ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ "ΣΑΚΙΑ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ"...-ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ...- ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ...- ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ...- ΕΚΕΙΝΟΙ ΤΟ ΧΑΒΑ ΤΟΤΣ, ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ...- ΜΕΤΑΘΕΤΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥΣ, ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ...- ΟΛΙΓΟΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΕ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ;...- ΠΡΟΪΔΕΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ!...

Εννέα κύρια άρθρα, από ΜΜΕ της Τετάρτης

"ΤΑ ΝΕΑ", 11/04/18

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 11/04/18

Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟ κ. ΤΣΙΠΡΑ

Η περιπλοκή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι εμφανής διά γυμνού οφθαλμού, δεν χρειάζεται άλλες επιβεβαιώσεις.

Μετά και την αιχμαλωσία των δύο αξιωματικών στον Έβρο γινόμαστε μάρτυρες μιας ολοένα και εντεινόμενης τουρκικής διεκδίκησης στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Οι προκλήσεις περισσεύουν, τα περιστατικά αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο είναι στην ημερήσια διάταξη και εσχάτως η Άγκυρα φαίνεται να χρησιμοποιεί την πίεση, του ελεγχόμενου από την ίδια μέχρι την ευρωτουρκική σύνοδο της Βάρνας, προσφυγικού ρεύματος, χαλαρώνοντας την επιτήρηση των ακτών της και κλείνοντας ουσιαστικά το μάτι στους διακινητές - δουλεμπόρους να δράσουν.

Είναι φανερό ότι η Τουρκία πιέζει εντατικά και οργανωμένα την Ελλάδα, προκειμένου να την καθίσει με δυσμενείς όρους στο τραπέζι μιας ετεροβαρούς, προς όφελός της, διαπραγμάτευσης.

Ωστόσο παρά τα πολλά νταηλίκια η θέση της Άγκυρας δεν είναι η καλύτερη.

Αυτή τη στιγμή η κρίση της Σύριος επιδεινώνεται και η προαναγγελθείσα από τον πρόεδρο Τραμπ ευθεία εμπλοκή αμερικανών και ισραηλινών θέτει εν αμφιβόλω τις τουρκικές επιδιώξεις στα νοτιοανατολικά σύνορά της.

Οι προσπάθειες απομάκρυνσης των Κούρδων από τα σύνορά της,όπως και αυτές για την αποτροπή δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους στο μαλακό υπογάστριό της, δείχνουν να μην ευοδώνονται.

Όσο περνά ο καιρός τόσο φανερώνεται το κοινό αμερικανό - ισραηλινό σχέδιο για δημιουργία ενός κουρδικού αναχώματος ανάμεσα στην Τεχεράνη και τη Δαμασκό.

Οι αμερικανοί θέλουν να προφυλάξουν το Ισραήλ από το Ιράν και για αυτό θέλουν να αποκόψουν τους όποιους διαύλους ευθείας επικοινωνίας μεταξύ Αράβων και Ιρανών.

Η Άγκυρα από την πλευρά της ορίζεται από εντελώς διαφορετικούς σκοπούς, οι οποίοι τη φέρνουν ακριβώς απέναντι από την Ουάσιγκτον. Η αντίθεση είναι ευθεία και εξηγεί τόσο τις αμερικανικές επιφυλάξεις ως προς την προμήθεια των υπερσύγχρονων F - 35, όσο και τις αντιδράσεις στην προμήθεια των ρωσικών S - 400.

Μια συμμαχική σχέση δεκαετιών μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ κινδυνεύει να τιναχθεί στην κυριολεξία στον αέρα, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη γείτονα. Η ευκαιριακή που πάει να στήσει ο Ερντογάν με τον Πούτιν και τους Ιρανούς προκειμένου να ξεπεράσει το κόστος της διάρρηξης των παραδοσιακών σχέσεων με τις ΗΠΑ,δεν αρκεί και φαντάζει απολύτως εύθραυστη.

Υπό αυτό το πρίσμα έχει ενδιαφέρον η χθεσινή παρέμβαση του ρώσου πρέσβη στην Αθήνα Αντρέι Μασλόβ, ο οποίος θέλησε να διασκεδάσει τις ελληνικές ανησυχίες για την τουρκική παραγγελία των S - 400 από τη Μόσχα. Δήλωσε χαρακτηριστικά ότι το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα δεν συγκροτεί απειλή για την Ελλάδα και ακόμη πως γι' αυτόν είναι αδιανόητη μια σύγκρουση Ελλάδας - Τουρκίας.

Ως γνωστόν οι Ρώσοι θέλουν την Ελλάδα μια εναλλακτική πύλη εισόδου στην Ευρώπη και δυνάμει σύμμαχό τους στην ευρύτερη περιοχή.Γι' αυτό και η σπουδή της παρέμβασης του ρώσου πρέσβη.

Με άλλα λόγια οι καιροί είναι αναθεωρητικοί και τα προφανή δεν επαρκούν να εξηγήσουν τα παρόντα, ούτε να ορίσουν τα μέλλοντα.

Η Τουρκία παρά τον μεγαλοιδεατισμό του Ερντογάν δεν ζει τις καλύτερες των ημερών της. Αντιθέτως κινδυνεύει να πνιγεί στο πλήθος των πολλών και αντικρουόμενων σχεδίων της ηγεσίας της. Ίσως γι' αυτό το λόγο να καθίσταται ιδιαιτέρως επικίνδυνη.

Ωστόσο η Ελλάδα μπορεί να σταθεί απέναντί της. Έχει τις δυνάμεις και τους συμμάχους να αντεπεξέλθει της περιπλοκής. Αρκεί να διατηρήσει σταθερότητα στις επιλογές της και ενότητα στο εσωτερικό της.

Η εθνική ενότητα αποτελεί τούτο τον καιρό βασική συνθήκη και απαραίτητη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας.

Και η διασφάλισή της αποτελεί πρώτη και μεγάλη ευθύνη για τον κ.Τσίπρα.

Όλα τα άλλα,τα διχαστικά και εξουσιαστικά, δεν αξίζουν δεκάρα στις παρούσες εθνικές και γεωπολιτικές συνθήκες.

"ΤΟ ΒΗΜΑ", ηλεκτρονική έκδοση

"ΕΣΤΙΑ", 11/04/18

"Φιλελεύθερος", 11/04/18

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ", 11/04/18

"Η ΑΥΓΗ", 11/04/18

Η πόρτα και το...παράθυρο
Οκτώ χρόνια μνημονίων είναι παρά πολλά για να μάθουμε τους δανειστές και να μας μάθουν και εκείνοι. Αν και από τη μεριά τους δεν έδειξαν την παραμικρή διάθεση να μάθουν για μας.

Εκείνο που τους ενδιέφερε από την αρχή ήταν να πάρουν από τη χώρα και τον λαό της όσο το δυνατόν περισσότερα και όχι μόνο τα δανεικά που μας έδιναν.

Κάποιοι κέρδισαν και κάποιοι έχασαν από αυτή την περιπέτεια. Αυτοί που κέρδισαν δεν βρίσκονται στη μεριά των εργαζομένων.

Τώρα η χώρα έχει μπει στον δρόμο της εξόδου από τη μνημονιακή πολιτική και την επιτροπεία. Αυτό το παραδέχονται όλοι. Αλλά δεν πρόκειται για κάποια εύκολη υπόθεση.

Η δυσκολία δεν αφορά το γεγονός ότι η χώρα και μετά τα μνημόνια θα βρίσκεται σε επιτήρηση. Κάτι τέτοιο, ούτως ή άλλως, προβλέπεται από τη λειτουργία της Eυρωζώνης και από το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει υψηλό δημόσιο χρέος.

Η δυσκολία εδράζεται στο ότι πρέπει να συμφωνήσουμε με τους θεσμούς στο λεγόμενο ολιστικό πρόγραμμα ανάπτυξης της μεταμνημονιακής εποχής.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι πρέπει να συμφωνήσουμε μαζί τους στη φιλοσοφία, στην κατεύθυνση, στη στρατηγική και στα ουσιώδη μέτρα που θα περιλαμβάνει αυτό το πρόγραμμα.

Δεν χωράει αμφιβολία πως το πρόγραμμα θα είναι σφιχτό. Δεν θα συνιστά την οριστική έξοδο από την πολιτική της λιτότητας. Το ζητούμενο είναι να τη χαλαρώνει.

Σε πρώτη φάση να ανακουφίζει, τουλάχιστον, τα λαϊκά στρώματα που υπέφεραν περισσότερο. Σε δεύτερη φάση να προδιαγράφει- έστω και με αργό βηματισμό- την αντιστροφή της συνολικής κατάστασης.

Για οκτώ χρόνια, η χώρα βυθιζόταν στον πάτο του πηγαδιού. Κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσει να ανεβαίνει.

Δυστυχώς, τα μηνύματα που έρχονται από τις Βρυξέλλες δεν είναι αισιόδοξα, καθώς οι Ευρωπαίοι δανειστές θεωρούν ως παροχές -και τις απορρίπτουν- ακόμα και μια μικρή αύξηση του κατώτατου μισθού ή την ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων.

Τους ξέρουμε, γιατί αυτό έκαναν πάντα. Ο ελληνικός λαός, όμως, δεν αντέχει άλλο. Και επειδή βρισκόμαστε στην αρχή της διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση οφείλει να μην επιτρέψει να βγούμε από τα μνημόνια από την πόρτα και να ξαναμπούμε από το παράθυρο.

"Εφ.Συν", 11/04/18

πως η κατάσταση είναι τόσο ρευστή και επικίνδυνη που προκαλεί έντονη ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι. Παρακολουθούμε ξανά και ξανά το θέατρο που παραλόγου. Γεωστρατηγικά παιχνίδια διαδραματίζονται στη Συρία και στην περιοχή, απειλώντας την παγκόσμια ειρήνη. Η προσοχή είναι πώς θα συμπεριφερθεί η μια υπερδύναμη και με ποιον τρόπο θα αντιδράσει η άλλη. Είναι πρόδηλο πως από «ένα λάθος», από μια υπερβολική ενέργεια ή από την έλλειψη νηφάλιας σκέψης, ενδέχεται οι εξελίξεις να είναι αλυσιδωτές και επικίνδυνες.

ΣΤΟ στρατιωτικό και πολιτικό-διπλωματικό πεδίο το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο. Παλιά σενάρια, όμως, επαναλαμβάνονται. Για παράδειγμα, το καθεστώς Άσαντ κατηγορείται ξανά ότι έκανε χρήση χημικών στη περιοχή Ντούμα της ανατολικής Γούτα. Την ώρα που Δαμασκός και Μόσχα διαψεύδουν, πολλοί δυτικοί έχουν ήδη υιοθετήσει την κατηγορία αυτή. Δεν έγινε, ούτε σε αυτή την περίπτωση, έρευνα. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες όταν παίζονται «σημαντικότερα» συμφέροντα στη διεθνή σκακιέρα. Υπενθυμίζεται συναφώς πως το καθεστώς Άσαντ έχει κατηγορηθεί και στο παρελθόν για χρήση χημικών. Σε εμπιστευτική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, που υποβλήθηκε τον Οκτώβριο του 2016, για χρήση χημικών στις επιθέσεις που διαδραματίζονταν στο πολεμικό πεδίο γίνονται αναφορές. Η έκθεση απέδιδε ευθύνη σε τρεις περιπτώσεις στον Άσαντ και μια στο Ισλαμικό Κράτος τη χρήση χημικών. Η αναφορά στην έκθεση ότι οι τζιχαντιστές διαθέτουν χημικά και τα έχουν ήδη χρησιμοποιήσει προκαλούν επιπρόσθετη ανησυχία. Γιατί γνωρίζουν όλοι πώς λειτουργούν, τόσο στο πεδίο του πολέμου όσο και στις τρομοκρατικές επιθέσεις σε βάρος αθώων ανθρώπων, κυρίως σε δυτικές χώρες. 

ΑΥΤΟ που απασχολεί όλους, τους πολίτες, τους λαούς της περιοχής, είναι να μην υπάρξουν τέτοιες εξελίξεις που να μην μπορούν μετά να αντιμετωπιστούν. Κοντολογίς, να μην υπάρξει κλιμάκωση των συγκρούσεων με την εμπλοκή κι άλλων δυνάμεων. Θέλουμε να ελπίζουμε πως θα πρυτανεύσει η λογική και να τεθούν υπεράνω όλων των συμφερόντων, εκείνα που εξυπηρετούν την παγκόσμια ειρήνη και τους λαούς. ΔΕΝ θα πρέπει η ειρήνη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, στη Συρία, να εξαρτάται από τους στρατηγικούς σχεδιασμούς μιας ή περισσότερων χωρών. Θα πρέπει η διεθνής κοινότητα να αναλάβει τις ευθύνες της, συλλογικά και οφείλει απερίσπαστα να βρει λύσεις σε μια φλεγόμενη και ταλαιπωρημένη περιοχή. Τα Ηνωμένα Έθνη, οι ισχυρές χώρες που αποτελούν το Συμβούλιο Ασφαλείας, τα πέντε μόνιμα μέλη, θα πρέπει να αξιολογήσουν σοβαρά τα δεδομένα και να δράσουν συλλογικά. Δύσκολο το εγχείρημα, ιδιαίτερα όταν την περίοδο που διανύουμε, δυστυχώς, ξαναζούμε στη διεθνή πολιτική σκηνή τον ψυχρό πόλεμο. Αυτό που προέχει είναι να σταματήσει ο πόλεμος. Η Συρία έχει ισοπεδωθεί, ο πληθυσμός εκτοπίσθηκε για να σωθεί και όσοι έμειναν κινδυνεύουν. Μόνο τις εικόνες των παιδιών στη Συρία να βλέπει κάποιος από τηλεοράσεως, ή στις φωτογραφίες που δημοσιεύονται, θα έπρεπε να ήταν αρκετό για να υπάρξει μια συλλογική παρέμβαση με μόνο στόχο τον τερματισμό των συγκρούσεων, με μόνη επιδίωξη την ειρήνη.

"Ο Φιλελεύθερος", 11/04/18

"αλήθεια", 11/04/18

"ΧΑΡΑΥΓΗ", 11/04/18

"ΠΟΛΙΤΗΣ", 11/04/18