Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...
Απολογούμενος ζήτησε συγγνώμη και μας διαβεβαίωσε ότι του ξέφυγε. Ηθελε να χαλαρώσει την ατμόσφαιρα, να δημιουργήσει οικειότητα, να αστειευθεί ο άνθρωπος. Με κάτι τέτοια έχει γίνει δημοφιλής στις παρέες και στους παρατρεχάμενους, περιζήτητος για το χιούμορ του. Η εκδοχή του ακούσιου λάθους είναι η χειρότερη. Σημαίνει ότι αυτού του τύπου η συμπεριφορά είναι μέρος του χαρακτήρα. Υπάρχει όμως και η ευμενέστερη εκδοχή, ας την πούμε «πολιτική» για να συνεννοηθούμε. Ο κ. Τζιτζικώστας έχει ηγετικές φιλοδοξίες. Ηταν και υποψήφιος για αρχηγός της Ν.Δ. Είναι προφανές ότι δεν τον χωράει το αξίωμα του περιφερειάρχη. Θέλει κάτι παραπάνω. Δικαίωμά του. Και έχει τα πρότυπά του τα οποία προσπαθεί να μιμηθεί. Δεν αποκλείεται λοιπόν να σκέφτηκε ότι και ο Τραμπ με κάτι τέτοια κατάφερε να γίνει πλανητάρχης. Δυστυχώς, όμως, ο Τραμπ είναι ο Τραμπ και ευτυχώς ο Τζιτζικώστας είναι ο Τζιτζικώστας. Οπως το αλκοόλ δεν σε κάνει Διονύσιο Σολωμό, έτσι και η βωμολοχία δεν σε κάνει πλανητάρχη.
Ας μην υποκρινόμαστε. Κάθε μεγάλο κόμμα περιλαμβάνει στους κόλπους του όλες τις ανθρώπινες ποιότητες που συνθέτουν την κοινωνία. Από τον πιο ανάγωγο και αγροίκο ώς τον πιο εκλεπτυσμένο και ευγενή, απ’ τον απελέκητο ώς τον πιο καλλιεργημένο. Το ζήτημα είναι ποιοι καταφέρνουν και δίνουν τον τόνο, ποιοι είναι οι ενορχηστρωτές ώστε να μπορούν να γίνουν ευδιάκριτες οι παραφωνίες. Πάντως, αν μη τι άλλο, τέτοιου είδους επεισόδια μας υπενθυμίζουν ότι τη διαχωριστική γραμμή τη χαράσσουν περισσότερο οι ανθρώπινες ποιότητες και λιγότερο οι πολιτικές διαφορές.
...από το κομματικό δελτίο της "ΑΥΓΗΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου