όταν ανακοίνωσε τον διορισμό του Λιγνάδη; Γιατί είναι τίμιοι άνθρωποι. Δεν κουτσομπολεύουν τους συναδέλφους τους, παρά μόνον μεταξύ τους. Το χωριό οφείλει να σώσει την τιμή του. Ομερτά; Σιγά την Ομερτά. Αδιαφορία, μικρότητα και υστεροβουλία. Αν είναι να βρεις θέση στη σκηνή, ας μάθεις να κρατάς το στόμα σου κλειστό. Ευτυχώς ήρθε ο κορωνοϊός, τα θέατρα έκλεισαν, δουλειές δεν υπάρχουν, οπότε κάποιοι βρήκαν το θάρρος να ανοίξουν το στόμα τους. Αργία μήτηρ πάσης κακίας. Και το Σωματείο έσπευσε να συνδράμει με τα στοιχεία που διαθέτει, αλλά τόσα χρόνια τα κρατούσε στα αρχεία του. Τρέχουν και τα πειθαρχικά από πίσω. Και όλοι μαζί ζητούν την παραίτηση της Μενδώνη. Γιατί μόνον της Μενδώνη; Επί τη ευκαιρία γιατί να μην παραιτηθεί και ο Μητσοτάκης, που την έκανε υπουργό και η Σακελλαροπούλου, που έγινε πρόεδρος επειδή την πρότεινε ο Μητσοτάκης; Να γίνουν εκλογές να καθαρίσει ο τόπος.
Θα μου πείτε το Σωματείο είναι επαγγελματικό σωματείο πνευματικού τύπου. Για τις εκλογές αρμόδιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός ξέρει να μετουσιώνει το κουτσομπολιό σε πολιτική. Αυτός ξεκίνησε την κάθαρση. Αντιπολιτευτική εφημερίδα δημοσίευσε φωτογραφία με τον Μητσοτάκη, τον Λιγνάδη και τη Μενδώνη. Λείπει η πρωταγωνίστρια της παράστασης. Η κ. Κονιόρδου, προκάτοχος της Μενδώνη. Δεν χωρούσε στη σελιδοποίηση ή μήπως είχε πάει προς νερού της; Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, και επειδή η Αριστερά είναι ριζοσπαστική, ελπίζω ο Τσίπρας στη Βουλή να μη χάσει την ευκαιρία. Να πει επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους. Οχι με χάσταγκ που ταυτίζει τη Ν.Δ. με την παιδεραστία. Να εξηγήσει στον λαό ότι η Ν.Δ. είναι δεξιό κόμμα, και ως δεξιό κόμμα είναι διεστραμμένο. Διότι δεν μπορεί να είσαι δεξιός και να μην είσαι διεστραμμένος. Απόδειξη η Κεραμέως η οποία ψηφίζει νόμους που ο Φίλης δεν θέλει να εφαρμοστούν. Ευκαιρία μαζί με τη Μενδώνη να παραιτηθεί και η Κεραμέως και καμιά δεκαριά ακόμη
Το είπε και ο Χαντζόπουλος χθες. Η κωμωδία ανεβαίνει γιατί η τραγωδία είναι πιο βαριά. Δυστυχώς υπάρχουν και τα ταλαίπωρα θύματα. Αυτά τα ακούνε μόνον οι εισαγγελείς. Σε καλό να μας βγει. Φτάνει να μην καταλήξουμε σαν τον νέο και τη νέα του υπέροχου Μποστ στο πλοίο ανοιχτά των Αζορών.
ttheodoropoulos@kathimerini.gr
Ενα πανό με μεγάλα γράμματα έχει σκοπό να γράψει καλά στην τηλεόραση και όχι να εξηγήσει. Συνεπώς, δεν έπρεπε να περιμένουμε πολλά από το μελανόγραφο «Μενδώνη παραιτήσου», που απλώθηκε φαρδιά πλατιά στην οδό Μπουμπουλίνας. Από τις δηλώσεις καταλάβαμε τον λόγο της «απαίτησης»· «δεν ζητάμε, απαιτούμε», είπε ένας από αυτούς.
Δεν θέλουν την παραίτηση της υπουργού Πολιτισμού διότι χαρακτήρισε «επικίνδυνο» έναν κατηγορούμενο και, κατά συνέπεια, προδίκασε την απόφαση του ανακριτή. Αυτό ανήκει στον λεγόμενο «αστικό πολιτισμό», που αποτελεί το εποικοδόμημα του καπιταλισμού και, συνεπώς, είναι «δεξιά αντίληψη». Το «αριστερό αίτημα» εξέφρασε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Κωνσταντίνος Κεχαγιόγλου: «Είμαστε εδώ γιατί εδώ και τρεις εβδομάδες παρακολουθούμε καθημερινά τους ανθρώπους που έχουν υποστεί τα φαινόμενα βίας να μιλούν είτε σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις, είτε στον εισαγγελέα, είτε στα social media. Είμαστε εδώ γιατί εδώ και τρεις εβδομάδες τόσο η υπουργός Πολιτισμού όσο ο πρωθυπουργός κωφεύουν. Είμαστε εδώ για να ζητήσουμε και να απαιτήσουμε “Μενδώνη παραιτήσου”. Δεν χρειάζεται ο πολιτισμός άλλους υπουργούς σαν τη Μενδώνη» (22.2.2021).
Γιατί, λοιπόν, σκέτο «Μενδώνη παραιτήσου» και όχι «Μητσοτάκη – Μενδώνη παραιτηθείτε»; Στο κάτω κάτω της γραφής, η απαίτηση βασίζεται στο ότι η υπουργός Πολιτισμού δεν αξιολόγησε σωστά τον διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Σάμπως ο πρωθυπουργός αξιολόγησε σωστά αυτήν που δεν αξιολόγησε σωστά τον κ. Λιγνάδη; Μύλος, που γίνεται ακόμη πιο περίπλοκος εάν σκεφθεί κανείς ότι αυτοί οι διαδηλωτές ανατριχιάζουν με τη λέξη «αξιολόγηση», η οποία ως γνωστόν ανήκει στον λεγόμενο «αστικό πολιτισμό», κ.τ.λ. Επομένως, πρέπει να συμπεράνουμε ότι η απουσία του πρωθυπουργού από το αίτημα-απαίτηση οφείλεται σε εικαστικούς λόγους. Το όνομά του είναι μακρύ για να χωρέσει στο πανό, που έπρεπε να παίξει καλά στην τηλεόραση. Αυτά τα κόλπα είναι γνωστά στον «καλλιτεχνικό κόσμο», ο οποίος κατά τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσο Ηλιόπουλο, «ζητάει την παραίτηση».
Βεβαίως, ο «καλλιτεχνικός κόσμος» είναι σαν τον «λαό», την αντιπροσωπεία του οποίου διαχρονικώς έχει η Πρόοδος, ασχέτως των ποσοστών της στις εκλογές. Καμιά διακοσαριά ήταν έξω από το υπουργείο Πολιτισμού, όταν η χώρα έχει εικοσαπλάσιους (μόνο) ηθοποιούς και εκατονταπλάσιους «Art Workers» Θεάματος Ακροάματος. Αλλά τι σημασία έχουν τα νούμερα όταν στη συγκέντρωση συμμετείχαν μια πρώην υπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ένας πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι του «Προοδευτικού» (τρομάρα μας!) χώρου; Οσα ξέρει η πρωτοπορία δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος, που λέει κι ένα παλιό επαναστατικό ρητό.
Η υπουργός όντως υπέπεσε σε ατόπημα, όταν χαρακτήρισε τον κ. Δ. Λιγνάδη «επικίνδυνο άνθρωπο». Διότι αυτό είναι το λάθος της. Ουδείς μπορεί να της προσάψει κάτι για την επιλογή της να του αναθέσει διευθυντική θέση στο Εθνικό Θέατρο. Και καταξιωμένος καλλιτέχνης ήταν, και μεγάλη κοινωνική επιφάνεια διέθετε. Οι φωτογραφίες του με σημαίνουσες προσωπικότητες της πολιτικής ζωής, και όχι μόνον, το πιστοποιούν. Αλλωστε, όταν διορίστηκε σε αυτήν τη θέση, κανένας δεν διαφώνησε ούτε καν υπαινίχθηκε κάτι το μεμπτό. Πολιτική ευθύνη δεν έχει η κυρία Λ. Μενδώνη για την επιλογή της;
•Λίνα Μενδώνη: Πανικός
Φυσικά, όπως κάθε πολιτικός που στη «βάρδιά του τού κάθεται η στραβή». Η αντικειμενική ευθύνη όμως δεν συνεπάγεται οπωσδήποτε και παραίτηση. Αν συνέβαινε αυτό, κάθε τόσο θα είχαμε παραιτήσεις υπουργών και γιατί όχι και πρωθυπουργών. Βέβαια, η κυρία Μενδώνη έχει και υποκειμενική ευθύνη για τον ατυχή χειρισμό της συνέντευξης, κάτι ωστόσο που δεν δικαιολογεί τις κραυγές για παραίτηση. Φαίνεται πως κάποιοι με αφορμή την προαναφερθείσα αστοχία προσπαθούν να λύσουν διαφορές που έχουν με την υπουργό από άλλα μέτωπα. Για την κυβέρνηση, η στήριξη προς το πρόσωπό της είναι μονόδρομος και αυτό ας το καταλάβουν υπουργοί, βουλευτές και ευρωβουλευτές. Παραιτήσεις υπό πίεση εγγράφονται ως πολιτική ήττα.
Από την άλλη πλευρά, η αήθης επίθεση κατά του πρωθυπουργού από συγκεκριμένους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, στενά συνδεδεμένους με το περιβάλλον Τσίπρα, θέτει και πάλι το ερώτημα κατά πόσον ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θεωρείται κόμμα του δημοκρατικού τόξου. Δεν γνωρίζω εάν θα υπάρξει συνέχεια των επιθέσεων ή εάν μπροστά στις αντιδράσεις ακόμη και από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρξει αναδίπλωση. Αυτό θα φανεί τις προσεχείς ημέρες. Πάντως, στη συζήτηση στη Βουλή, την Πέμπτη, θα δοθεί μια καλή ευκαιρία στον Κυριάκο Μητσοτάκη να αναδείξει και τους σχεδιασμούς και τα αδιέξοδα του Αλ. Τσίπρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου