προ έξι ετών
1. «Τake it or leave it!»
Ολες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι τελείωσαν τα ψέματα και ότι φτάνει η ώρα της αλήθειας.
Επί της ουσίας η διαπραγμάτευση έχει καταρρεύσει, το χάσμα είναι δύσκολο να γεφυρωθεί και πολύ σύντομα η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα έτοιμο «σχέδιο συμφωνίας»που καταρτίζει η τρόικα σε συνεργασία με το EuroWorking Group.
Τake it or leave it!..
Οσοι έχουν γνώση του «σχεδίου» πιστοποιούν ότι είναι πολύ πιο δυσχερές από το «μέιλ Χαρδούβελη» και ότι περιλαμβάνει μέτρα και παραμέτρους που σε καμία περίπτωση δεν εμπίπτουν στην προηγούμενη ρητορική της κυβέρνησης και των κομμάτων που την αποτελούν.
Αυτό θέλει να προλάβει η κυβέρνηση και έδωσε εντολή στον Γ. Χουλιαράκη να επισπεύσει τις διαπραγματεύσεις.
Αυτό ελπίζει να αποφύγει ο Πρωθυπουργός και μιλάει για μια «πολιτική απόφαση» - η οποία πάντως δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα...
Γι' αυτό ο Ι. Δραγασάκης επιθυμεί μια συμφωνία έως τις 19 Μαΐου - κάτι που με τα σημερινά δεδομένα φαντάζει δύσκολο...
Είναι ένα πικρό ποτήρι, το οποίο κανείς στην κυβέρνηση δεν θέλει να πιει. Αλλά και κανείς δεν ξέρει πώς θα το γλιτώσει.
Ακόμη περισσότερα που το «σχέδιο συμφωνίας» ή κάτι αντίστοιχο που ενδεχομένως θα προκύψει από τη διαπραγμάτευση κινείται πολύ μακριά όχι μόνο από τις «κόκκινες γραμμές» αλλά και από τις στοιχειώδεις πολιτικές αντοχές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
Πράγμα που σημαίνει πως όλα τα ενδεχόμενα είναι σήμερα ανοιχτά. Ας τα δούμε.
Είτε η κυβέρνηση οδηγείται (με τον έναν ή τον άλλον τρόπο) σε συμφωνία.
Είτε επιλέγει τη ρήξη.
Στην περίπτωση της ρήξης, τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Αδυναμία πληρωμών, πιστωτικό γεγονός και εκλογές που θα εξελιχθούν σε δημοψήφισμα για τη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση - σχεδόν μονόδρομος
Στην περίπτωση της συμφωνίας, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Η κυβέρνηση θα πρέπει να νομιμοποιήσει και να υλοποιήσει τη συμφωνία με κάποιον τρόπο.
Κι αυτοί οι τρόποι δεν είναι πολλοί.
Είτε θα τη φέρει σε ψηφοφορία στη Βουλή, με κίνδυνο να πέσει ή έστω να χάσει τη δεδηλωμένη. Ούτως ή άλλως, η αντιπολίτευση δεν πρόκειται να ψηφίσει μια τόσο επαχθή συμφωνία.
Είτε θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης αλλά ούτε αυτό λύνει το πρόβλημα. Ακόμη κι αν πάρει την εμπιστοσύνη, θα πρέπει μετά να βρει τους βουλευτές που θα υπερψηφίσουν τα νομοσχέδια εφαρμογής της συμφωνίας.
Είτε θα κάνει δημοψήφισμα. Παρακινδυνευμένο. Στη δημοψηφισματική διαδικασία η συμπολίτευση θα κοπεί σχεδόν στα δύο και ακόμη κι αν υπερψηφιστεί η συμφωνία, θα υπάρχει πάντα το πρόβλημα της εφαρμογής της. Ποιος θα ψηφίσει τα νομοσχέδια;
Είτε θα παραιτηθεί αδυνατώντας να υλοποιήσει τη συμφωνία που έκλεισε. Στην περίπτωση αυτή θα έχουμε τα γνωστά τριήμερα των εντολών, τη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αν δεν προκύψει κυβερνητική λύση (το πιθανότερο) θα οδηγηθούμε σε εκλογές τέλη Ιουνίου.
Λέω τέλη Ιουνίου διότι η παράταση του προγράμματος τελειώνει στις 30 Ιουνίου και θα πρέπει η νέα κυβέρνηση να προλάβει να μεριμνήσει
Ούτως ή άλλως, το δημοψήφισμα και (ακόμη περισσότερο) οι εκλογές παρουσιάζουν το μειονέκτημα της έλλειψης χρόνου. Η χώρα κινδυνεύει να χρεοκοπήσει ή να οδηγηθεί σε στάση πληρωμών προτού φτάσει στη μία ή στην άλλη κάλπη.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η συμφωνία καθίσταται σχεδόν μονόδρομος για την κυβέρνηση με τη βεβαιότητα ότι της είναι πολιτικά εξαιρετικά δύσκολο να διαχειριστεί μια τέτοια συμφωνία.
Και ως εκ τούτου «τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται».
Πολιτική βλακεία :
Ακουσα το επιχείρημα ότι η αντιπολίτευση οφείλει να υπερψηφίσει όποια συμφωνία κι αν φέρει η κυβέρνηση.
Για λόγους επιβεβαίωσης του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και σωτηρίας της χώρας.
Να δεσμευτεί δηλαδή προκαταβολικά πως ό,τι κι αν συμβεί θα ψηφίσει μια συμφωνία η οποία δεν υπάρχει, η οποία δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει και η οποία δεν ξέρουμε τι θα περιέχει όταν υπάρξει.
Ενώ αν δεν ψηφίσει αυτή την άγνωστη συμφωνία, αυτό θα είναι λαϊκισμός.
Ερώτηση. Τους έχει περάσει ποτέ από το μυαλό μήπως αφήσουν την πατρίδα να τη σώσει κανένας άλλος; Ετσι για αλλαγή!
Διότι κακό πράγμα ο λαϊκισμός. Αλλά πολύ χειρότερο η πολιτική βλακεία.
2. «BRICS ρε, BRICS!»
Το είπε ο Στρατούλης. Αν μας κουνηθούν πολύ, θα πάμε στα BRICS και θα δανειστούμε«με ευνοϊκούς όρους και χωρίς Μνημόνιο!». Ναι, ρε κουφάλες Ευρωπαίοι! Μαγκιά μας.
Το επιβεβαίωσε και ο Ρουμελιώτης. Τα BRICS μοιράζουν λεφτά «χωρίς Μνημόνιο».
Το είπε και ο Καμμένος. Αν μας ζαλίσουν κι άλλο τον έρωτα «θα αναζητήσουμε άλλες πηγές χρηματοδότησης».
Οι οποίες προφανώς υπάρχουν και παρακαλούν να μας δανείσουν αλλά εμείς δεν τις έχουμε ακόμη αναζητήσει διότι είμαστε «λογοτιμήτες» και προτιμούμε να μας δανείσουν οι Ευρωπαίοι - με τους όρους μας
Διότι αν δεν υπήρχαν πού θα έβρισκε ο Λαφαζάνης τα πέντε δισ. που έφερε από τη Ρωσία, μπροστάντζα για τον αγωγό; Δεν τα έφερε; Ε, καλά. Ερχονται. Δεν είναι και δίπλα η Ρωσία.
Αλλά κι αν δεν φτάσουν αυτά, θα μας δανείσουν σίγουρα οι Κινέζοι που είναι αδέρφια μας. Απλώς είναι πολλοί και δυσκολεύονται να συνεννοηθούν.
Κι αν πάλι μας λείπουν; BRICS ρε, BRICS!
Διότι ο λαός ψήφισε ότι είμαστε πλούσιοι. Οτι έχουμε αξιοπρέπεια. Οτι δεν γουστάρουμε Μνημόνια. Οτι «είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω». Ποιος θα διανοηθεί να πάει κόντρα στη λαϊκή εντολή; Κόντρα στη δημοκρατία;
Κανείς. Γι' αυτό σας λέω: BRICS και πάλι BRICS. Σοβαροί άνθρωποι. Μοιράζουν λεφτά «με ευνοϊκούς όρους και χωρίς Μνημόνιο».
Το ξέρει ο Στρατούλης. Εκείνος που έσκισε το Μνημόνιο στην αυλή του σπιτιού του. Εκείνος που το κατήργησε «με έναν νόμο και ένα άρθρο». Εκείνος που δεν κουνάει «ούτε ρούπι!»από τις κόκκινες γραμμές.
Το είπε κι ο σύντροφος Γραμματέας στους «λαούς της Ευρώπης και τον ελληνικό λαό». «Κατεβείτε ρε στους δρόμους!» για «να δοκιμάσουμε τα όρια της Ευρώπης». Να της κάνουμε τα νεύρα τσατάλια. Να στείλουμε τον Βαρουφάκη να την τρελάνει. Να τη δώσουμε στη Ζωή - όχι, αυτό είναι πολύ σκληρό...
Κι αν ούτε τότε τους τρομάξουμε, αν επιμένουν να διαπραγματεύονται «με χαρτί και με μολύβι» (που λέει κι ο Σκουρλέτης), κανένα πρόβλημα.
BRICS ρε, BRICS!
Τουλάχιστον έως ότου προλάβουν να έλθουν τα λεφτά από τον αγωγό που φέρνει οΛαφαζάνης κι εκείνα που θα στείλουν τα αδέρφια μας οι Κινέζοι.
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 17/05/2015 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου