ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ-ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΩΝ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΟ ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ...

Από την "ΕΣΤΙΑ", κύριο άρθρο

θά έχει καί συνέχεια στό μέλλον, oι αποκαλύψεις γιά τό Βουκουρέστι («κατέβαλα προσωπικό κόστος») πού καί αυτές λογικά θά έχουν συνέχεια στό μέλλον, η προει­δοποίηση σέ όσους πιέζουν γιά συνεκμετάλλευση στό Αιγαίο καί τήν Κύπρο, καί βεβαίως ό νέος τόνος άπέναντι στίς ΗΠΑ. Ή αναφορά του στό Σκοπιανό ήταν με­τρημένη καί ζυγισμένη, μακριά άπό άκρα καί ακρότη­τες. Δέν περιήχετο καν στά «σημεία ομιλίας» πού

δια­νεμήθηκαν. Νέο στοιχείο πού εντοπίσαμε επίσης ήταν ή λελογισμένη κριτική στην απερχόμενη Κυβέρνηση μέ αιχμές γιά τό Σκοπιανό καί τήν τυχοδιωκτική δια­πραγμάτευση Βαρουφάκη. Έάν θές νά είσαι ό «ήλιος» τοΰ συστήματος, σημείο αναφοράς όλων τών δυνάμε­ων, πρέπει νά κρατάς υπεύθυνη στάση.

Μέ τό πέρας τής ομιλίας τοΰ πρώην Πρωθυπουρ­γού αρκετοί οπαδοί τοΰ κόμματος μέ πλησίασαν νά μέ ρωτήσουν αν ό Καραμανλής επιθυμεί νά γίνει πρόε­δρος της Δημοκρατίας. Ή ομιλία του ήταν όντως βα­ρεία, προεδρική, ήταν ομιλία πλαίσιο. Γιά νά εκλεγεί ωστόσο πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει νά συντρέ­ξουν ορισμένες προϋποθέσεις. Ή πρώτη προϋπόθε­ση είναι νά επιθυμεί νά υποστηρίξει τήν υποψηφιότη­τα του η ΝΔ. Δέν τό γνωρίζω. Μέ δυνατότητα εκλογής προέδρου μέ 151 ψήφους ό κ. Μητσοτάκης μπορεί νά επιλέξει οποιον θέλει. Μεταξύ προέδρου καί πρωθυ­πουργού πρέπει νά υπάρχει συναντίληψη στά βασικά θέματα, ειδικώς τής εξωτερικής πολιτικής. Συμπληρωματικότητα αλλήλων. Σέ καιρούς ήρεμους πρόε­δρος μπορεί νά είναι οιοσδήποτε. Σέ καιρούς εθνικής ρευστότητος καί κοινωνικής αναταραχής ό πρόεδρος (όπως έκανε ό Κωνσταντίνος Καραμανλής στην διαμά­χη μεταξύ πρωθυπουργοΰ-ύπουργού Εξωτερικών τό 1992) πρέπει νά είναι ασπίδα γιά τήν κυβέρνηση καί γιά τόν πρωθυπουργό. Εγγυητής τής εθνικής ενότητας. Άγνωστο μέ ποιο κριτήριο θά αποφασίσει ό Κυριάκος Μητσοτάκη. Άλλοι λένε πως ένας νέος πρωθυπουρ­γός δέν έχει ανάγκη άπό βαρειές σκιές πάνω άπό τό κεφάλι του, άλλοι λένε οτι ένας νέος πρωθυπουργός χρειάζεται τήν πείρα καί τίς συμβουλές τοΰ παλαιού καί σέ κάθε περίπτωση χρειάζεται τόν καραμανλισμό ώς πολιτικό σύμμαχο καί οχι ώς εσωκομματικό αντίπα­λο. Ή ιστορία του '90-93 αυτό δείχνει.

Ή δεύτερη προϋπόθεση είναι νά θέλει νά εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας καί ό ϊδιος ο Καραμανλής. Δέν άρκεΐ η βούληση της μίας πλευράς, αν υπάρχει. Πά­για θέση τοΰ πρώην Πρωθυπουργού είναι πώς ό πρό­εδρος τής Δημοκρατίας πρέπει νά αποκτήσει μερικές άρμοδιότητες.'Άν καί αυτό πού μετρά στό πολίτευμα μας είναι τό πολιτικό βάρος καί ό παρεμβατισμός τοΰ προ­έδρου (ό Προκόπης Παυλόπουλος κινήθηκε ούκ ολίγες φορές στό εξωτερικό όριο τών αρμοδιοτήτων του γιά νά βοηθήσει τήν πατρίδα, δίδοντας νέο περιεχόμενο στον θεσμό), εντούτοις η λελογισμένη αύξηση τών αρμοδιο­τήτων τοΰ νέου προέδρου είναι απαραίτητη. Ή αρμοδι­ότητα του νά συγκαλεί υποχρεωτικώς τό Συμβούλιο Πο­λιτικών Αρχηγών χωρίς η σύγκλησή του νά εξαρτάται γιά παράδειγμα άπό τήν καλή ή τήν κακή θέληση τών αρχηγών, είναι έκ τών ων ούκ άνευ. Ωστόσο τό θέμα αυτό ενταφιάστηκε μέ τήν πρόσφατη άναθεώρηση. Άρα καί γιά τόν Καραμανλή, αυτήν τήν στιγμή, μέ τά δεδο­μένα πού έχουμε στην διάθεση μας, δέν συντρέχουν οι συνθήκες. Τό θέμα είναι νά είναι κανείς εθνικά ωφέλιμος στην πολιτική, τό θέμα δέν είναι τά αξιώματα αυτά καθε­αυτά. Άπό έκεϊ καί πέρα αν οι εθνικές συγκυρίες υπαγο­ρεύσουν άλλα, αυτό δέν μπορεί νά τό ξέρει κανείς. Γιά όση αξία έχουν δύο καταληκτικές επισημάνσεις:

- Στό βίντεο τοΰ κόμματος πού προβλήθηκε στό Βελλίδειο υπήρχαν άφθονες αναφορές τοΰ Κωνστα­ντίνου Καραμανλή υπέρ τής αλήθειας καί κατά τοΰ λα­ϊκισμού γιά νά εμπεδωθεί στην βάση ή αίσθηση πώς η πολιτική σχολή Καραμανλή μέ τήν πολιτική σχολή Μητσοτάκη συναντώνται καί ενώνονται. Δέν είναι ξένες μεταξύ τους. Προς έπίρρωσιν προβλήθηκε στό video wall καί κοινή φωτογραφία Κωνσταντίνου Καραμανλή - Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

- Ό Κωνσταντίνος Καραμανλής έκανε στίς αρχές Φεβρουαρίου τοΰ 1990 δημόσια δήλωση πώς δέν ενδι­αφέρεται γιά τήν προεδρία τής Δημοιφατίας. Τόν Μά­ιο τοΰ 1990 εξελέγη πρόεδρος τής Δημοκρατίας μέ 152 ψήφους!

Ευσεβείς πόθοι πως ή ιστορία επαναλαμβάνεται, ή σκηνές άπό τό μέλλον; Ίδωμεν. Παράταξη είναι αυτή. Ποτέ δέν ξέρεις.