εταίρους της; Μάλλον μπορεί, αν δημοσιεύεται στην «Αυγή” καιαφορά στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βολφγκανγκ Σόιμπλ
Το εν λόγω σκίτσο, που εμφάνιζε τον Σόιμπλε με στολή της Βέρμαχι και έκανε λόγο για "σαπούνια» και «στάχτες»αναφορικά με τη διαπραγμάτευση, είναι του ΤάσουΑναστασίου και δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακήσελίδα της «Αυγής» στις 9 Φεβρουαρίου. Στηνελληνική κοινή γνώμη πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Μόνο το Κεντρικό ΙσραηλιτικόΣυμβούλιο, ευαίσθητο σε τέτοια ζητήματα,έστειλε μια επιστολή στην «Αυγή», στην οποίαχαρακτήριζε το σκίτσο αισχρό.
Δεν πέρασε ωστόσο απαρατήρητο στη Γερμανία.Το ανακάλυψε ο Γερμανός δημοσιογράφος Μίχαελ Μάρτενς, κατά σύμπτωση εκείνος με τον οποίο είχε τσακωθεί ο Αλέξης Ταίπρας στηδιάρκεια συνέντευξης στην εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine", επειδή έβρισκε προβοκατόρικες τις ερωτήσεις του. Το σκίτσο εμφανίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου, στην 3ησελίδα της εφημερίδας, ως κατακλείδα σε ένα μεγάλο κομμάτι του Μάρτενς για τονΣόιμπλε, τον Βαρουφάκη και τη διαπραγμάτευση
Στη Γερμανία έγινε σάλος, που έφτασε ως το ανώτεροκυβερνητικό επίπεδο. Στις 13 Φεβρουαρίου ρωτήθηκε σχετικά ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών Μάρτιν Γέγκερ. ο οποίος, εμφανώςοργισμένος, χαρακτήρισε το σκίτσο «αηδιαστικό" και εξέφρασε την άποψη πως «ο καλλιτέχνης θα πρέπεινα ντρέπεται». Αυτόδεν διέφυγε της προσοχής της ελληνικής πρεσβείας στο Βερολίνο, που ενημέρωσε την ηγεσία του ΥΠΕΞ. Μία ημέρααργότερα, σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό «$tern», o Aλέξης Τσίπρας πήρε αποστάσεις απότο σκίτσο, χαρακτηρίζοντας το «ατυχές
Το σημαντικότερ οερώτημα είναι αν αυτό το σκίτσο επηρέασε τη στάση του Σόιμπλε στη διαπραγμάτευση. Τα γεγονότα μιλούν μάλλον από μόνα τους. Σόϊμπλε και Βαρουφάκης συναντήθηκαν γιά πρώτη φορά στις 5 Φεβρουαρίου στο Βερολίνο. Πηγές του γερμανικού ΥΠΟΙΚ λένε ότι το κλίμα στησυνάντηση ήταν καλό και ότι το θέμα του αιτήματος παράτασης ετέθη εκεί μόνονακροθιγώς. Πέντε ημέρες αργότερα, στο πλαίσιο της συνόδου των G-20 στηνΚωνσταντινούπολη, ο Σόιμπλε ρωτήθηκε για τον Βαρουφάκη και είπε ότι σέβεταιτους πολιτικούς που «κατάφεραν να κερδίσουν σε τέτοιο βαθμό την εμπιστοσύνη τουκόσμου
Ολα αυτά άλλαξαν την περασμένη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου, στη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Σόιμπλε στο γερμανικό κρατικό ραδιόφωνο (Deutschlandfunk), στην οποία χαρακτήρισε τηνελληνική κυβέρνηση «ανεύθυνη». Τουλάχιστον πέντε φορές στη διάρκεια αυτής της συνέντευξης χρησιμοποίησε το γερμανικό ρήμα beschimpfen, που σημαίνει καθυβρίζωσε φράσεις όπως αυτή: «Αντ' αυτού, η νέα ελληνική κυβέρνηση βρίζει εκείνους που βοήθησαν την Ελλάδα όλα τα τελευταία χρόνια». Στη συνέντευξη αυτή, ο κ. Σόιμπλε εκφράστηκε μεμεγάλη ψυχρότητα για τον κ. Βαρουφάκη. Ρωτήθηκε και για το σκίτσο ιης «Αυγής»και απάντησε ότι δεν τον εξόργισε, ούτε τον πλήγωσε. Ωστόσο ησυνέντευξη εκείνη στάθηκε αφειηρία για μια απολύτως σκληρή στάση του Γερμανού ΥΠΟΙΚ απέναντι στην Ελλάδα.
Ο επίλογος γράφτηκεμετά το Εcofin της Τρίτης, όπου ο κ. Σόιμπλε αποκάλυψε πως στο Εurogroup ο κ.Βαρουφάκης τον πλησίασε και του ζήτησε συγγνώμη για τη γελοιογραφία, λέγονταςτου ότι ντρέπεται. Περίπου την ίδια ώρα. στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ,ο κ. Αλ Τσίπρας προχωρούσε σε καταδίκη της επίμαχης γελοιογραφίας, λέγοντας ότι αυτή δεν εκφράζει σε καμιά περίπτωση την κυβέρνηση και τον λαό. «Κανείς δεν δικαιούται,ούτε για αστείο, να παίζει με ία φαντάσματα της Ιστορίας». είπε ο πρωθυπουργός,που, όχι τυχαία, είχε συναντηθεί λίγη ώρα πριν στο Μαξίμου με τον Γερμανόπρέσβη.
Και των γελοιογράφων:
Η στήλη "ΤΗΣ ΩΡΑΣ"
του Θανάση Καρτερού, από την "ΑΥΓΗ"
Ας υποθέσουμε ότι τη γνωστή γελοιογραφία του Αναστασίου στην "Αυγή" τη μετέτρεψαν σε όπλο τους εκείνοι που θέλουν να υπονομεύσουν τις ελληνικές θέσεις σε μια τόσο λεπτή στιγμή. Ας υποθέσουμε επίσης ότι προκάλεσε όχι μόνο τις δημόσιες εκδηλώσεις γερμανικής -περιέργως και εβραϊκής- οργής, αλλά και παρασκηνιακές εκδηλώσεις δυσφορίας. Ας υποθέσουμε δηλαδή ότι φυτεύτηκε από τους καλοθελητές ως άλλη μια νάρκη στο ναρκοπέδιο των δύσκολων διαπραγματεύσεων: Προσβάλλετε τον Σόιμπλ
Προσβάλλετε! Ποιοι; Μα η ελληνική κυβέρνηση. Ο γελοιογράφος είναι της "Αυγής", η "Αυγή" είναι του ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι της κυβέρνησης. Όπερ έδει δείξαι. Υπόθεση παρακινδυνευμένη αλλά καθόλου απίθανη, αφού σε τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις κάθε πλευρά προσπαθεί να φέρει την άλλη σε θέση άμυνας. Να την υποχρεώσει να απολογείται. Για την τάδε λέξη, το τάδε νομοσχέδιο, την τάδε δήλωση. Δεν είναι τόσο απίθανο, να μπήκε στο κατηγορητήριο και η δείνα γελοιογραφία!!
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα έφτασε ο Αλέξης Τσίπρας να την αποδοκιμάσει. Με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο μάλιστα: "Δεν μας εκφράζει το προκλητικό πολιτικό μήνυμα που εξέπεμψε μια ατυχής γελοιογραφία. Ήταν μια ατυχέστατη στιγμή που δεν εκφράζει σε καμία περίπτωση την ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό" είπε μιλώντας στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Κι άνοιξε έτσι η συζήτηση μεταξύ ανθρώπων του Τύπου και της ουσίας, αν έπραξε σωστ
Φυσικά και δεν έπραξε σωστά. Όχι γιατί δεν έχει το δικαίωμα ένας πολιτικός να επικρίνει οποιαδήποτε δημοσιογραφική δουλειά, ακόμα και μια γελοιογραφία. Αλλά μια γελοιογραφία δεν μπορεί να κρίνεται ως πολιτικό ντοκουμέντο. Δεν έχει καμιά υποχρέωση να εκφράζει την κυβέρνηση, το κόμμα ή τον λαό. Η γελοιογραφία -οφείλει να- είναι μια δηκτική, σατιρική, σαρκαστική, εκ φύσεως προκλητική, ματιά στην κυβέρνηση, στο κόμμα, στον λαό. Στα πάντα και στους πάντες. Ακόμα και στον Σόιμπλε ή στον Γιαχβέ.
Κι όταν λέμε ότι ο πρωθυπουργός είναι όλων των Ελλήνων, εννοούμε ότι είναι και των γελοιογράφων. Εγγυάται το δικαίωμά τους να έχουν ατυχέστατες στιγμές. Όσο κι αν αυτές -πιστεύει ότι- δεν βοηθούν σε κάποια λεπτή στιγμή. Κι αν εν τέλει θεώρησε απαραίτητο να αποδοκιμάσει κατηγορηματικά ένα προκλητικό πολιτικό μήνυμα, ήταν επίσης απαραίτητο να επιδοκιμάσει εξίσου κατηγορηματικά το δικαίωμα του γελοιογράφου να το εκπέμψει...
Η δήλωση Σόιμπλε:
Επιστολή αναγνώστη, από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Eπειδή άκουσα από πολλούς, αλλά και από εσάς τον ίδιο, να σχολιάζουν τη δήλωση του κυρίου Σόιμπλε και να μιλούν για προσβλητικές, προκλητικές κ.ο.κ. θα ήθελα να σας ενημερώσω (χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τη γνώμη σας) ότι:
Η δήλωση έγινε στον σταθμό DLF και την άκουσα ζωντανά. Μεταξύ του κ. Σόιμπλε και της δημοσιογράφου διημείφθησαν τα εξής:
DLF: Κύριε Σόιμπλε, στην επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιεύτηκε γελοιογραφία που σας παρουσιάζει σαν ναζί. Σας ενόχλησε αυτό; Σόιμπλε: Αχ, ξέρετε έπαψα να εκνευρίζομαι με τέτοιου είδους δημοσιεύσεις. Το μόνο που με στενοχωρεί είναι ο ελληνικός λαός που εξέλεξε μια τέτοια κυβέρνηση...
Εγώ που σίγουρα δεν είμαι φίλος του δεν βρήκα κάτι το μεμπτό στη δήλωση αυτή. Αν μάλιστα τη ζυγίσω με αυτά που καθημερινά λένε για τους Γερμανούς οι δικοί μας πολιτικοί, αυτή η δήλωση δεν αξίζει ούτε αναφορά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη και σε αυτό το επίπεδο των διακρατικών σχέσεων παίζει μεγάλο ρόλο και ο ανθρώπινος παράγων μεταξύ των πολιτικών. Oταν κάποιον τον έχεις σκυλοβρίσει προηγουμένως, δεν μπορείς μετά να αναμένεις να σε αντιμετωπίσει με συμπάθεια.
Εκείνο που εμένα με λυπεί ιδιαίτερα, είναι το γεγονός ότι για τους Aγγλους, οι οποίοι δεδηλωμένα τορπιλίζουν την Ε.Ε. δεν μιλάει κανείς.
Δημητρης Μαστορας - Κίελο, Γερμανία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου