"...Ο φούφουτος είναι ο άνθρωπος που του αξίζει η παραδειγματική τιμωρία!! Διότι παρουσιάζεται συχνά, ως ένας προβληματικός ανθρωπάκος, ενώ στην πραγματικότητα είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ένας κουτοπόνηρος Ελληναράς. Συνήθως, αν και εφόσον συλληφθεί από την Αστυνομία, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή, θα σου προσκομίσει οπωσδήποτε ένα ιατρικό χαρτί, το οποίο θα χρησιμεύσει ως απαλλαχτικό, αφού σύμφωνα με την… διάγνωση υποφέρει από «ψυχική νόσο»! Ή υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες καλλιεργείται ο σχετικός οίκτος, συναίσθημα το οποίο γεννά τη συμπονετική σκέψη «οι κακομοίρηδες οι αγρότες με τα τόσα βάσανα, να κάψουν κάποια λιόκλαδα ήθελαν» και άλλα τέτοια παρόμοια… Δεν είναι τυχαίο πως αν, λέμε αν, αν φτάσει ο φούφουτος στον Εισαγγελέα, δεν θα τιμωρηθεί τόσο αυστηρά, ώστε αυτός να σωφρονιστεί και οι υπόλοιποι να παραδειγματιστούν..."

Από το site "Metarithmisi.liberal.gr"

Κάθε πράγμα στον καιρό του… Κάποτε οι βροχές, κάποτε τα χιόνια, οι ζέστες, το κρύο, όλα στον καιρό τους, όλα όταν πρέπει…
Τώρα την άνοιξη, αλλά και το καλοκαίρι με τα μελτέμια, θα είναι οι φωτιές στα δάση! Όχι από φυσικές αιτίες, αλλά-κυρίως-από την ανοησία, την επιπολαιότητα, τον δόλο και συχνά από την οργανωμένη προσπάθεια αλλαγής χρήσης τής γης από συμμορίες, συνδεδεμένες κάποιες φορές, ακόμα και με τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό, όταν ένας… φούφουτος βρεθεί ή και περισσότεροι φούφουτοι πρόθυμοι (και είναι πολλοί αυτοί) να εξυπηρετήσουν συμφέροντα βάζοντας φωτιές στα δάση…
Είναι και αυτός (ο φούφουτος) ένας πολίτης με ειδική σημασία, γι αυτό τον βάζω και ως τίτλο…
Τις περασμένες μέρες ένας τέτοιος «πολίτης», «έτυχε» και από… αμέλεια (ο αδαής) προκάλεσε μεγάλη πυρκαγιά, αυτή τη φορά στην Ηλεία. Πολίτες οι οποίοι, αδικαιολόγητα απληροφόρητοι, δεν είδαν, δεν γνώριζαν, δεν άκουσαν ποτέ πως, όταν φυσάει, δεν ανάβουμε, διάολε, ούτε τσακμάκι! Πώς να του το βάλεις στο μυαλό; Δεν χωράει το άτιμο. Θέλει προσπάθεια για να καταλάβει πως, η φωτιά, με το παραμικρό αεράκι, μεταδίδεται, απλώνεται, επεκτείνεται κι από τόση, γίνεται (με το συμπάθιο) τόοοοοοοοση! Δεν γνωρίζει (ο μικρόμυαλος) πως από την ίδια αμέλεια, είχαμε στο παρελθόν πλήθος από πυρκαγιές σε δάση από αντίστοιχους «πολίτες» που αποφάσισαν με συνθήκες ανέμων, να κάψουν τα ξερά τους χόρτα, να ανάψουν το… μπάρμπεκιου (βεβαίως-βεβαίως), να ψήσουν σουβλάκια, μπριζολάκια, παϊδάκια, μπουτάκια, αμελέτητα και άλλα τέτοια. Έχοντας ξεχάσει τα δεκάδες ανθρώπινα θύματα που άφησαν πίσω τους αντίστοιχες πυρκαγιές και την κατεστραμμένη πανίδα και χλωρίδα τού ελληνικού δάσους. Πρώτα η καλοπέραση…
Τέτοια κρούσματα «απερίσκεπτων» και «εξ αμελείας» εμπρηστών, δεν είναι λίγα. Ξεφυτρώνουν μέσα στους ανοιξιάτικους ανέμους και στα μελτέμια, παρά τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μηνύματα, και όλες τις άλλες ενημερωτικές προειδοποιήσεις. Μόνο ένας βλαξ δυσκολεύεται να το καταλάβει ή να το «θυμάται», και με τη βλακεία δεν μπορείς να τα βάλεις. Σηκώνεις τα χέρια ψηλά…

Είπα να επανέλθω μετά το Πάσχα σε ένα τέτοιο θέμα, αφού, είμαι σίγουρος πως, οι αμελείς αυτοί «πολίτες», θα συνεχίζουν να εμφανίζονται και να προκαλούν τη συρρίκνωση του πράσινου εδάφους, να καταστρέφουν την ισορροπία τού οικοσυστήματος και να… προσφέρουν συχνά «ευκαιρίες» οικοπεδοποίησης στους επιτήδειους. Ήδη ξεκίνησε την δράση του ο Φούφουτος κι έκανε αισθητή την… παρουσία του στην Ηλεία, στις περιοχές Αγίων Αποστόλων του Δήμου Πύργου, στα Άσπρα Σπίτια, στην Αρχαία Πίσα τού Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας, καθώς και σε δύσβατη περιοχή τής Κισσάμου Χανίων. Αυτό έγινε εχθές και ποιος ξέρει αύριο ή με το πρώτο αεράκι τι θα γίνει…
Ο… φούφουτος δεν είναι σπάνιο ελληνικό είδος και τον συναντάμε σε κάθε σημείο τής χώρας. Δεν περιορίζεται αποκλειστικά στο… σπορ των πυρκαγιών αλλά επεκτείνει την δράση του και σε κάθε άλλον τομέα ζωής. Στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, στις επιχειρήσεις, στην Εκκλησία, στην υγεία, στα γήπεδα και στα κομματικά μορφώματα. Ξέρει να ελίσσεται καταλλήλως και να πείθει συνήθως για την βλακώδη αθωότητά του… Είναι ένας συνηθισμένος Έλλην πατριώτης, ο οποίος δικαιούται να ψηφίζει, όπως εσύ κι εγώ. Δίχως καμία απολύτως εξαίρεση. Άλλωστε, πώς θα μπορούσε ο Νόμος και το Σύνταγμα του Κράτους να διαχωρίσουν τον εμπρηστή φούφουτο, από τους υπόλοιπους πολίτες, όταν εκείνος εξακολουθεί και νυν και αεί και εις τους αιώνες των αιώνων, να υπάρχει ως παρουσία, με σάρκα και πνεύμα, να είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, να υποκρίνεται πως δεν άκουσε ποτέ, μα ποτέ, τις προειδοποιήσεις για την προστασία των δασών μας, διότι αν, λέμε αν, τις άκουγε, τότε θα ορκιζόταν στον Ιησού Χριστό και στους Αποστόλους του πως δεν θα έκαιγε ξανά τα κλαδιά του την ώρα που φυσάει ο Αίολος…
Τέτοιους κουτοπόνηρους τύπους θα συναντήσουμε πολλούς, όπως εκείνον τον ανεκδιήγητο βουλευτή, ο οποίος φώναζε μαζί με τους ψηφοφόρους του: «Να καεί-να καεί το μπουρδέλλο η Βουλή», επειδή διέλαθε την προσοχή του, όπως δήλωσε…

Ο φούφουτος είναι ο άνθρωπος που του αξίζει η παραδειγματική τιμωρία!! Διότι παρουσιάζεται συχνά, ως ένας προβληματικός ανθρωπάκος, ενώ στην πραγματικότητα είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ένας κουτοπόνηρος Ελληναράς. Συνήθως, αν και εφόσον συλληφθεί από την Αστυνομία, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή, θα σου προσκομίσει οπωσδήποτε ένα ιατρικό χαρτί, το οποίο θα χρησιμεύσει ως απαλλαχτικό, αφού σύμφωνα με την… διάγνωση υποφέρει από «ψυχική νόσο»! Ή υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες καλλιεργείται ο σχετικός οίκτος, συναίσθημα το οποίο γεννά τη συμπονετική σκέψη «οι κακομοίρηδες οι αγρότες με τα τόσα βάσανα, να κάψουν κάποια λιόκλαδα ήθελαν» και άλλα τέτοια παρόμοια… Δεν είναι τυχαίο πως αν, λέμε αν, αν φτάσει ο φούφουτος στον Εισαγγελέα, δεν θα τιμωρηθεί τόσο αυστηρά, ώστε αυτός να σωφρονιστεί και οι υπόλοιποι να παραδειγματιστούν.
Εκ των πληροφοριών μου, συνάγω πως τόσοι και τόσοι… φούφουτοι, οι οποίοι κατά καιρούς συλλαμβάνονται, δεν παρέμειναν ποτέ για καιρό σε ένα κελί, δεν τιμωρήθηκαν αυστηρά και παραδειγματικά, δεν εστάλη ποτέ μήνυμα στους υπόλοιπους πως οι συνέπειες από έναν εμπρησμό θα είναι βαρύτατες και οι ποινές σκληρότατες. Οι φούφουτοι, με λίγα λόγια, είναι άνθρωποι που προχωρούν γλύφοντας και έρποντας, κινούμενοι πονηρά προς πολλές κατευθύνσεις, εκεί που συνήθως υπάρχει το… μέλι ή η κοινωνική αδιαφορία.
Και αν κάποιοι, όντως προκαλούν εμπρησμούς από πραγματική αμέλεια, αυτοί είναι οι λίγοι. Οι πολλοί, είναι συνήθως άνθρωποι που ζουν παρασιτικά, ζαμανφουτίστες, οι οποίοι δρουν, συνειδητά ή όχι, εις βάρος τής δημοκρατίας, της συλλογικότητας, της κοινωνίας, της ανάπτυξης, της προόδου και γι’ αυτό πρέπει να αντιμετωπιστούν και να τιμωρηθούν με αυστηρά μέτρα πάραυτα…