"...Πέντε χρόνια έχουν παρέλθει έκτοτε, αλλά καμία ανησυχία, όλα τα προηγούμενα ήταν του... «θολωμένου μου μυαλού», μια εικόνα. Μόλις είχα γλιτώσει από το σοκ ενός εμβολισμού από ένα τρακτέρ που μπήκε με τις πάντες στον δρόμο, στο ύψος της Βάρδας Ηλείας. Τον απέφυγα στο «τσακ», «υμνώντας» εκ παραλλήλου τον υπουργό. Η τρομακτική Εθνική (να την κάνει ο Θεός) Οδός Πάτρας - Πύργου εξακολουθεί να παραμένει όπως την ημέρα που την παρέλαβε ως ώριμο έργο ο Σπίρτζης, ακύρωσε τον διαγωνισμό, την τεμάχισε σε οκτώ τμήματα και έκτοτε κάθε τόσο σκοτώνονται άνθρωποι και ζώα στην άσφαλτο..."

Από "ΤΑ NEA"

"TA NEA", 25/02/19

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

Eφιάλτης στην Εθνική Οδό

Mε τον άδολο ενθουσιασμό μου θα ξεκινήσω σήμερα. Την ανυπόκριτη, απεριόριστη και ανιδιοτελή χαρά μου επιθυμώ να εκφράσω. Που εισέβαλε τόσο απροσδόκητα και τόσο ξαφνικά στη ζωή μου. Και εκεί, που ξεκινούσα, Παρασκευή μεσημέρι για ένα βαρετό ταξίδι, προς την εξωτική Αμαλιάδα, αιφνιδίως είδα τον κόσμο με άλλο μάτι. Πιο αισιόδοξο. Πιο ελπιδοφόρο. Πιο όμορφο. Καλεσμένος του Δικηγορικού Συλλόγου Αμαλιάδας να διευθύνω μια συζήτηση μεταξύ Ντόρας Μπακογιάννη και Νίκου Ανδρουλάκη περί λαϊκισμού και ευρωσκεπτικισμού, βγήκα στον πηγαιμό για την Αμαλιάδα, κάπου 300 τόσα χιλιόμετρα από την Αθήνα. Ο δικός μου ο... σκεπτικισμός ήταν ο δρόμος Πάτρας - Πύργου, ίσως ο πιο «θανατηφόρος» δρόμος στην Ελλάδα. Και ω του θαύματος. Δρόμος τέλειος. Υπέροχος. Εξωπραγματικός (κατά κυριολεξία...):τρεις λωρίδες ανά κατεύθυνση, με ευρύ διαχωριστικό στη μέση, με χώρους στάθμευσης, με Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ), με τρομερή και απολύτως διαφωτιστική σηματοδότηση, με τουαλέτες, απίθανος δρόμος - ένα έργο που οφείλεται εξ ολοκλήρου στον υπουργό της καρδιάς μας, τον Χρήστο Σπίρτζη, ο οποίος προσωπικά επόπτευσε για να έχουμε το σημερινό αποτέλεσμα. Μπράβο λοιπόν στον υπουργό, του αξίζουν όλα τα εύσημα (και με ξέρετε εμένα, είμαι εξαιρετικά φειδωλός με αυτά, αλλά δίκαιος). Και ένα μεγάλο μπράβο επίσης στον (παρ' ολίγον) εθνικό μας εργολάβο κυρ Χρήστο Καλογρίτσα που κέρδισε με το σπαθί του, κι όχι με ξένες πλάτες, πέντε από τα οκτώ κομμάτια του δρόμου, έτσι όπως τα είχε τεμαχίσει, με χαρακτηριστική δεινότητα ο Χρηστάρας ο Σπίρτζης, με το που ανέλαβε υπουργός!

Πέντε χρόνια έχουν παρέλθει έκτοτε, αλλά καμία ανησυχία, όλα τα προηγούμενα ήταν του... «θολωμένου μου μυαλού», μια εικόνα. Μόλις είχα γλιτώσει από το σοκ ενός εμβολισμού από ένα τρακτέρ που μπήκε με τις πάντες στον δρόμο, στο ύψος της Βάρδας Ηλείας. Τον απέφυγα στο «τσακ», «υμνώντας» εκ παραλλήλου τον υπουργό. Η τρομακτική Εθνική (να την κάνει ο Θεός) Οδός Πάτρας - Πύργου εξακολουθεί να παραμένει όπως την ημέρα που την παρέλαβε ως ώριμο έργο ο Σπίρτζης, ακύρωσε τον διαγωνισμό, την τεμάχισε σε οκτώ τμήματα και έκτοτε κάθε τόσο σκοτώνονται άνθρωποι και ζώα στην άσφαλτο...

Αυτοί που αντιστέκονται

Αν έκανα πλάκα με τον δρόμο προηγουμένως, αυτό δεν σημαίνει ότι ανακαλώ οτιδήποτε από όσα έγραψα στην αρχή. Στην Αμαλιάδα έγινε το βράδυ της Παρασκευής μια καταπληκτική εκδήλωση με πολύ κόσμο - γέμισε ασφυκτικά το αμφιθέατρο του Πολυχώρου Πολιτισμού του Δήμου Αμαλιάδας. Εκανα καινούργιους φίλους, γνώρισα νέα παιδιά, με πλησίασαν μεγαλύτεροι σε ηλικία, μιλήσαμε, μου σχολίασαν, απάντησα - ωραία βραδιά. Από αυτές που σου θυμίζουν ότι ναι, μπορεί να υπάρχει και να δρα ύπουλα αυτό το «κίνημα» της αποπολιτικοποίησης και της αποϊδεολογικοποίησης, αλλά υπάρχει και ένας κόσμος που αντιστέκεται. Που αγαπάει την πολιτική, που ενδιαφέρεται για τον τόπο του, που νοιάζεται για την Ελλάδα, που ανησυχεί για την Ευρώπη και το μέλλον της.
Μ' αυτούς είμαι, εννοείται...

Κράτησαν το γραφείο

Στη Βουλή τώρα, είχαμε μερικές χωροταξικές ανακατατάξεις, αποτέλεσμα των βίαιων πολιτικών εξελίξεων του περασμένου μήνα, οι οποίες κόστισαν την κομματική οντότητα του Καμμένου κόμματος, και του ρευστού, όπως ο υδράργυρος, κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη. Τα ευχάριστα που μεταφέρω σήμερα είναι ότι και οι δύο κύριοι, πρώην, θα εξακολουθήσουν να διατηρούν τα γραφεία που διέθεταν παρά τη συρρίκνωση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων τους, και, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να μη φοβόμαστε τις λέξεις, τη διάλυσή τους. Χάρις τη μεγαθυμία, στη γαλαντομία και το... «χουβαρνταλίκι» του Προέδρου της Βουλής Βούτση (ο οποίος και με κάτι τέτοια καθίσταται πλέον φαβορί για τον τίτλο του χειρότερου προέδρου που πέρασε από το Κοινοβούλιο μετά τη Μεταπολίτευση), Καμμένος και Θεοδωράκης θα συνεχίσουν να διαθέτουν προσωπικά γραφεία στη Βουλή. Και ειδικά ο πρώτος το θηριώδες γραφείο που κατείχε ως κυβερνητικός (συν)εταίρος στον α' όροφο του μεγάρου των Παλαιών Ανακτόρων. Ο Σταύρος δεν θα έχει ταμπέλα απέξω στην πόρτα του γραφείου (ως ένα είδος φερετζέ δηλαδή), ο άλλος κρατάει το τεράστιο γραφείο που είχε και παίρνει ως... bonus και δύο μικρότερα δίπλα, να τον συνεπικουρούν. Και ο Πρόεδρος Βούτσης επιμένει ότι υπερβάλλουμε όταν τον χαρακτηρίζουμε τον χειρότερο Πρόεδρο της Βουλής, που αντάξιό του Πρόεδρο πρέπει να αναζητήσει κανείς στις προ της δικτατορίας Βουλές, σε μορφές όπως ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας και ο Ντίνος Ροδόπουλος...
Απίθανος τύπος...

Μπάχαλο

Το δεύτερο για το οποίο ενημερώθηκα, και ενημερώθηκα εγκύρως, και συνεισφέρει στην όλη εικόνα του «παραμυθιού» με το οποίο μας έχουν αποκοιμίσει (ή έτσι τουλάχιστον νομίζουν) είναι το ακόλουθο, το οποίο θα περιγράψω:

Την Παρασκευή συνεδρίασε στο υπουργείο των Εξωτερικών, για πρώτη φορά υπό την προεδρία του νέου υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Κατρούγκαλου, το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής.

Αντικείμενο της συνεδρίασης ήταν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και οι πληροφορίες που διέρρευσαν υποστηρίζουν ότι έγινε ένα ψιλομπάχαλο από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ και ΚΙΝΑΛ) που προέτρεψαν τον νέο υπουργό να μην ανοίξει άλλα θέματα «προς επίλυση» η κυβέρνηση, διότι είδαμε τι πάθαμε με το «Σκοπιανό». Ωραία ώς εδώ; Ωραία και πάμε παρακάτω.

Προκειμένου να συμπληρώσω μετά λόγου γνώσεως ότι ευτυχώς που δεν πάρθηκαν αποφάσεις, διότι η σύνθεση του Συμβουλίου της Παρασκευής ήταν παράνομη!

Εξηγώ γιατί ήταν παράνομη η σύνθεση: μετείχαν σε αυτό εκπρόσωποι του Καμμένου κόμματος, αλλά και του Ποταμιού. Δύο κομμάτων που δεν αναγνωρίζονται πλέον ως κοινοβουλευτικά κόμματα από τον Κανονισμό της Βουλής, όπως αναφέρω και στο προηγούμενο σημείωμα. Και πιο συγκεκριμένα, για να μην υπάρξουν τίποτε αμφισβητήσεις και δεν το θέλω, σπεύδω να επεξηγήσω στο φιλομαθές αναγνωστικό μου κοινό: το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής δημιουργήθηκε με τον Νόμο 3132/2003. Στην παράγραφο δ' του άρθρου 1 το οποίο καθορίζει τη σύνθεσή του αναφέρεται ότι στο Συμβούλιο μετέχουν «δύο εκπρόσωποι από κάθε κόμμα που είναι αναγνωρισμένο σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, εκ των οποίων ο ένας βουλευτής του οικείου κόμματος με τους αναπληρωτές του».

Εξ όσων μας έχει ενημερώσει ο Πρόεδρος Βούτσης, και υποθέτω (θέλω να πιστεύω δηλαδή) ότι δεν ανήκει στην κατηγορία πως άλλα λέει και άλλα κάνει, ούτε οι ΑΝΕΛ ούτε το Ποτάμι αναγνωρίζονται πλέον ως κοινοβουλευτικά κόμματα. Διαθέτουν λιγότερους από πέντε βουλευτές.

Αφού συμβαίνει όπως μας λένε αυτό και δεν είναι αναγνωρισμένα ως κόμματα οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι, με ποια ιδιότητα μετείχαν στη συνεδρίαση ο βουλευτής Κατσίκης και ο πρέσβης Καραγιάννης από τους ΑΝΕΛ και ο βουλευτής Γιώργος Μαυρωτάς από το Ποτάμι; Ποιος είχε την πρωτοβουλία να κληθούν και για ποιον λόγο;

Δουλευόμαστε μεταξύ μας, μου φαίνεται...