"...Ο ΣΥΡΙΖΑ εξομοιώνει ένα απλό ιδιωτικό συμφωνητικό, όπως είναι το σύμφωνο συμβίωσης, με τις ιερές έννοιες του γάμου και της οικογένειας, που αποτελούν το θεμέλιο του έθνους και της κοινωνίας μας, εκμεταλλευόμενος την άφρονα ενέργεια όσων το ψήφισαν (μεταξύ των οποίων δυστυχώς και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) και την ανεκτική και χλιαρή αντίδραση της ηγεσίας της Εκκλησίας μας. Και μπορεί να μην ομιλεί ευθέως για υιοθεσία αλλά για αναδοχή, όμως για τα αθώα ανήλικα παιδιά, αυτό μικρή σημασία έχει. Το ότι κάποιες χώρες, κατ’ επίφασιν χριστιανικές, το έχουν εφαρμόσει, δεν αποτελεί καμία δικαιολογία για να γίνει αυτό και στη χώρα μας, .."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/04/18

1. Οι μπαχαλάκηδες των ΑΕΙ και «αντίμετρα»
Κύριε διευθυντά,

Παρακολουθώντας τα κρούσματα παραβατικότητας που όλο και πληθαίνουν στο περιβόητο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η συντριπτική πλειονότητα των περιστατικών εμφανίζεται στα «μεγάλα» ιδρύματα Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Τα εν λόγω ιδρύματα διεκδικούν επίσης και την πατρότητα των συγκεκριμένων εκδηλώσεων.

Το πώς φτάσαμε σε αυτήν την παγκοσμίως μοναδική κατάσταση θα αναλυθεί, φαντάζομαι, από τους ψυχιάτρους και άλλους σχετικούς επιστήμονες του μέλλοντος. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε τώρα που το γυαλί ράγισε. Η απάντηση ίσως έρχεται από τον υγιή αθλητισμό με τη συσσωρευμένη εμπειρία χιλιάδων ετών. Μας προτείνει λοιπόν σε περίπτωση που μία μικρή ή μεγάλη ομάδα (όπως ένα πανεπιστήμιο) δεν αποδίδει τα αναμενόμενα: επαναπροσδιορισμό στόχων, παραδοχή και διόρθωση σφαλμάτων τακτικής, μεταβολή νοοτροπίας/στρατηγικής, αλλαγή έδρας, κ.λπ.

Μήπως έφτασε η ώρα να αρχίζουμε να σκεφτόμαστε το… αδιανόητο; Την αλλαγή έδρας κάποιων «μεγάλων» πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και την τέλεια αποδιοργάνωση που θα επιφέρει μία τέτοια κίνηση στους καλοβολεμένους (και ενίοτε προστατευμένους) γνωστούς-αγνώστους; Πώς θα ήταν άραγε το ελληνικό πανεπιστήμιο και η χώρα ολόκληρη εάν, για παράδειγμα, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο μεταφερόταν στο… Μέτσοβο;

Γιάννης Κουτεντάκης, Τρίκαλα

2. Μέτρα αναβάθμισης Ενόπλων Δυνάμεων

Κύριε διευθυντά
Διαβάζοντας το κύριο άρθρο της «Κ» της Κυριακής της 15ης Απριλίου, συγκράτησα τα ακόλουθα βασικά σημεία:

«Επιβάλλεται επανασχεδιασμός των Ε.Δ. από μηδενική βάση, πρέπει να λεχθούν αλήθειες, πρέπει να αναζητηθούν έξυπνες και ευέλικτες λύσεις, πρέπει να δημιουργηθεί σοβαρή αμυντική βιομηχανία, έχει έλθει η ώρα των δύσκολων αποφάσεων».

Προκειμένου να καταστεί δυνατή η προσέγγιση των ανωτέρω, καθώς και η υλοποίηση των προτάσεων που διατυπώνονται, θα πρέπει κατ’ αρχήν να αναβαθμιστεί το επίπεδο της πολιτικής, να σταματήσουν οι πολιτικοί ηγέτες να τρώγονται μεταξύ τους και να ομονοήσουν σε μια εθνική στρατηγική, θα πρέπει η χώρα να αποκτήσει οικονομία που να παράγει και να σταματήσει ο κατήφορος της παιδείας. Θα πρέπει να μεθοδευθεί η δημιουργία υψηλού επιπέδου σχολείων, πανεπιστημίων και στρατιωτικών σχολών. Τέλος, θα πρέπει να επιδειχθεί αποφασιστικότητα απέναντι στις προκλήσεις, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι η Ελλάδα και ο ζωτικός της χώρος δεν είναι ξέφραγο αμπέλι.

Σε ό,τι αφορά τις δύσκολες αποφάσεις, αυτές συνοπτικά πρέπει να αφορούν: Πρώτον, την αριθμητική μείωση του προσωπικού και των υποδομών των Ενόπλων Δυνάμεων, με ταυτόχρονη ποιοτική αναβάθμιση. Δεύτερον, την εφαρμογή ενός αμυντικού δόγματος και μιας σύγχρονης δομής δυνάμεων που να εκφράζουν την αποφασιστικότητα των Ε.Δ. για αποτροπή κάθε σκέψης για αλλαγή συνόρων και εδαφών. Τρίτον, πρέπει να διατεθούν ικανά κονδύλια για έξυπνες επενδύσεις σε οπλικά συστήματα και πλατφόρμες (απόκτηση - συντήρηση - βελτίωση) και τέλος πρέπει να αυξηθεί η διάρκεια της θητείας έως και 24 μήνες με ταυτόχρονη αναβάθμιση της εκπαίδευσης, θεωρητικής και πρακτικής.

Ειδικότερα, επί του πρακτέου αναφέρουμε κάποια θέματα που πρέπει να υλοποιηθούν:

Στροφή στην ποιότητα αντί της ποσότητας που, αν γίνει, θα επιτρέψει σημαντική μείωση των δαπανών. Ενίσχυση των κονδυλίων που αφορούν εκπαίδευση, μετεκπαίδευση, επιμόρφωση και συντήρηση μαχητικών ικανοτήτων. Συνεχής συμμετοχή σε διασυμμαχικές και διμερείς ασκήσεις.

Για τους ΕΠΟΠ: (α) παραμονή στο στράτευμα αυστηρά μέχρι 7 έτη, (β) επιλογή των καλυτέρων για ενίσχυση των στελεχών κατόπιν αυστηρών εξετάσεων αξιολόγησης των επιδόσεών των κατά το διάστημα της 7ετίας.

Παράλληλα, εκμετάλλευση καινοτόμων ιδεών που αφορούν την παραγωγή αμυντικών - οπλικών συστημάτων, με ταυτόχρονη καθιέρωση κινήτρων για την ενασχόληση του επιστημονικού δυναμικού της χώρας αλλά και Ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού με θέματα άμυνας και ασφάλειας, μεταφορά Σώματος Πεζοναυτών στην επιχειρησιακή ευθύνη του Π.Ν. (ώστε να υπάρχει άμεση αντίδραση σε περιπτώσεις επεισοδίων σε νησίδες - βραχονησίδες), αλλά και χρήση μη επανδρωμένων πλατφορμών (UAV) για επιτήρηση συνόρων –συλλογή πληροφοριών για σημαντική εξοικονόμηση πόρων – υλικού και ανθρώπινου δυναμικού.

Ιωάννης Κ. Γεωργιάδης, Αρχιπλοίαρχος Π.Ν. ε.α.

3. Τα ελαιόδενδρα και τα πεζοδρόμια

Κύριε διευθυντά
Κάθε χρόνο σχεδόν τέτοια εποχή προκαλεί λύπη να βλέπεις πεσμένο στα πεζοδρόμια ή στους δρόμους τον καρπό της ελιάς είτε ολόκληρο είτε λιωμένο, οπότε δημιουργείται και σκουρόχρωμος λεκές. Είναι εμφανές ότι στις περισσότερες συνοικίες της Αθήνας υπάρχουν πολλά ελαιόδενδρα, διάσπαρτα σε πεζοδρόμια, κοινόχρηστους χώρους και πάρκα, τα οποία είτε δεν έχουν ιδιοκτήτη είτε δεν έχουν την κατάλληλη φροντίδα από τους ιδιοκτήτες τους. Ενίοτε, εμφανίζονται κάποιοι εθελοντές με δίχτυα και βέργες και προβαίνουν σε συγκομιδή του καρπού προς ίδιον όφελος. Προφανώς, αυτό δεν είναι νόμιμο αλλά ούτε νόμιμη είναι η αφαίρεση υλικών ανακύκλωσης από τους συγκεκριμένους κάδους από αντίστοιχους εθελοντές.

Η πρότασή μου είναι να ληφθεί μέριμνα από τους δήμους και κατά προτίμηση σε συνεργασία μεταξύ τους, ώστε να συλλέγεται ο καρπός της ελιάς από όλα αυτά τα ελαιόδενδρα την κατάλληλη εποχή, όπως ακριβώς και στις αγροτικές περιοχές, και να αποστέλλεται σε κάποιο ελαιοτριβείο. Είναι βέβαιον ότι με αυτόν τον τρόπο θα παραχθεί μεγάλη ποσότητα ελαίου, η οποία θα μπορούσε να διατεθεί σε κοινωνικά παντοπωλεία είτε σε άστεγους είτε σε πρόσφυγες, είτε οπουδήποτε αλλού. Επιπλέον, δεν θα παρατηρείται η σημερινή άσχημη εικόνα των δρόμων και πεζοδρομίων.

Δημήτριος Καμπέρογλου, Αθήνα

4. Περί ηθών, παιδιών και ζευγαριών

Κύριε διευθυντά.
Το μεγάλο κακό που κάνει αυτή η κυβέρνηση στη χώρα δεν είναι τόσο το οικονομικό. Σε αυτό, εάν εξαιρέσουμε το εγκληματικό εξάμηνο Βαρουφάκη, που προξένησε μεγαλύτερη ζημιά από όλα τα μνημόνια μαζί, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί την ίδια καταστροφική πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, με την εξόντωση της μεσαίας τάξης. Στο ασφαλιστικό μάλιστα ο νόμος Κατρούγκαλου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, γιατί διορθώνει πολλές από τις παράνομες, ρουσφετολογικές και χαριστικές μη ανταποδοτικές παροχές που είχαν δώσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, και είναι οι κύριες αιτίες της κατάρρευσης όχι μόνο του ασφαλιστικού αλλά και της οικονομίας της χώρας, παρότι και αυτός κάνει το λάθος να αδικεί εκείνους που έχουν δουλέψει πολλά έτη και έχουν πληρώσει μεγάλες εισφορές. Σε κάθε περίπτωση πάντως η οποιαδήποτε οικονομική ζημία είναι αναστρέψιμη, έστω και δύσκολα, έστω και μακροχρόνια.

Το μεγάλο κακό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο στα ηθικά, κοινωνικά και εθνικά θέματα. Και αυτό δεν είναι αναστρέψιμο. Το τελευταίο του «επίτευγμα» στον τομέα αυτό είναι το νομοσχέδιο που θέλει να προωθήσει για την αναδοχή των μικρών παιδιών, στο οποίο δεν γίνεται διάκριση μεταξύ ομόφυλων και ετερόφυλων ζευγαριών.

Κατ’ αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ εξομοιώνει ένα απλό ιδιωτικό συμφωνητικό, όπως είναι το σύμφωνο συμβίωσης, με τις ιερές έννοιες του γάμου και της οικογένειας, που αποτελούν το θεμέλιο του έθνους και της κοινωνίας μας, εκμεταλλευόμενος την άφρονα ενέργεια όσων το ψήφισαν (μεταξύ των οποίων δυστυχώς και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) και την ανεκτική και χλιαρή αντίδραση της ηγεσίας της Εκκλησίας μας. Και μπορεί να μην ομιλεί ευθέως για υιοθεσία αλλά για αναδοχή, όμως για τα αθώα ανήλικα παιδιά, αυτό μικρή σημασία έχει.

Το ότι κάποιες χώρες, κατ’ επίφασιν χριστιανικές, το έχουν εφαρμόσει, δεν αποτελεί καμία δικαιολογία για να γίνει αυτό και στη χώρα μας, όπου η κυρίαρχη θρησκεία είναι η Ορθοδοξία και όπου ο ίδιος ο Χριστός ρητώς αναφέρει στο Ευαγγέλιο: «Απ’ αρχής κτίσεως άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς ο Θεός» (Μαρκ. Ι΄ 6, Ματθ. Ιθ΄ 4).
Για τους λόγους αυτούς το νομοσχέδιο δεν πρέπει με κανένα τρόπο να περάσει με τη μορφή που έχει.

Ιωάννης Γ. Κουλούρης, Δρ Μηχ/γος Ηλ/γος ΕΜΠ, Αθήνα