Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΕΡΗ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΕΠΙΤΕΛΩΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ- 177 ΕΛΕΓΧΟΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΠΙΣΥΝΟΛΟΥ 2.062 ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΛΑΓΚΑΡΝΤ: ΠΟΙΑ ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΣΔΙΑΦΥΓΗΣ;-ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ;...- ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΟΙ ΠΥΡΟΜΑΝΕΙΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΤΗΝ...ΑΡΓΙΑ!- ΑΠΕΧΘΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ, ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΩΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ- ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ-ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ, ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ, ΑΛΛΩΣ, ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΑΜΕ ΝΑ ΑΔΡΑΝΟΥΜΕ, ΕΑΝ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ- ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΣΑ ΠΑΣΧΑ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΜΕ ΠΟΙΑ ΜΕΖΟΥΡΑ...

Επτά κείμενα παρέμβασης, 

από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16

1. Το μοιραίο έρχεται για τον κ. Τσίπρα

Του Αντώνη Καρακούση

Η νέα Αριστερά του κ. Τσίπρα ήλθε στην εξουσία μετά φανών και λαμπάδων, έχοντας εξασφαλίσει σχεδόν την ανοχή των πάντων.

Ακόμη και τις ευλογίες των εταίρων και των δανειστών είχε λάβει.

Ο ελληνικός λαός είχε γοητευθεί από το πάθος της νιότης του αρχηγού και οι ξένοι έβλεπαν στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα έναν αποφασισμένο ηγέτη, ικανό να ηγηθεί μιας προσπάθειας διάσωσης και αναγέννησης της χώρας. Εφθασαν μάλιστα στο σημείο να ξεπερνούν ακόμη και την επιθετική ρητορική στα χρόνια της αντιπολίτευσης, όπως και τα ελλείμματα κατανόησης της θέσης και των προβλημάτων της χώρας που τον χαρακτήριζαν.

Πλανήθηκαν άπαντες τότε, εκτιμώντας λανθασμένα ότι η εξουσία θα «εξημέρωνε» τους πολιτικούς των δρόμων. Τα γεγονότα διέψευσαν τους πάντες. Η πρώτη περίοδος διακυβέρνησης της νέας Αριστεράς ήταν για τα πανηγύρια.

Καμία αίσθηση των συνθηκών, ουδεμία πρόνοια για το μέλλον, παρά μόνο καταστροφικές αυταπάτες, που έφεραν την οικονομία και τη χώρα ολάκερη στο χείλος του γκρεμού. Αφού επί έξι μήνες ζήσαμε τη βαρουφάκειο τρέλα, φθάσαμε το καλοκαίρι του 2015 στον απόλυτο τυχοδιωκτισμό του κ. Τσίπρα με το δημοψήφισμα.

Και αμέσως μετά ήλθε η απόλυτη κωλοτούμπα. Το «Οχι» έγινε «Ναι», συνοδευόμενο από το τρίτο και βαρύτερο Μνημόνιο.

Το κόμμα έσπασε στα δύο και ο κ. Τσίπρας διέφυγε διά των εκλογών, τις οποίες κέρδισε επειδή κατάφερε να διατηρήσει ενεργό τον ενθουσιασμό των πρώτων ημερών.

Ωστόσο η στροφή ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί.

Τότε λοιπόν αναζητήθηκαν πολιτικά αντίμετρα και εκπονήθηκε η στρατηγική της έντασης στο εσωτερικό της χώρας, με αιχμή τα «αδηφάγα» μέσα ενημέρωσης.

Από πέρυσι το φθινόπωρο ο κ. Τσίπρας - και η ομάδα που τον συνοδεύει - άρχισε συστηματικά να χτίζει το στρατήγημα της άλωσης των μέσων ενημέρωσης.

Προανήγγειλε τον νόμο Παππά, έστησε συστηματικά το περιβάλλον αποδόμησής τους στην Εξεταστική Επιτροπή και προπαρασκεύασε τη διεξαγωγή του διαγωνισμού των τηλεοπτικών αδειών.

Ο διαγωνισμός ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα φίλιων δυνάμεων, που θα υποκαθιστούσαν τις παλαιές κατασυκοφαντημένες εκδοτικές δυνάμεις.

Το όλο σχέδιο ωστόσο κάηκε στην πορεία από την αμετροέπεια και την αλαζονεία των εμπνευστών του.

Οι επιλεγέντες αντικαταστάτες του παλαιού συστήματος δεν ήταν και οι καλύτεροι άνθρωποι του κόσμου. Και η Δικαιοσύνη απεδείχθη πιο ανθεκτική απ' όσο νόμιζαν οι σκοτεινοί επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου. Οταν μάλιστα ανεδείχθη και ο φασιστικής εμπνεύσεως εκβιασμός των δικαστών, το παιχνίδι χάθηκε εντελώς.

Τώρα όλα είναι στον αέρα. Το σχέδιο κατέρρευσε, ο υπουργός βυθίστηκε και ο Πρωθυπουργός έμεινε μετέωρος.

Η αίγλη των πρώτων ημερών έσβησε, η φθορά είναι διαρκής και το μοιραίο έρχεται.

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16

2. Η φοροδιαφυγή και γιατί δεν διώκεται

Του Γιάννη Μαρίνου

Γιατί δεν προβάλλετε εντονότερα την αγανάκτηση των νομοταγών πολιτών κατά της εκτεταμένης φοροδιαφυγής; παραπονιέται αγαπητός αναγνώστης. Πράγματι, η φοροδιαφυγή δεν συνεπάγεται μόνο κατάφωρη αδικία σε βάρος των έντιμων πολιτών, οι οποίοι προσπαθούν να είναι συνεπείς. Είναι και από τις βασικές αιτίες που οι εκάστοτε κυβερνώντες αυξάνουν τα πρόσθετα φορολογικά βάρη, τα οποία επωμίζονται οι μη φοροδιαφεύγοντες. Ετσι καλύπτονται και τα ελλείμματα που προκαλεί η εκτεταμένη και συνεχώς αυξανόμενη φοροδιαφυγή. Αναμφισβήτητα, η φορολογία θα ήταν λιγότερο επαχθής αν αυτή εδιώκετο αποτελεσματικότερα.

Μα διώκεται αμείλικτα, όπως ισχυρίζεται ένας άλλος αναγνώστης μου, ο οποίος με ψέγει επειδή δεν επαινώ τις σχετικές επιδόσεις της σημερινής κυβέρνησης. Δυστυχώς η πραγματικότητα αποδεικνύει τα αντίθετα από όσα ισχυρίζονται το υπουργείο Οικονομικών και κάποιοι που πιστεύουν τις δήθεν φοροδιωκτικές επιδόσεις της κυβέρνησης. Τις διαψεύδουν τα επίσημα στοιχεία. Π.χ. δυόμισι χρόνια μετά την έναρξη αξιοποίησης της λίστας Λαγκάρντ έχουν ολοκληρωθεί μόλις 177 έλεγχοι (επί συνόλου 2.062 προσώπων της λίστας). Και παρά τη βεβαίωση φόρων και προστίμων έχουν μπει στο δημόσιο ταμείο μόλις 37 εκατ. ευρώ (υποθέτω ότι περισσότερο στοιχίζουν οι υπηρεσίες δίωξης της φοροδιαφυγής).

Το ίδιο αναποτελεσματική είναι και η υποτιθέμενη προσπάθεια δίωξης του οργιάζοντος λαθρεμπορίου υγρών καυσίμων. Πλήρης σχεδόν απραξία του ελεγκτικού μηχανισμού σε όλα τα επίπεδα. Οι έλεγχοι από χρόνο σε χρόνο όλο μειώνονται:
27.365 το 2014, 8.859 το 2015, 1.702 το πρώτο εξάμηνο του 2016.

Τέτοια κατρακύλα στις δήθεν φοροδιωκτικές επιδόσεις της επαιρόμενης για αυτές κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου. Ξέρετε πόση βενζίνα κατασχέθηκε από τους διακινητές λαθρεμπόρους το πρώτο εξάμηνο του 2016; 60 λίτρα! Οσα δηλαδή χωράει το ρεζερβουάρ ενός ΙΧ. Μάταια εξάλλου το σύστημα εισροών-εκροών στα πρατήρια βενζίνης, που ολοκληρώθηκε επιτέλους (θεσπίστηκε επί κυβερνήσεως Σαμαρά), στέλνει τα σχετικά στοιχεία στο υπουργείο Οικονομικών από τα οποία φαίνεται σε ποια πρατήρια γίνεται φοροκλοπή. Οι αρμόδιοι δεν τα αξιοποιούν. Και να σκεφθείτε ότι αυτή την αδράνεια του υπουργείου Οικονομικών την καταγγέλλει ακόμα και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών κ. Αλιγιζάκης. Αλλά εις ώτα μη ακουόντων.

Πώς εξηγείται αυτή η αναποτελεσματικότητα στη δίωξη της φοροδιαφυγής; Δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό, είναι η πρόχειρη απάντηση των αρμοδίων όταν τους στριμώξουν. Ή η ακαταλληλότητά του, λένε άλλοι. Φοβούμαι ότι στην πραγματικότητα και η σημερινή κυβέρνηση, όπως άλλωστε και οι προηγούμενες ΠαΣοΚ και ΝΔ, δεν επιθυμεί στην πραγματικότητα να διώξει τη φοροδιαφυγή λόγω πολιτικού κόστους. Βλέπετε, η πλειονότητα των συμπολιτών μας επιδίδεται με κάθε τρόπο στη φοροδιαφυγή, η οποία δυστυχώς σήμερα για τους πιο ανήμπορους είναι και αναπόφευκτη στο οικονομικό τους αδιέξοδο. Μια γενικευμένη απρόσωπη δίωξη πλήττει και τους φίλους των κυβερνώντων. Γι' αυτό οι διώξεις περιορίζονται επιλεκτικά σε συγκεκριμένα πρόσωπα ώστε να αποφεύγουν τις κυρώσεις κατά της φοροδιαφυγής τα δικά μας παιδιά. Κάτι που θα περιοριζόταν δραστικά αν γίνονταν όλες οι πληρωμές με κάρτες. Εξ ου και όλο αναγγέλλεται αλλά ουδέποτε εφαρμόζεται αυτή η αποτελεσματικότερη λύση κατά της ευρείας φοροδιαφυγής στις συναλλαγές. Το σύστημα και δεν μπορεί και μάλλον δεν θέλει.

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16

3. Πάλι βαράει τα νταούλια του λαϊκισμού

Του Νότη Παπαδόπουλου

Τα «μίντια της διαπλοκής ή τα «βοθροκάναλα» - στην ευγενή διάλεκτο Πολάκη - που μετά την απόφαση-σταθμό του ΣτΕ θα συνεχίσουν να εκπέμπουν κανονικά, είναι αυτά που φταίνε, σύμφωνα με την κυβέρνηση, για τον πάτο που έχουν πιάσει οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις δημοσκοπήσεις, εξανεμίζοντας ουσιαστικά μέσα σε 21 μήνες όλο το πολιτικό κεφάλαιο που απέκτησαν τον Ιανουάριο του 2015.

Είναι αξιοσημείωτο ότι - ακόμη και το «ατού» της πρώτη φορά Αριστεράς - ο κ. Τσίπρας είναι ο μόνος πρωθυπουργός της μεταπολιτευτικής περιόδου που παρουσιάζει χαμηλότερη δημοτικότητα από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης προτού καν συμπληρώσει το ένα τρίτο της θητείας του.

Προφανώς για την καθίζηση αυτή την κύρια ευθύνη δεν έχουν τα ΜΜΕ αλλά η ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης να παράξει έργο και κυρίως οι απίθανες προσδοκίες που είχε δημιουργήσει ο κ. Τσίπρας υποσχόμενος ότι μέσω μιας περήφανης μετωπικής σύγκρουσης με την Ευρώπη θα μπορούσε να επιβάλει τις ελληνικές θέσεις και να καταργήσει τη λιτότητα.

Τελικά υποχρεώθηκε σε τρίτο Μνημόνιο, με σχεδόν οκτώ δισεκατομμύρια νέα φορολογικά μέτρα που πλήττουν κατά κύριο λόγο τους οικονομικά ανίσχυρους, σε κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών, σε νέα διετή ύφεση της οικονομίας και σε επιπλέον χρέη 85 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη χώρα!

Και αντί ο κ. Τσίπρας να σοβαρευτεί και να κάνει το παν για να εφαρμόσει τα υπεσχημένα, συνεχίζει με ακατάσχετο λαϊκισμό να φτιάχνει εσωτερικούς εχθρούς και να ψάχνει αποδιοπομπαίους τράγους για την κατάντια της κυβέρνησής του, στα κανάλια και στους καναλάρχες, στη διαπλοκή, στους δημοσιογράφους, στους δικαστές, και βέβαια στους Γερμανούς και στον νεοφιλελευθερισμό της Ευρώπης.

Ομως αν η κυβέρνηση δεν ολοκληρώσει - όσο τον δυνατόν γρηγορότερα - τη δεύτερη αξιολόγηση και δεν προωθήσει τη μακρά λίστα των ιδιωτικοποιήσεων που έχει αναλάβει, η χώρα κινδυνεύει να μείνει το 2018 - που λήγει η χρηματοδότηση του τρίτου Μνημονίου - μετέωρη.

Γι' αυτό και ο κ. Ρέγκλινγκ του ESM έκρουσε τον κώδωνα αυτή τη βδομάδα προειδοποιώντας ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να βγει δοκιμαστικά στις αγορές το 2017, μόνο εάν υπάρξει κυβερνητική ιδιοκτησία των μεταρρυθμίσεων που έχει αναλάβει.

Δυστυχώς, στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση, ο Πρωθυπουργός χτυπάει και πάλι τα νταούλια του λαϊκισμού ζητώντας ελάφρυνση του χρέους - εδώ και τώρα - ενώ ενθαρρύνει τους «53» και τον αδιόρθωτο κ. Σκουρλέτη να κάνουν και πάλι του κεφαλιού τους, δείχνοντας στους ξένους (κράτη και επιχειρηματίες) ότι δεν έχουν κανέναν λόγο να αντιμετωπίζουν την Ελλάδα με σοβαρότητα.

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16

4. Ο θείος από την Αμερική

Του Γιάννη Καρτάλη

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η επικείμενη επίσκεψη του αμερικανού προέδρου στην Αθήνα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Ιδιαίτερα στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία που βρίσκεται η χώρα μας. Από το σημείο όμως αυτό έως την εικόνα που προσπαθεί να φιλοτεχνήσει η κυβέρνηση (ότι δηλαδή με την επίσκεψη αυτή θα επισφραγισθεί η βούληση της αμερικανικής κυβέρνησης για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους) η απόσταση είναι μεγάλη. Μέσα στο γνωστό κλίμα έντονου λαϊκισμού, που επικρατεί για όλα, επιχειρείται έτσι (και δεν είναι η πρώτη φορά) να εμφανισθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες τηρούν απέναντι στην Ελλάδα μια διαφορετική στάση από τους Ευρωπαίους, ενώ είναι γνωστό ότι οι Αμερικανοί δεν σταμάτησαν να ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση αυτό που ζητούν όλοι, την ανάγκη να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις, διαφοροποιούμενοι απλώς ως προς την έκταση των μέτρων λιτότητας.

Την ίδια άλλωστε στάση τήρησε ο πρόεδρος Οµπάµα και απέναντι στον ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στην Ουάσιγκτον, µε ένα δωρεάν κήρυγµα κατά της λιτότητας. Υπάρχει όµως εδώ µια µικρή λεπτοµέρεια. Τα λεφτά στην Ελλάδα δεν τα δίνουν οι Αµερικανοί, αλλά οι ευρωπαίοι εταίροι µας, που είναι και οι δανειστές µας, και µε αυτούς είναι που έχουµε να διαπραγµατευτούµε, τηρώντας τις δεσµεύσεις που εµείς οι ίδιοι έχουµε αναλάβει. Η ιδέα λοιπόν ότι ο «θείος από την Αµερική» θα έλθει και θα καθαρίσει είναι εντελώς παραπλανητική και απλώς καλύπτει την ουσιαστική αδυναµία της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις για τις οποίες έχει δεσµευθεί µε την ίδια της την υπογραφή. Αλλωστε και ο ίδιος ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου διευκρίνισε ότι ο κ. Οµπάµα δεν προτίθεται να µεσολαβήσει µεταξύ της Ελλάδας και της ΕΕ και απλώς θα την ενθαρρύνει να συνεχίσει τον δρόµο των µεταρρυθµίσεων.

Ολα αυτά φυσικά δεν µειώνουν τη σηµασία της επίσκεψης του αµερικανού προέδρου, η οποία εκ των πραγµάτων θα λάβει έναν περισσότερο συµβολικό παρά ουσιαστικό χαρακτήρα. Με δεδοµένο ότι θα έχουν ήδη διεξαχθεί οι αµερικανικές προεδρικές εκλογές και ο κ. Οµπάµα θα βρίσκεται στην πορεία εξόδου από την εξουσία. Οι ίδιοι οι Αµερικανοί άλλωστε χαρακτηρίζουν τον απερχόµενο πρόεδρό τους την περίοδο αυτή (έως δηλαδή την 21η Ιανουαρίου, που αναλαµβάνει ο νέος πρόεδρος) ως «κουτσή πάπια» (lame duck). Πολλά είναι πάντως τα κρίσιµα ζητήµατα που θα τεθούν στο τραπέζι. Και ας ελπίσουµε ότι τη φορά αυτή δεν θα καεί η Αθήνα από τους γνωστούς αγνώστους, όπως είχε συµβεί µε την επίσκεψη Κλίντον το 1999. Εκείνος είχε έλθει δύο ηµέρες µετά την επέτειο του Πολυτεχνείου, ενώ ο Οµπάµα θα έλθει δύο ηµέρες πριν από την ίδια επέτειο. Και ο νοών νοείτω.

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16

5. Μόνος θεσμός ο λαϊκισμός...

Του Σήφη Πολυμίλη
Πίσω από το δακρύβρεχτο διάγγελμα α λα Μάρθα Βούρτση της κυβερνητικής εκπροσώπου μετά την απόφαση-καταπέλτη του ΣτΕ, κρυβόταν το πραγματικό πρόσωπο της αριστερής μας κυβέρνησης. Η αλαζονεία της εξουσίας και ο θεσμικός κατήφορος σε όλο τους το... μεγαλείο. Από τη μια η αθώα μας κυβέρνηση που υπερασπίζεται τα συμφέροντα του λαού, από την άλλη η υποταγμένη στα συμφέροντα και στα μνημόνια Δικαιοσύνη που δεν σκέφτεται τα παιδάκια που δεν θα πάνε στους παιδικούς σταθμούς!

Μόνος θεσμός ο λαϊκισμός, για να παραφράσουμε μια άλλη ρήση από παλαιές, ένδοξες αλλά και εξίσου ταραγμένες, εποχές... Η λαϊκή δημοκρατία δηλαδή, παλιό απωθημένο της ελληνικής Αριστεράς, απέναντι στη «διεφθαρμένη» αστική δημοκρατία. Η ανεξέλεγκτη εξουσία του αυθέντη αρχηγού που δεν αντέχει τον έλεγχο από τους θεσμούς μιας δημοκρατικής πολιτείας. Ποια διάκριση των εξουσιών, ποιο Σύνταγμα όταν αποφασίζει και διατάσσει ο κ. Τσίπρας, ο κ. Παππάς και οι παρατρεχάμενοι του Μαξίμου...

Δεν είναι προφανώς η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση επιτίθεται στη Δικαιοσύνη επειδή δεν τις αρέσουν οι αποφάσεις της. Αλλά η αμετροέπεια και η αλαζονεία του ΣΥΡΙΖΑ, η μόνιμη δυσανεξία απέναντι σε κάθε θεσμό που δεν τους βολεύει και η διαρκής προσπάθεια ελέγχου με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έκανε τίποτε άλλο από αυτό που του επιτάσσει ο ρόλος του. Να ελέγξει αν μια απόφαση της εξουσίας αντίκειται στο Σύνταγμα, αν ο περιβόητος νόμος Παππά αποτελούσε αυθαίρετο συνταγματικό περιορισμό των αρμοδιοτήτων της Βουλής.

Το Σύνταγμα και οι νόμοι όμως για τους Συριζαίους, όπως λέει και ο όψιμος λαϊκός αγωνιστής Λάκης, είναι δημιουργήματα της σάπιας Μεταπολίτευσης που δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος των νέων αριστερόστροφων πολιτικών Τσίπρα... Γι' αυτό πρέπει να τους υπονομεύσουν, να τους κατεδαφίσουν. Γι' αυτό και οι κραυγές των διάφορων Πολάκηδων δεν είναι συγκυριακές εξάρσεις αλλά αποτελούν κυρίαρχες αντιλήψεις της ριζοσπαστικής μας, εξουσιαστικής Αριστεράς.

Ο κ. Παππάς δεν στοχοποίησε μόνος του τα μέσα ενημέρωσης, ούτε νομοθέτησε μόνο μετά των κ.κ. Μαντζουράνη και Δρόσου. Είχε την πλήρη υποστήριξη του κ. Τσίπρα αλλά και του συνόλου των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Το όραμα της λαϊκής δημοκρατίας και η απέχθεια σε κάθε είδους θεσμό είναι βαθιά ριζωμένα στο ιδεολογικό DNA τους, όσο κι αν προσπαθούν διάφοροι να τους μετατρέψουν σε σοσιαλδημοκράτες...

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16

6. Η μαύρη εργασία, η τρόικα και τα λαμόγια

Του Ζώη Τσώλη

Αναρωτιέμαι γιατί θα έπρεπε να έρθουν και πάλι οι δανειστές για να συμφωνήσουν η κυβέρνηση και οι κοινωνικοί εταίροι στα μέτρα για την καταπολέμηση της αδήλωτης ή διαφορετικά της «μαύρης» εργασίας που φούντωσε τα χρόνια της κρίσης...

Η απορία γίνεται μεγαλύτερη αν διαβάσει κανείς τις προτάσεις της ΓΣΕΕ ή της Εθνικής Συνομοσπονδίας των εμπόρων ή τις θέσεις των επαγγελματιών - εστιατόρων, κλάδος στον οποίο, όπως έχουν δείξει οι έρευνες, οι έξι στους δέκα εργαζομένους είναι ανασφάλιστοι, για την αντιμετώπιση του φαινομένου.

Τι προτείνουν λοιπόν;

Την ενίσχυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας με προσωπικό και μέσα ώστε να κάνει τακτικούς ελέγχους σε χώρους εργασίας (και όχι μόνο ύστερα από καταγγελίες), τη διασύνδεση όλων των βάσεων δεδομένων του Δημοσίου, από την Εφορία και τα Ταμεία ως τη Στατιστική, ώστε να εντοπιστούν οι κλάδοι αλλά και οι επιχειρήσεις με τη μεγαλύτερη παραβατικότητα.

Τη θέσπιση αντικειμενικών τεκμηρίων - δεικτών απασχόλησης - για την αντιμετώπιση των υψηλών ποσοστών αδήλωτης εργασίας στους εντοπισμένους κλάδους δραστηριότητας όπως είναι τα εμπορικά καταστήματα, χώροι αναψυχής και διασκέδασης (καφέ, κέντρα, μπαρ), οι εταιρείες καθαρισμού και οι υπηρεσίες ταχυμεταφορών.

Με άλλα λόγια, όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει, όλοι αντιλαμβάνονται τι πρέπει να γίνει, αλλά μόνο υπό την πίεση των δανειστών κάθισαν στο τραπέζι για να συμφωνήσουν σε μια σειρά μέτρων που θα περιορίσουν την αδήλωτη εργασία, «σπορ» στο οποίο επιδίδονται τα μέλη τους!

Οι ίδιοι ασφαλώς και γνωρίζουν ότι αν το φαινόμενο εξέλιπε θα υπήρχε και η δυνατότητα μείωσης των δυσβάστακτων ασφαλιστικών εισφορών, οι οποίες δυστυχώς επιβαρύνουν τις υγιείς επιχειρήσεις και όχι τα «λαμόγια» της αγοράς.

Οσο κι αν αναζητούμε λοιπόν μια αχτίδα φωτός στην άκρη του τούνελ που έχουμε μπει εδώ και επτά χρόνια, δεν θα τη δούμε αν δεν βρούμε μόνοι τις λύσεις σε αυτά τα καυτά κοινωνικά προβλήματα της εκμετάλλευσης όσων έχουν ανάγκη από εργασία, της κλοπής των εισφορών των ασφαλιστικών ταμείων, των φόρων που αντιστοιχούν στη νόμιμη εργασία.

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16

7. Με το κιάλι

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

Στις αρχές της περασμένης άνοιξης ο Αλέξης Τσίπρας προέβλεπε ότι «το Πάσχα θα έρθει μαζί με την ανάσταση της οικονομίας». Τότε έλεγε ότι η αξιολόγηση θα έκλεινε στα τέλη Μαρτίου και μετά θα ξεκινούσε η γνωστή διαδικασία: ρύθμιση χρέους, ένταξη ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα QE της ΕΚΤ, έκρηξη επενδύσεων που θα έφερνε την ανάπτυξη. Βεβαίως έπεσε έξω. Η κυβέρνησή του έκλεισε την αξιολόγηση μόλις την περασμένη εβδομάδα και τώρα ελπίζει ότι η ανάπτυξη θα έλθει όχι με την Ανάσταση αλλά με τη γέννηση του Χριστού.

Ετσι, την περασμένη εβδομάδα, μιλώντας στην Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη που έγινε στην Αθήνα προέβλεψε ότι «η Ελλάδα γυρνάει σελίδα», πως «αφήνει πίσω της την επταετία της ύφεσης και μπαίνει με σταθερά βήματα στο στάδιο της ανάπτυξης» και ότι «αν οι πιστωτές τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για το χρέος (σ.σ.: συμφωνήσουν στα βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα μέτρα) η οικονομία θα αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική και θα ξεπεράσει τους προβλεπόμενους πολύ υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης για το 2017». «Τώρα» τόνισε «είναι η ώρα για τη μεγάλη στροφή προς την ανάπτυξη και την ανάκαμψη».

Δεν ξέρουμε πού ακριβώς εδράζει τις εκτιμήσεις του ο κ. Τσίπρας και πώς φαντάζεται ότι η ελληνική οικονομία μπορεί σύντομα να επιτύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν ξέρουμε αν πιστεύει «στον Θεό της Ελλάδας» ή αν ασπάζεται τη φαντασίωση του κυβερνητικού του εταίρου ότι ο Μπαράκ Ομπάμα κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα θα απευθύνει διάγγελμα στους Ελληνες από την Πνύκα, θα ζητήσει «κούρεμα» του χρέους και θα εξαγγείλει ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ!

Διότι μπορεί όλα αυτά να έχουν απήχηση στο εσωκομματικό του ακροατήριο και σε όσους πιστεύουν σε υπέρτατες δυνάμεις (Νεφελίμ) ή θεωρίες συνωμοσίας, αλλά ανάκαμψη χωρίς κεφάλαια, νέες επενδύσεις που να δημιουργούν θέσεις εργασίας δεν έχει υπάρξει και ούτε πρόκειται να υπάρξει.

Βεβαίως τίθεται το θέμα ποιος σοβαρός επενδυτής, έλληνας ή ξένος, θα βάλει τα χρήματά του σε μια χώρα που η κυβέρνησή της δεν σέβεται τους θεσμούς, αδιαφορεί για το Σύνταγμα και δεν αντιλαμβάνεται τη βασική ανάγκη των επενδυτών για ένα σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, με διαφανείς διαδικασίες και ανοικτούς πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς.

Διότι τι λέει τώρα ο Νίκος Παππάς μετά την απόφαση του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο του για τα κανάλια; Σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ είπε ότι «το κανάλι που δεν υφίσταται έχει την ίδια νομική ισχύ με το κανάλι το οποίο λειτουργεί εδώ και χρόνια. Δηλαδή(σ.σ.: οι επενδυτές), μπορούν να κοιτάξουν τις προϋποθέσεις που θα βάλουμε (σ.σ.: για τις προσωρινές άδειες), να καταβάλουν το τίμημα και να μπουν σ' αυτή τη διαδικασία». Δηλαδή ο κ. Παππάς θεωρεί ότι ένας σοβαρός επιχειρηματίας θα πληρώσει για να πάρει προσωρινή άδεια, θα επενδύσει χωρίς να γνωρίζει τους κανόνες του παιχνιδιού, τους οποίους θα ορίσει στο μέλλον άγνωστο ακόμα ποιος (το ΕΣΡ, η κυβέρνηση;), για να γίνει μετά ο διαγωνισμός και ενδεχομένως να βρεθεί εκτός γιατί δεν θα πληροί τους όρους!

Ετσι πιστεύουν ότι θα φέρουν επενδυτές και την ανάπτυξη; Οσο στην κυβέρνηση σκέφτονται με όρους και διαδικασίες αμφιθεάτρων και κομματικών συνελεύσεων, όπου το παρασκήνιο, οι ίντριγκες, οι τακτικισμοί και η καταπάτηση των κανόνων κυριαρχούν, οι επενδυτές μόνο για διακοπές θα έρχονται στην Ελλάδα και την ανάπτυξη θα τη βλέπουμε να έρχεται με το κιάλι...