Άδεια η χρυσοποίκιλτη αίθουσα Musicverein στη Βιέννη, όπου κάθε χρόνο τέτοια ημέρα –βεβαίως και τη σημερινή πρωτοχρονιά του 2021-δίδεται η ετήσια συναυλία της Φιλαρμονικής της Βιέννης, υπό τη διεύθυνση (και) εφέτος του Riccardo Muti, δείγμα σαφές και αποφασιστικό ότι η μουσική-κάθε όμορφη μουσική-θα αποτελεί ασφαλές καταφύγιο θαλπωρής και ανάτασης γιά κάθε άνθρωπο, ιδιαιτέρως σήμερα που η όλη ανθρωπότητα συνεχίζει να δοκιμάζεται από την επέλεση της πανδημίας του Κορωνοϊού.
Βεβαίως δε και ανθοστολισμένη αυτή η μεγάλη αίθουσα, όπως κάθε χρόνο, με τα λουλούδια-προσφορά, από τους ανθοπώλες της Αυστριακής πρωτεύουσας, να θυμίζουν ότι η άνοιξη πάντοτε έρχεται μετά το χειμώνα, κάθε χειμώνα όπως και αυτόν του Κορωνοϊού. Εννοείται δε ότι η σύμπασα ορχήστρα είναι ντυμένη «στην τρίχα», στο πιό καλό, εορταστικό και επίσημο ντύσιμο.
Θα μάς λείψει βεβαίως το σύνηθες-αλλά και επιβαλλόμενο-μπιζάρισμα του κοινού κατά την τυπική λήξη της συναυλίας, γιά το βαλς An der schönen, blauen Donau - Walzer, Op. 314 του Johann Strauss II και το εμβατήριο Radetzky, του Johann Strauss πατρός, με το οποίο είθισται να κλείνει αυτό το μαναδικό θέαμα...Δεν πειράζει, όμως, έχουν το απείρως ηχηρότερο μήνυμα επιδοκιμασίας-μπιζάρισμα των τηλεθεατών ανά την υφήλιο, που παρακολουθούν live τη συναυλία...
Τα γράφω όλα αυτά κι ο νους μου ανατρέχει στην επιθυμία μου, που δυστυχώς δεν αξιώθηκα ποτέ μ΄ρεχρι σήμερα να την δω πραγματοποιούμενη, να είμαι στο ακροατήριο μιάς τέτοιας συναυλίας με δικό μου άνθρωπο...Δεν πειράζει όμως! Όσα δεν έχουμε δει να ικανοποιούνται στο βίο μας, ανικανοποίητες κρυφές επιθυμίες που κρατούμε ως ανεκτίμητο θησαυρό μας αξίας, μάς δίνουν κίνητρα ισχυρά γιά την επόμενη ημέρα, κάθε επόμενη ημέρα, ώστε να αξιωθούμε να τις δούμε-κάποιες έστω...-να γίνονται πράξη, ομορφαίνοντας τη ζωή μας.
Εάν στο 2021 γλυτώσουμε από την επέλαση του αόρατου εχθρού, όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα, βοηθούσης της εποιστήμης, όσο και της τύχης, όσο δεν έχουμε το νου μας. Με τις καλύτερες ευχές μου γιά τον καινούργιο χρόνο, χωρίς τον εφιάλτη και τη ζωή μας να γυρίζει στην κανονικότητα: Όχι σπουδαία πράγματα (αλλά τόσο σπουδαία), να μπορούμε να πιανόμαστε χέρι-χέρι με αυτόν που αγαπούμε, να φιλιόμαστε πάλι...
Χρόνια Πολλά, καλά, δημιουργικά και βεβαίως με υγεία, με την σκέψη σε όσους δεν μπορέσαμε καν να αποχαιρετίσουμε γιά το ύστατο χαίρε, λόγω των απαγορεύσεων της πανδημίας.
Είθε, γένοιτο!
Ας προσφέρουμε, τουλάχιστον, ένα λουλούδι σε αυτούς που αγαπούμε....
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
YΓ1: Κι αυτές οι ευχές του Προέδρου του ΔΣ του Συλλόγου "Φίλων της Μουσικής" από την ορχήστρα που παίζει βιολί του 1727 (συγνώμη, αλλά δεν συγκράτησα το όνομά του, ούτε και τον τύπο του βιολιού), που μετέφερε ο Μιχάλης Μεσσήνης,εξαιρετικός στην περιγραφή της αναμετάδοσης, όπως και πέρυσι)....
ΥΓ2: Πολλαπλό το μήνυμα του Riccardo Muti πέραν των συνήθων ευχών στη λήξη της συναυλίας: Η μουσική δεν είναι επάγγελμα, είναι αποστολή-παράθυρο στον κόσμο, οι κυβερνώντες παντού στον κόσμο να σκεφθούν τον πολιτισμό, προφανώς και να τον υπηρετήσουν....
ΥΓ3: Μία μεχάλη οθόνη, από επιμέρους πολλές ατομικές συνδέσεις μέσω των κοινωνικών δικτύων-προβαλλόμενες ταυτοχρόνως βοηθούσης και της τεχνολογίας-από κοινό που χειροκροτούσε σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε υποκατάσταση της αναγκαστικής έλλειψης φυσικού ακροατηρίου...
ΥΓ4: Και το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Μιχάλη Μεσσήνη με τη λήξη της αναμετάδοσης: "Να είσθε όλοι υγιείς και δυνατοί, γιά να μπορέσετε αν αντιμετωπίσετε τη δύσκολη περίοδο που περνάμε όλοι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου