Πού πας, Καραμήτρο;

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/01/21

Πληρωμή με IOU

να 24ωρο μετά το αρχικό σοκ (της πλάκας...) της αγωγής Τσίπρα, νιώθω μια ευφορία να με έχει καταλάβει, διότι εξακολουθώ να δέχομαι φιλικές προτάσεις για να μαζευτεί το... εκατομμύριο που απαιτεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως ικανή αποζημίωση για την τρώση της τιμής και της υπόληψής του αναφορικά με τη βίλα στο Σούνιο. Φίλοι από όλη την Ελλάδα προθυμοποιούνται να μου στείλουν το περίσσευμά τους, ώστε να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις που προβάλλει το middle age αριστερό (λέμε τώρα) αγόρι. Αρνούμαι φυσικά ευγενικά, διότι τη λύση τη βρήκε άλλος φίλος, τον οποίο και πολύ ευχαριστώ: θα ξεπληρώσω την όποια υποχρέωση μου επιβληθεί από το δικαστήριο με... IOU, τα περίφημα ανταλλακτικά χρηματοοικονομικά εργαλεία, τα οποία θα αντικαθιστούσαν το ευρώ το 2015, όταν θα μας βούλιαζε ως χώρα, από κοινού με τον Γιάνη με ένα «ν» ουάου Βαρουφάκη, στο πλαίσιο της προσπάθειας για τη μετατροπή της χώρας σε νεοκομμουνιστικό προτεκτοράτο. Βρήκα την ιδέα πραγματικά εξαιρετική. Ως και φαεινή, μπορώ να πω.

Ως εκ τούτου, σκέφτομαι να την υλοποιήσω. Το μόνο που δεν ξέρω, αλλά θα το διευκρινίσω προσεχώς απευθύνοντας σχετικό ερώτημα στον περί ου ο λόγος Βαρουφάκη, είναι αν τα IOU θα τα γράφω μόνος μου ή θα πρέπει να τα προσυπογράφει και να τα σφραγίζει ο ίδιος.

(Ελαβα και πρόταση να ξεπληρώσω το χρέος μου στον αρχηγό με μπολιβάρ, αλλά έκρινα ασύμφορη την πρόταση. Με τόσο που έχει υποτιμηθεί το νόμισμα της Βενεζουέλας του φίλου Νικολάς Μαδούρο, θα χρειαστεί ολόκληρο καμιόνι μπολιβάρ για τα καλύψω το ποσό, και πού να το βρεις στην Ελλάδα...).

Ο «ακατονόμαστος»

Το άλλο ζήτημα που με απασχόλησε χθες, κατά τη διάρκεια της ημέρας, ήταν πώς θα αποκαλώ τον πρόεδρο Αλέξη από τούδε και στο εξής. Διότι όπως αναφέρει στην αγωγή του, έπειτα από μια ευφυή όπως θα τη χαρακτήριζα έμπνευση που μυρίζει από μακριά ότι την έχει κάνει ο φίλος φίδι στον κόρφο μου, Μαντζουράνης, του λοιπού για κάθε αναφορά δική μου στο όνομά του (του Τσίπρα, όχι του Μαντζουράνη) που εκείνος θα κρίνει ότι είναι δυσφημιστική ή συκοφαντική και δεν ξέρω τι άλλο, θα πρέπει λέει να του καταβάλλω 10.000 ευρώ!!!

Επειδή όμως έχω μερικές δεκάδες λόγους να ξοδεύω τα λεφτά μου αλλού, από το να τα δίνω του κυρίου για να ξεπληρώνει με τη σειρά του τα ούτως ή άλλως γλίσχρα ενοίκια της βίλας στο Σούνιο, αποφάσισα από σήμερα και μέχρι νεωτέρας να καταργήσω το όνομα και το επώνυμό του από τη στήλη. Αντ' αυτού, θα οργανώσω έναν μικρό διαγωνισμό για το πώς θα ευαρεστούσε τους αναγνώστες μου να τον αποκαλώ. Εως τότε, και για λόγους που έχουν να κάνουν με τη λειτουργικότητα του «Στίγματος», από σήμερα και τούδε, ο Τσίπρας δεν θα είναι ο Τσίπρας, αλλά ο «ακατονόμαστος» ηγέτης της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, της αντιπολίτευσης - κάτι θα βρω, κάπου θα κάτσει το όλο θέμα...

Βοηθήστε κι εσείς...

Παρέμβαση...

Προσπαθεί να πάρει πάνω του ο «ακατονόμαστος» αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, με την κοντή σκέψη και τις πολλές απαιτήσεις (3 εκατομμύρια είναι αυτά) μετά τις αγωγές και αποφάσισε να βγει μπροστά, με άρθρο του, σε ένα φιλικό του site, το 24/7 news. Το άρθρο αφορά τα εθνικά θέματα, αυτός που το έγραψε (γιατί αποκλείεται να είναι δικό του το γράψιμο αυτό) εντόπισε και διαμάχη στη ΝουΔου μεταξύ Μητσοτάκη - Σαμαρά, και όλα καλά και όλα ωραία, δυνατός ο αρχηγός. Εστειλε δε και τρία μηνύματα, ο «ακατονόμαστος» - τα περιγράφει στον σχετικό πρόλογό του, συνάδελφος που ανέλαβε και εκλαϊκεύσει το θέμα για λογαριασμό της ιστοσελίδας. Είναι τα ακόλουθα:

- Αποτελεσματικότητα αλλά και «κόκκινες γραμμές» στον ελληνοτουρκικό διάλογο,

- εθνική στρατηγική στην εξωτερική πολιτική,

- κυβέρνηση που θα λειτουργεί με γνώμονα μόνον το συμφέρον της χώρας.

Ελάτε να τα πιάσουμε ένα ένα αυτά τα τρία, όλο νόημα και... σπάνιες ιδέες, μηνύματα: υπάρχει περίπτωση ελληνική κυβέρνηση να πάει στον ελληνοτουρκικό διάλογο χωρίς κόκκινες γραμμές; Σε διάλογο πάει, όχι σε παζάρι «τρελάθηκε τ' αφεντικό και τα 'βαλε όλα τζάμπα». Εγώ λέω όχι, λοιπόν. Ακόμη και η δική του κυβέρνηση, όλο και κάποιες κόκκινες γραμμές τις είχε.

Νούμερο δύο: εθνική στρατηγική στην εξωτερική πολιτική είχε μήπως η δική του κυβέρνηση, ώστε να εγκαλεί τους επόμενους; Το «βλέποντας και κάνοντας» δεν είναι στρατηγική, αυτό πρέπει κάποιος να του το ξεκαθαρίσει - έστω και εκ των υστέρων.

Και νούμερο τρία, και εξοντωτικό: υπάρχει ελληνική κυβέρνηση που δεν λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, αλλά με γνώμονα το συμφέρον μιας άλλης χώρας; Γειτονικής ενδεχομένως; Της Βουλγαρίας ή της Αλβανίας ας πούμε; Της Τουρκίας; Τι ανοησίες είναι αυτές που αραδιάζει, με τέτοια ευκολία. Καθόλου δεν σκέφτεται πια; Εκτός πια κι αν κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια, το οποίο εγώ δεν το δέχομαι.

Ψηφιακές παγίδες

Με το έρεβος του Διαδικτύου δεν είναι για να παίζεις. Αλλά από την άλλη είναι τόσο ελκυστικό όλο αυτό. Πολύ δύσκολα θα αποφύγεις τον πειρασμό. Πρέπει ας πούμε να είσαι ισχυρός χαρακτήρας, να έχεις αντιστάσεις σοβαρές. Η Ντόρα, η φίλη μου η Ντόρα, είναι και αυτή ένα θύμα των social media. Συνέχεια «μέσα» είναι, και όλο ποστάρει στο Twitter. Αλλά μερικές φορές, εκεί σε κάτι σκοτεινές γωνίες, πίσω από τους θάμνους, καιροφυλακτεί κάποιος «κακός» λύκος, και τα πράγματα παίρνουν άλλη μορφή. Πρέπει να αποδείξεις ας πούμε, ότι δεν είσαι ελέφαντας...

Παράδειγμα. Κάνει μια ανάρτηση η Ντόρα, η οποία λέει το αυτονόητο «Καμία φαρμακευτική εταιρεία δεν έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται την πώληση των εμβολίων για κερδοσκοπικούς λόγους» - τα έχει «πάρει» άσχημα με το παζάρι που κάνουν οι πολυεθνικές των φαρμάκων και τους εκβιασμούς που ασκούν σε βάρος μικρότερων χωρών.

Κάνει την ανάρτηση, και την «τσιμπάει» «γύπας» του Ρουβίκωνα, με το ψευδώνυμο Joe Dalton. Και την αρχίζει στα πειράγματα:

- Δεν συμφωνείτε με τον καπιταλισμό κυρία Μπακογιάννη; Σοβαρά;

Δεν απαντάει η Ντόρα, και ο τύπος κάνει το τελειωτικό χτύπημα:

- Αν θέλετε να μπείτε στον Ρουβίκωνα, καθημερινά 6:00 με 8:00 στο Vox δεχόμαστε νέα μέλη!!

Στο ίδιο μήκος κύματος πλέον και η Ντόρα, του κόβει τα φτερά:

«Προς ανησυχούντες μήπως έχω γίνει κομμουνίστρια. Οι φαρμακευτικές εταιρείες που επιδοτήθηκαν από λεφτά ευρωπαίων φορολογουμένων δεν μπορούν να παραβαίνουν συμφωνίες με την ΕΕ για λόγους κερδοσκοπικούς. Το κέρδος τους έχει ήδη συμφωνηθεί με την ΕΕ στη μεταξύ τους συμφωνία».

Εβαλε τα πράγματα στη θέση τους, διότι δεν είναι να παίζεις με αυτά, την σήμερον ημέρα...

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/01/21

Θράσος και υποκρισία

Πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο θράσους στην ελληνική πολιτική ιστορία: πρωθυπουργός κυβέρνησης που προσπάθησε να κλείσει στη φυλακή δύο πρώην πρωθυπουργούς και οκτώ υπουργούς συκοφαντώντας τους ότι διέπραξαν «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού κράτους», ζητά τώρα αποζημίωση από δημοσιογράφους και εκδότες διότι «τον συκοφάντησαν» σχετικά με τους όρους ενοικίασης της εξοχικής του κατοικίας.

Χρησιμοποιώντας μάλιστα ως δικηγόρο κάποιον που πρωταγωνίστησε στο σκάνδαλο Κοσκωτά και καταδικάστηκε σε φυλάκιση - στα ουράνια εκτοξεύεται το προσωπικό και κομματικό «ηθικό πλεονέκτημα».

Όπως επεσήμανε χθες ο Γιώργος Παπαχρήστος, πρώτη φορά πρώην πρωθυπουργός που επιδιώκει να ξαναγίνει, στρέφεται κατά δημοσιογράφων και εκδοτών: ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου ούτε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατέθεσαν μηνύσεις - πολύ περισσότερο, αγωγές- για όσα τρομερά γράφονταν εναντίον τους κατά τη δεκαετία του 1980.

Πολλοί άλλοι πολιτικοί το έχουν πράξει: έκαναν μηνύσεις ή, τα παλιά πολύ καλά χρόνια, παράγγελναν «αυτεπάγγελτες διώξεις» -καλη ώρα όπως το άλλο ηθικό στοιχείο, ο συνεταίρος Καμμένος, κινητοποιούσε το «αυτόφωρο». Και στις δύο περιπτώσεις η ποινική δίκη μετατρεπόταν σε πολιτική αναμέτρηση με αρνητική συνήθως δημοσιότητα για τον πολιτικό. Η αγωγή για χρηματική αποζημίωση είναι σχετικά καινούργιο φρούτο: καθιερώθηκε επί ΝΔ με τον νόμο 1178/ 81 και τροποποιήθηκε προς το χειρότερο επί ΠαΣοΚ το 1994. Εξαιρετικά νόστιμο και υγιεινό φρούτο: ο πολιτικός τη «γλιτώνει» με τη συνοπτική, ως προς τη δημοσιότητα, αστική αγωγή. Αυτό έπραξε ο κύριος Τσίπρας.

Επιπλέον, όταν επιζητείς απλώς την δικαστική αποκατάσταση της όποιας τιμής και υπόληψης διαθέτεις, διεκδικείς συμβολικές αποζημιώσεις· όταν ζητάς εκατομμύρια θέτεις το δίλημμα «υποταγή ή εξόντωση» - διότι ο Γιώργος Παπαχρήστος, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, δεν είναι εκατομμυριούχος.

Η ΕΣΗΕΑ 40 χρόνια τώρα διεκδικεί την κατάργηση του 1178/ 81 επειδή ακριβώς μεγαλόσχημοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες τον χρησιμοποιούν εναντίον δημοσιογράφων. Ο κύριος Τσίπρας κάνει χρήση του αντιδημοσιογραφικού νόμου και ταυτόχρονα παριστάνει τον «προστάτη των δημοσιογράφων», δηλώνοντας υποκριτικότατα πως θα δώσει ό,τι του επιδικαστεί στον ΕΔΟΕΑΠ.

Όμως ο κ. Τσίπρας χρωστά στο ταμείο των δημοσιογράφων πολλά, πάρα πολλά - πρέπει να κερδίσει εκατοντάδες δίκες και άλλα τόσα λαχεία για να ξοφλήσει: 90 εκατομμύρια ήταν ζημιά του οργανισμού όταν το 2012 η φιλική προς τον ΣΥΡΙΖΑ διοίκηση του έσπευσε -παρά τις αντίθετες συστάσεις της κυβέρνησης- αμέσως μετά το PSI «να σπάσει» τα κρατικά ομόλογα του ταμείου στο ελάχιστο της τιμής τους για να στηρίξει την αντιμνημονιακή πολιτική του κ. Τσίπρα.

Οι θρασείς και υποκριτικές κινήσεις μόνο τον ίδιο βλάπτουν: μας θυμίζουν πόσο ακριβά κόστισε η πολιτική του και στους δημοσιογράφους και στη χώρα.