Aπό "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"
 |
| "ΤΑ NEA/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 25-26/05/24 |
Η έκπληξη της Αννας…
Το δείπνο έγινε το βράδυ της περασμένης Δευτέρας στη Λάρισα, και ήταν προς τιμήν του υποψηφίου των ευρωσοσιαλιστών για την προεδρία της Κομισιόν Νίκολας Σμιτ. Ο Σμιτ, μια σπουδαία προσωπικότητα των ευρωσοσιαλιστών, λουξεμβουργιανός την καταγωγή, παρά το γερμανοστρεφές επώνυμό του, βρέθηκε στα μέρη μας, προσκεκλημένος του προέδρου Νίκου Ανδρουλάκη, και στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας που διεξάγει ανά τας Ευρώπας. Εδώ τον συνόδευσε – για ευνόητους λόγους – σε μια περιοδεία στην πολύπαθη Θεσσαλία, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, και μην τα πολυλογώ έπειτα από μια ομιλία στο ανοιχτό θέατρο της Λάρισας, κατέληξαν το βράδυ σε εστιατόριο της πόλης για να δειπνήσουν. Την επιμέλεια όλου του event είχε αναλάβει η Ευαγγελία Λιακούλη, η γραμματέας της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, εκ Λαρίσης ορμωμένη.
Στο δείπνο παρευρέθηκαν περί τα 40 άτομα, φυσικά ο Σμιτ με τον Ανδρουλάκη, βουλευτές της περιοχής, υποψήφιοι ευρωβουλευτές και ένα πρόσωπο-έκπληξη, out of the blue όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο, όπου κάτι τέτοιοι όροι κάνουν θραύση – η Αννα Διαμαντοπούλου!
Οπως είναι λογικό και φυσικό, αρκετοί αντί να στραφούν στις τοπικές λιχουδιές τις οποίες είχε παραγγείλει η κυρία Λιακούλη, άρχισαν να ασχολούνται κυρίως με το «πώς βρέθηκε εκεί η Αννα», δεδομένου ότι η άλλοτε επίτροπος της Κομισιόν και κορυφαίο στέλεχος του «παλιού ΠΑΣΟΚ, του ορθόδοξου», έχει από χρόνια αποστασιοποιηθεί από το κόμμα. Ιδρυσε το «Δίκτυο», προσπάθησε να τραβήξει δικό της δρόμο, αφιερώθηκε εν τέλει στο «Δίκτυο», και έκτοτε πορεύεται με αυτό.
… το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος
Την ίδια απορία είχα κι εγώ, πληροφορούμενος την παρουσία της στο δείπνο της Λάρισας, και πριν καταφύγω σε υποθέσεις, τις οποίες ειρήσθω εν παρόδω τροφοδότησε – ή και πυροδότησε – το γεγονός ότι η παρουσία της σε μια τέτοια, αυταπόδεικτα σημαντική, συνάθροιση δεν γνωστοποιήθηκε από κανέναν, την κάλεσα στο τηλέφωνο.
Μου ανέφερε ότι στο δείπνο βρέθηκε ως καλεσμένη του κυρίου Σμιτ, όχι του επίσημου ΠΑΣΟΚ. Οτι με τον Σμιτ, η γνωριμία τους μετράει σχεδόν 25 χρόνια, από την εποχή που εκείνη ήταν επίτροπος και εκείνος υπουργός στις κυβερνήσεις του Λουξεμβούργου. Και ότι πολύ πρόσφατα συνεργάστηκαν στενά, διότι της Αννας της ανατέθηκε από τη VDL (τη γνωστή μας Ούρσουλα) η μελέτη για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη, και ο Σμιτ ήταν ο αρμόδιος επίτροπος της Κομισιόν. «Τη μελέτη την έχουμε παρουσιάσει σε 11 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης έως τώρα, αλλά όχι στην Ελλάδα», μου είπε. Κι επειδή διέκρινα μια ελαφρά, τόση δα, αιχμή, φαντάζομαι είναι αυτονόητη η επόμενη ερώτηση που της έθεσα:
– Με τον Ανδρουλάκη, μιλήσατε;
– Μιλήσαμε. Μη φανταστείς, τα τυπικά. Τίποτε περισσότερο. Ηταν και ο χώρος τέτοιος.
Αυτά, με την Αννα, το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο. Αν προκύψει και κανένα άλλο δείπνο, προσεχώς, πιθανόν να μπορούμε (ή και να έχουμε) να πούμε περισσότερα…
Περί ανασχηματισμού
Ρωτήθηκε λέει ο Κυριάκος, ο πρόεδρος Κυριάκος, σε μια από αυτές τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις που δίνει στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου, πότε θα κάνει ανασχηματισμό και από την απάντησή του φάνηκε να το αφήνει ανοιχτό (το ενδεχόμενο). Μέγα θέμα! Πήραν φωτιά τα sites. Αναψαν οι γραμμές. Κόρωσαν τα μικρόφωνα. Γράφτηκαν… σεντόνια, ολόκληρα!
Αναρωτιέμαι τι θα περίμεναν όλοι αυτοί να πει, απαντώντας σε μια τέτοια ερώτηση. Γνωρίζει εκ των προτέρων το εκλογικό αποτέλεσμα, από το οποίο θα εξαρτήσει τις όποιες κινήσεις του; Δεν το γνωρίζει. Υποθέσεις εργασίας κάνει και αυτός. Αν (το αποτέλεσμα) είναι κοντά στον στόχο του, και υπολείπεται κάποιες μονάδες από το περσινό 41%, θα δηλώσει ότι έλαβε το μήνυμα των πολιτών, και ότι θα προχωρήσει στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, για να ανταποκριθεί στην «εντολή» της κάλπης. Αυτό. Και μετά θα περιμένει να περάσει το καλοκαίρι, για να προχωρήσει στις όποιες κινήσεις έχει προαποφασίσει – διότι τα πιο πολλά που θα κάνει, τα έχει ήδη αποφασίσει.
Αν πάλι το αποτέλεσμα είναι μακριά από τις προσδοκίες που έχει και ο ίδιος καλλιεργήσει, προκύψει ας πούμε, ένα αποτέλεσμα, το οποίο θα γράφει 2 μπροστά, ασφαλώς και θα κινηθεί γρηγορότερα, αψηφώντας τον κίνδυνο ο ανασχηματισμός να καεί, μαζί με τις πυρκαγιές του καλοκαιριού.
Προσωπικά κλείνω προς την πρώτη εκδοχή, η οποία μου φαίνεται και πιο πιθανή. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το αυτονόητο απάντησε ο άνθρωπος, και σωστά το διατύπωσε…
Η Σύνοδος των Αρχόντων…
Μια σημαντική, από κάθε άποψη, σύνοδος πραγματοποιείται από αύριο στην Αθήνα, και θα κορυφωθεί την προσεχή Τετάρτη, με την πραγματοποίηση επίσης εδώ, στο Ζάππειο, της πρώτης Παγκόσμιας Συνόδου Κορυφής των Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Το θέμα με «κέντρισε» κατά το κοινώς λεγόμενο, ως Παπα…Χρήστο, και συνακόλουθα ως έχοντα μια κάποια έφεση προς τα θρησκευτικά. Οι Αρχοντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι μια αφοσιωμένη ομάδα ηγετικών προσωπικοτήτων από την Αμερική, την Ευρώπη και την Αυστραλία, η οποία με ανιδιοτέλεια εργάζεται για την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας και τη διασφάλιση του μέλλοντος του Οικουμενικού Πατριαρχείου – του ιστορικού πνευματικού κέντρου των 300 και πλέον εκατομμυρίων ορθοδόξων χριστιανών ανά την υφήλιο. Κατά τη διάρκεια της συνόδου, της 4ης κατά σειρά που πραγματοποιείται, θα τεθούν στο τραπέζι μερικά από τα σοβαρότερα προβλήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, και θα αναζητηθούν τρόποι για την προώθηση σχετικών λύσεων. Λ.χ. παραμένει κορυφαίο πρόβλημα για το Πατριαρχείο το ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν το αναγνωρίζει ως νομική προσωπικότητα. Το θέμα δεν είναι καθόλου απλό, διότι αυτό έχει ως συνέπεια να μην του αναγνωρίζονται δικαιώματα ιδιοκτησίας (και ως εκ τούτου οι τουρκικές Αρχές έχουν κατασχέσει ανεκτίμητα περιουσιακά του στοιχεία συμπεριλαμβανομένων μοναστηριών, ναών ενός ορφανοτροφείου, ιδιωτικών κατοικιών, πολυκατοικιών, σχολείων και εκτάσεων).
… και η τουρκική πρόκληση
Η στάση αυτή, που είναι καθαρά εκδικητική και απόλυτα ενάντια στις θρησκευτικές ελευθερίες που πρέπει να απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι, προκαλεί σοβαρά προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία του κορυφαίου πνευματικού κέντρου της Ορθοδοξίας.
Η άρνηση της νομικής υπόστασης του Πατριαρχείου μεταφράζεται από τις αρμόδιες τουρκικές Αρχές σε συνεχή απόρριψη αιτήσεων για την έκδοση αδειών παραμονής σε ιερείς που είναι απαραίτητοι για τη συνέχεια και τη λειτουργία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Κατά το τουρκικό καθεστώς, αυτοί πρέπει να είναι οπωσδήποτε τούρκοι υπήκοοι.
Η εχθρική στάση που τηρεί η τουρκική πολιτεία έναντι του Πατριαρχείου εξαντλείται στη μη αναγνώριση του «Οικουμενικού» χαρακτήρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται νομικά και κοινωνικά, τόσο του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως όσο και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Σε μια πρωτοφανή στρεψοδικία, ισχυρίζεται ότι ο Πατριάρχης απλώς ηγείται της κοινότητας των ορθοδόξων χριστιανών που διαμένουν μόνο στην Τουρκία. Και ότι δεν είναι ο πνευματικός ηγέτης πάνω από 300 εκατομμύρια ορθοδόξων χριστιανών σε όλο τον κόσμο.
Επίσης, μεγάλο αγκάθι παραμένει το κλείσιμο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, η λειτουργία της οποίας αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του Πατριαρχείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου