Τρία κύρια άρθρα, από φύλλα της Κυριακής
120 από τις 600 διαθέσιμες θέσεις εργασίας καλύφθηκαν, με αποτέλεσμα να αναγκασθούν οι αρμόδιοι να απευθυνθούν σε άλλες χώρες και ήδη προχωρούν σε ταχύρρυθμη εκπαίδευση τσέχων και ρουμάνων εργαζομένων για την κάλυψη των αναγκών τους. Αντιστοίχως παραγωγική μονάδα ζυμαρικών αναζητούσε ματαίως όλο το προηγούμενο διάστημα μικρό αριθμό εργαζομένων για απασχόληση στη βιομηχανική ζώνη του Κιλκίς.
Πολλοί υποθέτουν ότι σε κάθε τοπική αγορά εργασίας υπάρχουν ιδιαιτερότητες. Πιθανώς η Κέρκυρα να αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση καθώς υπάρχει πλήθος αυτοαπασχολουμένων στον τουριστικό τομέα και το τοπικό εργατικό δυναμικό όντως να μην επαρκεί. Για το Κιλκίς ωστόσο δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο.
Το παράδοξο είναι ότι δεν πρόκειται για μοναδικά παραδείγματα. Οπως και να έχει πάντως, τίποτε δεν δικαιολογεί αδυναμία κάλυψης κενών θέσεων εργασίας σε μια χώρα με ανεργία υψηλότερη του 20%!
Ορισμένοι αποδίδουν την παρατηρούμενη απροθυμία κάλυψης κενών θέσεων εργασίας στη διαμορφούμενη κουλτούρα αεργίας εξαιτίας της πολιτικής των επιδομάτων που εισήχθη συστηματικά τα τελευταία χρόνια.
Με άλλα λόγια, είναι αρκετοί αυτοί που «βολεύονται» και προτιμούν την ιδιότητα του άεργου επιδοματούχου από εκείνη του μισθωτού.
Αυτή τη στιγμή οι καλυπτόμενοι στην Ελλάδα από πολιτικές επιδομάτων υπολογίζονται σε περίπου 800.000. Αριθμός ικανός να διαμορφώσει συγκεκριμένη κουλτούρα και συμπεριφορά. Και μαζί να αναπτύξει νοοτροπίες, να διαμορφώσει συνειδήσεις και να συγκροτήσει αντιστάσεις απέναντι στις επενδύσεις και στην οικονομική ανασυγκρότηση.
Πολύ περισσότερο μάλιστα αν συνυπολογιστεί και η επίδραση που φαίνεται να ασκεί σε συγκεκριμένα τμήματα του πληθυσμού η τρέχουσα κυβερνητική πολιτική, η οποία πέραν των άλλων συστηματικά καλλιεργεί το τελευταίο διάστημα προσδοκίες προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί την ανάγκη συγκρότησης πολιτικών κοινωνικής προστασίας για εκείνους που πραγματικά έχουν ανάγκη. Οπως επίσης και μπορεί να αντιληφθεί τους πολιτικούς στόχους και τις εκλογικές επιδιώξεις από τυχόν γενικευμένη καλλιέργεια επιδοματικών νοοτροπιών και προσδοκιών τακτοποίησης και κάλυψης από το κράτος.
Ωστόσο, η ζημιά που προκαλείται από πολιτικά οργανωμένη επικράτηση τέτοιων πρακτικών είναι τεράστια και αναδεικνύει πλήρως τα διλήμματα της μεταμνημονιακής εποχής.
Επειτα από τόσες πικρές εμπειρίες και ακόμη περισσότερες διαρθρωτικού τύπου μεταβολές στο σώμα της οικονομίας και της κοινωνίας, η Ελλάδα έχει μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξει πραγματικά και να βαδίσει συνειδητά και οργανωμένα σε δρόμο παραγωγής και δημιουργίας.
Είναι αλήθεια πως πρόκειται για δύσκολο και απαιτητικό δρόμο. Ομως ο άλλος δρόμος, αυτός της επιστροφής στις διαρθρωτικές αμαρτίες των προηγούμενων δεκαετιών, το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί είναι την εθνική καταστροφή.
Θα ισοδυναμεί με έγκλημα κατά της πατρίδας οποιαδήποτε διολίσθηση στις πρακτικές του παρελθόντος.
Αυτό είναι και το μεγάλο δίλημμα που τίθεται τώρα και θα τεθεί στις προσεχείς εκλογές.
Ποιον δρόμο θα βαδίσει η Ελλάδα; Αυτόν της δημιουργίας και της εθνικής αναγέννησης ή αυτόν της επιστροφής στον δρόμο της ευκολίας, του λαϊκισμού, της επιδοτούμενης αεργίας και της δήθεν «ενόπλου επαιτείας»;
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 22/04/18
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 22/04/18 |
Με την αποσαφήνιση των ρυθμίσεων για την απομείωση του χρέους και τη μεταμνημονιακή παρακολούθηση των δημοσιονομικών μεγεθών, καθώς και με τη δημοσιοποίηση τις προσεχείς ημέρες του αναπτυξιακού προγράμματος για τα επόμενα χρόνια, θα γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η χώρα μας τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα. Για τα δύο πρώτα κρίσιμες ήταν οι συζητήσεις του υπουργού Οικονομικών στην Ουάσιγκτον τις δύο τελευταίες ημέρες, ενώ οι κατευθύνσεις του αναπτυξιακού σχεδίου συζητούνται αύριο στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Αμφότερα τα ζητήματα θεωρούνται θεμελιώδη για το οικοδόμημα της επόμενης ημέρας, αλλά σε ό,τι αφορά το λεγόμενο εθνικό σχέδιο ανάπτυξης υπάρχει και κομβικό ζήτημα τόσο για τη χώρα όσο και για την κυβέρνηση της Αριστεράς. Το περίφημο ζήτημα της «ιδιοκτησίας» του προγράμματος, τη σημασία του οποίου επισήμαναν την Παρασκευή, καθένας με τον τρόπο του και την οπτική του, τόσο ο πρόεδρος του Eurogroup Μ. Σεντένο όσο και οι «53+» του ΣΥΡΙΖΑ.
Σημειώνει ο Σεντένο: «Νομίζω ότι τα τεχνικά ζητήματα έχουν λίγο - πολύ διευθετηθεί. Τώρα πρόκειται να ασχοληθούμε με την πολιτική διάσταση. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για την ελληνική κοινωνία να αναλάβει πλήρως την ιδιοκτησία της όλης διαδικασίας. Το σημαντικό συστατικό της επιτυχίας, έχοντας υπόψη μου το παράδειγμα της Πορτογαλίας, είναι να μπορεί η διαδικασία αυτή να επιβεβαιώνεται στους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους».
Και οι «53+» επισημαίνουν: "Η συζήτηση για το 'μετά' έχει ήδη αρχίσει και πράγματι έχει σχέση με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς συσχετισμούς, με τις υπαρκτές δυνατότητες, δεσμεύσεις και δυσκολίες, με την αποφασιστικότητα που χρειάζεται να δείξει η κυβέρνηση, όπως και οι δυνάμεις της Αριστεράς, της οικολογίας, το κίνημα συνολικά.
Το 'μετά', λοιπόν, ως δρόμος και όχι ως μια στιγμή, προϋποθέτει διεξοδική συζήτηση εντός του κόμματος, δημόσιο διάλογο, όραμα και αξίες, αφετηριακό σημείο στο έδαφος της Αριστεράς.
Η έξοδος από το 'πρόγραμμα', το οποίο ασφαλώς δεν ήταν ούτε για μια στιγμή ιδιοκτησία της Αριστεράς, αποτελεί σε συμβολικό και πραγματικό επίπεδο μια σημαντική τομή".
Εν κατακλείδι, δεδομένων των διεθνών συνθηκών νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας και της δυσμενούς πραγματικότητας που έχουν διαμορφώσει τα Μνημόνια, το υπό κατάρτιση αναπτυξιακό σχέδιο θα είναι το πρώτο πολιτικό σχέδιο «ιδιοκτησίας» ΣΥΡΙΖΑ. Στο περιεχόμενό του θα κριθεί και το περίφημο πρόσημο της αριστερής διακυβέρνησης.
"Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 22/04/18
Μουσταφά Ακιντζί με οικοδέσποινα την εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών, Ελίζαμπεθ Σπέχαρντ, οι προοπτικές ήταν εξαρχής περιορισμένες. Από την κατάρρευση της Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό, το περασμένο καλοκαίρι, στο Κραν Μοντάνα και εντεύθεν, το σκηνικό έχει διαφοροποιηθεί και προφανώς αυτό δεν μπορεί παρά να επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό και το Κυπριακό. Είναι προφανές πως ενέργειες και κινήσεις που γίνονται από τουρκικής πλευράς έχουν επιβαρύνει περισσότερο το ήδη αρνητικό κλίμα και απομάκρυναν περισσότερο τις προοπτικές επανέναρξης της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων.
Η ΑΓΚΥΡΑ έχει διαμορφώσει μια επιθετικής διάταξης τακτική. Έχει διαμορφώσει κλίμα έντασης που ξεκινά από το Αιγαίο και καταλήγει στην Ανατολική Μεσόγειο, στην κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό το κλίμα εκ των πραγμάτων επηρεάζει τις όποιες προσπάθειες καταβληθούν στο πολιτικό και διπλωματικό πεδίο. Όταν, για παράδειγμα, τα τουρκικά πολεμικά σκάφη παρεμποδίζουν το γεωτρύπανο της ΕΝΙ να προχωρήσει στο τεμάχιο 3 για έρευνες, αυτό συνιστά άσκηση βίας. Όταν για παράδειγμα, τόσο το καθεστώς της Άγκυρας όσο και οι εγκάθετοί του στα κατεχόμενα εξαγγέλλουν πως δικό τους γεωτρύπανο θα προχωρήσει σε έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ, αυτό θα πρέπει να εκληφθεί ως εκβιασμός, απειλή και επιβολή τετελεσμένων. Μέσα σε τέτοιο κλίμα ασφαλώς και δεν μπορεί να διεξαχθούν συνομιλίες. Ακόμη και να διεξαχθούν συνομιλίες δεν θα αποδώσουν για προφανείς λόγους.
ΣΤΟ δείπνο της περασμένης Δευτέρας, όπως συναφώς αναφέρθηκε η κάθε πλευρά εξέφρασε τις απόψεις της. Τις γνωστές, επαναλαμβανόμενες θέσεις τους, που επιβεβαιώνουν τις μεγάλες διαφορές, που υπάρχουν. Το γεγονός ότι η Τουρκία βρίσκεται σε τροχιά εκλογών αυτό σαφώς και επηρεάζει το σκηνικό.
ΤΙ θα γίνει; Πώς θα ανατραπεί το σημερινό και παρατεταμένο αδιέξοδο στο Κυπριακό; Είναι σαφές πως με βάση τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί προοπτικές δεν υπάρχουν. Υπάρχει οδός για άρση του αδιεξόδου, φτάνει να υπάρχει διάθεση. Στο δείπνο, αλλά και στις δημόσιες τοποθετήσεις του, ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, εκφράζει τις πάγιες τουρκικές θέσεις και προωθεί τους σχεδιασμούς της Άγκυρας στην Κύπρο και την περιοχή. Είναι προφανές πως όσο επιμένει σε αυτή τη γραμμή πλεύσης δεν μπορεί να επαναρχίσει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων και πρωτίστως να επιτευχθεί συμφωνία στο Κυπριακό.
ΕΙΝΑΙ άποψή μας πως οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ του κοινού μέλλοντος με τους Ελληνοκύπριους, τους Αρμένιους και τους Μαρωνίτες και της Τουρκίας. Το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον περνά μέσα από την Κυπριακή Δημοκρατία. Η άλλη επιλογή, αυτή της Τουρκίας, είναι καταδικασμένη στην εξάρτηση και την απομόνωση. Θέλουν να επιλέξουν αυτή την οδό; Εάν ναι, θα πρέπει να το δηλώσουν ξεκάθαρα. Είναι, όμως, άποψή μας πως θα είναι σοβαρό λάθος. Θα είναι αυτοχειρία. Η μόνη επιλογή με προοπτική και μέλλον είναι αυτή της πορείας με τους Ελληνοκύπριους, τους Μαρωνίτες και τους Αρμένιους. Της πορείας με την Κυπριακή Δημοκρατία. Η επιλογή είναι δική τους. Χρειάζεται να το ξεκαθαρίσουν. Εμείς τους θέλουμε μαζί μας.
Μουσταφά Ακιντζί με οικοδέσποινα την εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών, Ελίζαμπεθ Σπέχαρντ, οι προοπτικές ήταν εξαρχής περιορισμένες. Από την κατάρρευση της Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό, το περασμένο καλοκαίρι, στο Κραν Μοντάνα και εντεύθεν, το σκηνικό έχει διαφοροποιηθεί και προφανώς αυτό δεν μπορεί παρά να επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό και το Κυπριακό. Είναι προφανές πως ενέργειες και κινήσεις που γίνονται από τουρκικής πλευράς έχουν επιβαρύνει περισσότερο το ήδη αρνητικό κλίμα και απομάκρυναν περισσότερο τις προοπτικές επανέναρξης της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων.
Η ΑΓΚΥΡΑ έχει διαμορφώσει μια επιθετικής διάταξης τακτική. Έχει διαμορφώσει κλίμα έντασης που ξεκινά από το Αιγαίο και καταλήγει στην Ανατολική Μεσόγειο, στην κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό το κλίμα εκ των πραγμάτων επηρεάζει τις όποιες προσπάθειες καταβληθούν στο πολιτικό και διπλωματικό πεδίο. Όταν, για παράδειγμα, τα τουρκικά πολεμικά σκάφη παρεμποδίζουν το γεωτρύπανο της ΕΝΙ να προχωρήσει στο τεμάχιο 3 για έρευνες, αυτό συνιστά άσκηση βίας. Όταν για παράδειγμα, τόσο το καθεστώς της Άγκυρας όσο και οι εγκάθετοί του στα κατεχόμενα εξαγγέλλουν πως δικό τους γεωτρύπανο θα προχωρήσει σε έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ, αυτό θα πρέπει να εκληφθεί ως εκβιασμός, απειλή και επιβολή τετελεσμένων. Μέσα σε τέτοιο κλίμα ασφαλώς και δεν μπορεί να διεξαχθούν συνομιλίες. Ακόμη και να διεξαχθούν συνομιλίες δεν θα αποδώσουν για προφανείς λόγους.
ΣΤΟ δείπνο της περασμένης Δευτέρας, όπως συναφώς αναφέρθηκε η κάθε πλευρά εξέφρασε τις απόψεις της. Τις γνωστές, επαναλαμβανόμενες θέσεις τους, που επιβεβαιώνουν τις μεγάλες διαφορές, που υπάρχουν. Το γεγονός ότι η Τουρκία βρίσκεται σε τροχιά εκλογών αυτό σαφώς και επηρεάζει το σκηνικό.
ΤΙ θα γίνει; Πώς θα ανατραπεί το σημερινό και παρατεταμένο αδιέξοδο στο Κυπριακό; Είναι σαφές πως με βάση τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί προοπτικές δεν υπάρχουν. Υπάρχει οδός για άρση του αδιεξόδου, φτάνει να υπάρχει διάθεση. Στο δείπνο, αλλά και στις δημόσιες τοποθετήσεις του, ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, εκφράζει τις πάγιες τουρκικές θέσεις και προωθεί τους σχεδιασμούς της Άγκυρας στην Κύπρο και την περιοχή. Είναι προφανές πως όσο επιμένει σε αυτή τη γραμμή πλεύσης δεν μπορεί να επαναρχίσει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων και πρωτίστως να επιτευχθεί συμφωνία στο Κυπριακό.
ΕΙΝΑΙ άποψή μας πως οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ του κοινού μέλλοντος με τους Ελληνοκύπριους, τους Αρμένιους και τους Μαρωνίτες και της Τουρκίας. Το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον περνά μέσα από την Κυπριακή Δημοκρατία. Η άλλη επιλογή, αυτή της Τουρκίας, είναι καταδικασμένη στην εξάρτηση και την απομόνωση. Θέλουν να επιλέξουν αυτή την οδό; Εάν ναι, θα πρέπει να το δηλώσουν ξεκάθαρα. Είναι, όμως, άποψή μας πως θα είναι σοβαρό λάθος. Θα είναι αυτοχειρία. Η μόνη επιλογή με προοπτική και μέλλον είναι αυτή της πορείας με τους Ελληνοκύπριους, τους Μαρωνίτες και τους Αρμένιους. Της πορείας με την Κυπριακή Δημοκρατία. Η επιλογή είναι δική τους. Χρειάζεται να το ξεκαθαρίσουν. Εμείς τους θέλουμε μαζί μας.
"O Φιλελεύθερος", 22/04/18
"αλήθεια", 22/04/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου