Ως τώρα, στόχος των επιλογών υποψηφίων προέδρων Δημοκρατίας από τα κυβερνώντα κόμματα ήταν να αποφευχθούν εκλογές - με μία εξαίρεση, την εκλογή του Χρήστου Σαρτζετάκη που έγινε για να κερδηθούν οι εκλογές που θα γίνονταν έτσι ή αλλιώς σε λίγους μήνες. Το κυβερνών κόμμα, ΠαΣοΚ ή ΝΔ, έπρεπε υποχρεωτικά να προτείνει πρόσωπο προερχόμενο από άλλο κόμμα, με μία ξανά εξαίρεση, την εκλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1990: αν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πρότεινε κάποιον άλλο, η ΝΔ θα διαλυόταν και ο ίδιος θα έχανε την εξουσία.
Η πρόσφατη συνταγματική αλλαγή αποδεσμεύει την εκλογή προέδρου από την προκήρυξη εκλογών, επομένως ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί θεωρητικά να προτείνει όποιον θέλει. Αλλά, όλοι καταλαβαίνουμε ότι αν προτείνει κάποιον από τη ΝΔ θα το κάνει για τους ίδιους λόγους με τον πατέρα του, θα αποδειχθεί αρχηγός εν ομηρία - που δεν φαίνεται να είναι.
Πραγματική υπέρβαση για τον πρωθυπουργό θα ήταν να προτείνει διακεκριμένο πρόσωπο εκτός πολιτικής - Κατερίνα Σακελλαροπούλου, Λουκάς Παπαδήμος, Δημήτρης Νανόπουλος είναι πραγματικά έξοχα πρόσωπα, τους αξίζει τέτοια τιμή και θα τιμούσαν το αξίωμα της προεδρίας. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έκανε ηγεμονική χειρονομία με τέτοια πρόταση: θα αποδείκνυε πως το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι γενναιόδωρο και όχι κλειστό και μίζερο, ανίκανο να αναγνωρίσει αξίες έξω από το ίδιο.
Αν γενναιότητα και γενναιοδωρία απουσιάζουν και η εκλογή κριθεί από πολιτικούς υπολογισμούς, τότε ούτε πραγματικά άξιοι πολιτικοί (Σημίτης, Βενιζέλος, Δαμανάκη, …) έχουν μεγάλες πιθανότητες να προταθούν: η επιλογή τους δεν προσφέρει κάποιο ορατό όφελος στον κ. Μητσοτάκη. Αν στόχος του είναι να εξαφανίσει το ΚΙΝΑΛ με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τον ίδιο, τον συμφέρει να προτείνει την ίδια την κ. Γεννηματά, σκηνοθετώντας sequel των παλαιότερων εκλογών και αποτίνοντας νοσταλγικό φόρο τιμής στον παλαιό κραταιό δικομματισμό.
Είναι όμως συναισθηματικός άνθρωπος ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Αν όχι, σίγουρα έχει εναλλακτικά σχέδια για να επιτύχει την εξαφάνιση του ΚΙΝΑΛ και την καθιέρωση νέου δικομματισμού, με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι του. Με τον ίδιο φυσικά ως ισχυρό πόλο - άρα η επιλογή του πρέπει να αποδυναμώνει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τι μένει; Η Αλέκα Παπαρήγα, νομίζω. Θα είναι πράγματι πολύ δύσκολο στα άλλα κόμματα «να αιτιολογήσουν γιατί δεν θα την ψηφίσουν», όπως δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης - και κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ, που θα κληθεί να αυτοακρωτηριαστεί διότι τέτοια επιλογή θα φουσκώσει τα πανιά του ΚΚΕ και θα ξεφουσκώσει τα δικά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου