Δύο κείμενα παρέμβασης, από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 31/03/17
Ο Μάκης με τη φανέλα «Νο 13»
Της Γιούλης Επτακοίλη
Ο κ. Μάκης Μπαλαούρας προφανώς και δεν ανήκε σε αυτούς που πραγματικά είχαν ανάγκη, στους πλέον αδύναμους που η κυβέρνηση με σθένος υπερασπίστηκε τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Παρ’ όλα αυτά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, συνταξιούχος της Τράπεζας της Ελλάδος, έλαβε τη 13η σύνταξη, το έκτακτο χριστουγεννιάτικο επίδομα που δόθηκε στους χαμηλοσυνταξιούχους.
Η κοινή γνώμη το έμαθε με καθυστέρηση 3,5 μηνών. Θα μπορούσε να μην το είχε μάθει. Ο βουλευτής το γνώριζε από την πρώτη στιγμή. Τι έπρεπε να κάνει και τι δεν έκανε ο κ. Μάκης Μπαλαούρας ας το κρίνει ο καθένας. Το αν η στάση του ήταν ανακόλουθη με τον ρόλο του στην εθνική αντιπροσωπεία και τις κορώνες κοινωνικής αλληλεγγύης και στήριξης των αδύναμων στρωμάτων, υλικά με τα οποία χτίζονται τα περισσότερα αφηγήματα αυτής της κυβέρνησης, επίσης. Δεν είναι ο πρώτος, προφανώς ούτε και ο τελευταίος, που λαμβάνει χωρίς να δικαιούται. Πικρή διαπίστωση ακόμη μία φορά.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε εξηγήσεις, οι οποίες όμως δύσκολα πείθουν. Είπε ότι δεν κράτησε τα χρήματα. Αλλά ούτε και τα επέστρεψε, θα συμπληρώσουμε. Αντιθέτως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα διέθεσε στο ταμείο αλληλεγγύης συνταξιούχων της Τράπεζας της Ελλάδος και στο απεργιακό ταμείο των υπαλλήλων της τράπεζας. Με λίγα λόγια, έκανε πολιτική με χρήματα που δεν έπρεπε να είχε λάβει. Ας σταθούμε όμως σε μια φράση του, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αν και όχι πρωτότυπη. «Το σύστημα έχει αδυναμίες», είπε. Το σύστημα λοιπόν εντόπισε τον κ. Μάκη Μπαλαούρα και τον κατέταξε στους χαμηλοσυνταξιούχους, καθώς ως μέλος της εθνικής αντιπροσωπείας δεν λάμβανε τη σύνταξή του αλλά ένα μικρό επίδομα –παράπλευρο των συντάξιμων αποδοχών επικουρικού– που η καταβολή του δεν μπορούσε να ανασταλεί. Ετσι, το αόμματο σύστημα που αντιλαμβάνεται μόνο αριθμούς και δεν μπορεί να «δει» ότι πίσω απ’ αυτούς βρίσκεται ένας βουλευτής και μια βουλευτική αποζημίωση 5.135 ευρώ, του έδωσε την έκτακτη οικονομική ενίσχυση.
Τι είναι αυτές οι αδυναμίες του συστήματος; Μια γνωστή, παλιά ελληνική ιστορία. Μια κεντρική διοίκηση που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα βασικά, με υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες που δεν επικοινωνούν, με έλλειψη στοιχείων και τεκμηρίωσης, μια καθυστερημένη δημόσια διοίκηση που θέλει να κάνει δίκαιη κοινωνική πολιτική χωρίς πλήρη ψηφιακά δεδομένα, χωρίς να μπορεί να διακρίνει τους έχοντες από τους μη έχοντες.
Θα συμφωνήσω με τον βουλευτή. Το σύστημα έχει αδυναμίες. Ο ίδιος όμως, πέραν της διαπίστωσης που μας προσέφερε εκ των υστέρων, τι έκανε γι’ αυτό; Τίποτε. Επέλεξε τη σιωπή από το να πληροφορήσει τους εμπνευστές της «13ης σύνταξης» ότι το σχέδιό τους είχε τρύπες και έμπαζε νερά. Προτίμησε να μην τραυματίσει το επικοινωνιακό κυβερνητικό όπλο των περασμένων Χριστουγέννων από το να προστατεύσει τους πολίτες.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, έρευνα της Μονάδας Ερευνών Κοινής Γνώμης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ανέδειξε μεταξύ πολλών άλλων το εξής τρομακτικό: Περίπου ένας στους δύο πολίτες απάντησαν πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει σήμερα δημοκρατία παρά μόνο στους «τύπους». Οχι στην ουσία.
Ιδού ένα λαμπρό παράδειγμα. Διότι δεν υπάρχει κάτι πιο αντιδημοκρατικό από έναν βουλευτή που προκειμένου να μην πληγεί επικοινωνιακά η κυβέρνηση στην οποία ανήκει επιλέγει τη συγκάλυψη της αδυναμίας του συστήματος. Την οποία βέβαια, με τον τρόπο του συντηρεί και ο ίδιος. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο λαϊκισμός δεν αγαπάει ούτε τα στοιχεία ούτε την τεκμηρίωση. Του δημιουργούν ρωγμές.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 31/03/17
Η λεηλασία της ΔΕΗ
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Ηταν Μάρτιος του 2015, και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μόλις είχε ξεκινήσει τη... σωτηρία του λαού και του τόπου. Τότε αποφάσισε να δώσει «τροφεία» στους εργαζομένους της ΔΕΗ. Αυτά κόστιζαν ετησίως στην επιχείρηση 2.190 ευρώ ανά εργαζόμενο, αλλά διά της επικοινωνιακής σπέκουλας έγιναν έξι ευρώ ημερησίως. «Για να πιούμε ένα καφέ», όπως είπε ένας, ανοιχτοχέρης με τα λεφτά των άλλων, συνδικαλιστής της ΓΕΝΟΠ.
Αυτό ήταν ένα από τα χουβαρνταλίκια της λαοσωτηρίου που χαντάκωσαν τη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας. Υπήρξαν κι άλλα μικρότερα, ενδεικτικά του ηθικού πλεονεκτήματος που έχει με το αζημίωτο η Αριστερά. Παρά τη μείωση των εσόδων της επιχείρησης, «το α΄ εξάμηνο του 2016 οι αμοιβές των εκτελεστικών μελών των διοικητικών συμβουλίων του ομίλου ΔΕΗ αυξήθηκαν κατά 45%». (Πέτρος Λάζος, «Το black-out παραμονεύει» Capital 30.3.2017.) Λογικό, διότι ως γνωστόν ο σοσιαλισμός βρίσκεται στον αντίποδα του καπιταλισμού. Συνεπώς, όλα γίνονται ανάποδα. Στον καπιταλισμό μπόνους παίρνουν τα στελέχη των επιχειρήσεων όταν αυξάνουν τις πωλήσεις και –θου Κύριε– τα κέρδη. Αλλά τούτοι εδώ έχουν πάντα τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη. Ειδικά τους δικούς τους ανθρώπους. Τους συντρόφους, που λέει και τ’ όνομα...
Τα 40 εκατομμύρια, όμως, που κοστίζουν τα τροφεία της ΔΕΗ είναι ψίχουλα μπροστά στην άλλη «κοινωνική πολιτική» που αποφάσισε με τα λεφτά των άλλων η Πρώτη Φορά Αριστερά με ολίγη από Ακροδεξιά. Είναι γνωστές οι σχέσεις της με τους «Δεν πληρώνω» κι έτσι αποφάσισε να γίνει κυβέρνηση του «Δεν εισπράττω», μην τυχόν και στεναχωρήσει τους συντρόφους της άλλης πλευράς. Κάποια περίοδο το έκανε άτυπα. «Στο τέλος του 2015 οι καταναλωτές όφειλαν στη ΔΕΗ 1,7 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με δήλωση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της Επιχείρησης κ. Εμμ. Παναγιωτάκη πρόσφατα στη Βουλή, το ποσόν αυτό έχει φτάσει τα 2,6 δισ. ευρώ. Μία απίστευτη αύξηση 900 εκατομμυρίων ευρώ σε ένα μόλις έτος!» (Πέτρος Λάζος, ό.π.) Τι είναι τα 2,6 δισ. που φεσώθηκε η ΔΕΗ; Το επόμενο μνημόνιο. Αν υπάρξει...
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η κυβέρνηση αποφάσισε να μην κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα σε κακοπληρωτές με οφειλές κάτω των 1.000 ευρώ χωρίς εισοδηματικά ή περιουσιακά κριτήρια. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι δημιουργεί κίνητρο σε όλους τους πελάτες να αφήνουν φέσι μέχρι 1.000 ευρώ στη ΔΕΗ. Ποιος θα τα πληρώσει κι αυτά; Σίγουρα όχι ο Σόιμπλε...
Δικαιολογημένα, λοιπόν, οργίστηκε με τις εξυπνάδες του κ. Πάνου Σκουρλέτη ο πρώην βουλευτής Κοζάνης κ. Πάρις Κουκουλόπουλος. «Επί των ημερών του κ. Σκουρλέτη και με αποκλειστική του ευθύνη η ΔΕΗ: έχασε το 50% της χρηματιστηριακής της αξίας· είδε την πιστοληπτική της ικανότητα να υποβαθμίζεται τέσσερις φορές· διπλασίασε τα ανείσπρακτα· απώλεσε περίπου το 12% των πελατών της (...) αλυσιδωτή αντίδραση που οδήγησε την άλλοτε κραταιά επιχείρηση σε πρωτοφανή κρίση ρευστότητας με σοβαρές συνέπειες: εκατοντάδες προμηθευτές της ΔΕΗ μένουν απλήρωτοι, όταν η Επιχείρηση επί δεκαετίες πλήρωνε εντός 60 ημερών. Τα λουκέτα που θα ακολουθήσουν δεν ενδιαφέρουν, φυσικά, την κυβέρνηση (...)· περίπου 2.000 εργαζόμενοι των 400 ευρώ (μέσω εργολάβων της ΔΕΗ) είναι απλήρωτοι για 6-8 μήνες (...)».
Με τις υγείες μας για να μπορούμε να πληρώνουμε τα σπασμένα...
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 31/03/17
Ο Μάκης με τη φανέλα «Νο 13»
Της Γιούλης Επτακοίλη
Ο κ. Μάκης Μπαλαούρας προφανώς και δεν ανήκε σε αυτούς που πραγματικά είχαν ανάγκη, στους πλέον αδύναμους που η κυβέρνηση με σθένος υπερασπίστηκε τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Παρ’ όλα αυτά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, συνταξιούχος της Τράπεζας της Ελλάδος, έλαβε τη 13η σύνταξη, το έκτακτο χριστουγεννιάτικο επίδομα που δόθηκε στους χαμηλοσυνταξιούχους.
Η κοινή γνώμη το έμαθε με καθυστέρηση 3,5 μηνών. Θα μπορούσε να μην το είχε μάθει. Ο βουλευτής το γνώριζε από την πρώτη στιγμή. Τι έπρεπε να κάνει και τι δεν έκανε ο κ. Μάκης Μπαλαούρας ας το κρίνει ο καθένας. Το αν η στάση του ήταν ανακόλουθη με τον ρόλο του στην εθνική αντιπροσωπεία και τις κορώνες κοινωνικής αλληλεγγύης και στήριξης των αδύναμων στρωμάτων, υλικά με τα οποία χτίζονται τα περισσότερα αφηγήματα αυτής της κυβέρνησης, επίσης. Δεν είναι ο πρώτος, προφανώς ούτε και ο τελευταίος, που λαμβάνει χωρίς να δικαιούται. Πικρή διαπίστωση ακόμη μία φορά.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε εξηγήσεις, οι οποίες όμως δύσκολα πείθουν. Είπε ότι δεν κράτησε τα χρήματα. Αλλά ούτε και τα επέστρεψε, θα συμπληρώσουμε. Αντιθέτως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα διέθεσε στο ταμείο αλληλεγγύης συνταξιούχων της Τράπεζας της Ελλάδος και στο απεργιακό ταμείο των υπαλλήλων της τράπεζας. Με λίγα λόγια, έκανε πολιτική με χρήματα που δεν έπρεπε να είχε λάβει. Ας σταθούμε όμως σε μια φράση του, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αν και όχι πρωτότυπη. «Το σύστημα έχει αδυναμίες», είπε. Το σύστημα λοιπόν εντόπισε τον κ. Μάκη Μπαλαούρα και τον κατέταξε στους χαμηλοσυνταξιούχους, καθώς ως μέλος της εθνικής αντιπροσωπείας δεν λάμβανε τη σύνταξή του αλλά ένα μικρό επίδομα –παράπλευρο των συντάξιμων αποδοχών επικουρικού– που η καταβολή του δεν μπορούσε να ανασταλεί. Ετσι, το αόμματο σύστημα που αντιλαμβάνεται μόνο αριθμούς και δεν μπορεί να «δει» ότι πίσω απ’ αυτούς βρίσκεται ένας βουλευτής και μια βουλευτική αποζημίωση 5.135 ευρώ, του έδωσε την έκτακτη οικονομική ενίσχυση.
Τι είναι αυτές οι αδυναμίες του συστήματος; Μια γνωστή, παλιά ελληνική ιστορία. Μια κεντρική διοίκηση που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα βασικά, με υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες που δεν επικοινωνούν, με έλλειψη στοιχείων και τεκμηρίωσης, μια καθυστερημένη δημόσια διοίκηση που θέλει να κάνει δίκαιη κοινωνική πολιτική χωρίς πλήρη ψηφιακά δεδομένα, χωρίς να μπορεί να διακρίνει τους έχοντες από τους μη έχοντες.
Θα συμφωνήσω με τον βουλευτή. Το σύστημα έχει αδυναμίες. Ο ίδιος όμως, πέραν της διαπίστωσης που μας προσέφερε εκ των υστέρων, τι έκανε γι’ αυτό; Τίποτε. Επέλεξε τη σιωπή από το να πληροφορήσει τους εμπνευστές της «13ης σύνταξης» ότι το σχέδιό τους είχε τρύπες και έμπαζε νερά. Προτίμησε να μην τραυματίσει το επικοινωνιακό κυβερνητικό όπλο των περασμένων Χριστουγέννων από το να προστατεύσει τους πολίτες.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, έρευνα της Μονάδας Ερευνών Κοινής Γνώμης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ανέδειξε μεταξύ πολλών άλλων το εξής τρομακτικό: Περίπου ένας στους δύο πολίτες απάντησαν πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει σήμερα δημοκρατία παρά μόνο στους «τύπους». Οχι στην ουσία.
Ιδού ένα λαμπρό παράδειγμα. Διότι δεν υπάρχει κάτι πιο αντιδημοκρατικό από έναν βουλευτή που προκειμένου να μην πληγεί επικοινωνιακά η κυβέρνηση στην οποία ανήκει επιλέγει τη συγκάλυψη της αδυναμίας του συστήματος. Την οποία βέβαια, με τον τρόπο του συντηρεί και ο ίδιος. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο λαϊκισμός δεν αγαπάει ούτε τα στοιχεία ούτε την τεκμηρίωση. Του δημιουργούν ρωγμές.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 31/03/17
Η λεηλασία της ΔΕΗ
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Ηταν Μάρτιος του 2015, και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μόλις είχε ξεκινήσει τη... σωτηρία του λαού και του τόπου. Τότε αποφάσισε να δώσει «τροφεία» στους εργαζομένους της ΔΕΗ. Αυτά κόστιζαν ετησίως στην επιχείρηση 2.190 ευρώ ανά εργαζόμενο, αλλά διά της επικοινωνιακής σπέκουλας έγιναν έξι ευρώ ημερησίως. «Για να πιούμε ένα καφέ», όπως είπε ένας, ανοιχτοχέρης με τα λεφτά των άλλων, συνδικαλιστής της ΓΕΝΟΠ.
Αυτό ήταν ένα από τα χουβαρνταλίκια της λαοσωτηρίου που χαντάκωσαν τη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας. Υπήρξαν κι άλλα μικρότερα, ενδεικτικά του ηθικού πλεονεκτήματος που έχει με το αζημίωτο η Αριστερά. Παρά τη μείωση των εσόδων της επιχείρησης, «το α΄ εξάμηνο του 2016 οι αμοιβές των εκτελεστικών μελών των διοικητικών συμβουλίων του ομίλου ΔΕΗ αυξήθηκαν κατά 45%». (Πέτρος Λάζος, «Το black-out παραμονεύει» Capital 30.3.2017.) Λογικό, διότι ως γνωστόν ο σοσιαλισμός βρίσκεται στον αντίποδα του καπιταλισμού. Συνεπώς, όλα γίνονται ανάποδα. Στον καπιταλισμό μπόνους παίρνουν τα στελέχη των επιχειρήσεων όταν αυξάνουν τις πωλήσεις και –θου Κύριε– τα κέρδη. Αλλά τούτοι εδώ έχουν πάντα τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη. Ειδικά τους δικούς τους ανθρώπους. Τους συντρόφους, που λέει και τ’ όνομα...
Τα 40 εκατομμύρια, όμως, που κοστίζουν τα τροφεία της ΔΕΗ είναι ψίχουλα μπροστά στην άλλη «κοινωνική πολιτική» που αποφάσισε με τα λεφτά των άλλων η Πρώτη Φορά Αριστερά με ολίγη από Ακροδεξιά. Είναι γνωστές οι σχέσεις της με τους «Δεν πληρώνω» κι έτσι αποφάσισε να γίνει κυβέρνηση του «Δεν εισπράττω», μην τυχόν και στεναχωρήσει τους συντρόφους της άλλης πλευράς. Κάποια περίοδο το έκανε άτυπα. «Στο τέλος του 2015 οι καταναλωτές όφειλαν στη ΔΕΗ 1,7 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με δήλωση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της Επιχείρησης κ. Εμμ. Παναγιωτάκη πρόσφατα στη Βουλή, το ποσόν αυτό έχει φτάσει τα 2,6 δισ. ευρώ. Μία απίστευτη αύξηση 900 εκατομμυρίων ευρώ σε ένα μόλις έτος!» (Πέτρος Λάζος, ό.π.) Τι είναι τα 2,6 δισ. που φεσώθηκε η ΔΕΗ; Το επόμενο μνημόνιο. Αν υπάρξει...
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η κυβέρνηση αποφάσισε να μην κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα σε κακοπληρωτές με οφειλές κάτω των 1.000 ευρώ χωρίς εισοδηματικά ή περιουσιακά κριτήρια. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι δημιουργεί κίνητρο σε όλους τους πελάτες να αφήνουν φέσι μέχρι 1.000 ευρώ στη ΔΕΗ. Ποιος θα τα πληρώσει κι αυτά; Σίγουρα όχι ο Σόιμπλε...
Δικαιολογημένα, λοιπόν, οργίστηκε με τις εξυπνάδες του κ. Πάνου Σκουρλέτη ο πρώην βουλευτής Κοζάνης κ. Πάρις Κουκουλόπουλος. «Επί των ημερών του κ. Σκουρλέτη και με αποκλειστική του ευθύνη η ΔΕΗ: έχασε το 50% της χρηματιστηριακής της αξίας· είδε την πιστοληπτική της ικανότητα να υποβαθμίζεται τέσσερις φορές· διπλασίασε τα ανείσπρακτα· απώλεσε περίπου το 12% των πελατών της (...) αλυσιδωτή αντίδραση που οδήγησε την άλλοτε κραταιά επιχείρηση σε πρωτοφανή κρίση ρευστότητας με σοβαρές συνέπειες: εκατοντάδες προμηθευτές της ΔΕΗ μένουν απλήρωτοι, όταν η Επιχείρηση επί δεκαετίες πλήρωνε εντός 60 ημερών. Τα λουκέτα που θα ακολουθήσουν δεν ενδιαφέρουν, φυσικά, την κυβέρνηση (...)· περίπου 2.000 εργαζόμενοι των 400 ευρώ (μέσω εργολάβων της ΔΕΗ) είναι απλήρωτοι για 6-8 μήνες (...)».
Με τις υγείες μας για να μπορούμε να πληρώνουμε τα σπασμένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου