"ΕΣΤΙΑ", 29/09/16 |
Του Διονύση Κ. Καραχάλιου*
Η 21 η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016 είναι ιστορική ήμερα, αντάξια των μεγάλων στιγμών πού μόνον ή Αριστερά έχει τή δυνατότητα νά προσφέρει στην ανθρωπότητα. Τό απόγευμα τής ένδοξης αυτής ημέρας, στην Βουλή, δύο άπό τους πλέον βαθύνοες συνεργάτες του πρωθυπουργού μας «έγραψαν Ιστορία», όπως θά έλεγε καί ό αλήστου μνήμης Α. Παπανδρέου.
Πρώτος μίλησε ό «φιλόσοφος» τοϋ ΣΥΡΙΖΑ, ό μελίρρυτος υπουργός Πολιτισμού, Άρ. Μπαλτάς: «Ό ΣΥΡΙΖΑ μιλάει έκ γενετής γιά μία έννοια πού λέγεται δημοκρατικός δρόμος του σοσιαλισμού καί στό περιεχόμενο του έχει υποχωρήσεις, συμβιβασμούς, νίκες καί ήττες. Είναι σταθερές οι αξίες μας σέ αυτό τό δρόμο. Αρα όταν σέ αυτό τό δρόμο βρισκόμαστε μπροστά σε υπέρτερους συσχετισμούς πού μάς αναγκάζουν νά υποστούμε μία αναγνωρισμένη ήττα, δέν σημαίνει ότι μετά τήν ήττα λέμε άλλα άπό αυτά πού λέγαμε πρίν. Λέμε κάτι πού αναγνωρίζει τό γεγονός μιάς ήττας, ότι πρέπει νά προσαρμοστούμε, νά , κάνουμε τό συμβιβασμό πού απαιτεί η ήττα γιά νά συνεχίσουμε τόν αγώνα».
Τήν σκυτάλη παρέλαβε ό καί μέντορας του Άλ. Τσίπρα αποκαλούμενος, ό πάντα φλεγματικός καί ακριβολόγος υπουργός Επικρατείας, Άλ. _Φλαμπουράρης: «Δέν λέμε ψέματα, ούτε αλλάξαμε άποψη. Πάντα λέγαμε ότι είμαστε κατά τών ιδιωτικοποιήσεων αλλά είμαστε υπέρ τής αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας».
Είναι αλήθεια ότι, πρίν άπό τους δύο σεβάσμιους θεωρητικούς τής μονότονης αριστερόστροφης άερολογίας, ό ανεπανάληπτος καί έκ του βαθέος ΠΑΣΟΚ ορμώμενος, υπουργός υποδομών Χρ. Σπίρτζης έχει δηλώσει ότι ψηφίζει όλες τίς μνημονιακές υποχρεώσεις του μέ πόνο ψυχής καί βαρειά καρδιά, έτσι ώστε νά μήν νομίζει κανείς ότι ένας γνήσιος αριστερός άντιμνημονιακός, πού μάλιστα εμπνέεται άπό τό τεράστιο πορτραίτο τοϋ Άρη Βελουχιώτη, τό όποίο κοσμεί τό αγωνιστικό του γραφείο, είναι δυνατόν νά μεταστραφεί σέ γερμανοτσολιά ή προσκυνημένο δεξιό προδότη. Όμως, ή γοητευτική συμβολή τών δύο προαναφερομένων ανδρών στην φιλοσοφική επένδυση τοϋ πολιτικού λόγου τής πάντα ενάρετης καί απαστράπτουσας άπό ηθικό μεγαλείο Αριστεράς επιβάλλει καί τίς δικές μας ταπεινές επισημάνσεις.
Παρατήρηση 1η: Ό ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάθε αριστερό κόμμα πού σέβεται τόν εαυτό του, είναι ταγμένος «έκ γενετής» (!) στην υπόθεση του σοσιαλισμού. Τό ότι επικαλείται τόν δημοκρατικό δρόμο προς τόν σοσιαλισμό δέν είναι τίποτε άλλο παρά μιά αναχρονιστική φενάκη γιά τους αφελείς, πού, κάποτε, είχαν φθάσει νά πιστεύουν ακόμη καί ότι στή Σοβιετική'Ένωση του Στάλιν ή στην Κίνα του Μάο, τήν ίδια στιγμή πού δολοφονούνταν εκατομμύρια αθώα θύματα, έγκαθιδρύετο μιά πρωτόγνωρη δημοκρατία ανωτέρου τύπου... Σήμερα αυτές οι ψευδαισθήσεις προκαλούν ξέφρενα γέλια ή, απλώς, τήν συμπάθεια γιά τήν διανοητική κατάσταση τών αμετανόητων ονειροπαρμένων, πού, πάντως, στην χώρα μας εξακολουθούν νά νανουρίζονται μακαρίως μέ τίς κάθε λογής αυταπάτες....
Παρατήρηση 2η: Ή Αριστερά, επειδή δογματίζει τό αλάθητο της, ουδέποτε παραδέχεται τίς αποτυχίες της καί τά σφάλματα της. Όταν, σπανίως καί συνήθως προσωρινώς, καταφέρνει νά επιδείξει μιά κάποια επιτυχία (συνήθως εκλογικού χαρακτήρα, καθώς ή εύπείθεια τών αφελών ανοίγει απρόσμενους δρόμους...), ή θριαμβολογία της γιά τήν «δικαίωση τών αγώνων της» φθάνει στά ουράνια. Όταν, ώς συνήθως, ή πραγματικότητα γελοιοποιεί τίς «αυταπάτες» της καί συντρίβει τόν πλουμιστό κόσμο τών φαντασιώσεων της, τότε ή αποτυχία είναι έργο αποτρόπαιων συνωμοτών, οργανωμένων σκοτεινών μηχανισμών ή τών αδίστακτων κεφαλαιοκρατών. Τό έχει πει, άλλωστε, κατ' επανάληψη, ό πάντα εύστοχος Π. Κουρουμπλής: «Υπάρχει οργανωμένη προσπάθεια νά πέσει ή κυβέρνηση» (21.9.2016)!
Παρατήρηση 3η: Η ήττα, τό λάθος ή η αποτυχία σπανίως συνιστούν γιά τήν Αριστερά αφετηρίες ενσυνείδητης περισυλλογής, ειλικρινούς αυτοκριτικής, ευπρεπούς αυτοσυγκράτησης ή ορθής επανεκτίμησης της πορείας της. Επειδή, πάντοτε, αποδίδει τήν δική της αβελτηρία στους υπαρκτούς ή φανταστικούς εχθρούς της καί στην δόλια υπονόμευση τής «αντίδρασης» καί του «κατεστημένου», ή έννοια τής ανάληψης ευθυνών είναι τόσο άγνωστη στήν Αριστερά, όσο τής είναι πανεύκολη ή απεμπόληση τών υποχρεώσεων της, ή κατασυκοφάντηση τών αντιπάλων της καί ή διαστρέβλωση τής πραγματικότητας.
*Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου