προ έννέα ετών
ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΚΑΝ ΝΑ ΤΕΘΟΥΝ ΕΝ ΚΙΝΔΥΝΩ
Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη
Η σχέση της παρ’ ημίν Αριστεράς με τις ύψιστες, βεβαίως και οικουμενικές, πανανθρώπινες αξίας της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, δεν υπήρξε ποτέ ειλικρινής. Ήταν και είναι μία σχέση a la carte, με συνέπεια, συνέχεια και πεδίο εφαρμογής τους, όσο και όπου αυτές οι αξίες υπηρετούσαν τα «συμφέροντα του λαού», με εναλλακτική επιλογή, αν αυτές δεν πρόκειται να αποδώσουν τα κατά περίπτωσιν προσδοκώμενα, την επίκληση της χρήσεως βίας ή και την προσφυγή εις τη βία.
Πιό «κοφτό» στις εκφράσεις του, το ΚΚΕ ΑΕ δεν μασά τα λόγια του και δηλώνει ότι συμβατικώς-χαριστικώς εν πολλοίς- αποδέχεται το υπάρχον συνταγματικό πλαίσιο, «αφού δεν το ψηφίσαμε». Εξ αυτού του λόγου η κα Παπαρήγα εδήλωσε εις πρόσφατη διαδικτυακή συνέντευξη της (PROTAGON-Στ. Θεοδωράκης), ότι το κόμμα της θέλει «άλλη Βουλή», από εκπροσώπους κοινωνικών τάξεων κ.ο.κ. Από το ίδιο βήμα, η Γεν. Γραμματεύς της ΚΕ του ΚΚΕ τα «μάσησε» ώς προς το δικτατορικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας, ενώ εδήλωσε θιασώτης του Τσεχοσλοβακικού «μοντέλου», δηλαδή του «σοσιαλισμού των τάνκς» που επεβλήθη από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας (πλην της Ρουμανίας του Τσαουσέσκου) τον Αύγουστο του 1968. Εις ό,τι αφορά τη Βόρεια Κορέα, το μείζον διά το κόμμα της είναι ότι εκεί «υπάρχει κομμουνισμός» και απείρως μικρότερο ζήτημα αποτελεί ο «νεποτισμός» της κομμουνιστικής δυναστείας των Κιμ. Ορθώς, κατά συνέπειαν, το ΚΚΕ συνελυπήθη το Κόμμα Εργασίας της ΛΔ Κορέας, επί τω θανάτω του Κιμ Γιόνγκ Ιλ, τον οποίο διεδέχθη ο υιός του!
Πιό προσεκτικός στις εκφράσεις του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, δεν παραλείπει να δηλώνει, διά του προέδρου του κ. Τσίπρα, ότι «ανυπομονεί» να πάρει την εντολή σχηματισμού «κυβέρνησης της Αριστεράς», ανακοινών ότι «θα κατεβάσει το λαό στους δρόμους, ώστε να απαιτήσει τον σχηματισμό της». Εάν, φευ, αυτό δεν ευοδωθεί δι’ οιονδήποτε λόγον, το κόμμα του κ. Τσίπρα θα αρνηθεί να επιστρέψει την εντολή που θα του δοθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την πάροδο των τριών ημερών, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα της Ελλάδος! Την ίδια ώρα ο «υπαρχηγός» του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κ. Παπαδημούλης, επιδίδεται σε «επιθετικές επιχειρήσεις», αποσκοπούσας εις την διαμόρφωσιν του εδάφους επιβολής της προτάσεως αυτής. Και βεβαίως δεν λείπουν, μέσω του fb, οι “φίλοι Τσίπρα», ένα είδος ταλιμπάν της Αριστεράς, οι οποίοι- προς το παρόν- λοιδορούν και καθυβρίζουν, όποιον επιχειρήσει να τους αντιμετωπίσει και να «αυθαδιάσει» προς αυτούς, χρησιμοποιούντες εκφράσεις που δεν απέχουν από το λεξιλόγιο των αλητών, δίχως να τους συγκρατεί και να τους φρονηματίζει ουδείς.
Αυτές είναι οι δύο εκδοχές της Αριστεράς επιχειρούν να σώσουν τον Ελληνικό λαό από τη «μνημονιακή θύελλα»:
1. Το μεν ΚΚΕ με την ξύλινη και αποστεωμένη γλώσσα της Παπαρήγα και των συν αυτή, που αναβιώνουν την φρίκη του σταλινισμού και ζητούν καθεστώς «λαϊκής εξουσίας», ψευδώνυμο της δικτατορίας του προλεταριάτου που αποτελεί ζητούμενο διά το ΚΚΕ, βάσει και του καταστατικού του. Επειδή, λοιπόν, οι δικτατορίες είναι δικτατορίες, όποιο χρώμα και αν έχουν, εξ αυτού του λόγου εξηγείται και η ανοχή της Παπαρήγα προς το καθεστώς «σοσιαλιστικού νεποτισμού» της Βόρειας Κορέας, όπως και κατά το παρελθόν η δικτατορία του Βιδέλα εις την Αργεντινή ήταν «κεντρώα».
2. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με την ραφιναρισμένη γλώσσα των κοινωνικών κινημάτων («αγανακτισμένοι» κλπ), ώς μία μορφή «άμεσης δημοκρατίας», ιδέα την οποία ορέγεται ιδιαιτέρως ο κ. Γλέζος, μέντωρ του Τσίπρα. Η Ελλάδα γεύθηκε ήδη τη δυσώδη πλευρά των κοινωνικών κινημάτων, ανεξαρτήτως των προθέσεων των δηλουμένων ώς προθέσεων από τους εμπνευστές τους, με τις περικυκλώσεις της Βουλής των Ελλήνων και το καταστροφικό έργο βανδάλων που ακολούθησε, δίχως, ώς προς το τελευταίο, να υπάρξει σθεναρή στάση καταδίκης του «έργου» της εκ συστήματος και μετά πάθους καταστροφής δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.
Αν ΑΥΤΗ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ συναντήσει επιβράβευση από την κάλπη, το βράδυ της Κυριακής, το αποτέλεσμα θα είναι πολλαπλώς αρνητικό διά το συμφέρον του ελληνικού λαού, με ευθύνη της Αριστεράς, η οποία ελέγχει τους πολιτικούς της αντιπάλους σχετικώς και τώρα θα το πράξει η ίδια, εις ένα άχαρο παιχνίδι εναλλαγής ρόλων, με τους Έλληνες πολίτες θύματα μιάς τυφλής και αδιέξοδης πολιτικής.
Η αριστερά που επαγγέλλονται ΣΥΡΙΖΑ- ΚΚΕ αντιμάχεται σφόδρα την Ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδος, η οποία αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική επιλογή γιά τη χώρα μας και το λαό της, παρά τη δεινή κοινωνικο-οικονομική κρίση που έχει θέσει όλους τους Έλληνες εις το όριο των αντοχών τους. Ωστόσο και μόνον η «μονομερής διαγραφή του χρέους», θέσις η οποία ενώνει Παπαρήγα- Τσίπρα παρά τις λεκτικές διαφοροποιήσεις τους, αποτελεί συνταγή καταστροφής. Αν η σημερινή θέση της Ελλάδος είναι ήδη δεινή, τότε θα επιδεινωθεί έτι επιπλέον, εις επίπεδον της Αλβανίας, μετά την κατάρρευσιν του κομμουνιστικού της καθεστώτος.
Συνεπώς αυτή η προοπτική διαγράφεται ώς απολύτως αφερέγγυα. Πέραν τούτου, η συμπαράταξη του χώρου δεξιότερα της δεξιάς με αυτήν την αντιευρωπαϊκή προοπτική, μία ετερόκλητη «φαιοκόκκινη» συμμαχία, θα έπρεπε να λειτουργήσει ως σοκ διά την αριστερά, αν θέλει να είναι, να θεωρείται και να διεκδικεί αριστερήν οπτικήν του κοινωνικο-πολιτικού γίγνεσθαι.
Αντίβαρο εις την προηγουμένη συνταγή δεινών του τόπου, πρέπει να αποτελέσει μία ευρεία συμφωνία των πολιτικών δυνάμεων που πιστεύουν και εγγυώνται την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Αυτές οι δυνάμεις έχουν όνομα και είναι το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η ΔΗΜΑΡ και η ΔΗΣΥ, ώστε να αποτελέσουν τον πόλο μίας ευρείας πλειοψηφίας ποσοστών και εδρών εις την ΒτΕ, εν όψει των δυσχερών περιστάσεων που δεν έχουν φθάσει εις το τέλος, γιά την Ελλάδα και το λαό της.
‘Ως προς αυτό, τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας καλούνται να αρθρώσουν και να εδραιώσουν έναν πολιτικό λόγο καταλλαγής και συνεννοήσεως μεταξύ τους, δίχως κανένα από τα δύο να παραιτείται των μακροπρόθεσμων επιδιώξεων, τις οποίες οφείλει προσωρινώς «να βάλει στο ράφι» προ του μείζονος στόχου της σωτηρίας της χώρας και της διασφαλίσεως της παραμονής εις το ευρώ.
Η ΝΔ ενοχοποιεί εν πολλοίς το ΠΑΣΟΚ διά τα δεινά του Ελληνικού λαού, τα οποία όμως έχουν χρονικό ορίζοντα δημιουργίας τους, πέραν των ετών κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως λάθη σημαντικά βαρύνουν και τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, με κορυφαίο εξ αυτών την ολέθρια εξαγγελία του απελθόντος πρωθυπουργού κ. Γιώργου Α. Παπανδρέου τον περασμένο Νοέμβριο γιά δημοψήφισμα, επιλογή η οποία απετέλεσε την θρυαλλίδα γιά την κατάρρευση της κυβέρνήσεως του και τη διαδοχή της από την τρικομματική, αρχικώς,κυβέρνηση του κ. Λουκά Παπαδήμου.
Υπό τις σημερινές συνθήκες, η επιλογή του Προέδρου της ΝΔ να πάρει τη ρεβάνς από το ΠΑΣΟΚ, επιδιώκων «καθαρή εντολή» από την αυριανή κάλπη, αποκλείων εξ ορισμού οποιαδήποτε συνεργασία ή συνεννόηση με το ΠΑΣΟΚ, αποτελεί ουσιαστικώς εκβιασμό προς την ελεύθερη βούληση του Ελληνικού λαού και συνιστά δικομματικό παίγνιο, την ώρα που ΑΛΛΕΣ είναι οι προτεραιότητες γιά τον τόπο, μείζονες και ασφυκτικώς πιεστικές.
Αν η εμπειρία από την Κυβέρνηση Παπαδήμου έχει ένα πρώτιστο κέρδος, αυτό είναι η –εξ ανάγκης έστω- συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, η απαίτηση να αίρονται, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, άνω των επί μέρους θεμιτών τους επιδιώξεων.
Υπό αυτό το πρίσμα θα αποτελούσε καλό μήνυμα γιά τον Ελληνικό λαό, αν τα δύο μεγάλα κόμματα είχαν συμφωνήσει, προ των εκλογών, εις το εξής απλό, αλλά και λυτρωτικό: Ότι, αν την επαύριο της κάλπης της 6ης Μαϊου 2012, κανένα εκ των δύο δεν κατακτήσει την απόλυτη πλειοψηφία εδρών, συνεπεία ισχυρού εκλογικού ποσοστού, το δεύτερο, όποιο και αν είναι, θα συνταχθεί με το πρώτο, ώστε να αποφευχθεί πολιτική κρίση εις τον τόπο. Αυτό δεν θα απέκλειε εις όλα τα κόμματα, με αρχή από τα δύο μεγάλα, να διεκδικήσουν την πρώτη θέση, δίχως κανένα εξ αυτών να χαρίζεται εις κριτική προς το άλλο.
Ο υπογράφων το κείμενο αυτό, έχει την άποψη ότι αντικειμενικώς- δίχως να παραγνωρίζει ότι αποτελεί ΑΠΛΟ και μόνον μέλος του ΠΑΣΟΚ, συνεπώς ενυπάρχει και ο υποκειμενισμός- ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγ. Βενιζέλος έχει δώσει πρακτικά δείγματα γραφής, προς μία τέτοια κατεύθυνση, ανεξαρτήτως προθέσεων ή αναγκών της συγκυρίας. Εναπόκειται και εις τον κ. Σαμαρά να πολιτευθεί αναλόγως, δίχως να αποτελεί κάτι τέτοιο κολυμβήθρα του Συλωάμ γιά κανέναν.
Ευελπιστώ ότι η άποψη αυτή απηχεί τις ευαισθησίες και τις προσδοκίες πολλών συμπολιτών μας. Συνεπώς, ώς τέτοια, πρέπει να τύχει ανάλογου σεβασμού και εμπεριστατωμένης αξιολογήσεως από την πολιτική ηγεσία του τόπου. Η Ελλάδα πρέπει να έχει μέλλον και αυτό δεν μπορούμε να το θέσουμε εν κινδύνω, μέσω σαγηνευτικών πυροτεχνημάτων, που εμπεριέχουν το σπέρμα της εθνικής περιπέτειας και της υποθηκεύσεως των θεμιτών συμφερόντων των Ελλήνων πολιτών.
Εις τους Έλληνες και τις Ελληνίδες έχει κυριαρχήσει ένα «μαύρο» αίσθημα, μία κατάθλιψη και μία αβεβαιότης διά το μέλλον, σωρευτικώς δε μία ψυχολογία που δεν απέχει από την οργή και-κάποτε- την αντίληψη αυτοδικίας, ώς λυτρωτικής κατευθύνσεως. Αν κυριαρχήσουν η οργή και η αυτοδικία, αν τα κόμματα και εν γένει το πολιτικό προσωπικό της χώρας, δεν δείξουν την οδό της λογικής και της δημιουργικής διεξόδου, τότε η Ελλάς θα γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω.
ΑΥΤΗ Η ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ. ΤΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΛΩ ΜΑΛΛΟΝ Η ΘΕΣΙΣ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΑΓΑΘΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΜΕ ΩΣ ΚΟΡΗΝ ΟΦΘΑΛΜΟΥ. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΝΟΗΤΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ. ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ, ΕΝ ΕΤΕΙ 2012. ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΝΕΟ 1920. Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ «ΚΟΨΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ» ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΕΠΙΔΟΞΩΝ ΟΛΕΤΗΡΩΝ.
Σάββατο, 5 Μαϊου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου