"...Είναι αναμφίβολο ότι στη χώρα μας υπάρχει μια πραγματική ελίτ και αυτοί που την απαρτίζουν είναι Ελληνες που διακρίθηκαν τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, που διαπρέπουν σε διάφορους τομείς, τόσο στον επιστημονικό όσο και στον επιχειρηματικό τομέα. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να ομολογηθεί ότι υπήρξαν περιπτώσεις που ορισμένοι οι οποίοι ανήκαν σε αυτή την προνομιούχα τάξη δεν έδωσαν παραδείγματα ηγεσίας, δίνοντας ηθικά ερείσματα εναντίον τους. Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, ελίτ σημαίνει την εκμετάλλευση και καθυπόταξη του λαού από μια μειονότητα που εκπροσωπεί το κεφάλαιο –ελληνικό και ξένο– υπηρετώντας τα ξένα μονοπώλια. Βγαίνοντας όμως από την αφάνεια και θέλοντας να εξασφαλίσει πόρους για την επιβίωση, στράφηκε στην «ελίτ» και τη μετέτρεψε, με τη βοήθεια αμφιβόλου προέλευσης επιχειρηματιών, συνδεδεμένων στενά με το επιτελείο του Μαξίμου, σε μια «τάξη» υπέρ των κομματικών του συμφερόντων...."

Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 25/06/19

1. Η ηγεσία Δικαιοσύνης, η Βουλή και το Σύνταγμα
Κύριε διευθυντά,

Δύο θέματα που απασχόλησαν εσχάτως την κοινή γνώμη είναι οι μετατάξεις του προσωπικού της Βουλής και ο διορισμός της ηγεσίας του Αρείου Πάγου (ΑΠ) από την απερχόμενη κυβέρνηση.

Νομίζω ότι η φράση-κλειδί και στις δύο περιπτώσεις είναι «διακομματική συναίνεση», αν και η έλλειψή της χρησιμοποιήθηκε δειλά μόνο σχετικά με τις μετατάξεις.

Ο κοινοβουλευτικός πολιτικός κόσμος της χώρας, που εκπροσωπεί το σύνολο του εκλογικού σώματος, δηλαδή όλους μας, θεωρεί ότι δικαιούται να «διαμερίζει τα ιμάτιά μας εαυτώ», είτε ως πλειοψηφία είτε διακομματικά, αλλά τηρώντας τα προσχήματα και αποφεύγοντας βάρβαρα κραυγαλέες υπερβολές.

Ειδικά για τον διορισμό της ηγεσίας του ΑΠ, καταμαρτυρείται –όπως συμβαίνει συχνά– στο Σύνταγμα (Σ) ο περιορισμός που δεν επιτρέπει στη Βουλή, ως νομοθετικό σώμα, να επέμβει στη διαδικασία διορισμού από την κυβέρνηση. Γίνεται επίκληση του άρθρου 90 παρ. 5 του Σ, βάσει της οποίας η εκάστοτε αντιπολίτευση καταφέρεται κατά της συνταγματικής ρυθμίσεως που (θεωρεί ότι) επιτάσσει τον διορισμό από την κυβέρνηση και προσπαθεί να τον περιορίσει ερμηνευτικά, ενώ η κυβέρνηση κακίζει μεν τη διάταξη, αλλά θεωρεί δικαίωμά της την εφαρμογή της. Κατά τη γνώμη μου, και οι δύο πλευρές προσπαθούν να κρύψουν ότι ο δήθεν αναπόφευκτος συνταγματικός περιορισμός είναι επιλογή τους, που τις «βολεύει».

Το άρθρο 90.5 του Σ ορίζει ότι «Οι προαγωγές στις θέσεις του προέδρου και του αντιπροέδρου [...] ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του υπουργικού συμβουλίου, με επιλογή μεταξύ των μελών του αντίστοιχου ανώτατου δικαστηρίου, ΟΠΩΣ ΝΟΜΟΣ ΟΡΙΖΕΙ». Συνεπώς, το Σ δεν καθορίζει τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας, αλλά παραπέμπει σε απλό «τυπικό» νόμο, που ψηφίζεται από τη Βουλή. Ο νόμος αυτός σήμερα είναι το άρθρο 49 παρ. 3 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών (ν. 3841/2010, όπως ισχύει), όπου περιγράφονται λεπτομερώς οι συζητούμενες περιοριστικές διαδικασίες επιλογής των προαγομένων από την κυβερνητική πλειοψηφία.

Κατά συνέπεια, έχω τη γνώμη ότι, αν πράγματι ήθελε, η Βουλή θα μπορούσε ανεμπόδιστα να τροποποιήσει τον ισχύοντα νόμο και να επιτρέψει στη Δικαιοσύνη να επιλέγει την ηγεσία της μέσω του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου.

Για μία ακόμα φορά αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με –και να λύσουμε– τα ουσιαστικά προβλήματα των ρυθμιστικών σχημάτων, προτιμώντας να προβάλουμε την (όντως αδίστακτη) υπέρβαση των διαδικαστικών προσχημάτων.

Κώστας Γ. Μπονιφάτσης

2. Η μεσαία τάξη δεν ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά
Κύριε διευθυντά,

Επειδή τελευταία, και ειδικά τώρα με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, πολλά λέγονται για τη μεσαία τάξη, από όλες τις πλευρές, αλλά ειδικά από την παρούσα κυβέρνηση, η οποία όλο αυτό το πολύχρονο διάστημα που κυβέρνησε εγκληματικά την αγνόησε, θα ήθελα να προτρέψω τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα και τους συντρόφους του να ανατρέξουν στην αρχαία ιστορία της πατρίδας μας, όπου εκεί θα διαπιστώσουν τι έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες γι’ αυτόν τον πυλώνα της κοινωνίας, για τη μεσαία τάξη. Για το κομμάτι του λαού που τώρα, μετά την εξόντωσή του, κατάλαβαν τι σφάλμα έκαναν όλο αυτό το διάστημα και προσπαθούν με υποσχέσεις να δείξουν ότι θα το βοηθήσουν με άμεσα μέτρα στήριξής του. Είναι όμως αργά, γιατί το κακό έγινε και η πλειονότητα του λαού κατάλαβε τα παιγνίδια που παίχτηκαν στην πλάτη του. 

Αν ο κ. Τσίπρας είχε μελετήσει την Ιστορία μας και όχι το τι είχε πει και κάνει ο Κάστρο, ο Μαδούρο κ.λπ., θα έβλεπε ότι οι αρχαίοι, όπως ο μεγάλος τραγικός ποιητής μας Ευριπίδης (γεννήθηκε το 480 π.Χ. στη Σαλαμίνα και μάλιστα την ίδια ημέρα που κατατροπώθηκε ο στόλος του Ξέρξη στα νερά της Σαλαμίνας), περίπου 2.500 χρόνια πριν, είχε πει για τη μεσαία τάξη: Μέσα σε ένα κράτος υπάρχουν τρεις τάξεις πολιτών, οι πλούσιοι, βλαβεροί και άπληστοι στο να συσσωρεύουν, οι πτωχοί που στερούνται και τα απαραίτητα για τη ζωή, βίαιοι, εμπνεόμενοι από τον φθόνο, που κατευθύνουν τα πικρά βέλη τους κατά των πλησίων και οδηγούνται από τους λόγους διεφθαρμένων ηγετών. Ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα βρίσκονται οι μέσοι, που σώζουν το κράτος τηρώντας την τάξη και τους νόμους...

Παναγιώτης Καραμανώλης
Αντιναύαρχος ε.α.
Π. Φάληρο

3. Προπαγάνδα α λα ΣΥΡΙΖΑ και «ελίτ»

Κύριε διευθυντά,

Η «ελίτ και οι πολλοί», ένα ξεπερασμένο και φανατικό σλόγκαν –για να δημιουργήσει πρόσθετες πολιτικές οξύτητες– προτάσσεται από καιρό από τον ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως δε τώρα προεκλογικά, με την ελπίδα για τον κ. Τσίπρα να βαθύνει μια ταξική αντιπαράθεση που θέλησε, όπως ήλπιζε εκείνος, να εκμεταλλευτεί εκλογικά.

Τα βιώματα των ακραίων απολυταρχικών κομμάτων τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς είναι αδύνατον να ξεπεράσουν τις ιδεοληψίες όταν συνεχίζουν να ακολουθούν πιστά ξεπερασμένες κατά πολύ απόψεις των «προφητών» που τους εμπνέουν, χωρίς να κάνουν, όπως τα αριστερά κόμματα σε άλλες χώρες, την απαιτούμενη αυτοκριτική.

Είναι αναμφίβολο ότι στη χώρα μας υπάρχει μια πραγματική ελίτ και αυτοί που την απαρτίζουν είναι Ελληνες που διακρίθηκαν τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, που διαπρέπουν σε διάφορους τομείς, τόσο στον επιστημονικό όσο και στον επιχειρηματικό τομέα. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να ομολογηθεί ότι υπήρξαν περιπτώσεις που ορισμένοι οι οποίοι ανήκαν σε αυτή την προνομιούχα τάξη δεν έδωσαν παραδείγματα ηγεσίας, δίνοντας ηθικά ερείσματα εναντίον τους.

Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, ελίτ σημαίνει την εκμετάλλευση και καθυπόταξη του λαού από μια μειονότητα που εκπροσωπεί το κεφάλαιο –ελληνικό και ξένο– υπηρετώντας τα ξένα μονοπώλια.

Βγαίνοντας όμως από την αφάνεια και θέλοντας να εξασφαλίσει πόρους για την επιβίωση, στράφηκε στην «ελίτ» και τη μετέτρεψε, με τη βοήθεια αμφιβόλου προέλευσης επιχειρηματιών, συνδεδεμένων στενά με το επιτελείο του Μαξίμου, σε μια «τάξη» υπέρ των κομματικών του συμφερόντων.

Γ. Μελισσινός

4. Οι κλοπές από ΑΤΜ και τα «αντίμετρα»
Κύριε διευθυντά

Πολλές κλοπές γίνονται τελευταία «με χρήση εκρηκτικών μηχανισμών» στα ΑΤΜ που βρίσκονται έξω από τις τράπεζες. Δεδομένου ότι δεν γίνονται σχεδόν καθόλου αναλήψεις χρημάτων από τα ΑΤΜ τις προχωρημένες ώρες για τον φόβο των Ιουδαίων, μήπως υπάρχει τρόπος να αποσύρονται τα χρήματα από τα μηχανήματα ύστερα από κάποια ώρα; Ας εξετασθεί μήπως βρεθεί κάποια λύση προστασίας από τις κλοπές.

Γιάννης Γεωργιάδης

5. Μα πώς ψήλωσε έτσι το Διονυσοβούνι;
Κύριε διευθυντά,

Στο Διαδίκτυο βρίσκεις απ’ όλα. Οι ψευδείς ειδήσεις είναι κάτι που το υποψιαζόμαστε και έτσι αντιμετωπίζουμε με μεγάλη επιφύλαξη ό,τι διαβάζουμε.

Λιγότερο υποψιασμένοι είμαστε στις «αξιόπιστες» πηγές πληροφοριών. Η Wikipedia περνάει από πολλά μάτια και η πληροφορία που παρέχει υφίσταται συνεχή επεξεργασία. Η... «Βικιπαίδεια» όμως περνάει από σαφώς λιγότερα μάτια και σίγουρα δεν είναι να βασιστείς επάνω της για να δώσεις εξετάσεις. 

Προχθές, διαβάζοντας τις ψηλότερες βουνοκορφές της Ελλάδας διαπίστωσα ότι δεύτερο ψηλότερο βουνό, μόλις ένα μέτρο μικρότερο από τον Ολυμπο, είναι το Διονυσοβούνι στον Διόνυσο Αττικής. 

Εκτιμώ πραγματικά το χιούμορ του συνδρομητή που το καταχώρισε, αλλά προς στιγμήν ανησύχησα γιατί είχα παρκάρει το αυτοκίνητό μου εκεί...

Π. Σ. Τάσσιος.
..από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 25/06/19