Από "ΤΑ ΝΕΑ", την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", την "ΕΣΤΙΑ",
την "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου" και την "Εφ.Συν"
![]() |
| "ΤΑ ΝΕΑ", πρωτοσέλιδο, 06/04/17 |
![]() |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", πρωτοσέλιδο, 06/04/17 |
![]() |
| "Εφ.Συν", πρωτοσέλιδο, 06/04/17 |
![]() |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 06/04/17 |
για την τιμή των όπλων
Μετά τη συντριβή της κυβερνητικής κόκκινης γραμμής για συντάξεις, αφορολόγητο και αποκρατικοποιήσεις, το ενδιαφέρον του Μαξίμου επικεντρώνεται πλέον στην επικοινωνιακή διαχείριση μιας πολύ οδυνηρής συμφωνίας
Του Αιμίλιου Περδικάρη
Μια λεκτική υπέρβαση του Πρωθυπουργού στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Ντόναλντ Τουσκ συζητήθηκε περισσότερο ακόμη και από την πρότασή του για σύγκληση έκτακτης συνόδου κορυφής της ευρωζώνης ώστε να πάψει να σέρνεται η αξιολόγηση. Το «δεν θα παίζουμε τις κουμπάρες» που εξεστόμισε ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να ξένισε για τον αυστηρό τόνο, αλλά όχι ως προς την ερμηνεία του. Δεν συνέβη, ωστόσο, το ίδιο με τον μεταφραστή που «ψιθύριζε» στο αφτί του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ούτε με τους ξένους δημοσιογράφους οι οποίοι έψαχναν μάταια τρόπο να αποδώσουν στα τηλεγραφήματα και τα κείμενά τους τις «κουμπάρες».
Το παιχνίδι με τις κουμπάρες, όμως, φαίνεται ότι είναι πιο απλό απ' ό,τι έδειχνε αρχικά. Η δραματοποίηση που κατάφερε το Μαξίμου με τη σιγή ασυρμάτου των τελευταίων ημερών και την ένταση που έβγαλε ο κ. Τσίπρας στις κοινές του δηλώσεις με τον κ. Τουσκ θα μπορούσε να εντάσσεται και σε ένα επικοινωνιακό αμπαλάζ μιας συμφωνίας - που δείχνει να βρίσκεται «μια ανάσα μακριά» όπως είπε άλλωστε ο Πρωθυπουργός. Ενα θετικό κλίμα φρόντισε να τροφοδοτήσει και ο επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί σε tweet του αναφέροντας ότι η Κομισιόν θέλει συμφωνία στο αυριανό Eurogroup της Μάλτας. Εάν όντως το σενάριο είναι ευοίωνο, απομένουν συνεπώς λιγότερες από 24 ώρες προκειμένου να αποφασιστεί η επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα και να γραφτούν τα τελευταία κεφάλαια του Staff Level Agreement.
Ταυτόχρονα, ωστόσο, η δραματοποίηση αυτή δίνει στον Πρωθυπουργό τα απαραίτητα επιχειρήματα για τη «διαπραγμάτευση εσωτερικού», αφού η διαφαινόμενη συμφωνία κουρελιάζει τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης για φόρους, συντάξεις και αποκρατικοποιήσεις. Ο κ. Τσίπρας έχει τώρα το δύσκολο έργο να πείσει τους βουλευτές του να νομοθετήσουν τα μέτρα και προφανώς επιχειρεί να διατρανώσει ότι η συμφωνία κλείνει κατόπιν (και) των δικών του πιέσεων. Οσο για τη νομοθέτηση, το σενάριο που συζητείται θέλει την άμεση ψήφιση όλων των μέτρων πλην του συνταξιοδοτικού, το οποίο θα έλθει στη Βουλή όταν επιτευχθεί η «συνολική» συμφωνία.
«ΠΟΙΟΣ ΖΕΙ, ΠΟΙΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ...». Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πως η ρήση Ζουράρι «ποιος ζει, ποιος πεθαίνει έως το 2019» μόνο τυχαία δεν ήταν. Η πρόταση που συζητείται για εφαρμογή των περικοπών στις συντάξεις από το 2019 και στη μείωση του αφορολόγητου από το 2020, εφόσον επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι το 2018, σημαίνει πρακτικά ότι το βάρος πέφτει στην επόμενη κυβέρνηση - είτε η παρούσα εξαντλήσει τη θητεία της είτε οι εκλογές γίνουν π.χ. στα τέλη του 2018. Αυτό ήταν, άλλωστε, μία από τις εξαρχής βασικές επιδιώξεις της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να διακινηθούν ακόμη και από κυβερνητικά στελέχη σενάρια ψήφισης των μέτρων με τη συναίνεση της αντιπολίτευσης.
Ετσι, το ενδιαφέρον του Μαξίμου στρέφεται τώρα στον λεγόμενο «μηχανισμό ενοποίησης» των προβλέψεων Ευρώπης και ΔΝΤ για τους δημοσιονομικούς στόχους μετά το 2018, ώστε να διασφαλιστεί η εφαρμογή των μέτρων όχι νωρίτερα από το 2019. Γι' αυτό και οι αναφορές Τσίπρα περί «υπεραπόδοσης της οικονομίας» το 2016 και 2017 ήταν στοχευμένες, θέλοντας αφενός να προεξοφλήσει την αναγνώριση της τήρησης των στόχων και αφετέρου να εξασφαλίσει ότι οι παραδοχές του ΔΝΤ δεν θα διαφέρουν από αυτές της Eurostat για την ελληνική οικονομία (σ.σ.: οι σχετικές ανακοινώσεις θα γίνουν από τις Βρυξέλλες αμέσως μετά το Πάσχα).
Εάν πάντως η συμφωνία τσακίσει στο Eurogroup της Μάλτας, ο Πρωθυπουργός θα επιμείνει στο χαρτί μιας έκτακτης συνόδου κορυφής, σύμφωνα με όσα έλεγε στα «ΝΕΑ» κορυφαία κυβερνητική πηγή. Σκοπός είναι να πετάξει ξανά το μπαλάκι στην πλευρά των δανειστών και συγκεκριμένα στο ΔΝΤ, το οποίο παραμένει εφιάλτης του Μαξίμου για τυχόν εμπόδια που μπορεί να βάλει ώς την ύστατη στιγμή. Ο Αλέξης Τσίπρας, πάντως, προσερχόμενος χθες το βράδυ σε εκδήλωση του ΣΕΤΕ επιχείρησε να χαμηλώσει τους τόνους και να ενισχύσει το κλίμα αισιοδοξίας, εκτιμώντας ότι «δεν θα χρειαστεί» μια τέτοια κίνηση.
Στο πλαίσιο της πολιτικής διαπραγμάτευσης, εξάλλου, το κυβερνητικό επιτελείο κρυφοκοιτάζει προς τη Γαλλία ενόψει προεδρικών εκλογών. Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι οι πολιτικοί συσχετισμοί που θα διαμορφωθούν με την επίδοση Λεπέν ευνοούν την Αθήνα και τις πιέσεις που μπορεί να ασκήσει για τη συμφωνία-πακέτο για το χρέος την οποία θέλει εντός του Απριλίου.
«ΑΝ ΔΕΙΛΙΑΖΕΙ, ΝΑ ΦΥΓΕΙ». Με αφορμή, πάντως, τις πρωθυπουργικές ανακοινώσεις περί μιας ενδεχόμενης έκτακτης συνόδου των ηγετών της ευρωζώνης, σκληρή επίθεση στην Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ο επικεφαλής του Ποταμιού κάλεσε τον Πρωθυπουργό «αν δειλιάζει ή δεν θέλει να κλείσει την αξιολόγηση, να έρθει στη Βουλή και να παραδώσει την εντολή». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος: «Η προτεραιότητα της χώρας είναι να φύγει τώρα αυτή η κυβέρνηση, να γίνει σωστά η διαπραγμάτευση για την επάνοδο στην ομαλότητα».
Καυτή πατάτα για την επόμενη κυβέρνηση
Συγχρονίζουν το αφορολόγητο
με το ρολόι των εκλογών
Της 'Ελενας Λάσκαρη
Την πολλαπλή οδύνη των σκληρών μέτρων η κυβέρνηση δεν θα την αποφύγει, αν θέλει πραγματικά να κλείσει η συμφωνία. Επιχειρεί όμως να τη γλυκάνει επικοινωνιακά και να τη διαχειριστεί πολιτικά, προσαρμόζοντάς τη, στο μέτρο του δυνατού, στον εγχώριο εκλογικό κύκλο.
Ευρωπαϊκές και ελληνικές πηγές - εκφράστηκε άλλωστε με σαφήνεια από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού - επιζητούν λευκό καπνό στην αυριανή άτυπη συνεδρίαση του Eurogroup στη Μάλτα, υπό τη μορφή εισιτηρίων επανόδου της τρόικας στην Αθήνα μετά το Πάσχα. Στόχος, για μία ακόμα φορά, να κλείσει το περιβόητο Staff Level Agreement ανοίγοντας τον δρόμο των προσδοκιών για δεσμεύσεις ενός έκτακτου Eurogroup αναφορικά με τη μελλοντική διευθέτηση του χρέους. Το νέο κυβερνητικό αφήγημα προσβλέπει σε ολοκλήρωση του παιχνιδιού εντός Απριλίου. Δύσκολο ναι, αδύνατο όχι.
Της 'Ελενας Λάσκαρη
Την πολλαπλή οδύνη των σκληρών μέτρων η κυβέρνηση δεν θα την αποφύγει, αν θέλει πραγματικά να κλείσει η συμφωνία. Επιχειρεί όμως να τη γλυκάνει επικοινωνιακά και να τη διαχειριστεί πολιτικά, προσαρμόζοντάς τη, στο μέτρο του δυνατού, στον εγχώριο εκλογικό κύκλο.
Ευρωπαϊκές και ελληνικές πηγές - εκφράστηκε άλλωστε με σαφήνεια από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού - επιζητούν λευκό καπνό στην αυριανή άτυπη συνεδρίαση του Eurogroup στη Μάλτα, υπό τη μορφή εισιτηρίων επανόδου της τρόικας στην Αθήνα μετά το Πάσχα. Στόχος, για μία ακόμα φορά, να κλείσει το περιβόητο Staff Level Agreement ανοίγοντας τον δρόμο των προσδοκιών για δεσμεύσεις ενός έκτακτου Eurogroup αναφορικά με τη μελλοντική διευθέτηση του χρέους. Το νέο κυβερνητικό αφήγημα προσβλέπει σε ολοκλήρωση του παιχνιδιού εντός Απριλίου. Δύσκολο ναι, αδύνατο όχι.
Για να φτάσουμε εκεί, ο ρόλος του Βερολίνου (σήμερα αναμένεται συνάντηση Σόιμπλε - Ντεϊσελμπλούμ) αλλά και του ΔΝΤ είναι καθοριστικός. Και της κυβέρνησης, το ίδιο. Μέχρι τώρα, πάντως, το Βερολίνο κρατά τα χαρτιά του κλειστά.
ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ. Το (νέο) σενάριο βάσης, όπως μορφοποιήθηκε στην προχθεσινή ολονυχτία στις Βρυξέλλες, προβλέπει μαχαίρι στις συντάξεις, το οποίο θα αποδώσει 1% του ΑΕΠ ή περισσότερα από 1,8 δισ. ευρώ το 2019, και νέα φορολογική αφαίμαξη των εισοδηματικά ασθενεστέρων με καθήλωση του αφορολόγητου ορίου στη ζώνη των 5.600-5.900 ευρώ από το 2020, με στόχο επιπλέον 1,8 δισ. ευρώ. Αν δεν βγαίνουν τα νούμερα του πρωτογενούς πλεονάσματος (3,5% του ΑΕΠ το 2018 και για τουλάχιστον τρία χρόνια), το μαχαίρι σε συντάξεις και αφορολόγητο θα είναι διπλό το 2019, όταν θεωρητικά θα εξαντλείται η θητεία της σημερινής κυβέρνησης. Ποιος πάει σε κάλπες (το 2019) με σκληρά μέτρα κοντά στα 4 δισ. ευρώ, θα το γράψει η Ιστορία.
Πρακτικά, αν πάρουμε τις διάφορες προτάσεις στις οποίες κυβέρνηση και δανειστές είχαν έρθει κοντά σε συμφωνία το προηγούμενο διάστημα, διαπιστώνουμε ότι το αρχικό σενάριο των δανειστών για 1% του ΑΕΠ από το αφορολόγητο το 2019 και 1% από τις συντάξεις το 2020 στην πορεία μετουσιώθηκε σε όλα τα μέτρα το 2019 και στη συνέχεια απλώς άλλαξε η χρονική σειρά εφαρμογής τους, με την απειλή του πακέτου (όλα το 2019) να μην έχει εκλείψει. Το σενάριο το οποίο διακινούσε η κυβέρνηση για περικοπή των συντάξεων σε τρεις ή ακόμα και πέντε ετήσιες δόσεις δεν πήγε ποτέ παραπέρα από το Μέγαρο Μαξίμου. Μπλοκάρισε στο τείχος του ΔΝΤ με τη συνδρομή του Βερολίνου, παρά την αρωγή της Κομισιόν.
Τελικά, η κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να κάνει τον συμβιβασμό, βάζοντας εκ νέου στο κάδρο τη λεγόμενη παγκόσμια συμφωνία, η οποία θα ξεκλειδώσει όλες τις συνιστώσες του προβλήματος από το δημοσιονομικό μονοπάτι μετά το 2018 και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος έως τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ.
Η συμβιβαστική πρόταση στην οποία φέρονται να κατέληξαν οι τρεις έλληνες υπουργοί - Τσακαλώτος, Αχτσιόγλου και Χουλιαράκης - στις Βρυξέλλες, επιδιώκοντας μια πολιτική διευκόλυνση διαχείρισης των μέτρων με ψήφιση των παρεμβάσεων στις συντάξεις αργότερα τον Μάιο και αφού νωρίτερα έχει γίνει η κουβέντα για το χρέος, έχει ακόμα θολά σημεία. Αφορούν κυρίως τον μηχανισμό πυροδότησης της μείωσης του αφορολογήτου το 2019 ή το 2020 ανάλογα με τις δημοσιονομικές εξελίξεις αλλά και τα περιβόητα αντίμετρα.
Τα θολά σημεία αρχικά ήταν προγραμματισμένο να συζητηθούν σε τηλεδιάσκεψη του οικονομικού επιτελείου με τους εκπροσώπους των δανειστών, χθες το απόγευμα. Η τηλεδιάσκεψη όμως μεταφέρθηκε για σήμερα έπειτα από απαίτηση του ΔΝΤ.
ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ 3,5%! Το χαρτί που κραδαίνει η κυβέρνηση, για την απόκρουση των πιθανοτήτων ταυτόχρονης εφαρμογής των περικοπών σε συντάξεις και αφορολόγητο, είναι οι δημοσιονομικές επιδόσεις του 2016. Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε χθες ότι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 ξεπέρασε το 3,5% του ΑΕΠ. «Εχουμε ήδη πιάσει τον στόχο του 2018» ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας.
Αν αυτή η επίδοση αφενός πιστοποιηθεί από τη Eurostat στις 23 Απριλίου και αφετέρου αποδειχθεί ότι έχει διατηρήσιμα χαρακτηριστικά σε βάθος τριετίας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε καθήλωση αφορολογήτου από το 2020 και όχι από το 2019. Τα σκληρά μέτρα όμως, σε κανένα σενάριο συμφωνίας, η κυβέρνηση δεν πρόκειται να τα αποφύγει και μόνο η εφαρμογή τους θα ξεκλειδώνει την όποια εφαρμογή των μέτρων για το χρέος, αναφέρουν πηγές των δανειστών.
![]() |
| "ΕΣΤΙΑ", 06/04/17 |
![]() |
| "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου", 06/04/17 |






Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου