Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 "....Οσο μακριά και αν είναι η κατασκευή του αγωγού, η τριμερής συμφωνία δηλώνει αποφασιστικότητα οι χώρες αυτές να παρακάμψουν το εμπόδιο της Τουρκίας. Επιπλέον, η Ε.Ε. παρέχει χρήματα για τη μελέτη του έργου, ενώ οι ΗΠΑ το στηρίζουν ως κίνηση που θα μπορούσε να αποδεσμεύσει την Ε.Ε. από το ρωσικό αέριο. Το γεγονός ότι ο East Med σχεδιάζεται για να μεταφέρει 10 δισ. κυβικά μέτρα (bcm) αερίου τον χρόνο, όταν οι Nord Stream 1 και 2 θα φθάσουν τα 110 bcm τον χρόνο, δείχνει ότι η Ε.Ε. δύσκολα θα αποδεσμευθεί από το ρωσικό αέριο. Η πολιτική σημασία, όμως, είναι αναμφισβήτητη. Γι’ αυτό, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ώθησε την κυβέρνηση στην Τρίπολη να συμφωνήσει στον καθορισμό της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης των δύο χωρών, αποκλείοντας την Ελλάδα, με αντάλλαγμα στρατιωτική βοήθεια εναντίον των εχθρικών δυνάμεων που ελέγχουν σχεδόν όλη τη Λιβύη. Η ακραία αυτή κίνηση απομόνωσε την Τουρκία στο διπλωματικό πεδίο και δείχνει, επίσης, τα όρια της στρατιωτικής ισχύος της: αδυνατεί να παρέχει αεροπορική και ναυτική κάλυψη σε όποιες δυνάμεις αναπτύξει στη Λιβύη. Ετσι, είτε χτιστεί ο αγωγός είτε όχι, η συμπεριφορά της Τουρκίας κινητοποιεί πολλές χώρες να λάβουν θέση εναντίον της ή (όπως στην περίπτωση της Τυνησίας) να δηλώσουν ουδετερότητα. Γρίφος παραμένει η συμπεριφορά της Ρωσίας. Ενώ η Τουρκία αγοράζει ρωσικά όπλα, στη Λιβύη οι δύο χώρες βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα..."  "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 04/01/20 "...Θεωρούμε τις δεκαετίες κλειστά συστήματα, όπου οι μεταβολές ολοκληρώνονται και οι ανακατατάξεις λήγουν. Καταγράφουμε τα γεγονότα, τα πρόσωπα, τις ανακαλύψεις, τις απώλειες, τα σύμβολα της δεκαετίας, καταχωρίζοντάς τα οριστικά εντός της. Εχουμε ανάγκη να κλείνουμε λογαριασμούς, να ορίζουμε κεφάλαια, να αρχειοθετούμε υποθέσεις. Σαν να αδυνατούμε να προχωρήσουμε εμπρός αν δεν σφραγίσουμε σε χρονοντούλαπα μνήμες, εικόνες, εμπειρίες. Κατανοούμε την εξέλιξη σαν μια γραμμική ανάπτυξη σε κύκλους· τον χρόνο σαν μια σειρά κυκλικών διαδοχών. Με την περιοδικότητα κάθε φορά δίνουμε σχήμα και υπόσταση στο άχρονο χάος, τεμαχίζουμε και εγκλωβίζουμε το απεριόριστο, τοποθετούμε τη σχέση μας με τον κόσμο σε σταθερή επαναλαμβανόμενη βάση. Τέλος και αρχή. Νέο τέλος και νέα αρχή. Δημιουργία. Λύτρωση.Ομως, τα πράγματα δεν εξελίσσονται με βάση τον αμετάλλακτο, άκαμπτο, ομογενοποιημένο χρόνο του ρολογιού. Δεν συσκευάζονται σε κυτία. Κάθε δεκαετία ενέχει το ζωντανό σώμα της προηγούμενης, αυτή καθαυτή η έναρξή της δεν εγκαινιάζει αλλαγές. Ο κύκλος του ’10, με τις γεωπολιτικές εντάσεις, την απο-παγκοσμιοποίηση, την παραζάλη και τους πυρετούς της ύφεσης, τους εθνικισμούς, τους λαϊκισμούς, την τρομοκρατία, τους ρατσισμούς, την κυριαρχία των κοινωνικών δικτύων, τη μετατόπιση της ισχύος από τη Δύση στην Ανατολή, είναι ο τροφοδότης και η κρηπίδα του ’20...." |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου