προ πέντε ετών
Από την “ΕΣΤΙΑ”
Ένας χρόνος παθών με ΣΥΡΙΖΑ...:
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
ΑΠΟ ΤΗΝ βιασύνη του κ. Γ. Α. Παπανδρέου να γίνει πρωθυπουργός, ως φαίνεται ο κ. Αλέξης Τσίπρας δεν διδάχθηκε τίποτα. Έτσι, πριν ένα έτος εκβίασε πρόωρες εκλογές με ποιόν σκοπό, τελικά; Πίστεψε ότι θα καταργούσε τα μνημόνια; Είχε την αίσθηση ότι θα άλλαζε την Ευρώπη επειδή θα τήν έκανε «ντα» ο κ. Βαρουφάκης; Τίποτε από όλα αυτά.
Απλώς, ο κ. Άλ. Τσίπρας έπεσε θύμα ιδεοληψιών και κάποιων συμβούλων που τού έλεγαν ότι, μπροστά στον κίνδυνο «αποσταθεροποιήσεως» της ευρωζώνης, οι Ευρωπαίοι θα τού έκαναν όλα τα χατίρια γιατί είχαν βαρεθεί τα διάφορα παιχνίδια του κ. Αντώνη Σαμαρά. Τον έπεισαν, δηλαδή, ότι οι Ευρωπαίοι τον ήθελαν γιά να μπορέσουν να λύσουν το ελληνικό πρόβλημα. Επίσης, κάποιοι είχαν επισημάνει στον κ. Τσίπρα ότι ορισμένες χώρες θα ήσαν στο πλευρό του γιατί ήθελαν να «σπάσουν τον τσαμπουκά» της κυρίας Μέρκελ και, από τήν άποψη αυτή, ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός ήταν «το καταλληλότερο πρόσωπο γιά να παίξει αυτόν τόν ρόλο».
Με βάση λοιπόν τις εικασίες αυτές, συν τις άρλουμπολογίες των κ.κ. Λαφαζάνη και άλλων παλαιοκομμουνιστών, ο κ. Τσίπρας, αφ' ενός, ενεπλάκη σε μία πολιτική περιπέτεια αμφιβόλου εκβάσεως γιά τον ίδιο και, αφ' ετέρου, ενέπλεξε την χώρα σε καταστάσεις διόλου ευχάριστες. Πριν απ' όλα, στους δώδεκα μήνες «αριστερής» διακυβέρνησεως με ενά κόμμα που στην Ευρώπη θεωρείται ευρωσκεπτικιστικό, η Ελλάδα έχασε πολλά από τα διπλωματικά της ερείσματα και επέτρεψε στους εταίρους μας να εντοπίσουν και να μελετήσουν όλες τις στρεβλώσεις και τις ανεπάρκειες της οικονομικής και πολιτικο-κοινωνικής ζωής της χώρας. Τα διάφορα non-papers που κυκλοφορούν γιά την χώρα στα κοινοτικά παρασκήνια κάθε άλλο παρά ευνοϊκά είναι. Και δεν χωρεί πλέον καμμία αμφιβολία ότι το περιεχόμενό τους επηρεάζει αρνητικά τόσο τις δυνατότητες αναπτύξεως της οικονομίας μας όσο και την γενικότερη επενδυτική ψυχολογία. Από την άλλη πλευρά, εκτρέφονται και φαινόμενα κερδοσκοπίας που γιά το κύρος της Ελλάδας είναι καταστροφικά.
Από αυτή την οπτική γωνία, το θέαμα μιάς χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως να εμφανίζεται συνεχώς ως επαιτούσα, επικαλούμενη την «αλληλεγγύη» των εταίρων της -από τους οποίους έχει αποσπάσει επιδοτήσεις και δάνεια σχεδόν ενός τρισεκατομμυρίου εύρώ- κάθε άλλο παρά τιμή περιποιεί στον κάθε σοβαρό πολίτη αυτής της χώρας.
Ιδιαίτερα δε όταν από κάποιες χώρες μέλη (Σλοβακία, Κροατία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Μάλτα) η Ελλάδα, παρά την πτώχευσή της, παραμένει πλουσιότερη, αλλά απελπιστικά αντιπαραγωγική. Και, ασφαλώς, κάθε άλλο παρά τιμητικά ήσαν γιά την χωρα τά καραγκιοζιλίκια του κ.Βαρουφάκη.
Ο τελευταίος, αντιθέτως προς τα σχόλια που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα, προφανώς από μηχανισμούς επικοινωνιακής προπαγάνδας, δεν εξόργισε πολλούς συναδέλφους του λόγω των γνώσεών του και της επιδείξεως τους. Κάθε άλλο. Ο κ. Γ. Βαρουφάκης εξόργισε, πρώτον, γιά την επίδειξη βαθύτατης περιφρονήσεως θεσμών και ανθρώπων, την οποία καταχρηστικά χρησιμοποίησε, και, δεύτερον, γιά την προκλητική άγνοια του πάνω σε θέματα του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Ακόμα χειρότερα, όταν άρχισε να μη σέβεται και τους θεσμικούς κανόνες των συνεδριάσεων στις όποιες συμμετείχε, παραβιάζοντας και τον απόρρητο χαρακτήρα τους, το ποτήρι ξεχείλισε. Η ζημιά γιά την χώρα ήταν, και παραμένει, τεράστια. Διότι, πέρα από τους ομολόγους του, η προσβολή επίσης Ευρωπαίων τεχνοκρατών με γνώσεις και πείρα δεν είναι μία υπόθεση πού εύκολα μπαίνει στο αρχείο. Ιδιαίτερα δε όταν αυτό έχει συμβεί αρκετές φορές με Έλληνες υπουργούς -και όχι μόνον του ΣΥΡΙΖΑ.
Κατά τα λοιπά, στην σημερινή Ευρώπη η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάθε άλλο παρά θετική είναι, τόσο γιά την εικόνα τής χώρας όσο και γιά την φερεγγυότητα της ελληνικής αριστεράς. Οι μεν ευρωπαϊστές της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς βλέπουν με μεγάλη καχυποψία αυτή την συνεργασία, η δε ευρωπαϊκή αριστερά (που δεν ξεπερνά σε δύναμη το 7%) ανέχεται με μεγάλη δυσφορία τις πολιτικές του κ. Αλέξη Τσίπρα, οι οποίες ανεπισήμως δέχονται κριτικές -που,βεβαίως, στην Ελλάδα δεν γίνονται πάντα γνωστές.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι προσπάθειες κάποιων ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ νά αποκαταστήσουν στενότερους δεσμούς μέ σοσιαλδημοκράτες και παράγοντες τής ευρωπαϊκής αριστεράς είναι δύσκολες και χωρίς το απαραίτητο υπόβαθρο εμπιστοσύνης. Συμπερασματικά, λοιπόν, το 2015 υπήρξε έτος παθών για τήν χώρα και, ως φαίνεται, οι ζημιές που έγιναν σε ποικίλα επίπεδα δεν θά αποκατασταθούν τόσο εύκολα όσο θέλουν να δείξουν οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί τής κυβερνήσεως.
*Επίτιμος Διεθνής Πρόεδρος Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων
apapandropoulos@hotmail.com
"ΕΣΤΙΑ", 25/01/16 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου