Τρία κύρια άρθρα, από τα φύλλα του Σαββάτου, και...
"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 04-05/01/20 |
"Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 05-05/01/20 |
"Η ΑΥΓΗ", 04/01/10 |
"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 04-05/01/20 |
Η δολοφονία του αρχηγού των Επαναστατικών Φρουρών του Ιράν με εντολή Τραμπ, κάτι που είχαν αποφύγει να κάνουν οι δύο προκάτοχοί του, οδηγεί σε μια δραματική κλιμάκωση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Ο πυρετός ανεβαίνει και στην ανατολική Μεσόγειο μετά την απόφαση της Τουρκίας να στείλει στρατεύματα στη Λιβύη. Η αστάθεια γενικεύεται. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στον «γεωπολιτικό σεισμό» που θα προκαλέσει τυχόν επανεκλογή του σημερινού αμερικανού προέδρου.
Οι ξένοι διπλωμάτες με τους οποίους μίλησε το Politico συμφωνούν: θεσμοί όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου θα καταρρεύσουν, οι διαμάχες για το εμπόριο και την άμυνα θα πολλαπλασιαστούν, οι ευρωαμερικανικές σχέσεις θα αλλάξουν εντελώς. «Για να επιβιώσουμε σε μια ακόμη τετραετία Τραμπ, θα χρειαστούμε μια πολύ διαφορετική στρατηγική», τονίζει ένας βορειοευρωπαίος διπλωμάτης.
Εξαιρετικά ανήσυχος εμφανίζεται στα 84 χρόνια του και ο σπουδαίος αμερικανός φιλόσοφος Μάικλ Γουόλτσερ. «Οι φετινές προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν τη σημαντικότερη πολιτική πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών», λέει σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα στη Repubblica. «Αυτό που διακυβεύεται είναι η ψυχή μιας ολόκληρης χώρας.»
Ο συγγραφέας βιβλίων όπως τα «Δίκαιοι και άδικοι πόλεμοι» και «Η ηθική εντός και εκτός των συνόρων» βλέπει πολλές ομοιότητες ανάμεσα στην εποχή που ζούμε και τον μεσοπόλεμο. «Αντιμετωπίζουμε τις μεγάλες αλλαγές με την ίδια ανησυχία και ο λαϊκισμός της Δεξιάς φέρνει στο προσκήνιο έναν εθνικισμό που μοιάζει από πολλές απόψεις με τον κοινωνικό φασισμό εκείνης της μακρινής εποχής. Δεν βλέπω νέες δικτατορίες στον ορίζοντα, οι δημοκρατικές παραδόσεις είναι σήμερα πιο ισχυρές από τότε και έχουν βαθιές ρίζες. Ορισμένες επιλογές όμως που γίνονται στις κάλπες μπορεί να μας οδηγήσουν στη βαρβαρότητα».
Για να καταστεί αποτελεσματική η διαδικασία παραπομπής του Τραμπ, τονίζει ο Γουόλτσερ, θα χρειάζονταν μερικοί γενναίοι ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές. Μετά τον θάνατο του Τζον ΜακΚέιν, όμως, το είδος αυτό έχει εκλείψει στο κόμμα. Οσο για τους Δημοκρατικούς, είναι εντελώς ανοργάνωτοι και ανίκανοι να πάρουν μια ενωτική απόφαση. Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος να μιλήσει στους λευκούς εργάτες που έχουν πληγεί από την παγκοσμιοποίηση και στις μειονότητες που είναι θύματα της λευκής οργής.
Δύο μόνο πολιτικοί πείθουν τον αμερικανό φιλόσοφο: η γερουσιαστής από τη Μινεσότα Εϊμι Κλόμπουτσαρ και ο βουλευτής από το Οχάιο Σέροντ Μπράουν. Αλλά η πρώτη δεν έχει καμιά ελπίδα να κερδίσει το χρίσμα και ο δεύτερος δεν είναι καν υποψήφιος. Οσο για τον Τζο Μπάιντεν, δείχνει την ηλικία του και αυτό δεν ήταν ποτέ καλό στην αμερικανική πολιτική.
Ο Γουόλτσερ φοβάται, αλλά δεν είναι απαισιόδοξος. Εχει εμπιστοσύνη στους νέους. Εχουν μεγαλώσει σε μια πιο ανοιχτή κοινωνία, επηρεάζονται λιγότερο από την κουλτούρα του μίσους, τους απασχολεί το περιβάλλον. Αλλά δεν αντιλαμβάνονται τη δύναμη της ψήφου. Εκεί πρέπει να γίνει δουλειά, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου