Αρνούνται την υποχρεωτική σίτιση του απεργού. Τη θεωρούν μορφή βασανισμού. Αν θέλει να αυτοκτονήσει κανείς δεν δικαιούται να τον εμποδίσει. Πρώτον, αν η αστυνομία δει κάποιον έτοιμο να πέσει απ’ τον έκτο όροφο, θα κάνει ό,τι μπορεί για να τον εμποδίσει. Δεύτερον, ο Κουφοντίνας δεν δήλωσε ότι θέλει να αυτοκτονήσει. Να αλλάξει φυλακή θέλει. Ως εκ τούτου το κράτος το οποίο έχει την ευθύνη του ισοβίτη οφείλει να του χορηγήσει την απαραίτητη για την επιβίωσή του τροφή. Κι αυτό όχι μόνον επειδή θα δυσκολευθεί να διαχειρισθεί την ενδεχόμενη, και απευκταία, εκδημία του. Επειδή όντως το κράτος πρέπει να τον βοηθήσει να ζήσει. Απειλούν, ή φοβούνται, νέο 2008 σε περίπτωση που πεθάνει ο Κουφοντίνας. Ομολογούν λοιπόν ότι η Αθήνα δεν κάηκε από την απελπισμένη νεολαία, και τις διάφορες παρλαπίπες που μας έλεγαν. Ξεχνούν επίσης ότι υπουργός της αστυνομίας δεν είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος. Και βέβαια παραγνωρίζουν ότι το 2021 δεν έχει σχέση με το 2008. Οι υποστηρικτές του Κουφοντίνα μπορεί να κάνουν θόρυβο, όμως έχουν ήδη εξορισθεί στο περιθώριο μιας κοινωνίας που όλ’ αυτά θέλει να τα αφήσει στο παρελθόν της. Υποχρεωτική σίτιση λοιπόν....

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και....

δεν χρειάζεται τον Βασιλικό για να απελευθερώσει τον φιλάνθρωπο εαυτό του. Το απέδειξε με το ελεήμον πνεύμα με το οποίο αντιμετώπισε τον Βαρουφάκη. Η τύχη του Κουφοντίνα πάντως δεν συγκινεί μόνον την Αριστερά και τις παραφυάδες της. Διάβασα ανάρτηση του κ. Αριστείδη Χατζή, ο οποίος έχει διατυπώσει φιλελεύθερες απόψεις για την επανάσταση. Ο ίδιος δηλώνει φιλελεύθερος. Οθεν και οι αποκαλύψεις για τις φιλελεύθερες σχέσεις του Καραϊσκάκη με το σεξ, κατάθεση σοβαρότητος στην αυτοσυνειδησία των Ελλήνων. Μη μας πάρουν και για Χαϊκάληδες. Τώρα, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, έκρινε σκόπιμο να παρέμβει για τον Κουφοντίνα. Ζητά κι αυτός να ικανοποιηθούν τα αιτήματά του για ανθρωπιστικούς λόγους. Ως φιλελεύθερος δηλώνει ότι είναι και με τα θύματα και με τους θύτες – εδώ μπερδεύτηκα γιατί δεν κατάλαβα ποιους εννοεί θύματα και ποιους θύτες. Με βοήθησε να καταλάβω τι είναι οι φιλελεύθεροι: οι καλοί Σαμαρείτες των καιρών μας.

Αρνούνται την υποχρεωτική σίτιση του απεργού. Τη θεωρούν μορφή βασανισμού. Αν θέλει να αυτοκτονήσει κανείς δεν δικαιούται να τον εμποδίσει. Πρώτον, αν η αστυνομία δει κάποιον έτοιμο να πέσει απ’ τον έκτο όροφο, θα κάνει ό,τι μπορεί για να τον εμποδίσει. Δεύτερον, ο Κουφοντίνας δεν δήλωσε ότι θέλει να αυτοκτονήσει. Να αλλάξει φυλακή θέλει. Ως εκ τούτου το κράτος το οποίο έχει την ευθύνη του ισοβίτη οφείλει να του χορηγήσει την απαραίτητη για την επιβίωσή του τροφή. Κι αυτό όχι μόνον επειδή θα δυσκολευθεί να διαχειρισθεί την ενδεχόμενη, και απευκταία, εκδημία του. Επειδή όντως το κράτος πρέπει να τον βοηθήσει να ζήσει.

Απειλούν, ή φοβούνται, νέο 2008 σε περίπτωση που πεθάνει ο Κουφοντίνας. Ομολογούν λοιπόν ότι η Αθήνα δεν κάηκε από την απελπισμένη νεολαία, και τις διάφορες παρλαπίπες που μας έλεγαν. Ξεχνούν επίσης ότι υπουργός της αστυνομίας δεν είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος. Και βέβαια παραγνωρίζουν ότι το 2021 δεν έχει σχέση με το 2008. Οι υποστηρικτές του Κουφοντίνα μπορεί να κάνουν θόρυβο, όμως έχουν ήδη εξορισθεί στο περιθώριο μιας κοινωνίας που όλ’ αυτά θέλει να τα αφήσει στο παρελθόν της. Υποχρεωτική σίτιση λοιπόν.

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 23/02/2

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 23/02/21

Ο φονιάς ευνοήθηκε από νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και μεταφέρθηκε σε Αγροτικές Φυλακές. Η Νέα Δημοκρατία άλλαξε τον νόμο. Και στις δύο περιπτώσεις, το κράτος δικαίου λειτούργησε καθώς πρόκειται για αποφάσεις που επικυρώθηκαν από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ήταν φωτογραφικές οι νομοθετικές παρεμβάσεις; Αν ήταν, τότε τοποθετείται ένας αστερίσκος στο πνεύμα, όχι στη λειτουργία, του κράτους δικαίου καθώς εστίασε στο πρόσωπο του κατηγορουμένου. Γα το κράτος δικαίου έχουμε όλοι το ίδιο πρόσωπο. Είμαστε ίσοι και ίδιοι.

Ο Κουφοντίνας ζητεί να μεταφερθεί, κατά τον νόμο, στις φυλακές Κορυδαλλού, εκεί που ήταν πριν την μεταγωγή του στις Αγροτικές Φυλακές. Όμως οι φυλακές Κορυδαλλού έχουν πλέον μετατραπεί σε κατάστημα υποδίκων. Έτσι μετατάσσεται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας, στον Δομοκό. Από την άλλη όμως, στον Κορυδαλλό βρίσκονται και άλλα μέλη της 17Ν

Σύγκρουση Πλεύρη – Βούτση στη Βουλή για τον Κουφοντίνα Πατήστε εδώ

Η ιδιαιτερότητα της περίπτωσης Κουφοντίνα σου επιτρέπει να σταθείς στην υπόθεση από διαφορετικές οπτικές γωνίες και, εν τέλει, να δεις αυτό που επιδιώκεις να δεις. Μπορείς να του αναγνωρίσεις δίκαιο, μπορείς συνάμα, επικαλούμενος τη μετατροπή του Κορυδαλλού, να του χρεώσεις το άδικο.

Όμως το θέμα είναι μεγαλύτερο.

Αν ο Κουφοντίνας πεθάνει, η Ελληνική Δημοκρατία θα έχει στα χέρια της ένα νεκρό απεργό πείνας, κάτι πρωτόγνωρο και ανήκουστο για το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και οι εχθροί της, οι εχθροί της δημοκρατίας, θα αποκτήσουν έναν ήρωα. Ένα σύμβολο. Εναν λόγο για να λερώνουν τείχους με το όνομά του. Η θλιβερή ύπαρξη του θα αποκτήσει νόημα. Η τελευταία του ανάσα θα βγει πίσω από χαμόγελο. Θα έχει πλήξει τη δημοκρατία. Και το κράτος δικαίου.

Αν ο Κουφοντίνας μεταφερθεί στα υπόγεια Κορυδαλλού, θα ξεχαστεί. Κάθε μέρα που του απομένει, μέχρι να τελειώσει τη ζωή του εκεί μέσα, θα είναι και ένα βήμα προς τη λήθη. Αντί να γίνει σύμβολο, θα εξελιχθεί σε απολίθωμα. Και η δημοκρατία δεν θα έχει τον λεκέ που αφήνει ένα έντομο όταν το συνθλίβεις στον τοίχο σου.

Αν ο Κουφοντίνας πεθάνει, η επέτειος του θανάτου του θα προβάλλει κάθε χρόνο, θα μείνει ζωντανή για καιρό. Δεν συμβαίνει το ίδιο με την επέτειο θανάτου των νεκρών που άφησε πίσω του. Τους νίκησε στη ζωή. Ας μην τους νικήσει και στον θάνατο.

Πηγή: Protagon.gr