Από "ΤΑ ΝΕΑ", και...
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 25/01/21 |
ΤΗΣ ΜΥΡΤΟΥΣ ΛΙΑΛΙΟΥΤΗ
Κάτι παράδοξο συνέβη πριν από λίγες μέρες με τον ΣΥΡΙΖΑ: η δημιουργία της «Ομπρέλας» δεν συγκλόνισε τα μέσα ενημέρωσης με τον ίδιο τρόπο που το είχαν κάνει οι εσωκομματικοί τσακωμοί του καλοκαιριού, οι εμφανίσεις του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή δεν προξένησαν τα πάθη άλλων εποχών, οι παρεμβάσεις για τα εθνικά θέματα ήταν συνεπή με την πρότερή του στάση - για πρώτη φορά εδώ και καιρό, η αξιωματική αντιπολίτευση είχε περιθώριο ελιγμών. Και ξαφνικά εμφανίστηκαν οι 17 υπογραφές στελεχών της, που στήριζαν το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα για μεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού. Το χειρότερο; Αυτή ήρθε λίγες μέρες μετά το πανό στο ΠΑΠΕΙ, όπου «αλληλέγγυοι» του καταδικασμένου τρομοκράτη της 17Ν χλεύαζαν με χυδαίο τρόπο τους συγγενείς των θυμάτων.
ΜΕ ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ. Ο ντόρος που προκλήθηκε με την υπόθεση θύμισε για άλλη μια φορά πόσο δύσκολο είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ να ισορροπήσει ανάμεσα σ' αυτό που ήταν και σ' αυτό που θεωρεί πως πρέπει να γίνει για να επιστρέψει στην εξουσία. Σε ένα κόμμα του 3% ή ακόμα και του 6%, με αριστερό πρόσημο και παράδοση, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων, ακόμα και ως πρόσχημα στις ακραίες περιπτώσεις, χωρίς πολλά στοιχεία, περνάει κάτω από το ραντάρ. Υπό μια έννοια, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κομματικής ταυτότητας. Οι τάσεις είναι κάτι σαν τετελεσμένο γεγονός και τέτοιες πρωτοβουλίες καθημερινότητα. Οταν όμως το ίδιο κόμμα έχει περάσει από τα κυβερνητικά έδρανα, βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση και ευελπιστεί κάποια στιγμή να αναλάβει και πάλι τη διακυβέρνηση της χώρας, τα ίδια κείμενα υπεράσπισης παίρνουν άλλα χαρακτηριστικά. Εμποδίζουν τη συστημικότητα που προσδοκά να αποκτήσει η Κουμουνδούρου και, κυρίως, δεν βοηθάει σε τίποτα να σπάσει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο που απαρτίζεται από κόμματα με άλλο παρελθόν -τόσο το Κίνημα Αλλαγής όσο και το ΚΚΕ δεν θα συναινούσαν ποτέ σε μια παρόμοια ένδειξη συμπαράστασης.
ΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΤΑ 17 ΣΤΕΛΕΧΗ. Δεν ήταν λίγοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ που ενοχλήθηκαν με τους συντρόφους που επέλεξαν να υπογράψουν το κείμενο. Φάνηκε από τις δηλώσεις του Γιώργου Τσίπρα, που έγιναν σε χαμηλό τόνο, αλλά με ενδεικτικό ύφος: «Δεν έπρεπε να γίνει τόση φασαρία, δεν έπρεπε να υπάρχουν 17 υπογραφές. Δεν πρέπει να βγαίνει προς τα έξω η εικόνα ότι κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει με τον Κουφοντίνα», ανέφερε χαρακτηριστικά όταν ρωτήθηκε σχετικά (THEMA). Και η διευκρίνιση του κόμματος, παρότι δήλωνε ρητά την καταδίκη στην τρομοκρατική βία που υπερασπίστηκε με τη δράση του ο Κουφοντίνας, άφηνε ένα «αλλά» που κάλυπτε τα στελέχη εκείνα που είχαν υπογράψει τη δήλωση υποστήριξης.
Αυτός ο δυϊσμός ξεπερνά τη συγκεκριμένη υπόθεση - γίνεται σημείο αναφοράς για εκείνους που δεν αναγνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ μια σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση. Το πιο ενδιαφέρον, μάλιστα, είναι ότι το δίλημμα συστημικότητα - αντισυστημικότητα διαπερνά οριζόντια τις τάσεις, δεν είναι χαρακτηριστικό της μιας ή της άλλης.
Το μοντέλο που θα επιλέξει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί κάποια στιγμή δεν θα μπορεί να ισορροπεί πια, θα κρίνει και τον τρόπο που θα διαμορφωθεί ο χάρτης της αντιπολίτευσης. Αρα και το τοπίο των επόμενων εκλογών.
....από τη ΣΥΡΙΖΑίϊκη "Εφ.Συν"
 |
| "Εφ.Συν", 25/01/21 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου