Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
![]() |
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", πρωτοσέλιδο, 29/03/25 |
νέα στελέχη στον στρατό
- Αυξήσεις μισθών έως και 20%
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ
Σε σημαντικές μισθολογικές αυξήσεις για το σύνολο του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων προχωρεί η κυβέρνηση ως ένα ακόμη μέτρο στην προσπάθεια δημιουργίας αναχωμάτων στην τάση φυγής στελεχών, αλλά και ως προσθήκη σε υφιστάμενα κίνητρα προσέλκυσης νέων και ικανών στο στράτευμα.
Σε σημαντικές μισθολογικές αυξήσεις για το σύνολο του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων προχωρεί η κυβέρνηση ως ένα ακόμη μέτρο στην προσπάθεια δημιουργίας αναχωμάτων στην τάση φυγής στελεχών, αλλά και ως προσθήκη σε υφιστάμενα κίνητρα προσέλκυσης νέων και ικανών στο στράτευμα.
Οι αυξήσεις που ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Αμυνας Νίκος Δένδιας κυμαίνονται από 13% έως και 20% και ένας πρόχειρος υπολογισμός οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα στελέχη θα έχουν πρόσθετες απολαβές που ισοδυναμούν με έως και δύο ακόμη μισθούς. Το συνολικό κόστος των μισθολογικών αυξήσεων που ανακοίνωσε ο κ. Δένδιας ανέρχεται στα 268 εκατ. ευρώ και είναι αποτέλεσμα οικονομιών κλίμακας που επιτεύχθηκαν στο υπουργείο Αμυνας, αλλά και στήριξης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Οι σημαντικές μισθολογικές αυξήσεις που ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Δένδιας για το σύνολο του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελούν ένα ακόμα μέτρο στην προσπάθεια δημιουργίας αναχωμάτων στην τάση φυγής στελεχών, αλλά και αποτελούν προσθήκη κάποιων ακόμα κινήτρων προσέλκυσης νέων στο στράτευμα.
Οι σημαντικές μισθολογικές αυξήσεις που ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Δένδιας για το σύνολο του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελούν ένα ακόμα μέτρο στην προσπάθεια δημιουργίας αναχωμάτων στην τάση φυγής στελεχών, αλλά και αποτελούν προσθήκη κάποιων ακόμα κινήτρων προσέλκυσης νέων στο στράτευμα.
Τα μέτρα είναι συμπληρωματικά επιδομάτων που έχουν ήδη δοθεί πρόσφατα (τα 24 εκατ. ευρώ τής εν πλω υπηρεσίας και τα 16 εκατ. ευρώ για αποστολές εξωτερικού), ενώ ήδη προωθούνται και μέτρα μη μισθολογικά, τα οποία ωστόσο θα υποστηρίξουν τους στρατιωτικούς και τις οικογένειές τους, όπως η ανέγερση κατοικιών με προσιτό κόστος, αλλά και η μεταρρύθμιση των στρατιωτικών νοσοκομείων.
Το συνολικό κόστος των μισθολογικών αυξήσεων που ανακοίνωσε χθες ο κ. Δένδιας ανέρχεται στα 268 εκατ. ευρώ και είναι αποτέλεσμα οικονομιών κλίμακας που επιτεύχθηκαν λόγω διαφόρων περικοπών (αποστρατείες πλεονάζοντος προσωπικού και υποχρεωτική έξοδος από την υπηρεσία για τους εκτός οργανικών θέσεων με συμπληρωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα), αλλά και διαμόρφωσης δημοσιονομικού χώρου σε συνεννόηση και με τον υπουργό Οικονομικών Κυριάκο Πιερρακάκη. Συγκεκριμένα, το 60% των αυξήσεων είναι αποτέλεσμα της εξοικονόμησης που προκύπτει από τον εξορθολογισμό της δομής και της λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι αυξήσεις αποτελούν «μια ελάχιστη έκφραση ευγνωμοσύνης προς τους ακοίμητους φρουρούς της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας», ανέφερε χθες, λίγο μετά τις ανακοινώσεις, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το συνολικό κόστος των μισθολογικών αυξήσεων που ανακοίνωσε χθες ο κ. Δένδιας ανέρχεται στα 268 εκατ. ευρώ και είναι αποτέλεσμα οικονομιών κλίμακας που επιτεύχθηκαν λόγω διαφόρων περικοπών (αποστρατείες πλεονάζοντος προσωπικού και υποχρεωτική έξοδος από την υπηρεσία για τους εκτός οργανικών θέσεων με συμπληρωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα), αλλά και διαμόρφωσης δημοσιονομικού χώρου σε συνεννόηση και με τον υπουργό Οικονομικών Κυριάκο Πιερρακάκη. Συγκεκριμένα, το 60% των αυξήσεων είναι αποτέλεσμα της εξοικονόμησης που προκύπτει από τον εξορθολογισμό της δομής και της λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι αυξήσεις αποτελούν «μια ελάχιστη έκφραση ευγνωμοσύνης προς τους ακοίμητους φρουρούς της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας», ανέφερε χθες, λίγο μετά τις ανακοινώσεις, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η πλήρης δήλωση/ανακοίνωση του ΥΕΘΑ σε χθεσινή μου ανάρτηση: https://sermichiotis.blogspot.com/2025/03/1-2025-1-2025-13-20-268-60-2030-8.html
«Θέλουμε τα στελέχη μας να ζουν περήφανα, όπως περήφανη είναι για αυτές και για αυτούς η πατρίδα. Τα στελέχη μας δεν επιτρέπεται να διάγουν σε “έντιμη πενία”», ανέφερε ενδεικτικά ο κ. Δένδιας, ο οποίος προανήγγειλε τις αυξήσεις σε τρεις φάσεις, από την 1η Απριλίου έως και την 1η Οκτωβρίου. Οι αυξήσεις κυμαίνονται από 13% έως και 20% και ένας πρόχειρος υπολογισμός οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα στελέχη θα δουν αυξήσεις που ισοδυναμούν αθροιστικά περίπου με δύο πρόσθετους μισθούς.
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο μισθός ανθυπολοχαγού από τη Σχολή Ευελπίδων, ο οποίος θα λάβει ετήσια αύξηση ποσού 3.540 ευρώ (μεικτά) τον πρώτο χρόνο μετά την αποφοίτηση. Επί της ουσίας οι ανθυπολοχαγοί (σημαιοφόροι ή ανθυποσμηναγοί) λαμβάνουν σήμερα καθαρά 990 ευρώ και πλέον ο μισθός τους θα ανέλθει στα 1.186. Ενας λοχίας (κελευστής ή σμηνίας) από Σχολή Υπαξιωματικών θα λάβει ετήσια αύξηση ποσού 2.760 ευρώ. Ο μηνιαίος καθαρός μισθός του θα ανέλθει από τα 780 ευρώ σε περίπου 934 ευρώ. Σε υψηλότερους βαθμούς οι αυξήσεις θα είναι ακόμα πιο σημαντικές και θα συνδέονται και με την ευθύνη που έχουν οι δικαιούχοι. Ο μισθός ενός αντισυνταγματάρχη που ασκεί διοίκηση ή αντιπλοιάρχου που είναι κυβερνήτης πολεμικού πλοίου θα αγγίξει τα 2.294 ευρώ καθαρά, από 1.968 ευρώ που είναι σήμερα. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι αυξήσεις αφορούν τον μίνιμουμ μισθό που λαμβάνει κάποιος αξιωματικός ή υπαξιωματικός που είναι άγαμος, δίχως να υπολογίζονται οι αυξήσεις που φέρνουν επιπρόσθετα επιδόματα (οικογενειακής παροχής, παραμεθορίου, επικινδυνότητας, οικογενειακής κατάστασης).
Σημειώνεται, τέλος, ότι στο πλαίσιο της παροχής κινήτρων για νέους αποφασίστηκε ο διπλασιασμός της μηνιαίας αμοιβής (από περίπου 300 σε περίπου 600 ευρώ) των σπουδαστών στις Ανώτατες Στρατιωτικές Σχολές.
Γυαλιά
![]() |
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/03/25 |
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Η αισθητική της μνήμης αποκαταστάθηκε. Οι διαφανείς επιγραφές του Βαρώτσου στο προαύλιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας αποκαθιστούν με την προσήκουσα λιτότητα την προηγούμενη ανορθογραφία του «μπααθικού μεγαλουργήματος». Ηταν μια επιβεβλημένη διόρθωση σε ένα μνημείο που, άπαξ και αποφασίστηκε να στηθεί, δεν μπορούσε να αντανακλά μόνο τους ιδεασμούς εκείνου που το είχε αρχικώς παραγγείλει.
Το γυαλί του μνημείου είναι δεκτικό υλικό: Επιτρέπει στο παρόν να αντανακλάται πάνω στο παρελθόν. Απόδειξη ότι, ήδη πριν από τα αποκαλυπτήρια, κάποιοι άρχισαν να διακρίνουν παραπολιτικούς κατοπτρισμούς πάνω στα εθνικά κρύσταλλα. Αρχισαν να συρρικνώνουν την περίσταση στα μέτρα της κομματικής μνήμης και σε όσους έσπευσαν να εγκιβωτιστούν στο κάδρο της.
Τη μνήμη του κόμματος ενσάρκωσαν με τη βαριά παρεύρεσή τους ένας πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας και δύο πρώην πρωθυπουργοί. Η κοινή παρουσία των «πρώην» ερμηνεύτηκε ως ψήφος στον Νίκο Δένδια. Αυτό το παιχνίδι των σκιών στο γυαλί του νεοδημοκρατικού μέλλοντος δεν το άρχισαν εκείνοι. Ο Μητσοτάκης, λένε, το ξεκίνησε αναβαθμίζοντας τον Χατζηδάκη σε αντιπρόεδρο (και τον Πιερρακάκη στο Οικονομικών). Αφού (τους) κάνει νεύματα, τι έπρεπε να κάνουν τα όντα της μνήμης; Να μείνουν άπραγα; Να τον αφήσουν να διαχειρίζεται τη γαλάζια κιβωτό, σαν να μπορούσε να τη μονοπωλήσει; Δική του είναι;
Για τους δύο πρώην, αυτό το μικροπολιτικό κουκλοθέατρο δεν είναι έκπληξη. Ο τρίτος όμως, που φέρει το όνομα του ιδρυτή του κόμματος, είχε κάποτε ως αρχή ότι δεν μπαίνει στη γούρνα των εσωκομματικών ανταγωνισμών. Προοριζόταν για να φυλάει την κιβωτό. Οχι για να τη νέμεται σαν μνησίκακος σπιτονοικοκύρης. Το ερώτημα είναι τι βλέπει από την άλλη πλευρά του γυαλιού ο Μητσοτάκης – που δεν είχε από το 2019 βρεθεί καν αντιμέτωπος με την πατροπαράδοτη νεοδημοκρατική «φαγούρα». Θα αψηφήσει τις επαναλαμβανόμενες σκηνοθεσίες ή θα αντιδράσει; Κι αν αντιδράσει, μήπως κινδυνεύει να δώσει ο ίδιος υπόσταση στις σκιές; Μήπως κινδυνεύει να χρίσει ο ίδιος έναν εσωκομματικό αντίπαλο, που τώρα υπάρχει μόνο ως σημειολογική όχληση – μόνο μέσα από τα αυτόνομα διαβήματα και τους πανηγυρικούς του;
Με το νέο μνημείο, έλεγε την Τετάρτη ο υπουργός Αμυνας, «δημιουργείται μια σύζευξη ανάμεσα στην παράδοση και στην πρόοδο». Ομως, οι συζεύξεις που δημιουργούνται όταν επιχειρεί κανείς να αφυπνίσει τα σύμβολα, δεν είναι πάντα ελεγχόμενες. Παράδειγμα, η κατακλείδα του υπουργού, που ήταν δανεισμένη από την ημερήσια διαταγή του στρατηγού Κωνσταντίνου Νίδερ την 20ή Μαΐου 1919.
Μνημόνευσε έτσι ο υπουργός την ελληνική εκστρατεία στη «μεσημβρινή Ρωσία» – όπως έλεγαν τότε την Ουκρανία. Ηθελε μήπως να επιχειρήσει κάποια «σύζευξη» με το παρόν; Ηθελε να συζεύξει τις δύο ψυχές του κόμματος – την ευρωπαϊκή και την «ορλωφική»; Ή απλώς του συνέβη ένα τόσο πετυχημένο ατύχημα;
Η αισθητική της μνήμης αποκαταστάθηκε. Οι διαφανείς επιγραφές του Βαρώτσου στο προαύλιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας αποκαθιστούν με την προσήκουσα λιτότητα την προηγούμενη ανορθογραφία του «μπααθικού μεγαλουργήματος». Ηταν μια επιβεβλημένη διόρθωση σε ένα μνημείο που, άπαξ και αποφασίστηκε να στηθεί, δεν μπορούσε να αντανακλά μόνο τους ιδεασμούς εκείνου που το είχε αρχικώς παραγγείλει.
Το γυαλί του μνημείου είναι δεκτικό υλικό: Επιτρέπει στο παρόν να αντανακλάται πάνω στο παρελθόν. Απόδειξη ότι, ήδη πριν από τα αποκαλυπτήρια, κάποιοι άρχισαν να διακρίνουν παραπολιτικούς κατοπτρισμούς πάνω στα εθνικά κρύσταλλα. Αρχισαν να συρρικνώνουν την περίσταση στα μέτρα της κομματικής μνήμης και σε όσους έσπευσαν να εγκιβωτιστούν στο κάδρο της.
Τη μνήμη του κόμματος ενσάρκωσαν με τη βαριά παρεύρεσή τους ένας πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας και δύο πρώην πρωθυπουργοί. Η κοινή παρουσία των «πρώην» ερμηνεύτηκε ως ψήφος στον Νίκο Δένδια. Αυτό το παιχνίδι των σκιών στο γυαλί του νεοδημοκρατικού μέλλοντος δεν το άρχισαν εκείνοι. Ο Μητσοτάκης, λένε, το ξεκίνησε αναβαθμίζοντας τον Χατζηδάκη σε αντιπρόεδρο (και τον Πιερρακάκη στο Οικονομικών). Αφού (τους) κάνει νεύματα, τι έπρεπε να κάνουν τα όντα της μνήμης; Να μείνουν άπραγα; Να τον αφήσουν να διαχειρίζεται τη γαλάζια κιβωτό, σαν να μπορούσε να τη μονοπωλήσει; Δική του είναι;
Για τους δύο πρώην, αυτό το μικροπολιτικό κουκλοθέατρο δεν είναι έκπληξη. Ο τρίτος όμως, που φέρει το όνομα του ιδρυτή του κόμματος, είχε κάποτε ως αρχή ότι δεν μπαίνει στη γούρνα των εσωκομματικών ανταγωνισμών. Προοριζόταν για να φυλάει την κιβωτό. Οχι για να τη νέμεται σαν μνησίκακος σπιτονοικοκύρης. Το ερώτημα είναι τι βλέπει από την άλλη πλευρά του γυαλιού ο Μητσοτάκης – που δεν είχε από το 2019 βρεθεί καν αντιμέτωπος με την πατροπαράδοτη νεοδημοκρατική «φαγούρα». Θα αψηφήσει τις επαναλαμβανόμενες σκηνοθεσίες ή θα αντιδράσει; Κι αν αντιδράσει, μήπως κινδυνεύει να δώσει ο ίδιος υπόσταση στις σκιές; Μήπως κινδυνεύει να χρίσει ο ίδιος έναν εσωκομματικό αντίπαλο, που τώρα υπάρχει μόνο ως σημειολογική όχληση – μόνο μέσα από τα αυτόνομα διαβήματα και τους πανηγυρικούς του;
Με το νέο μνημείο, έλεγε την Τετάρτη ο υπουργός Αμυνας, «δημιουργείται μια σύζευξη ανάμεσα στην παράδοση και στην πρόοδο». Ομως, οι συζεύξεις που δημιουργούνται όταν επιχειρεί κανείς να αφυπνίσει τα σύμβολα, δεν είναι πάντα ελεγχόμενες. Παράδειγμα, η κατακλείδα του υπουργού, που ήταν δανεισμένη από την ημερήσια διαταγή του στρατηγού Κωνσταντίνου Νίδερ την 20ή Μαΐου 1919.
Μνημόνευσε έτσι ο υπουργός την ελληνική εκστρατεία στη «μεσημβρινή Ρωσία» – όπως έλεγαν τότε την Ουκρανία. Ηθελε μήπως να επιχειρήσει κάποια «σύζευξη» με το παρόν; Ηθελε να συζεύξει τις δύο ψυχές του κόμματος – την ευρωπαϊκή και την «ορλωφική»; Ή απλώς του συνέβη ένα τόσο πετυχημένο ατύχημα;
Παρακαλώ να υπενθυμησετε στον αξιότιμο κ. ΥΕΘΑ πως σύμφωνα με τον σχετικό Νόμο τό Στράτευμα συγκροτείται από τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη!.
ΑπάντησηΔιαγραφή