Αυτό που αξιολογεί ο PISA είναι ο τρόπος που η εκπαίδευση καλλιεργεί και αναπτύσσει τη φυσική ευφυΐα. Αυτή η τελευταία είναι σαν το εύφορο έδαφος. Αν δεν το καλλιεργήσεις θα μείνει χέρσο. Σοβαροί εκπαιδευτικοί διαφωνούν με τα κριτήρια του εν λόγω διαγωνισμού. Θα ήταν ευχής έργον αν μπορούσαν να προτείνουν εναλλακτικές που οι ίδιοι θα τις θεωρούσαν αποτελεσματικότερες. Πάντως δεν είναι η περίπτωση της ΟΛΜΕ. Ούτε θα περίμενα από αυτήν να έχει μια αξιόπιστη πρόταση. Προς το παρόν, το μόνο που έχω να καταθέσω είναι ότι ο πρόεδρός της κ. Τσούχλος πάσχει από την ίδια υστέρηση κατανόησης κειμένου απ’ την οποία πάσχουν και οι μαθητές του. Αν δεν ήξερα ότι έχει εκλεγεί με την παράταξη της Ν.Δ. θα νόμιζα πως εκπροσωπεί το κόμμα της κ. Κωνσταντοπούλου και θα σκεφτόμουν πως ο κ. Μπιμπίλας της βρήκε κι άλλο θέμα εκτός από τα Τέμπη. Τον άκουσα στην εκπομπή του Σταμάτη Ζαχαρού στο One Channel να υποστηρίζει πως αυτός ο διαγωνισμός μετατρέπει τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα –ενώ τώρα είναι ναοί της αχράντου γνώσεως– και διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Ο κ. πρόεδρος του συνδικάτου τα έχει κάπως μπερδέψει στο μυαλό του. Κατ’ αρχάς τον μπερδεύει η λέξη «διαγωνισμός». Ο PISA δεν βγάζει πρωτιές, ούτε μοιράζει μετάλλια και λεφτά. Απλώς αξιολογεί και υποτίθεται πως είναι ένα εργαλείο για να βοηθήσει τα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών που συμμετέχουν να εντοπίσουν τις αδυναμίες τους. Και αν θέλουν να τις διορθώσουν. Κανείς δεν τις υποχρεώνει.....

 Από  την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

βαθμό κρίσης των μαθητών και, για να το πω πιο ωμά, τις διανοητικές τους ικανότητες. Oχι, δεν εννοώ ότι τα παιδιά μας είναι ηλίθια. Το αντίθετο θα έλεγα. Αυτό που αξιολογεί ο PISA είναι ο τρόπος που η εκπαίδευση καλλιεργεί και αναπτύσσει τη φυσική ευφυΐα. Αυτή η τελευταία είναι σαν το εύφορο έδαφος. Αν δεν το καλλιεργήσεις θα μείνει χέρσο. Σοβαροί εκπαιδευτικοί διαφωνούν με τα κριτήρια του εν λόγω διαγωνισμού. Θα ήταν ευχής έργον αν μπορούσαν να προτείνουν εναλλακτικές που οι ίδιοι θα τις θεωρούσαν αποτελεσματικότερες.

Πάντως δεν είναι η περίπτωση της ΟΛΜΕ. Ούτε θα περίμενα από αυτήν να έχει μια αξιόπιστη πρόταση. Προς το παρόν, το μόνο που έχω να καταθέσω είναι ότι ο πρόεδρός της κ. Τσούχλος πάσχει από την ίδια υστέρηση κατανόησης κειμένου απ’ την οποία πάσχουν και οι μαθητές του. Αν δεν ήξερα ότι έχει εκλεγεί με την παράταξη της Ν.Δ. θα νόμιζα πως εκπροσωπεί το κόμμα της κ. Κωνσταντοπούλου και θα σκεφτόμουν πως ο κ. Μπιμπίλας της βρήκε κι άλλο θέμα εκτός από τα Τέμπη. Τον άκουσα στην εκπομπή του Σταμάτη Ζαχαρού στο One Channel να υποστηρίζει πως αυτός ο διαγωνισμός μετατρέπει τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα –ενώ τώρα είναι ναοί της αχράντου γνώσεως– και διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Ο κ. πρόεδρος του συνδικάτου τα έχει κάπως μπερδέψει στο μυαλό του. Κατ’ αρχάς τον μπερδεύει η λέξη «διαγωνισμός». Ο PISA δεν βγάζει πρωτιές, ούτε μοιράζει μετάλλια και λεφτά. Απλώς αξιολογεί και υποτίθεται πως είναι ένα εργαλείο για να βοηθήσει τα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών που συμμετέχουν να εντοπίσουν τις αδυναμίες τους. Και αν θέλουν να τις διορθώσουν. Κανείς δεν τις υποχρεώνει.

Ως γνωστόν, η λέξη «αξιολόγηση» προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις, αντίστοιχες με τη γύρη της άνοιξης, στους συνδικαλιστές του δημοσίου τομέα. Ρινική καταρροή, φτερνίσματα, ενίοτε δε και ξηρό βήχα. Υπάρχουν αντιισταμινικά σκευάσματα για την αντιμετώπισή της. Γι’ αυτό τον λέμε «διαγωνισμό» και όχι «αξιολόγηση», για λόγους υγείας. Κατά τα λοιπά είμαι βέβαιος ότι η πλειονότητα των εκπαιδευτικών ευγνωμονεί τον PISA διότι της επιτρέπει να αξιολογήσει το έργο της. Μπορεί να πέφτω έξω. Ομως, τι να κάνουμε, είμαι φύσει αισιόδοξος.

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 22/03/25