Κατανοώ το δικαίωμα στη συμπαράσταση οποιουδήποτε για οποιονδήποτε λόγο, είναι κανόνας της δημοκρατίας. Αλλά αδυνατώ να αποδεχτώ τη σκοπιμότητα κάθε είδους βανδαλισμού. Εχοντας ζήσει, μάλιστα, τους βανδαλισμούς της εποχής της χρεοκοπίας, της Αγανάκτησης και του αντιμνημονίου, ξέρω καλά ότι σε μεγάλο βαθμό τέτοιες συμπεριφορές είναι μεθοδευμένες και έχουν ευρύτερους στόχους. Τηρουμένων των αναλογιών, τέτοιες εκδηλώσεις θα μπορούσαν να εξαγγέλλουν την προσπάθεια ενός θεαματικότερου πογκρόμ εναντίον ισραηλινών στόχων. Πρακτικά, είναι μια επίθεση κατά των διεθνών σχέσεων της χώρας αλλά και κατά του τουρισμού στην Αθήνα – και θα περίμενα από τις αρχές, τις πολιτικές και τις αυτοδιοικητικές, μια ευθεία καταδίκη της και, πάντως, όχι τη σιωπή...

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 11-12/05/24

ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΗ

Υπάρχει μια είδηση η οποία δεν είχε τη δημοσιότητα που της αρμόζει στην Ελλάδα, είχε όμως ευρύτατη δημοσιότητα στο Ισραήλ, όπου μεταδόθηκε και σχολιάστηκε εκτενώς στα ΜΜΕ. Τη Μεγάλη Τρίτη, έπειτα από συγκέντρωση διαμαρτυρίας εναντίον του Ισραήλ που είχε διοργανωθεί στο κέντρο της Αθήνας, ομάδα ατόμων προκάλεσε φθορές στο εξωτερικό ξενοδοχείου κοντά στην πλατεία της Ομόνοιας εναντίον ισραηλινών ενοίκων. Μάλιστα, η αστυνομία συνέλαβε δυο άτομα, έναν 26χρονο Ελληνα και έναν ανήλικο με καταγωγή από την Αίγυπτο. Και στα σόσιαλ μίντια διάβασα μια ανάρτηση, ότι «έγινε σπασιματική» (έμαθα ότι έτσι λένε στη γλώσσα τους οι αριστεριστές εξτρεμιστές τις καταστροφές σε περιουσίες) κι ότι «κατέβηκαν τζαμαρίες ως ένδειξη συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό».

Κατανοώ το δικαίωμα στη συμπαράσταση οποιουδήποτε για οποιονδήποτε λόγο, είναι κανόνας της δημοκρατίας. Αλλά αδυνατώ να αποδεχτώ τη σκοπιμότητα κάθε είδους βανδαλισμού. Εχοντας ζήσει, μάλιστα, τους βανδαλισμούς της εποχής της χρεοκοπίας, της Αγανάκτησης και του αντιμνημονίου, ξέρω καλά ότι σε μεγάλο βαθμό τέτοιες συμπεριφορές είναι μεθοδευμένες και έχουν ευρύτερους στόχους.

Τηρουμένων των αναλογιών, τέτοιες εκδηλώσεις θα μπορούσαν να εξαγγέλλουν την προσπάθεια ενός θεαματικότερου πογκρόμ εναντίον ισραηλινών στόχων. Πρακτικά, είναι μια επίθεση κατά των διεθνών σχέσεων της χώρας αλλά και κατά του τουρισμού στην Αθήνα – και θα περίμενα από τις αρχές, τις πολιτικές και τις αυτοδιοικητικές, μια ευθεία καταδίκη της και, πάντως, όχι τη σιωπή.

Επειδή στη βάση τους, τέτοιες ενέργειες δεν είναι απλώς ηχηρές τοποθετήσεις στη συγκυρία (όπου κάποιοι αφελείς υπέρ της ειρήνης και της αυτοδιάθεσης των λαών θεωρούν ότι η Ιερουσαλήμ απαντά με υπερβολικό τρόπο στη βάρβαρη επίθεση της 7ης Οκτωβρίου) αλλά υποκινούνται από τη δαιμονοποίηση του κράτους του Ισραήλ, ουσιαστικά από έναν νέο, σύγχρονο αντισημιτισμό. Κι αν δεν καταλαβαινόμαστε, παραπέμπω στον γάλλο στοχαστή Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ, που πολύ νωρίς έχει εντοπίσει στις δυτικές κοινωνίες την καλλιέργειά του. Την καλλιέργεια μιας στάσης που εκφράζεται δήθεν ως αντισιωνισμός. Εν προκειμένω, δήθεν ως έκφραση αντιπαλότητας κατά του Νετανιάχου, παραβλέποντας ότι ο ισραηλινός πρωθυπουργός είναι επικεφαλής συμμαχικής κυβέρνησης, ότι η Χαμάς ακόμα κρατά ομήρους αμάχους τους οποίους απήγαγαν οι άντρες της στις 7 του περασμένου Οκτωβρίου κι ότι το Ισραήλ απειλείται στον πυρήνα του, αμφισβητείται η ύπαρξή του από διάφορες ακραίες δυνάμεις που το περικυκλώνουν (η Χαμάς, η Χεζμπολά, οι Χούτι, το Ιράν κ.λπ.)

Ο Ταγκιέφ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ιδεολογικοποίηση ως αντισιωνιστική στάση του μίσους κατά του Ισραήλ, το θεωρεί πυρήνα μιας νέας εβραιοφοβίας που έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στη γενεαλογία και τα χαρακτηριστικά της αριστερής και της ισλαμιστικής της διάστασης. Την ίδια προσέγγιση κάνει και ο σημαντικός φιλελεύθερος στοχαστής Νιλ Φέργκιουσον.

Σε κάθε περίπτωση, η επίθεση κατά του ξενοδοχείου όπου καταλύουν Ισραηλινοί είναι ριζοσπαστική πράξη που υπερβαίνει τα όρια της διαμαρτυρίας. Πράξη που εμπνέεται από τη Νύχτα των Κρυστάλλων, το μεθοδευμένο πανεθνικό πογκρόμ στη Γερμανία και στην Αυστρία τη νύχτα της 9ης προς 10η Νοεμβρίου 1938. Ο στόχος ήταν οι εβραίοι πολίτες όλης της χώρας και αποτέλεσε την απαρχή του Ολοκαυτώματος. Εχουμε υποχρέωση να πολεμάμε με όλα τα μέσα που μας παρέχει η δημοκρατία το Τέρας που υποθάλπουν οι ανεκτικές κοινωνίες μας.