οι κηπουροι τησ αυγησ

Σάββατο 8 Απριλίου 2017

"...Δέν φυσάει πνοή δημιουργίας στον τόπο. Καί ό ήλιος τής ελπίδας αργεί νά υψωθεί. Ποτέ ό λαός μας δέν εμφάνισε τόσα συμπτώματα παρακμής. Αλλά καί οι δρώντες πολιτικοί δέν είναι άντάξιοι τής εποχής μας, πού είναι εποχή ραγδαίων μοριακών εξελί­ξεων. Δέν έχουν όραμα Ελλάδος αλλά πολύ πε­ρισσότερο δέν έχουν όραμα οικουμένης. "Εχουν τραφεί μέ πνευματικό χυλό καί θέλουν μιά 'Ελλά­δα βουτηγμένη σ' έναν κουτσομπολίστικο χυλό. Καί τούτον τό χυλό ονομάζουν αυτάρεσκα πολιτι­κή αντιπαράθεση. Δυστυχώς, είναι ικανοί μόνο νά δολοπλοκοϋν καί όχι νά δημιουργούν. Ή πιό πα­ραγωγική τους δραστηριότητα είναι ή κατασκευή προεκλογικής ατμόσφαιρας πού νεκρώνει κάθε πα­ραγωγική δραστηριότητα καί πολιτιστική λειτουργία."Ηδη τό ζούμε. Καθημερινά γίνονται βεγγαλικές εξαγγελίες, πού, επειδή δέν έμπραγματώνονται, επιρρίπτονται ευθύνες, σάν τό μπαλάκι του πίγκ-πόγκ πότε στον έναν, πότε στον άλλο. Μοι­ραία μέσα σ' αυτή τή ρέουσα θολούρα μπορεί νά επιπλεύσει κάθε πολιτική σαβούρα...."

Από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 07/04/17
Γνόφος ασταθείας

Του Σαράντου Ι. Καργάκου

ΔΕΝ ξέρω τούτη τήν ώρα πού διαβάζονται οι γραμ­μές αυτές, αν ή χώρα οδηγείται σέ νέες εκλογές. Ξέρω, όμως. ότι, τήν ώρα πού χαράσσονταν καί ένα μήνα πρίν, ή χώρα βρισκόταν σ' έναν εκλογι­κό πυρετό, πού λειτουργούσε καί λειτουργεί  άποσυντονιοτικά γιά παντός είδους δραστηριότητα. Ό πρωθυπουργός είχε δηλώσει-καί όχι απαξ- ότι οι εκλογές θα γίνουν τόν Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο του 2019. Αλλά γίνεται πιστευτός όσο μπορεί νά γίνο­νται πιστευτά καί τά λόγια του βαρώνου Μυγχάουζεν. Καί πώς νά γίνεται πιστευτός, όταν σέ κάθε επίσκεψη του στην 'Ελλάδα περιφέρεται στην επι­κράτεια μέ ένα μυστρί στό χέρι σάν τόν μακαρίτη Παττακό; Μπορεί όλα αύτά νά φαίνονται σέ πρώτη ματιά άστεία άλλά συχνά κάτι πού φαίνεται άστείο μπορεί νά κρύβει κάτι πολύ σοβαρό. Καί τό σοβα­ρό είναι ότι στην παρατεινόμενη κρίση προστίθεται καί ή αστάθεια. Μιά αστάθεια πού επιτείνεται μέ τίς ατέλειωτες διαπραγματεύσεις μέ τό "κουαρτέτο» καί άλλους παράγοντες. Τό αύριο γίνεται μεθαύριο καί τό μεθαύριο γίνεται επόμενη εβδομάδα, επό­μενος μήνας, επόμενο έτος. Δηλαδή, όπως έλεγαν παλαιά οι είδικευμένες σέ θέματα μαντείας Άθιγγανίδες (νυν Ρομά), «σέ τρία τέρμινα»!

Τήν όλη κατάσταση αστάθειας, αβεβαιότητας καί αμηχανίας επιδεινώνουν οι «ήρωες της 

κατα­στροφής». Κάποτε ό άψίκορος Έλληνας εκδήλω­νε τό νταηλίκι του στίς ταβέρνες καί στά γήπεδα. Όχι ότι δέν τό εκδηλώνει καί τώρα. Μόνο πού τώ­ρα τό μετέφερε στό κέντρο τών Αθηνών. Τά Εξάρ­χεια καί τό Πολυτεχνείο έγιναν σύμβολα της κα­ταστροφής. Έκκολαπτήρια Ήροστράτων. Καί είναι φυσικό. Όταν δέν μπορείς νά γίνεις Αλέξανδρος, γίνεσαι Ήρόστρατος. πού ήταν ένας αρχαίος έρίμουρλος. ό όποίος, θέλοντας νά αφήσει τό όνο­μα του στην ιστορία, έκαψε τό ναό της Αρτέμιδος στήν'Έφεσο. Γι' αυτό μιλάμε γιά « Ήροστράτεια δόξα». Όμως, αυτή ή δόξα-λόξα διαποτίζει ένα μι­κρό -έστω- μέρος τής νεολαίας πού μετατρέπει συχνά κάποια τρόλλεϋ σέ τουρκικά «ντελίνια» καί τά πυρπολεί, όπως ό Κανάρης πυρπόλησε στή Χίο τήν ναυαρχίδα του Καρα-Άλή! 'Ομάδες δασκαλε­μένων καί οδηγημένων άπό επιδέξιους ψυχοχειριστές ασκούνται στον «επαναστατικό» αφανισμό, αφού έχουν ήδη αφανίσει μέσα στην ψυχή τους κά­θε άλλο ιδανικό. Καί τους έχει μείνει σάν ιδανικό ή καταστροφή. Ή ψυχή τους έχει χάσει ό.τι μπο­ρεί νά τους δώσει νόημα υπάρξεως, ό,τι μπορεί νά τους δώσει άρμονικό σχήμα ζωής. Ό Τοώρτοιλ κά­ποτε εϊχε πει ότι τό μέλλον μιας χώρας εξαρτάται άπό τά όνειρα πού τρέφουν οι νέοι της γι' αυτή. Διερωτώμαι τί όνειρα έχουν τούτα τά ανερμάτιστα παιδιά γιά τήν Ελλάδα; Μήπως αυτό τής πυρπολη­μένης Τροίας;

Τά παιδιά αυτά καλύπτονται άπό ένα σκότος αγωνίας. Δέν έχουν αίσθημα ιστορίας. Καί οφείλω να πώ ότι ή άγνοια καί ή αδιαφορία για τήν Ιστορία είναι κάτι χειρότερο άπό τή νόθευση ή τήν  
πλα­στογράφηση της. Μοιραία κινούνται στό δρόμο της ζωής χωρίς κιβώτιο ταχυτήτων. Ή ανοχή έκ μέρους τής πολιτείας τους δίνει τό αίσθημα τής ασυδοσί­ας καί τής θρασύτητας πού στή θολωμένη αντί­ληψη τους περνάει γιά θάρρος, ένώ πρόκειται γιά άνανδρο θράσος. Δέν είναι παλληκαριά νά καις ένα άκινητοποιημένο αύτοκίνητο ή νά βεβηλώνεις ένα μνημείο. Παλληκαριά, ύπό τίς παρούσες συνθήκες είναι ή σκληρή δουλειά. Αλλ' αυτή τήν κάναμε υπό­θεση τών ξένων εργατών καί αύριανών αφεντικών. Ποιοί μάζεψαν καί φέτος τίς ελιές καί τά πορτοκά­λια: Μήπως οι νταήδες τών 'Εξαρχείων καί οΐ «φι­λόσοφοι» τών κηφηνείων;

Μέσα σ' αυτό τό ζόφο τής απελπισίας, πού επι­δεινώνεται άπό τήν κυβερνητική αμεριμνησία, πώς νά αναπτυχθεί παραγωγική δραστηριότητα; Οι λη­στείες καί οι άπάτες έχουν γίνει εθνικό άθλημα. Ό φιλήσυχος πολίτης φοβάται ακόμη καί νά κυκλο­φορήσει. Μοιάζει μέ γέρικη χελώνα, πού δέχεται επίθεση άλλα πότε-πότε βγάζει τό κεφάλι της καί κοιτάζει γύρω, γιά νά τό ξαναμαζέψει σέ λίγο. Δέν φυσάει πνοή δημιουργίας στον τόπο. Καί ό ήλιος τής ελπίδας αργεί νά υψωθεί. Ποτέ ό λαός μας δέν εμφάνισε τόσα συμπτώματα παρακμής. Αλλά καί οι δρώντες πολιτικοί δέν είναι άντάξιοι τής εποχής μας, πού είναι εποχή ραγδαίων μοριακών εξελί­ξεων. Δέν έχουν όραμα Ελλάδος αλλά πολύ  
πε­ρισσότερο δέν έχουν όραμα οικουμένης. "Εχουν τραφεί μέ πνευματικό χυλό καί θέλουν μιά 'Ελλά­δα βουτηγμένη σ' έναν κουτσομπολίστικο χυλό. Καί τούτον τό χυλό ονομάζουν αυτάρεσκα πολιτι­κή αντιπαράθεση. Δυστυχώς, είναι ικανοί μόνο νά δολοπλοκοϋν καί όχι νά δημιουργούν. Ή πιό πα­ραγωγική τους δραστηριότητα είναι ή κατασκευή προεκλογικής ατμόσφαιρας πού νεκρώνει κάθε πα­ραγωγική δραστηριότητα καί πολιτιστική λειτουργία."Ηδη τό ζούμε. Καθημερινά γίνονται βεγγαλικές εξαγγελίες, πού, επειδή δέν έμπραγματώνονται, επιρρίπτονται ευθύνες, σάν τό μπαλάκι του πίγκ-πόγκ πότε στον έναν, πότε στον άλλο. Μοι­ραία μέσα σ' αυτή τή ρέουσα θολούρα μπορεί νά επιπλεύσει κάθε πολιτική σαβούρα.

*Ιστορικός, συγγραφέας
 www. sarantoskargakos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου