Οι έρευνες των Αρχών προκαταλαμβάνονται, η ιατροδικαστής απονομιμοποιείται ηθικά από εισαγγελείς του πληκτρολογίου, διότι δεν συνυπέγραψε στις δικές τους βεβαιότητες. Και κυρίως διότι δεν υποδαύλισε τη θεωρία που θα βοηθήσει στο επίδικο: «να πέσει ο Μητσοτάκης». Η μεγαλύτερη τραγωδία που μπορεί να βιώσει άνθρωπος, να θάψει το παιδί του, γίνεται αντικείμενο αντιπαράθεσης με τις πιο επιπόλαιες διατυπώσεις σε τηλεοπτικά πάνελ ή στους 140 χαρακτήρες των social media. Ακόμα και επωνύμως....Η κρίση της Δικαιοσύνης αναμένεται επικουρικά στη λογική του εφετείου, αφού οι υποθέσεις έχουν ήδη δικαστεί πρωτοδίκως στα social media με δικόγραφα τίτλους των site. Οι πολιτικές στοχεύσεις υπερτερούν της συνταγματικής διάκρισης των εξουσιών, ενώ ο ιερός σκοπός είναι ένας: Να γεμίζει η πλατεία, ώστε «να πέσει ο Μητσοτάκης». Πολιτικοί κάνουν υποδείξεις στις εισαγγελικές Αρχές, θέτουν υπό αμφισβήτηση την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, ενώ ένας εξ αυτών εγκάλεσε την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου «να προσέχει αυτά που γράφει και τη διάκριση των εξουσιών». Σωστά..

 Aπό "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", και...

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 22-23/02/25

«Να πέσει ο Μητσοτάκης»

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτή τη φορά ξεπεράστηκε κάθε όριο. Χυδαιότητας, θράσους, συνειδητής εξαπάτησης της κοινής γνώμης και παραπληροφόρησης. Το τραγικότερο γεγονός της ανθρώπινης ύπαρξης, ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου μόλις 39 ετών που έχει βυθίσει σε ανείπωτη θλίψη την οικογένεια και τους δικούς του ανθρώπους αντιμετωπίζεται ως αντιπολιτευτική ύλη και προστίθεται ανεύθυνα ως κομμάτι ενός παζλ που εμμονικά επιχειρείται να συνθέσει μία προκαθορισμένη εικόνα. Στα λόγια της μάνας που μόλις έθαψε το παιδί της δίνονται προσωπικές αυθαίρετες ερμηνείες χωρίς ίχνος, αν όχι ντροπής, στοιχειώδους σοβαρότητας και σεβασμού. Οι λέξεις της νοηματοδοτούνται με το περιεχόμενο που συμφέρει το αντικυβερνητικό αφήγημα και εργαλειοποιούνται ως άλλο ένα όπλο στη φαρέτρα της μάχης που δίνεται για «να πέσει ο Μητσοτάκης».

Αυτόκλητοι συμπαραστάτες και παρηγορητές καμώνονται ότι κόπτονται για τη διαλεύκανση των αιτιών του παράξενου και τραγικού θανάτου, όμως στην πραγματικότητα τις συσκοτίζουν, έχοντας a priori καταλήξει στο δικό τους πόρισμα, που ποσώς τους ενδιαφέρει κατά πόσο υπακούει σε όρους λογικής. Ακόμα και ο τόπος της κηδείας του παιδιού λειτούργησε ως τηλεοπτικό πλατό με δηλώσεις στις κάμερες, τη στιγμή που λίγα μέτρα πιο πέρα μία οικογένεια σπάραζε αποχαιρετώντας για πάντα τον μονάκριβο άνθρωπό της.

Στο μεταξύ, οι έρευνες των Αρχών προκαταλαμβάνονται, η ιατροδικαστής απονομιμοποιείται ηθικά από εισαγγελείς του πληκτρολογίου, διότι δεν συνυπέγραψε στις δικές τους βεβαιότητες. Και κυρίως διότι δεν υποδαύλισε τη θεωρία που θα βοηθήσει στο επίδικο: «να πέσει ο Μητσοτάκης».

Η μεγαλύτερη τραγωδία που μπορεί να βιώσει άνθρωπος, να θάψει το παιδί του, γίνεται αντικείμενο αντιπαράθεσης με τις πιο επιπόλαιες διατυπώσεις σε τηλεοπτικά πάνελ ή στους 140 χαρακτήρες των social media. Ακόμα και επωνύμως. 

Η βουλευτής Ραλλία Χρηστίδου αναρωτήθηκε στο Χ: «είναι τυχαία δολοφονία ή μήνυμα προς τη Δικαιοσύνη; Η μαφία έχει διεισδύσει πλέον στη θεσμική ζωή της χώρας και προσπαθεί να εκφοβίσει όσους επιμένουν να υπηρετούν την αλήθεια; Οι δικαστές έχουν ιστορική ευθύνη: Θα αντιδράσουν ή θα αφήσουν τους τίμιους συναδέλφους τους βορά στη μαφία;». Λίγες εβδομάδες νωρίτερα το στέλεχος και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Τρύφων Αλεξιάδης είχε καταλήξει ότι η κυβέρνηση δολοφόνησε τους 57 επιβάτες της μοιραίας αμαξοστοιχίας των Τεμπών «εγώ λέω ότι καθαρά δολοφονήθηκαν οι 57, δολοφονήθηκαν από μία κυβέρνηση. Δολοφονήθηκαν, είναι έγκλημα και είναι δολοφονία». Την ίδια ώρα ένα πλήθος διαδικτυακών τρολ, τα οποία δεν έχουν ιδέα για το περιεχόμενο δικογραφιών, υπερασπίζονται με ιεραποστολικό μένος τα συμπεράσματα που έχουν εξαγάγει οι ίδιοι και στοχοποιούν όποιον αμφισβητεί ή τολμά να θέσει αστερίσκους στις βεβαιότητές τους. Η κρίση της Δικαιοσύνης αναμένεται επικουρικά στη λογική του εφετείου, αφού οι υποθέσεις έχουν ήδη δικαστεί πρωτοδίκως στα social media με δικόγραφα τίτλους των site. Οι πολιτικές στοχεύσεις υπερτερούν της συνταγματικής διάκρισης των εξουσιών, ενώ ο ιερός σκοπός είναι ένας: Να γεμίζει η πλατεία, ώστε «να πέσει ο Μητσοτάκης». Πολιτικοί κάνουν υποδείξεις στις εισαγγελικές Αρχές, θέτουν υπό αμφισβήτηση την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, ενώ ένας εξ αυτών εγκάλεσε την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου «να προσέχει αυτά που γράφει και τη διάκριση των εξουσιών». Σωστά.

Μία υπενθύμιση μόνο. Η μόνη φορά που αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης κατηγορήθηκε και δικάστηκε για σειρά παρεμβάσεων στο έργο τριών εισαγγελικών λειτουργών που δημόσια – στη Βουλή και στη Δικαιοσύνη – τον κατήγγειλαν ότι προσπάθησε να επιβάλει συγκεκριμένους χειρισμούς σε υποθέσεις που είχαν στα χέρια τους ήταν επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς μάλλον θα πρέπει όλοι να προσέχουμε αυτά που λέμε και αυτά που γράφουμε.

...από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

                                                   "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 22/02/25

Οι λογαριασμοί λύνονται στις εκλογές...

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΜΨΙΑ

Μέσα στο χάος των διεθνών εξελίξεων, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι μας ξημερώνει, στον εσωτερικό πολιτικό διάλογο η συζήτηση εξαντλείται σε μικρότητες και θεωρίες συνωμοσίας. Ακραίες, συχνά και χυδαίες, εκδοχές για προφανή γεγονότα εκστομίζονται αβασάνιστα και ενίοτε με μεγάλη ευκολία από πολιτικούς αρχηγούς της αντιπολίτευσης, στην προσπάθειά τους να πλήξουν την κυβέρνηση. Αυτές τις μέρες έχουν ακουστεί τερατολογίες, που ξεπερνούν κάθε φαντασία για την τραγωδία των Τεμπών, συνδέοντας άλλα τραγικά γεγονότα με μια ευκολία που παράγει δηλητήριο. Η ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζουν δημοσίως σοβαρά θέματα θέτει τελικώς εν αμφιβόλω ακόμη και τη στοιχειώδη εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική και συνολικά στους θεσμούς.

Για παράδειγμα, οι διατυπώσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη για τη Δικαιοσύνη φαίνεται να έβλαψαν περισσότερο τον ίδιο και το κύρος του παρά τους αντιπάλους του. Δεν νοείται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να εκτοξεύει βέλη με αμεριμνησία κατά της Δικαιοσύνης και μετά να προσπαθεί να συμμαζέψει τα λόγια του με τερτίπια νηπιαγωγείου. Θα ήταν φρόνιμο και πολιτικά έξυπνο να αναγνωρίσει και να διορθώσει το λάθος καθαρά και ξάστερα. Ολα τα άλλα είναι υπεκφυγές και λεονταρισμοί της συμφοράς. Προφανώς είναι δικαίωμα και υποχρέωση της αντιπολίτευσης να ασκεί αυστηρή και ενίοτε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για πράξεις και παραλείψεις της.

Αντ’ αυτού, το ΠΑΣΟΚ πελαγοδρομεί με ασυνάρτητο τρόπο, παγιδευμένο σε μια ρητορική μίσους και «φτήνιας», στρώνοντας τον δρόμο στο πολιτικό περιθώριο να θριαμβεύσει εις βάρος του. Οι δημοσκοπήσεις είναι αποκαλυπτικές γι’ αυτόν τον κανιβαλισμό των δυνάμεών του από κόμματα του πολιτικού περιθωρίου. Οι δυνάμεις της λογικής, που υπάρχουν ασφαλώς στο ΠΑΣΟΚ, ασφυκτιούν και σχεδόν σιωπούν δημοσίως για να μην εκτεθούν με τις ακατανόητες επιλογές της ηγεσίας, που ενώ ήταν ακλόνητη θέτει τον εαυτό της σε δοκιμασία.

Την ίδια στιγμή η ελαφρότητα και η ασυναρτησία έχουν συμπαρασύρει και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλο, ο οποίος δείχνει να μην έχει αντιληφθεί πώς το κόμμα του έφτασε εκεί που είναι σήμερα. Υιοθετεί με άνεση κάθε μπαρούφα και στέλνει σωρηδόν τους ψηφοφόρους του στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, που αυτή τη δουλειά την κάνει καλύτερα απ’ όλους...

Μέσα σ’ αυτό το δηλητηριώδες πολιτικό περιβάλλον ο πρωθυπουργός μοιάζει με... βράχο σοβαρότητας, ασχέτως των δικών του λαθών. Η σύγκριση είναι καθοριστική και μοιραία για τους αντιπάλους του, αλλά με μια κοινωνία που κολυμπάει στην οξύτητα και στον διχασμό κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξουμε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πιο δύσκολη στιγμή της έως τώρα διαδρομής του ως πρωθυπουργός, ασφαλώς και αντιλαμβάνεται το βάρος των ευθυνών του αλλά σε μια κοινωνία που με άνεση υιοθετεί κάθε τρέλα που κυκλοφορεί, δεν είναι εύκολη η αποστολή του.

Εκτός όλων αυτών βεβαίως έχει να αντιμετωπίσει και μια ενορχηστρωμένη απόπειρα πολεμικής εναντίον του από άσπονδους φίλους του, που νομίζουν ότι μπορούν τώρα να του ασκήσουν πίεση, αλλά ξεχνούν ότι ένας πρωθυπουργός έχει πολλά χαρτιά αν αποφασίσει να αντιδράσει.

Σε κάθε περίπτωση το ζητούμενο δεν είναι να κατεδαφιστεί η χώρα, αλλά να μείνει όρθια στους δύσκολους καιρούς και οι λογαριασμοί λύνονται στις εκλογές, που όχι σπάνια γίνονται και πριν από την ώρα τους.