οι κηπουροι τησ αυγησ

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

"...Η ήττα, τό λάθος ή η αποτυ­χία σπανίως συνιστούν γιά τήν Αριστερά αφετηρί­ες ενσυνείδητης περισυλλογής, ειλικρινούς αυτο­κριτικής, ευπρεπούς αυτοσυγκράτησης ή ορθής επανεκτίμησης της πορείας της. Επειδή, πάντο­τε, αποδίδει τήν δική της αβελτηρία στους υπαρ­κτούς ή φανταστικούς εχθρούς της καί στην δό­λια υπονόμευση τής «αντίδρασης» καί του «κατε­στημένου», ή έννοια τής ανάληψης ευθυνών είναι τόσο άγνωστη στήν Αριστερά, όσο τής είναι πα­νεύκολη ή απεμπόληση τών υποχρεώσεων της, ή κατασυκοφάντηση τών αντιπάλων της καί ή δια­στρέβλωση τής πραγματικότητας...."

Από την "ΕΣΤΙΑ"
"ΕΣΤΙΑ", 29/09/16
Χωρίς αριστερή ντροπή...

Του Διονύση Κ. Καραχάλιου*
Η 21 η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016 είναι ιστορική ήμερα, αντάξια των μεγάλων στιγμών πού μόνον ή Αρι­στερά έχει τή δυνατότητα νά προσφέρει στην ανθρωπότητα. Τό απόγευμα τής ένδοξης αυτής ημέρας, στην Βουλή, δύο άπό τους πλέον βαθύνοες συνεργάτες του πρωθυπουργού μας «έγρα­ψαν Ιστορία», όπως θά έλεγε καί ό αλήστου μνή­μης Α. Παπανδρέου.

Πρώτος μίλησε ό «φιλόσοφος» τοϋ ΣΥΡΙΖΑ, ό μελίρρυτος υπουργός Πολιτισμού, Άρ. Μπαλτάς: «Ό ΣΥΡΙΖΑ μιλάει έκ γενετής γιά μία έννοια πού λέγεται δημοκρατικός δρόμος του σοσιαλισμού καί στό περιεχόμενο του έχει υποχωρήσεις, συμ­βιβασμούς, νίκες καί ήττες. Είναι σταθερές οι αξίες μας σέ αυτό τό δρόμο. Αρα όταν σέ αυτό τό δρόμο βρισκόμαστε μπροστά σε υπέρτερους συσχετισμούς πού μάς αναγκάζουν νά υπο­στούμε μία αναγνωρισμένη ήττα, δέν σημαίνει ότι μετά τήν ήττα λέμε άλλα άπό αυτά πού λέγα­με πρίν. Λέμε κάτι πού αναγνωρίζει τό γεγονός μιάς ήττας, ότι πρέπει νά προσαρμοστούμε, νά , κάνουμε τό συμβιβασμό πού απαιτεί η ήττα γιά νά συνεχίσουμε τόν αγώνα». 

Τήν σκυτάλη παρέλαβε ό καί μέντορας του Άλ. Τσίπρα αποκαλούμενος, ό πάντα φλεγματι­κός καί ακριβολόγος υπουργός Επικρατείας, Άλ. _Φλαμπουράρης: «Δέν λέμε ψέματα, ούτε αλλάξα­με άποψη. Πάντα λέγαμε ότι είμαστε κατά τών ιδι­ωτικοποιήσεων αλλά είμαστε υπέρ τής αξιοποίη­σης της δημόσιας περιουσίας».

Είναι αλήθεια ότι, πρίν άπό τους δύο σεβά­σμιους θεωρητικούς τής μονότονης αριστερό­στροφης άερολογίας, ό ανεπανάληπτος καί έκ του βαθέος ΠΑΣΟΚ ορμώμενος, υπουργός υπο­δομών Χρ. Σπίρτζης έχει δηλώσει ότι ψηφίζει όλες τίς μνημονιακές υποχρεώσεις του μέ πόνο ψυχής καί βαρειά καρδιά, έτσι ώστε νά μήν νομί­ζει κανείς ότι ένας γνήσιος αριστερός άντιμνημονιακός, πού μάλιστα εμπνέεται άπό τό τερά­στιο πορτραίτο τοϋ Άρη Βελουχιώτη, τό όποίο κοσμεί τό αγωνιστικό του γραφείο, είναι δυνατόν νά μεταστραφεί σέ γερμανοτσολιά ή προσκυνη­μένο δεξιό προδότη. Όμως, ή γοητευτική συμ­βολή τών δύο προαναφερομένων ανδρών στην φιλοσοφική επένδυση τοϋ πολιτικού λόγου τής πάντα ενάρετης καί απαστράπτουσας άπό ηθικό μεγαλείο Αριστεράς επιβάλλει καί τίς δικές μας ταπεινές επισημάνσεις.

Παρατήρηση 1η: Ό ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάθε αρι­στερό κόμμα πού σέβεται τόν εαυτό του, είναι ταγμένος «έκ γενετής» (!) στην υπόθεση του σοσιαλισμού. Τό ότι επικαλείται τόν δημοκρατι­κό δρόμο προς τόν σοσιαλισμό δέν είναι τίποτε άλλο παρά μιά αναχρονιστική φενάκη γιά τους αφελείς, πού, κάποτε, είχαν φθάσει νά πιστεύ­ουν ακόμη καί ότι στή Σοβιετική'Ένωση του Στά­λιν ή στην Κίνα του Μάο, τήν ίδια στιγμή πού δο­λοφονούνταν εκατομμύρια αθώα θύματα, έγκαθιδρύετο μιά πρωτόγνωρη δημοκρατία ανωτέ­ρου τύπου... Σήμερα αυτές οι ψευδαισθήσεις προκαλούν ξέφρενα γέλια ή, απλώς, τήν συμπά­θεια γιά τήν διανοητική κατάσταση τών αμετανό­ητων ονειροπαρμένων, πού, πάντως, στην χώρα μας εξακολουθούν νά νανουρίζονται μακαρίως μέ τίς κάθε λογής αυταπάτες....

Παρατήρηση 2η: Ή Αριστερά, επειδή δογματίζει τό αλάθητο της, ουδέποτε παραδέχεται τίς αποτυχίες της καί τά σφάλματα της. Όταν, σπα­νίως καί συνήθως προσωρινώς, καταφέρνει νά επιδείξει μιά κάποια επιτυχία (συνήθως εκλογι­κού χαρακτήρα, καθώς ή εύπείθεια τών αφελών ανοίγει απρόσμενους δρόμους...), ή θριαμβολο­γία της γιά τήν «δικαίωση τών αγώνων της» φθά­νει στά ουράνια. Όταν, ώς συνήθως, ή πραγμα­τικότητα γελοιοποιεί τίς «αυταπάτες» της καί συντρίβει τόν πλουμιστό κόσμο τών φαντασιώ­σεων της, τότε ή αποτυχία είναι έργο αποτρό­παιων συνωμοτών, οργανωμένων σκοτεινών μη­χανισμών ή τών αδίστακτων κεφαλαιοκρατών. Τό έχει πει, άλλωστε, κατ' επανάληψη, ό πάντα εύστοχος Π. Κουρουμπλής: «Υπάρχει οργα­νωμένη προσπάθεια νά πέσει ή κυβέρνηση» (21.9.2016)!

Παρατήρηση 3η: Η ήττα, τό λάθος ή η αποτυ­χία σπανίως συνιστούν γιά τήν Αριστερά αφετηρί­ες ενσυνείδητης περισυλλογής, ειλικρινούς αυτο­κριτικής, ευπρεπούς αυτοσυγκράτησης ή ορθής επανεκτίμησης της πορείας της. Επειδή, πάντο­τε, αποδίδει τήν δική της αβελτηρία στους υπαρ­κτούς ή φανταστικούς εχθρούς της καί στην δό­λια υπονόμευση τής «αντίδρασης» καί του «κατε­στημένου», ή έννοια τής ανάληψης ευθυνών είναι τόσο άγνωστη στήν Αριστερά, όσο τής είναι πα­νεύκολη ή απεμπόληση τών υποχρεώσεων της, ή κατασυκοφάντηση τών αντιπάλων της καί ή δια­στρέβλωση τής πραγματικότητας.

*Δικηγόρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου