"...Η γεωπολιτική βοήθησε τήν Ελλάδα νά μείνει στό εύρώ καί νά διατηρηθούν βασικές κατα­κτήσεις του βιοτικού επιπέδου έστω καί μέ μεγάλες απώλειες, ή γεωπολιτική «ασφάλισε» αμυντικά τήν Έλλάδα, άλλά ταυτό­χρονα ή γεωπολιτική καθήλωσε τήνΈλλάδα. Δεχθήκαμε ένα σωρό επώδυνους συμβιβασμούς καί αντί νά έχουμε τά αντίστοι­χα οφέλη φθάσαμε νά εκλιπαρούμε έως καί τό 1 δισ. ευρώ πού είχαν κέρδη τά ομόλογα τής ΕΚΤ άπό τήν ελληνική κρίση. Θέ­λω νά καταλήξω ότι... γιά σάκος του μποξ πληρωθήκαμε πολύ λί­γα. Θέλω νά καταλήξω ότι μάς λείπει ή σύνταξη καί ή παράτα­ξη. Άν συνειδητοποιούσαμε τί σημαίνει ή τακτική του «διαίρει καί βασίλευε» δέν θά επιτρέπαμε ποτέ στους ξένους νά αρπάζουν τά φιλέτα καί τίς υποδομές μας. Θά τά αξιοποιούσαμε μόνοι, μέ στρατηγικές συμμαχίες έστω, στίς όποίες θά είχαμε τό πάνω χέ­ρι..."

Από την "ΕΣΤΙΑ" (κύριο άρθρο+κύριο θέμα)

"ΕΣΤΙΑ", 01/04/19

TOY MANΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ

ΖΟΥΜΕ σέ συγκλονιστικούς καιρούς. Άλλα φο­βούμαι ότι δέν τό έχουμε καταλάβει. Άν τό είχαμε κα­ταλάβει, άλλη θά ήταν καί ή συμπεριφορά μας. Θά τό καταλάβει καί θά τό ανακαλύψει ό ιστορικός του μέλ­λοντος, όταν οι πηγές γιά κάθε διένεξη πού ξέσπασε στην Ευρώπη στίς αρχές του νέου αιώνα θά τόν οδηγή­σουν υποχρεωτικά στην Ελλάδα: Άπό τό γεγονός ότι η υπερδύναμη πάτησε πόδι στην Ευρώπη καί ήλεγξε τήν νομισματική πολιτική της μέσω Ελλάδος, μέχρι του ότι τό πρώτο «κούρεμα» χρέους εις βάρος ιδιωτών εφαρμόστηκε στην Ελλάδα. Μέχρι του ότι τό μοντέ­λο δέσμευσης της δημόσιας περιουσίας προς ασφάλιση του χρέους μετά τήν Ανατολική Γερμανία, πρώτη φορά εφαρμόστηκε στην Ελλάδα. Άπό τό γεγονός, επίσης, ότι η Κίνα γιά δικούς της λόγους, πλανητικούς, συνέ­δραμε αποφασιστικά στην παραμονή της χώρας μας στό εύρώ τό 2012 καί τό 2015, έως καί ότι ακόμη καί αυτή ή Ρωσσία αξιοποίησε τήν αφέλεια του ΣΥΡΙΖΑ τό πρώτο οκτάμηνο του 2015 γιά νά αποσταθεροποιήσει τήν μι­σητή ΕΕ καί τό NATO. 

Ή Ελλάς κατέστη καί παραμένει τό κέντρο του θε­άτρου επιχειρήσεων του 21ου αιώνα στην πιό κρίσιμη γεωπολιτική περιφέρεια του κόσμου. Σέ κάποιες περι­πτώσεις ύπήρξε καί έργαστήρι εισαγωγής πολιτικών δίκην πειράματος. Οι Πρέσπες είναι τό τελευταίο επεισό­διο της γεωπολιτικής μάχης πού διεξάγεται ερήμην μας, επρόκειτο γιά μία μάχη Αμερικής-Ρωσσίας, η οποία έληξε πανηγυρικά υπέρ τής ύπερδύναμης. Ωστόσο, ας μήν πλανώμεθα.ΌνΈλληνισμός,Έλλαδικόςκαί Κυπρι­ακός (καί η Κύπρος κατέστη πείραμα μέσω του «κου­ρέματος» καταθέσεων), έχει μπροστά του τά προσεχή χρόνια δύο μείζονες προκλήσεις πού συνδέονται ή μία μέ τήν άλλη: 

Η πρώτη άφορα στον έλεγχο τών λιμανιών τής πα­τρίδας μας. 10 περιφερειακά λιμάνια θά ιδιωτικοποι­ηθούν μέ καθαρή πώληση μετοχών καί όχι μέ συμβά­σεις παραχώρησης μετά τίς εκλογές, όπως προβλέπει τό πρόγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ. Γιά τά τρία τέσσερα εξ αυτών θά δοθεί μεγάλη μάχη μεταξύ τών δυνάμεων καί υπερδυνάμεων, γεγονός πού αποδεικνύει πόσο προικι­σμένη άπό τήν γεωγραφία είναι ή πατρίδα μας –πόσο δίκιο έχεις Ρόμπερτ Κάπλαν! Γιά τήν Αλεξανδρούπολη θά δώ­σουν μάχη Αμερικανοί, Ρώσσοι καί Κινέζοι. Προνομιακός ό ακριτικός λιμένας, οποίος τόν κατέχει θά ελέγχει τήν κίνηση -εμπορική καί στρατιωτική- στά Στενά τών Δαρδανελλίων. Γιά τό λιμάνι της Καβάλας ενδιαφέρονται Αμερικανοί καί Κινέζοι. Γιά τά ναυπηγεία του Νεωρίου στην Σύρο πάλι οι Αμερικανοί, μπο­ρούν νά αποτελέσουν ιδανικό αγκυροβόλιο γιά τόν έκτο στόλο. Γιά τό λιμάνι στό Καστέλι, επίσης, οι ΗΠΑ γιά λόγους πού εΐναι κατανοητοί. Άπομακρυνόμενη η Τουρκία άπό τήν Δύση καθίστα τήν Έλλάδα στρατηγική χώρα στην περιοχή! Καί όσα συμβαί­νουν άλλωστε στά λιμάνια του Πειραιά καί τής Θεσσαλονίκης αυτόν τόν καιρό τήν άλλη οψη του ϊδιου νομίσματος αποτελούν. 

Οι καθυστερήσεις πού έπιχειρεϊ ό ΣΥΡΙΖΑ στίς επενδύσεις τών Κινέζων διά του πρόθυμου Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ακυρώνει τίς επενδύσεις του master plan τής Cosco κηρύσσοντας όλο τόν Πειραιά αρχαιολογικό χώρο) έχουν χαρακτήρα φιλολαϊκό καί τοπικιστικό, άλλα στην πραγματικότητα εξυπη­ρετούν αντικειμενικά τά συμφέροντα τρίτων δυνάμεων τής πε­ριοχής. Δυνάμεων πού δέν επιθυμούν τήν γιγάντωση τών Κινέ­ζων στό στρατηγικής σημασίας λιμάνι του Πειραιά,. Άν μάλιστα είναι κάποιος λίγο υποψιασμένος, μπορεί νά καταλάβει εύκο­λα ποιός παίζει μέ ποιόν. 

Άκουσα μέ τά αυτιά μου βουλευτή τής ελάσσονος Αντιπολίτευσης, σέ πρόσφατη συζήτηση στην Ναυ­τιλιακή Λέσχη Πειραιά, νά τάσσεται «εναντίον τής δεσπόζου­σας θέσης τών Κινέζων στό λιμάνι» -θέση πού θά ήταν απολύτως σωστή άν μας έλεγε ποιός άλλος θά έρθει νά επενδύσει σέ αυτό. Άκουσα επίσης βουλευτή τής αξιωματικής Αντιπολίτευσης νά κρούει σωστά τόν κώδωνα του κινδύνου γιά τήν περίπτωση πού οι Κινέζοι απαυδισμένοι άπό τήν σκόπιμη κωλυσιεργία τής κυ­βέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ εις βάρος τους οργανώσουν διεθνή συνέ­ντευξη Τύπου γιά νά καταγγείλουν τήνΈλλάδα ως χώρα μή φι­λική προς τίς επενδύσεις. 

Τά αυτά ισχύουν καί γιά τόν Βορρά. Τό ποιός ή ποιοί θά ελέγ­χουν τά ελληνικά λιμάνια στό μέλλον λοιπόν-ερχόμαστε στην δεύτερη πρόκληση πού αντιμετωπίζει ό Ελληνισμός τά επόμε­να χρόνια- συνδέεται απολύτως μέ τό ποιός ή ποιοί θά ελέγχουν τους δρόμους τής ενέργειας καί του εμπορίου προς τήν Δυτική Ευρώπη στό μέλλον. 'Εάν είχαμε καταλάβει τήν υπεραξία του οικοπέδου εγκαίρως, αν είμασταν ενωμένοι, άν δέν είχαμε στό μυαλό μας ποια δημόσια θέση θά διατυπώσουμε γιά νά ικανοποι­ήσουμε είτε τους Αμερικανούς, είτε τους Ρώσσους, εϊτε τους Κι­νέζους, άν δέν εϊμασταν γενικώς δεδομένοι, τότε μήν έχετε καμμία άμφιβολία: Άλλη τύχη θά είχε αυτός ό τόπος. Κανείς δέν θά είχε τολμήσει νά τόν βάλει σέ μνημόνιο. 

Άλλά μέ τή δημόσια περιουσία δεσμευμένη, τίς τράπεζες ελεγχόμενες άπό διοικητικά συμβούλια μέ πλειοψηφία αλλο­δαπών, τά περιφερειακά αεροδρόμια ελεγχόμενα, τά λιμάνια ελεγχόμενα, τίς ασφαλιστικές εταιρείες υπό έλεγχο, τίς μεγά­λες ξενοδοχειακές έπιχειρήσεις υπό ξένο έλεγχο στην πλειονό­τητά τους, τήν ακτοπλοΐα μας νά εξαγοράζεται άπό τους Ιταλούς, τίς δημόσιες δαπάνες πλήρως ελεγχόμενες, τί μάς μένει γιά νά εορτάσουμε τήν Ανεξαρτησία τό 2021 ; Μόνο ή ναυτιλία μας καί ορισμένοι μοναχικοί καβαλάρηδες στον τουριστικό τομέα καί στίς αερομεταφορές, οι όποίοι είδαν έγκαιρα τήν μεταβολή καί προσαρμόστηκαν. Στην δέ πολιτική μας τάξη, δεδομένων όλων αυτών, μένει νά τσακώνεται ό πολιτικός κόσμος γιά μερικά επι­δόματα καί γιά τήν μείωση τών πλεονασμάτων, ώστε νά διευκο­λυνθεί ή μείωση τών φορολογικών συντελεστών. Μένει επίσης ή άχαρη μάχη τής υπεράσπισης τών σπιτιών τών'Ελλήνων άπό τά ξένα funds. Αυτά μένουν! 

Πού θέλω νά καταλήξω; Μά ότι η γεωπολιτική βοήθησε τήν Ελλάδα νά μείνει στό εύρώ καί νά διατηρηθούν βασικές κατα­κτήσεις του βιοτικού επιπέδου έστω καί μέ μεγάλες απώλειες, ή γεωπολιτική «ασφάλισε» αμυντικά τήν Έλλάδα, άλλά ταυτό­χρονα ή γεωπολιτική καθήλωσε τήνΈλλάδα. Δεχθήκαμε ένα σωρό επώδυνους συμβιβασμούς καί αντί νά έχουμε τά αντίστοι­χα οφέλη φθάσαμε νά εκλιπαρούμε έως καί τό 1 δισ. ευρώ πού είχαν κέρδη τά ομόλογα τής ΕΚΤ άπό τήν ελληνική κρίση. Θέ­λω νά καταλήξω ότι... γιά σάκος του μποξ πληρωθήκαμε πολύ λί­γα. Θέλω νά καταλήξω ότι μάς λείπει ή σύνταξη καί ή παράτα­ξη. Άν συνειδητοποιούσαμε τί σημαίνει ή τακτική του «διαίρει καί βασίλευε» δέν θά επιτρέπαμε ποτέ στους ξένους νά αρπάζουν τά φιλέτα καί τίς υποδομές μας. Θά τά αξιοποιούσαμε μόνοι, μέ στρατηγικές συμμαχίες έστω, στίς όποίες θά είχαμε τό πάνω χέ­ρι. Τώρα στην ανάγκη μας θά δώσουμε κοψοχρονιά καί τά λιμά­νια μας. Καί τό μελαγχολικό ξέρετε ποιο είναι; Πώς όπως καί μέ αεροδρόμια -τό «Μακεδονία» ήδη λειτουργεί ρολόι- οι ξένοι θά τά δουλέψουν καλύτερα άπό ο,τι θά τά λειτουργούσαμε εμείς μό­νοι. Τόσο αξίζουμε. Άλλα αυτό δέν αναιρεί τήν βασική διαπίστω­ση : οι βασικές υποδομές μας είναι στά χέρια τρίτων καί εμείς άπό κέρδος, ελάχιστο. Έλπίς καμμία. Δέν υπάρχει χώρα.

"ΕΣΤΙΑ", 01/04/19