"....Τα αντανακλαστικά αυτά έρχονται συνέχεια στην επιφάνεια στις προεκλογικές ομιλίες του Πρωθυπουργού, όσο εκείνος πανικόβλητος βλέπει να παγιώνεται η λαϊκή αποδοκιμασία στις πολιτικές του. Πιθανόν, θεωρεί ότι φανατίζοντας το κοινό του αυξάνει τη συσπείρωση των οπαδών του, κι ότι αυτό θα μετρηθεί το βράδυ των εκλογών. Ματαιοπονεί. Οπως ο καπετάνιος στη δίκη εκείνου του πάλαι ποτέ νέου, ο Τσίπρας αδυνατεί να κατανοήσει το πνεύμα της νέας εποχής. Αδυνατεί να δει ότι οι πολιτικές του απέτυχαν και σήμερα αποδοκιμάζονται. Μαζί με τη ρητορική του και τις μεθοδεύσεις του...."

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/06/19

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

Το μακρινό 1980, νεολαίος στον Ρήγα Φεραίο, είχε συλληφθεί για αφισοκόλληση. Ομως, επειδή οι αφίσες που κολλούσε ο νεαρός αφορούσαν το ΕΑΜ και την εθνική αντίσταση, ο χοντροκέφαλος αστυνομικός που τον έπιασε τον έστειλε σε κακουργηματική δίκη που, τότε, επέσυρε φοβερή ποινή κάθειρξης: «αναμόχλευση πολιτικών παθών». Στο ακροατήριο, ο νεαρός κατάλαβε αμέσως ότι η σύνθεση του δικαστηρίου αποδοκίμαζε την ακραία δίωξη. Υστερα, όμως, έλαβε τον λόγο, ως μάρτυρας υπεράσπισης, ένας παλιός καπετάνιος του ΕΛΑΣ. Κι αυτός ήταν αυστηρός. «Ακόμα κι αν μας φυλακίσετε, δεν θα ξεμπερδέψετε εύκολα με την Αριστερά», είπε στην έδρα. Ο νεαρός πάγωσε. Ποιον θα φυλάκιζαν; Εκείνον! Ευτυχώς, το δικαστήριο δεν συμμεριζόταν τον εμφυλιοπολεμικό ηρωισμό του παλιού καπετάνιου. Αθώος!

Την ίδια ατελέσφορη φρασεολογία χρησιμοποίησε ο έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για να ντοπάρει το κομματικό ακροατήριό του, που βλέπει στις εκλογές την ήττα να έρχεται και να είναι μεγάλη. «Δεν θα ξεμπλέξουν εύκολα με την Αριστερά», είπε μιλώντας σε οπαδούς του, στη Δραπετσώνα.

Η αλήθεια είναι ότι, όντως, με την Αριστερά, τη λαϊκιστική Αριστερά της εξαπάτησης, του κρατισμού και της εξουσιοθηρίας μπλέξαμε. Εξαιτίας της, η χώρα βρέθηκε στα πρόθυρα μιας τεράστιας εθνικής περιπέτειας έξω από την Ευρώπη. Αλλά και της σταθερής και συστηματικής, αντιδημοκρατικής υπονόμευσης των θεσμών, όταν προσπαθούσε να ελέγξει τον Τύπο ή όταν παρενέβαινε στη δικαιοσύνη. Ωστόσο, για λόγους που μάλλον έχουν να κάνουν με την πολιτική επιβίωση στο νέο περιβάλλον, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να μεταλλαχτεί σε κάτι που θα εμπεριέχει τη γενικότερη δημοκρατική κουλτούρα - κάλεσε μάλιστα από την εφεδρεία και διάφορους γεφυροποιούς, δημαρίτες, κεντροαριστερούς, λαϊκοδεξιούς... Φαίνεται όμως ότι τα ρητορικά αντανακλαστικά της εμφυλιοπολεμικής Αριστεράς είναι ισχυρότερα από τις κατακτήσεις μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατικής κουλτούρας - ή τις μεταμφιέσεις της.

Τα αντανακλαστικά αυτά έρχονται συνέχεια στην επιφάνεια στις προεκλογικές ομιλίες του Πρωθυπουργού, όσο εκείνος πανικόβλητος βλέπει να παγιώνεται η λαϊκή αποδοκιμασία στις πολιτικές του. Πιθανόν, θεωρεί ότι φανατίζοντας το κοινό του αυξάνει τη συσπείρωση των οπαδών του, κι ότι αυτό θα μετρηθεί το βράδυ των εκλογών. Ματαιοπονεί. Οπως ο καπετάνιος στη δίκη εκείνου του πάλαι ποτέ νέου, ο Τσίπρας αδυνατεί να κατανοήσει το πνεύμα της νέας εποχής. Αδυνατεί να δει ότι οι πολιτικές του απέτυχαν και σήμερα αποδοκιμάζονται. Μαζί με τη ρητορική του και τις μεθοδεύσεις του.

Οπως λέει μια αστική παροιμία, το πετρωμένον φαγείν αδύνατον.