οι κηπουροι τησ αυγησ

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2025

Σε άρθρο του στην «Καθημερινή της Κυριακής», φ. 16ης Μαρτίου, ο φιλόσοφος κ. Στέλιος Ράμφος παρομοίασε –παραλόγως!– την κυρία Μαρία Καρυστιανού με την Αντιγόνη του Σοφοκλή. Και λέω παραλόγως γιατί η θαυμάσια αυτή τραγωδία κυριαρχείται από την εμβληματική φράση της ηρωίδας: «Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν». Αυτό λέει η Αντιγόνη στον Κρέοντα αιτιολογώντας την απόφασή της να μην υπακούσει στον νόμο του, που διέτασσε να μείνει άταφος ο αδελφός της. Δεν γεννήθηκα, του λέει, για να μισώ αλλά για να αγαπώ. Ολόκληρη η τραγωδία είναι μια καταδίκη του μίσους, αυτό έκαμε τα δυο αδέλφια της Αντιγόνης να αλληλοσκοτωθούν, αυτό δίχασε τη Θήβα και της έφερε ατέλειωτες συμφορές. Πώς μπορεί να συνδυαστεί στον νου ανθρώπου εκείνο το συγκλονιστικό «ούτοι συνέχθειν» της Αντιγόνης, με τα παιδάκια του δημοτικού που τα έβγαλαν στις 28 Φεβρουαρίου στον δρόμο με ντουντούκες να φωνάζουν: «Δολοφόνοι! Δολοφόνοι!», με τα διχαστικά σλόγκαν σε πανό πολιτικών κομμάτων τα οποία καλύτερα θα έκαναν να μη θυμίζουν το παρελθόν τους, με τα λόγια και τις πράξεις τριώντεσσάρων εκπροσώπων συγγενών θυμάτων και με λογής λογής καταγγελτικά λογύδρια. Μια απόπειρα φρικτής οπισθοδρόμησης προς τις εμφύλιες συγκρούσεις του περασμένου αιώνος, την οποία βεβαίως θα απεχθανόταν η γεννημένη για να αγαπά Αντιγόνη, ως ασκήσεις εμφύλιας έχθρας....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 20/03/25

«Ευαίσθητα» εκθέματα και ενημέρωση κοινού

Κύριε διευθυντά,

Επ’ ευκαιρία του θορύβου που έχει προκληθεί, μετά την απαράδεκτη ενέργεια βανδαλισμού από τον βουλευτή της Νίκης, Νίκο Παπαδόπουλο, εναντίον έργων τέχνης, ευαίσθητου θρησκευτικού περιεχομένου στην Εθνική Πινακοθήκη, προκειμένου να αναρτώνται αυτά τα έργα τέχνης, χωρίς λογοκρισία, σε έναν δημόσιο εθνικό χώρο, όπου σε αντίθεση με οποιαδήποτε γκαλερί, όπου εκθέτουν συγκεκριμένοι καλλιτέχνες, επισκέπτες είναι άτομα κάθε ηλικίας, πεποιθήσεων κ.λπ., ανυποψίαστα, προτείνω, τέτοια εκθέματα να τοποθετούνται σε ξεχωριστό διαμορφωμένο κλειστό χώρο, όπου πριν από την είσοδο σε αυτόν να είναι αναρτημένο επεξηγηματικό κείμενο για το ευαίσθητο περιεχόμενο των εκθεμάτων αυτών! Συγχρόνως να υπάρχει βιβλίο σχολίων! 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ 
Αρχιτέκτων ΕΜΠ


Γιατί εστιάζω στον Αγιο Γεώργιο

Κύριε διευθυντά,

Καταθέτω κάποιες σκέψεις στην αγαπητή «Καθημερινή», η οποία, παραδόξως, έχει τηρήσει, θεωρώ, μονόπλευρη στάση στο συμβάν της Εθνικής Πινακοθήκης. Της οπωσδήποτε κατακριτέας ενέργειας του βουλευτού, όμως, προηγήθηκε η προσβολή των αγίων και της θρησκευτικής συνείδησης των εκατομμυρίων χριστιανών. Η προσβολή αυτή δεν είναι μια μορφή βίας;

Και ερωτώ, αν στον καλλιτέχνη ερχόταν η έμπνευση να αποτυπώσει σε έργο του μία διεστραμμένη παρουσίαση του προσώπου ενός/ μιας Προέδρου της Δημοκρατίας θα την αναρτούσε η κυρία διευθύντρια της Πινακοθήκης; Για τους αγίους όμως δεν είχε πρόβλημα! Υπάρχει όμως και μία άλλη πτυχή. Ο Αγιος Γεώργιος του οποίου διεσύρθη η εικόνα, είναι ο προστάτης Αγιος του Στρατού μας και κάθε χρόνο τιμάται με πολλαπλές εκδηλώσεις από σύσσωμη την πολιτειακή ηγεσία της Ελλάδος και της Κύπρου και φυσικά τις Ενοπλες Δυνάμεις. Δεν είδα παρά ταύτα κάποια διαμαρτυρία από πλευράς της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, για την ανάρτηση στην Εθνική Πινακοθήκη καρικατούρας του προστάτου Αγίου των!

Σημειώνω ακόμη ότι ο Αγιος Γεώργιος τιμάται ως προστάτης Αγιος της Αγγλίας, της Γεωργίας, της Λιθουανίας, της Γερμανίας, της Πορτογαλίας και των σερβικών ενόπλων δυνάμεων, και εις την Αγγλία η μνήμη του εορτάζεται την 23η Απριλίου από του έτους 1222(!) ως εθνική εορτή (Saint George’s Day).

Στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;

ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ



Σκέψεις για τα μέτρα στην Πινακοθήκη

Κύριε διευθυντά,

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε από ανακοίνωση της Εθνικής Πινακοθήκης, την οποία μας παρουσίασε στην «Καθημερινή» η κ. Μάρω Βασιλειάδου, ότι με αφορμή το γνωστό συμβάν, μέχρι και συνεννόηση έγινε μεταξύ της υπουργού Πολιτισμού με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη για την «αναβάθμιση των μέτρων προστασίας της Πινακοθήκης»! Επίσης, στην ανακοίνωση γίνεται επίκληση του άρθρου 16 του Συντάγματος που λέει ότι «η τέχνη είναι ελεύθερη» και μας γνωστοποιείται η ύπαρξη «απειλών εναντίον της Εθνικής Πινακοθήκης» και ότι «εξετάζονται με τη συμβολή ειδικών οι όροι και οι προϋποθέσεις της ασφαλούς επανέκθεσης» των έργων του κ. Κατσαδιώτη!

Πριν όμως φθάσει η κ. διευθύντρια στο άρθρο 16 του Συντάγματος θα έπρεπε να σταθεί στο άρθρο 14, το οποίο μας θυμίζει σε επιστολή του, που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» της 18/3/2025, ο επίτιμος αρεοπαγίτης κ. Ευάγγελος Ανδριανός, το οποίο λέει ότι «Η κατάσχεση εφημερίδων και άλλων εντύπων επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση με εισαγγελική παραγγελία για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας».

Από την ανακοίνωση όμως της Πινακοθήκης ανακύπτουν κάποιοι προβληματισμοί:

Επειδή ο καλλιτέχνης είχε την «έμπνευση» να διασύρει εικόνες της πίστεώς μας, τις οποίες η κ. Συραγώ Τσιάρα έκρινε ότι πρέπει να εκτεθούν στην Εθνική Πινακοθήκη,
α) Ασχολείται ολόκληρη η Ελλάδα και η Βουλή με το θέμα.
β) Απασχολούνται δύο υπουργοί από τα σοβαρότερα καθήκοντά τους.
γ) Προκαλείται διχασμός στην κοινωνία (βλ. «απειλές») από τον οποίο είχε χορτάσει η πατρίδα μας ανέκαθεν, αλλά και πιο πρόσφατα (εμβόλιο και γάμος ομοφυλοφίλων).
δ) Καλούμεθα οι φορολογούμενοι να πληρώσουμε ειδικούς και αυξημένα μέτρα ασφαλείας, που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχαν κριθεί αναγκαία, και θα ληφθούν μόνο και μόνο για να προστατεύσουν την επανέκθεση των έργων του κ. Κατσαδιώτη!

Θα συμφωνούσε με την ειδικού σκοπού σημαντική αυτή δαπάνη ο υπουργός Οικονομικών; 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΝΔΏΡΟΣ 
Πρώην διοικητής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών


«Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν»

Κύριε διευθυντά,

Σε άρθρο του στην «Καθημερινή της Κυριακής», φ. 16ης Μαρτίου, ο φιλόσοφος κ. Στέλιος Ράμφος παρομοίασε –παραλόγως!– την κυρία Μαρία Καρυστιανού με την Αντιγόνη του Σοφοκλή. Και λέω παραλόγως γιατί η θαυμάσια αυτή τραγωδία κυριαρχείται από την εμβληματική φράση της ηρωίδας: «Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν». Αυτό λέει η Αντιγόνη στον Κρέοντα αιτιολογώντας την απόφασή της να μην υπακούσει στον νόμο του, που διέτασσε να μείνει άταφος ο αδελφός της. Δεν γεννήθηκα, του λέει, για να μισώ αλλά για να αγαπώ. Ολόκληρη η τραγωδία είναι μια καταδίκη του μίσους, αυτό έκαμε τα δυο αδέλφια της Αντιγόνης να αλληλοσκοτωθούν, αυτό δίχασε τη Θήβα και της έφερε ατέλειωτες συμφορές. Πώς μπορεί να συνδυαστεί στον νου ανθρώπου εκείνο το συγκλονιστικό «ούτοι συνέχθειν» της Αντιγόνης, με τα παιδάκια του δημοτικού που τα έβγαλαν στις 28 Φεβρουαρίου στον δρόμο με ντουντούκες να φωνάζουν: «Δολοφόνοι! Δολοφόνοι!», με τα διχαστικά σλόγκαν σε πανό πολιτικών κομμάτων τα οποία καλύτερα θα έκαναν να μη θυμίζουν το παρελθόν τους, με τα λόγια και τις πράξεις τριώντεσσάρων εκπροσώπων συγγενών θυμάτων και με λογής λογής καταγγελτικά λογύδρια. Μια απόπειρα φρικτής οπισθοδρόμησης προς τις εμφύλιες συγκρούσεις του περασμένου αιώνος, την οποία βεβαίως θα απεχθανόταν η γεννημένη για να αγαπά Αντιγόνη, ως ασκήσεις εμφύλιας έχθρας. 

ΑΘΗΝΑ ΚΑΚΟΥΡΗ 
Συγγραφέας


Ελισάβετ, η μητέρα των Υψηλαντών

Kύριε διευθυντά,

Με την ευκαιρία της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, βρήκα στην αθηναϊκή εφημερίδα «Αλήθεια» του 19ου αιώνα, την «είδηση» του θανάτου της μητέρας των Υψηλαντών. Η Μολδαβή αρχόντισσα διέθεσε, κατόπιν επιθυμίας των υιών της, όλη την προσωπική της περιουσία στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδος από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ανευ λοιπόν άλλων σχολίων παραθέτω τη σχετική «είδηση»:

ΑΛΗΘΕΙΑ, 10.10.1866 – Εξ Οδησσού αναγγέλλεται, ότι επλήρωσεν αυτόθι το κοινόν χρέος, εκδημήσασα προς Κύριον υπερεκατοντούτης η αοίδιμος Ελισάβετ Υψηλάντου, μήτηρ των αειμνήστων Υψηλαντών, οίς οφείλεται η πρώτη ανύψωσις της υπέρ αναστάσεως του ελληνικού γένους σημαίας. Η ευσεβεστάτη αύτη γυνή, κοινωνός πολλών αγαθών και απείρων πικριών και βασάνων εν τω μακρώ και πολυκυμάντω βίω της διετέλεσεν έως εσχάτης πνοής, υγιώς, έχουσα τον νουν και τας φρένας, εν ευποιίας και ευεργεσίαις. Περί ταύτης θέλομεν διαλάβη, κατ’ οφειλήν, εκτενεστέραν εν τοις ύστερον. Αιωνία η μνήμη της μακαρίας ψυχής της σώφρονος και εναρετωτάτης ταύτης γυναικός! Γαίαν έχοι ελαφράν!

Η ίδια εφημερίδα συνεχίζει στο φύλλο της της 13.10.1866 «...και ενώ οι υιοί αυτής Αλέξανδρος και Γεώργιος είχον ήδη εκστρατεύσει συγκατετέθη ν’ αποχωρισθή και της τελευταίας απομεινάσης αυτή παρηγορίας, του υιού αυτής Δημητρίου, [...] όπως εφοδιάση διά χρημάτων και τον τελευταίον τούτον υπέρ της πατρίδος μάρτυρα του Υψηλαντικού οίκου, η Ελισάβετ απεστερήθη και των τελευταίων λειψάνων της περιουσίας της και των κοσμημάτων της. Ουδέποτε πλέον επανείδε τους υιούς αυτής η ατυχής μήτηρ [...]».

ΑΝΤΩΝΗΣ Ν. ΒΕΝΕΤΗΣ
 Μοναστηράκι Δωρίδος

....από την ¨ΕΣΤΙΑ"



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου