«Και ο Βασιλικός τι θα κάνει όταν εκλεγεί;», ρώτησε κάποιος. «Μα δεν χρειάζεται να κάνει κάτι», απάντησα με την πρώτη γουλιά του καφέ. «Ο Βασιλικός έγραψε το “Ζ”, είναι συγγραφέας και ο Τσίπρας τον έβαλε στο Επικρατείας διότι η Αριστερά, σε αντίθεση με τη Δεξιά, εκτιμά τη δουλειά των συγγραφέων».

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/06/19

"ΔΙΑΓΩΝΙΩΣ",του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Γνωστός μού επεσήμανε ότι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Ν.Δ. δεν υπάρχει ούτε ένας συγγραφέας, ένας πνευματικός. Του είπα: «Τι να κάνει ο ταλαίπωρος ο Κυριάκος; Θα ήθελε πολύ τον Γραμματικάκη, αλλά τον πρόλαβε ο Τσίπρας, μετά σκέφτηκε τον Βασιλικό αλλά πάλι δεν πρόλαβε και τελικά κατέληξε στον Πικραμμένο. Είναι λύση ανάγκης». Δυστυχώς, όμως, ο γνωστός μου δεν αστειευόταν. Υποθέτω λόγω της αντίληψης που ορίζει τον ρόλο του πνευματικού ανθρώπου με όρους έμφυλης ταυτότητας. Απαξ και έχεις καταχωριστεί στα κιτάπια της δημοκρατίας ως συγγραφέας, ακόμη κι αν έχεις σταματήσει να σκέφτεσαι εδώ και κάτι χρόνια, δεν χάνεις την ιδιότητα του πνευματικού. «Μα δεν καταλαβαίνετε», του είπα, «ότι ο Βασιλικός είναι το αντίπαλον δέος στον Γαβρά; Ο Γαβράς κάνει ταινία το βιβλίο του Βαρουφάκη, ο δε Τσίπρας που πιάνει πουλιά στον αέρα απαντά με τον Βασιλικό. Ο Γαβράς δεν θα μπορούσε να γυρίσει το “Ζ” αν δεν το είχε γράψει ο Βασιλικός». «Να σου βάλω λίγη ακόμη τουρλού;» με ρώτησε η οικοδέσποινα. Την ευχαρίστησα, όμως η σκέψη μου ήδη κατηφόριζε στον δρόμο που οδηγεί στην αλήθεια και σε αναγκάζει να την ακολουθήσεις ακόμη κι αν προτιμάς μια μπουκιά θερινή τουρλού. Σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο ο δρόμος για την αλήθεια είναι ανηφορικός. Παρ’ ημίν κατηφορικός.

«Τη δολοφονία του Λαμπράκη δεν την ακολούθησαν τα γεγονότα του ’65, και η αποστασία; Ποιο είναι το όνομα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς την λέξη αποστασία;». «Μητσοτάκης εννοείται». «Η επιλογή Βασιλικού λοιπόν δεν χτυπάει μόνον τον Βαρουφάκη. Κόβει ψήφους κι απ’ τον Κυριάκο». «Παιδιά η μυζήθρα είναι εξαιρετική», πρότεινε η οικοδέσποινα. Η μυζήθρα έλιωνε κάπου ανάμεσα στη γλώσσα μου και στον ουρανίσκο μου κι οι σκέψεις μου συνέχιζαν τον δρόμο τους. «Ποιος πρωταγωνιστεί στο “Ζ”;», ρώτησα ρητορικώς. «Ο Τρεντινιάν», μου απάντησαν εν μια φωνή. «Ετσι νομίζαμε ώσπου να δούμε τον Σαρτζετάκη. Ποιος διάλεξε τον Σαρτζετάκη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη θέση του Καραμανλή;». «Ο Παπανδρέου». Και ο δρόμος για την αλήθεια συνέχισε την κατηφόρα του διά της μαιευτικής. «Δεν είναι ηλίου φαεινότερον ότι η επιλογή Βασιλικού χτυπάει και το ΚΙΝΑΛ που μιλάει στο όνομα του Μεγάλου;». Ο Βασιλικός δεν είναι απλός υποψήφιος. Είναι υπερόπλο. Χτυπάει Βαρουφάκη, χτυπάει Κυριάκο, χτυπάει Φώφη. Τι άλλο να κάνει πια ένας άνθρωπος; Είχε έρθει η ώρα του παγωτού.

«Και ο Βασιλικός τι θα κάνει όταν εκλεγεί;», ρώτησε κάποιος. «Μα δεν χρειάζεται να κάνει κάτι», απάντησα με την πρώτη γουλιά του καφέ. «Ο Βασιλικός έγραψε το “Ζ”, είναι συγγραφέας και ο Τσίπρας τον έβαλε στο Επικρατείας διότι η Αριστερά, σε αντίθεση με τη Δεξιά, εκτιμά τη δουλειά των συγγραφέων».Έντυπη