Οι «άλλοι», αυτοί που έχουν συνασπιστεί εναντίον του προέδρου Κασσελάκη, φαίνεται πως τον έχουν υπό προθεσμία τον πρόεδρο Στέφανο. Ακόμη κι αν όλα εξελίσσονταν ομαλά χθες βράδυ στην Πολιτική Γραμματεία, του έχουν γυρίσει ανάποδα την κλεψύδρα, και ο χρόνος του τελειώνει στις ευρωεκλογές. Ως εκεί τον έχουν. Μετά, θα ζητήσουν από τον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο, να ξαναπάρει το μαγαζί, και να το ανασυγκροτήσει. Ας πούμε ο ξάδερφος (Τσίπρα) ο Γιώργος, χθες στα «Παραπολιτικά» διατύπωσε μια (σχετική) θέση, που λίγοι τη μέτρησαν. Ο άνθρωπος είπε ότι ναι μεν με τον Κασσελάκη θα πάμε στις ευρωεκλογές, «αλλά αν δεν υπάρξει συνεννόηση μαζί του, πρέπει να βρούμε ένα άλλο πρόσωπο…»! Το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι αν μας ακούσει, μέχρις τις ευρωεκλογές είναι τα ψωμιά του. Αν όχι, θα τεθεί επικεφαλής κάποιος υπό προθεσμία «πρόεδρος», ο οποίος θα οδηγήσει το κόμμα στις κάλπες, και ύστερα, βλέπουμε. Το ποιος μπορεί να είναι αυτός ο «υπηρεσιακός αρχηγός» δεν το λένε επίσημα, αλλά από αυτά που ακούω εδώ κι εκεί, μπορεί να είναι οι πάντες – από τον φίλο μου τον Νικόλα Φαραντούρη, ως την Ολγα Γεροβασίλη και τον Κώστα Ζαχαριάδη....

 Aπό "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 21/02/24

Βάστα, πρόεδρε!


ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ


Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να περιγράψεις το σύστριγγλο στον ΣΥΡΙΖΑ και είναι όλοι τους σωστοί: είναι ανήκουστο, πρωτοφανές, θεότρελο και ό,τι άλλο θέλετε. Πιστεύω όμως ότι με ένα επίθετο θα συμφωνήσουμε οι περισσότεροι: είναι υπέροχο. Ως θέαμα ψυχαγωγικό, αυτό που εκτυλίσσεται στον ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέροχο και το οφείλουμε όλο στον πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη.

Μόνον ένας άσχετος, ένας εξωτικός, ο οποίος έρχεται κατευθείαν στην εξουσία μέσα από μία φάρσα της πραγματικότητας, που μοιάζει με σενάριο κωμωδίας (του Μελ Μπρουκς, κατά προτίμηση), θα μπορούσε να τα κάνει λαμπόγυαλο στον ΣΥΡΙΖΑ, με την άνεση και την αυτοπεποίθηση του σημερινού προέδρου. Οτιδήποτε άλλο, πιο συμβατικό, πιο ασφαλές, ισορροπημένο και προβλέψιμο, θα ήταν βαρετό και αργόσυρτο σαν κουλτουριάρικη ταινία της δεκαετίας του 1980. Ενα όνομα μόνο σας λέω και θα καταλάβετε τι εννοώ: Σωκράτης Φάμελλος…

Ομως, χάρη στον Στέφανο Κασσελάκη, μπορούμε να παρακολουθούμε τις περιπέτειες του ΣΥΡΙΖΑ σαν θρίλερ και να σκεφτόμαστε, επίσης, πόσο ταιριάζει στην περίσταση το προσφιλές στους συριζαίους ρητό «μεγάλη αναστάτωση, υπέροχη κατάσταση». (Βλακώδης κοινοτοπία η συγκεκριμένη σοφία του Μάο, εδώ που τα λέμε, αλλά φαντάζομαι ότι στα κινέζικα το ρητό ίσως ακούγεται καλύτερα…) Ισχύει με τη διαφορά όμως ότι, αυτή τη φορά, ισχύει εις βάρος τους. Η εν εξελίξει «αναστάτωση» είναι η διαδικασία διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ. Εύγε λοιπόν στον πρόεδρο Στέφανο, ο οποίος κάτι τόσο δυσάρεστο και λυπηρό καταφέρνει και το κάνει γιορτή, φεστιβάλ και πάρτι!

Επειδή, λοιπόν, βλέπω όπως όλοι μας να εξελίσσεται εις βάρος του κάτι σαν προσπάθεια έξωσης και επειδή ως στήλη έχω το θεμιτό συμφέρον να επιθυμώ την παραμονή του κ. Κασσελάκη στην πολιτική σκηνή, επαναφέρω την πρότασή μου να είναι υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Λόγω αναγνωρισιμότητας (και πλάκας) είναι πολύ πιθανό να εκλεγεί. Ετσι αποκτά μία θέση, που θα του δίνει κάποια πολιτική υπόσταση και την οποία επίσης θα μπορεί να διατηρήσει, ακόμη και αν τον εξωπετάξουν με έκτακτες διαδικασίες. Επομένως, στις Βρυξέλλες, αδελφές μου, στις Βρυξέλλες! Και πότε πότε στο Στρασβούργο, που είναι και πολύ ωραιότερη πόλη…

Ωστόσο, επειδή ποτέ δεν ξέρεις και, επίσης, αν υποθέσουμε ότι είναι εφικτό αυτό που είπε ο εξάδελφος Τσίπρας, Γιώργος, δηλαδή να βρουν κάποιο άλλο πρόσωπο μέχρι τις ευρωεκλογές, μια καλή ιδέα θα ήταν η Εφη Αχτσιόγλου. Εχει την όρεξη, νομίζω, και μπορεί να χάσει καλύτερα.

"ΤΑ ΝΕΑ", 21/02/24

«Υπηρεσιακός αρχηγός»

Με κομμένη την ανάσα (έλα εντάξει, πού και πού λέμε και κανένα αστείο) παρακολουθώ από κοντά – πιο κοντά δεν γίνεται – τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου όλα κινούνται πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί. Ο φόβος να σπάσει είναι το λιγότερο. Το πιο σημαντικό είναι τι θα συμβεί αφού σπάσει. Ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το τοπίο για την επόμενη ημέρα ήταν θολό, και όλα είναι ανοιχτά για το τι μπορεί να συμβεί σε σχέση με το κόμμα της χαράς. Ομως έχω να πω ότι οι «άλλοι», αυτοί που έχουν συνασπιστεί εναντίον του προέδρου Κασσελάκη, φαίνεται πως τον έχουν υπό προθεσμία τον πρόεδρο Στέφανο. Ακόμη κι αν όλα εξελίσσονταν ομαλά χθες βράδυ στην Πολιτική Γραμματεία, του έχουν γυρίσει ανάποδα την κλεψύδρα, και ο χρόνος του τελειώνει στις ευρωεκλογές. Ως εκεί τον έχουν. Μετά, θα ζητήσουν από τον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο, να ξαναπάρει το μαγαζί, και να το ανασυγκροτήσει. Ας πούμε ο ξάδερφος (Τσίπρα) ο Γιώργος, χθες στα «Παραπολιτικά» διατύπωσε μια (σχετική) θέση, που λίγοι τη μέτρησαν. Ο άνθρωπος είπε ότι ναι μεν με τον Κασσελάκη θα πάμε στις ευρωεκλογές, «αλλά αν δεν υπάρξει συνεννόηση μαζί του, πρέπει να βρούμε ένα άλλο πρόσωπο…»!

Το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι αν μας ακούσει, μέχρις τις ευρωεκλογές είναι τα ψωμιά του. Αν όχι, θα τεθεί επικεφαλής κάποιος υπό προθεσμία «πρόεδρος», ο οποίος θα οδηγήσει το κόμμα στις κάλπες, και ύστερα, βλέπουμε. Το ποιος μπορεί να είναι αυτός ο «υπηρεσιακός αρχηγός» δεν το λένε επίσημα, αλλά από αυτά που ακούω εδώ κι εκεί, μπορεί να είναι οι πάντες – από τον φίλο μου τον Νικόλα Φαραντούρη, ως την Ολγα Γεροβασίλη και τον Κώστα Ζαχαριάδη.

(Στο μεταξύ συστήνω μια «επίσκεψη» στη σελίδα του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη στο Facebook, για να… ευθυμήσετε κάπως από τη «βαριά» ατμόσφαιρα. Θρήνος και κοπετός από τους fan για τις εξελίξεις. Αυτό μόνο θα πω. Τρέλα!..)

Ντροπή με την Εξεταστική

Ντράπηκε και η ντροπή που λένε, στη χθεσινή συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής για τα Τέμπη, με την απόπειρα της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ολοκληρώσει (η επιτροπή) άρον άρον το έργο της και να ρίξει αυλαία. Πλήθος οι διαμαρτυρίες από το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά ανένδοτη η πλειοψηφία. Κλήθηκαν μάρτυρες που θεωρητικά δεν είχαν σχέση ή είχαν μικρότερη από άλλους σχέση με τους σιδηροδρόμους και το δυστύχημα, και αποκλείστηκαν εκείνοι που πραγματικά γνώριζαν την κατάσταση και είχαν προειδοποιήσει έγκαιρα, και με χαρτιά, ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας για τα τρένα. Κι όλα αυτά, με αποφάσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Κι από κοντά και η Δικαιοσύνη, η οποία δεν έχει αποστείλει ακόμη τη δικογραφία που έχει σχηματίσει η Εισαγγελία.

Θα μου πεις, έτσι πάντα συμβαίνει με τις εξεταστικές επιτροπές που συστήνονται κατά καιρούς στη Βουλή. Η εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία, αν δεν τη συμφέρει το θέμα, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, αφού έχει και τη σχετική δυνατότητα, να περιορίσει την πιθανότητα να βρεθεί απολογούμενη. Το έχω δει, το έχουμε δει, να συμβαίνει κατ’ επανάληψιν, δεν με ξενίζει η ανάλογη προσπάθεια που επιχειρεί η παρούσα κυβέρνηση. Αλλά εδώ δεν είναι θεσμικά ζητήματα και αν παραβιάστηκαν, εδώ υπάρχουν 57 άνθρωποι, κυρίως παιδιά, νεκροί. Που «ζητούν» να οδηγηθούν οι υπεύθυνοι στον φυσικό δικαστή και εκείνος να αποφασίσει για την τύχη τους. Και αυτό δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς! Ούτε να το συγκαλύψει μπορεί. Είναι ντροπή λοιπόν, ακόμη και που το σκέφτηκαν.

Να την πάρει πίσω την απόφαση η κυβέρνηση, αμέσως!

Εγκλημα δίχως τιμωρία

Η είδηση προέρχεται από το αστυνομικό δελτίο, και με συγκλόνισε. Ενας άνθρωπος κεραυνοβολήθηκε από το ρεύμα, ξημερώματα προχθές, στο Παλαιό Φάληρο, όταν – κατά το αστυνομικό δελτίο – σκαρφάλωσε σε μια κολόνα υψηλής τάσης, προκειμένου να κλέψει χαλκό από τον μετασχηματιστή που υπάρχει στο σημείο. Η είδηση πέρασε και έφυγε από την επικαιρότητα, σαν να μην υπήρξε ποτέ, μέσα σε ελάχιστη ώρα. Ομως, εδώ υπάρχει ένα έγκλημα. Κανονικό, πραγματικό έγκλημα. Ο άνθρωπος αυτός δεν θα επιχειρούσε ποτέ να αφαιρέσει τον χαλκό του μετασχηματιστή, αν δεν υπήρχε ένας άλλος (ή και περισσότεροι) που τον περίμεναν για να αγοράσουν, σε καλή τιμή, τον κλεμμένο χαλκό. Ενας ή περισσότεροι κλεπταποδόχοι. Τι θέλω να πω;

Οτι κάτω από τη μύτη των Αρχών υπάρχει εδώ και χρόνια ένα ολόκληρο, τεράστιο, παράνομο εμπόριο, που ωθεί ανθρώπους όπως τον συγκεκριμένο του Φαλήρου, να κάνουν παράτολμα πράγματα, προκειμένου να κλέψουν και να πουλήσουν το πολύτιμο στις μέρες μας, υλικό. Εχουν προκληθεί ζημιές εκατομμυρίων στα δίκτυα ηλεκτροδότησης, αλλά και των τρένων, από τη δράση των ανθρώπων αυτών, και δυστυχώς η Αστυνομία δεν έχει κάνει τίποτε προκειμένου να τους αναχαιτίσει. Μια βόλτα στα παλιατζίδικα στις παρυφές της πρωτεύουσας θα αρκούσε. Πότε θα αποφασίσει η Αστυνομία να το επιχειρήσει;

Homeschooling

Η βαριά καταγγελία διατυπώθηκε χθες από την ΟΙΕΛΕ, την Ομοσπονδία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, με αφορμή την αποκάλυψη ότι αυτοί οι τρελαμένοι της Κορινθίας δεν έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο, και τα δίδασκαν υποτίθεται, οι ίδιοι. Κατά την ΟΙΕΛΕ, 200 με 300 παιδιά, και μάλιστα εύπορων οικογενειών, σε συνεργασία με ιδιωτικό σχολείο της Αθήνας, εκπαιδεύονται, τώρα που μιλάμε, στο σπίτι τους, πληρώνοντας φυσικά αδρά, επειδή οι γονείς τους «δεν έχουν εμπιστοσύνη στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα»!!

Κατά την ΟΙΕΛΕ «θα φρεσκάρουμε (για μια ακόμη φορά) τις μνήμες (του υπουργείου Παιδείας, αλλά και άλλων υπηρεσιακών παραγόντων) και θα υπενθυμίσουμε τη μεγάλη προσπάθεια της ΟΙΕΛΕ να αναδείξει το φαινόμενο της διασύνδεσης του homeschooling με ακραίες παραθρησκευτικές ομάδες και την εμπλοκή ιδιωτικού σχολείου στην υπόθεση»!!!

Οι πρωτοφανείς καταγγελίες της ΟΙΕΛΕ καταλήγουν με την ευχή «ελπίζουμε η αυστηρότητα που δείχνει σήμερα η πολιτεία για τους φτωχοδιάβολους της Κορινθίας, να μη μετατραπεί σε προκλητική επιείκεια για ανάλογες περιπτώσεις σε πλούσια προάστια των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης».

Ρε παιδιά, τι ζούμε; Είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, και να μην παρεμβαίνει κανείς από τους αρμόδιους; Το υπουργείο Παιδείας, ας πούμε;

Επίσης, η ΟΙΕΛΕ, φαίνεται να γνωρίζει και το σχολείο, όπως και τις παραθρησκευτικές οργανώσεις που βρίσκονται πίσω από αυτή την ιστορία. Γιατί δεν την καλούν να δώσει στοιχεία; Τι είναι αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα του 2024;

Μανώλη, κράτα γερά

Αγωνιώ και δεν το κρύβω, εδώ και τρεις ημέρες, για τον φίλο μου τον Μανώλη Μαυρομμάτη, τον αγαπημένο μας «Μανόλο», που δίνει την ύψιστη μάχη για τη ζωή του. Ζήσαμε εδώ στα «ΝΕΑ» μια ολόκληρη ζωή σε διπλανά γραφεία, με τον Μανώλη, και έχουν όλοι να λένε για τον καλό του χαρακτήρα, το χιούμορ του, τον αυτοσαρκασμό που τον διέκρινε, και τις γνώσεις του για το ποδόσφαιρο. Πριν από μερικές ημέρες είχε έρθει στο Da Capo ένα πρωινό, ήπιε μαζί μας καφέ, και μας θύμισε τόσες ωραίες ιστορίες από την εποχή που κάλυπτε τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα – ένας ζωντανός θησαυρός γνώσεων είναι ο Μανώλης. Προσεύχομαι να βγει νικητής στη μάχη που δίνει και θέλω να ελπίζω ότι θα τα καταφέρει στο τέλος. Ολοι μας, το ίδιο ευχόμαστε δηλαδή. Αντε μωρέ Μανώλη, το μπορείς κι αυτό. Εσύ πήρες συνέντευξη από τον Πελέ και τον Μαραντόνα, την εντατική θα φοβηθείς;

"ΤΑ ΝΕΑ", 21/02/24