Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
1. «Μην ξεχνάτε ότι εσείς τους ψηφίσατε»
Κύριε διευθυντά,
Από όλη την «Πολακιάδα» εκείνο που με συντάραξε και μου προξένησε μεγάλη θλίψη, για την κατάντια των κυβερνώντων, είναι το ακόλουθο βασικό επιχείρημα Πολάκη και Τσίπρα για να δικαιολογήσουν ότι καλώς πήρε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας το δάνειο των 100.000 ευρώ.
«Αφού και άλλοι έχουν πάρει θαλασσοδάνεια... Αρα τι φωνάζετε για το δικό μου;»
Και, φυσικά, οι δυστυχείς δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι παραδέχονται ότι το δάνειο του Πολάκη είναι θαλασσοδάνειο!
Τόση γελοιότητα...
Επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι εκείνο που με πληγώνει περισσότερο (και από το λεχθέν του Σεφέρη) είναι το ότι, όταν κριτικάρω τους κυβερνώντες μας σε ξένους φίλους, με αποστομώνουν ως εξής: «Μα εσείς οι Ελληνες, μερικές χιλιάδες χρόνια πριν, το είπατε, τόσο σωστά: Κάθε λαός έχει τους κυβερνήτες που του αξίζουν...».
Κωνσταντίνος Λύκας
2. Το BBC, o «κ. Φωκάς» και τα ανιστόρητα
Κύριε διευθυντά,
Διάβασα με προσοχή το άρθρο της κ. Μαρίας Μαργαρώνη στην ιστοσελίδα του BBC υπό τον θεματικό τίτλο «Stories». Πράγματι, το άρθρο είναι περιγραφικό, όχι αναλυτικό ή ιστορικό. Λέει μια ιστορία βασισμένη στη βιογραφική διήγηση του ψευδώνυμου «κ. Φωκάς». Στο άρθρο δεν αναφέρεται καμία ιστορική πηγή ούτε ιστορική μαρτυρία εκτός από τις κουβέντες του «κ. Φωκά». Κανένας Ελληνας, Σλάβος ή Αγγλος ιστορικός δεν ερωτάται για τις απόψεις του παρά μόνον ο «ιστορικός Λεωνίδας Εμπειρίκος», συγγράμματα του οποίου για τη μακεδονική μειονότητα δεν γνωρίζω. Αναφέρεται πάντως η άποψή του ότι υπάρχουν σήμερα (κατά την εκτίμηση του κ. Εμπειρίκου;) 100.000 κρυπτο-Μακεδόνες στην Ελλάδα, εκ των οποίων 10.000 έως 20.000 μπορεί να ομιλούν τη «μακεδονική γλώσσα». Υποθέτω ότι η στρογγυλότητα και μόνον αυτών των υπολογισμών τούς καθιστά μάλλον αμφίβολης ακρίβειας...
Το BBC τονίζει με τεράστια κεφαλαία γράμματα την καταπίεση της ελληνικής μακεδονικής μειονότητας από τη δικτατορία Μεταξά, σαν να πρόκειται για τη μέγιστη και μοναδική αντιδημοκρατική πράξη της. Επίσης το άρθρο της κ. Μαργαρώνη τονίζει εξορίες και βασανιστήρια Ελλήνων Μακεδόνων στη Μακρόνησο, χωρίς να αναφέρεται στην τεκμηριωμένα σκληρότερη μεταχείριση μελών του ΚΚΕ και γενικότερα αντιφρονούντων. Η κ. Μαργαρώνη δεν είναι βέβαια ιστορικός. Αλλά σαν έγκριτος δημοσιογράφος έχει την υποχρέωση να λέει την αλήθεια. Τα βιώματα του «κ. Φωκά» και των συγγενών του δεν είναι ούτε αντιπροσωπευτικά της μειονότητας των «Ελλήνων Μακεδόνων» ούτε γεγονότα βασισμένα σε ιστορικά τεκμήρια. Οι βουλγαρικές θηριωδίες κατά των Ελλήνων της Μακεδονίας αποσιωπούνται πλήρως, και ο «κ. Φωκάς» παρουσιάζεται σαν αξιοπρεπές και συμπαθές θύμα των αντιδημοκρατικών βιαιοτήτων μιας σειράς ελληνικών κυβερνήσεων από το 1940 μέχρι τη σημερινή «δίκαιη αναγνώριση» της μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας από τον δημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ!
Δεν υπάρχει αμφιβολία, λοιπόν, ότι το διεθνές κοινό του BBC διαβάζει αυτές τις ημέρες μια συμπαθή διήγηση για μακροχρόνιες αντιδημοκρατικές καταπιέσεις της σλαβόφωνης «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα (μη γνωρίζοντας την ιστορία της ελληνικής Μακεδονίας) συμπεραίνοντας ότι ο κ. Ζάεφ και η απελευθερωμένη Βόρεια Μακεδονία του έρχονται –επιτέλους!– να δικαιώσουν τους περιφρονημένους, απαξιωμένους συμπατριώτες τους που κατοικούν στη χώρα μας. Πρόσθετο στοιχείο εύλογης πειστικότητας του αφηγήματος προσφέρει βέβαια το ελληνικό όνομα της Αγγλίδας δημοσιογράφου.
Μιχάλης Μόσχος, Λονδίνο
3. Η Συμφωνία Πρεσπών στην κρησάρα του ΟΗΕ;
Κύριε διευθυντά,
Διά της παρούσης εκφράζει τις απόψεις του, σχετικά με το Σκοπιανό, ένας «μη σκεπτόμενος» Ελληνας πολίτης και για τις δύο θετικές αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης, να αναγνωρίσει το κρατίδιο των Σκοπίων ως Βόρεια Μακεδονία και συγχρόνως να συμφωνήσει για την ένταξη αυτών στο ΝΑΤΟ. Το πώς σκέπτονται οι «σύμμαχοί μας» είναι ένα θέμα που εξέρχεται των ορίων της παρούσης επιστολής. Διπλωματικώς, ο χρόνος θα το δείξει. Θα έκανα μια απλή σκέψη, μήπως η αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς και τα άλλα κόμματα μαζί, να προσφύγουν στον ΟΗΕ να εκθέσουν τις απόψεις των, για όσα λάθη έγιναν μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης καθώς και της κυβέρνησης των Σκοπίων και εάν οι αποφάσεις των δύο κυβερνήσεων συμπορεύονται με τη βούληση των δύο λαών και συνδέονται με το διεθνές δίκαιο.
Προσθέτοντας, στα Σκόπια έγινε ένα δημοψήφισμα με συμμετοχή το 37% του λαού. Στην Ελλάδα δεν έγινε δημοψήφισμα. Ιδού μια ανομοιογένεια μεταξύ των δύο χωρών ιστορικής σημασίας, μη ομοιογενής συνταγματικά για τις δύο χώρες. Δεν είναι μόνον αυτά, και στις δύο κυβερνήσεις παραβιάστηκε η ελεύθερη βούληση του λαού. Στα Σκόπια οι οκτώ (8) για να προσχωρήσουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο του Ζάεφ, με τι ανταλλάγματα προσχώρησαν;
Στην Ελλάδα έγινε μεγάλη πολιτική συναλλαγή εξουσιών, με υπουργοποιήσεις, από άλλα κόμματα και σε ανύποπτο χρόνο. Το Συμβούλιο του ΟΗΕ θα συγκεντρώσει όλα τα στοιχεία που θα κατατεθούν και θα αποφασίσει. Πέραν αυτών και άλλα κράτη, πιθανόν, να προσφύγουν για το ίδιο θέμα στον ΟΗΕ. Εκτός τούτων, είναι και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπου πιθανόν να γίνει προσφυγή σε αυτό, σχετιζόμενη με το θέμα αυτό. Το θέμα αυτό θα πρέπει να λήξει διεθνώς, για να μην οδηγηθούμε σε χαοτικές καταστάσεις, μη αναστρέψιμες, σύμφωνα με τη θεωρία των καταστροφών.
Ιωάννης Θ. Χαϊνης, Ομ. καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου
4. Πολιτική ποιότητα και σχέδια Αλ. Τσίπρα
Kύριε διευθυντά,
Για τη μελέτη συγκεκριμένων θεμάτων, η στατιστική έρευνα περιορίζεται σε ένα υποσύνολο του πληθυσμού, που καλείται στατιστικό δείγμα. Το δείγμα χαρακτηρίζεται, κατά κύριο λόγο, από την ιδιότητα των στοιχείων και όχι από την ποιότητά τους. Κατ’ επέκταση ο εμπλουτισμός των συριζαϊκών τάξεων με «κεντροαριστερά» στοιχεία είναι αυτό που ενδιαφέρει τον Αλ. Τσίπρα και ουδόλως τον ενδιαφέρει η ποιότητά τους. Σε αυτό στο οποίο πιθανότατα αποβλέπει ο Αλ. Τσίπρας είναι η σταδιακή μετάλλαξη ενός κόμματος με κομμουνιστικό χαρακτήρα σε σοσιαλιστικό. Ετσι, θα πραγματοποιηθεί ο διακαής πόθος του της αφομοίωσης και του υπολοίπου ΠΑΣΟΚ. Και ποιος είναι ο καταλύτης ο οποίος θα νομιμοποιεί αυτή τη μετάλλαξη και θα δικαιολογεί την προσχώρηση; Προφανώς ένα νέο κόμμα. Για τον λόγο αυτό δεν θα με εξέπληττε το γεγονός αν μετά την αναμενόμενη ήττα των προσεχών εκλογών ο Αλ. Τσίπρας δημιουργούσε ένα νέο «σοσιαλιστικό» κόμμα από το οποίο μόνο όφελος θα αποκομίσει, όπως έχει αποδείξει το επιτυχημένο εγχείρημα του Ιουλίου 2015 με την αποπομπή των δογματικών.
Χρήστος Λαμπρόπουλος, Πολ. μηχανικός
5. Απορώ με τη σιωπή πολλών «δασκάλων»
Κύριε διευθυντά,
Διάβασα με μεγάλη ικανοποίηση την παρουσίαση του Πανεπιστημίου Κύπρου στο περιοδικό «Κ» της 17ης Φεβρουαρίου 2019. Το 2011 με την ψήφιση με μοναδική πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο του νόμου Διαμαντοπούλου, αναθάρρησα και πίστεψα ότι θα άλλαζε επιτέλους τη χώρα προς το καλύτερο αφού θα γίνονταν σημαντικές βελτιώσεις στην Παιδεία και ιδίως στην ανώτατη. Βέβαια ο ψηφισμένος νόμος κατάντησε «μπαλάντα για ένα τρύπιο πουκάμισο». Την αρχή έκαναν οι κ. Μπαμπινιώτης και Αρβανιτόπουλος. Και μετά ήρθε η απόρριψη των προτάσεων για το άρθρο 16 του Συντάγματος.
Διερωτώμαι γιατί δεν παρουσιάστηκε καμία σθεναρή αντίσταση από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Θυμήθηκα με λύπη την ομιλία του Παπαδόπουλου στο πανεπιστήμιο (τον περίφημο γύψο). Κανείς καθηγητής δεν σηκώθηκε να βγει από την αίθουσα. Τα τελευταία πενήντα χρόνια βελτιώθηκε σημαντικώς το οικονομικό βιοτικό επίπεδό μας. Οι «δάσκαλοι» των παιδιών μας παραμένουν παγερά Ολύμπιοι, δηλαδή βολεμένοι. Τι μιζέρια, Θεέ μου! Δανείζομαι τον τίτλο από το βιβλίο του Νίκου Δήμου λίγο παραφθαρμένο. Τι δυστυχία να είσαι νέος Ελληνας.
Παύλος Γ. Καρακώστας
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/02/19 |
Κύριε διευθυντά,
Από όλη την «Πολακιάδα» εκείνο που με συντάραξε και μου προξένησε μεγάλη θλίψη, για την κατάντια των κυβερνώντων, είναι το ακόλουθο βασικό επιχείρημα Πολάκη και Τσίπρα για να δικαιολογήσουν ότι καλώς πήρε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας το δάνειο των 100.000 ευρώ.
«Αφού και άλλοι έχουν πάρει θαλασσοδάνεια... Αρα τι φωνάζετε για το δικό μου;»
Και, φυσικά, οι δυστυχείς δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι παραδέχονται ότι το δάνειο του Πολάκη είναι θαλασσοδάνειο!
Τόση γελοιότητα...
Επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι εκείνο που με πληγώνει περισσότερο (και από το λεχθέν του Σεφέρη) είναι το ότι, όταν κριτικάρω τους κυβερνώντες μας σε ξένους φίλους, με αποστομώνουν ως εξής: «Μα εσείς οι Ελληνες, μερικές χιλιάδες χρόνια πριν, το είπατε, τόσο σωστά: Κάθε λαός έχει τους κυβερνήτες που του αξίζουν...».
Κωνσταντίνος Λύκας
2. Το BBC, o «κ. Φωκάς» και τα ανιστόρητα
Κύριε διευθυντά,
Διάβασα με προσοχή το άρθρο της κ. Μαρίας Μαργαρώνη στην ιστοσελίδα του BBC υπό τον θεματικό τίτλο «Stories». Πράγματι, το άρθρο είναι περιγραφικό, όχι αναλυτικό ή ιστορικό. Λέει μια ιστορία βασισμένη στη βιογραφική διήγηση του ψευδώνυμου «κ. Φωκάς». Στο άρθρο δεν αναφέρεται καμία ιστορική πηγή ούτε ιστορική μαρτυρία εκτός από τις κουβέντες του «κ. Φωκά». Κανένας Ελληνας, Σλάβος ή Αγγλος ιστορικός δεν ερωτάται για τις απόψεις του παρά μόνον ο «ιστορικός Λεωνίδας Εμπειρίκος», συγγράμματα του οποίου για τη μακεδονική μειονότητα δεν γνωρίζω. Αναφέρεται πάντως η άποψή του ότι υπάρχουν σήμερα (κατά την εκτίμηση του κ. Εμπειρίκου;) 100.000 κρυπτο-Μακεδόνες στην Ελλάδα, εκ των οποίων 10.000 έως 20.000 μπορεί να ομιλούν τη «μακεδονική γλώσσα». Υποθέτω ότι η στρογγυλότητα και μόνον αυτών των υπολογισμών τούς καθιστά μάλλον αμφίβολης ακρίβειας...
Το BBC τονίζει με τεράστια κεφαλαία γράμματα την καταπίεση της ελληνικής μακεδονικής μειονότητας από τη δικτατορία Μεταξά, σαν να πρόκειται για τη μέγιστη και μοναδική αντιδημοκρατική πράξη της. Επίσης το άρθρο της κ. Μαργαρώνη τονίζει εξορίες και βασανιστήρια Ελλήνων Μακεδόνων στη Μακρόνησο, χωρίς να αναφέρεται στην τεκμηριωμένα σκληρότερη μεταχείριση μελών του ΚΚΕ και γενικότερα αντιφρονούντων. Η κ. Μαργαρώνη δεν είναι βέβαια ιστορικός. Αλλά σαν έγκριτος δημοσιογράφος έχει την υποχρέωση να λέει την αλήθεια. Τα βιώματα του «κ. Φωκά» και των συγγενών του δεν είναι ούτε αντιπροσωπευτικά της μειονότητας των «Ελλήνων Μακεδόνων» ούτε γεγονότα βασισμένα σε ιστορικά τεκμήρια. Οι βουλγαρικές θηριωδίες κατά των Ελλήνων της Μακεδονίας αποσιωπούνται πλήρως, και ο «κ. Φωκάς» παρουσιάζεται σαν αξιοπρεπές και συμπαθές θύμα των αντιδημοκρατικών βιαιοτήτων μιας σειράς ελληνικών κυβερνήσεων από το 1940 μέχρι τη σημερινή «δίκαιη αναγνώριση» της μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας από τον δημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ!
Δεν υπάρχει αμφιβολία, λοιπόν, ότι το διεθνές κοινό του BBC διαβάζει αυτές τις ημέρες μια συμπαθή διήγηση για μακροχρόνιες αντιδημοκρατικές καταπιέσεις της σλαβόφωνης «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα (μη γνωρίζοντας την ιστορία της ελληνικής Μακεδονίας) συμπεραίνοντας ότι ο κ. Ζάεφ και η απελευθερωμένη Βόρεια Μακεδονία του έρχονται –επιτέλους!– να δικαιώσουν τους περιφρονημένους, απαξιωμένους συμπατριώτες τους που κατοικούν στη χώρα μας. Πρόσθετο στοιχείο εύλογης πειστικότητας του αφηγήματος προσφέρει βέβαια το ελληνικό όνομα της Αγγλίδας δημοσιογράφου.
Μιχάλης Μόσχος, Λονδίνο
3. Η Συμφωνία Πρεσπών στην κρησάρα του ΟΗΕ;
Κύριε διευθυντά,
Διά της παρούσης εκφράζει τις απόψεις του, σχετικά με το Σκοπιανό, ένας «μη σκεπτόμενος» Ελληνας πολίτης και για τις δύο θετικές αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης, να αναγνωρίσει το κρατίδιο των Σκοπίων ως Βόρεια Μακεδονία και συγχρόνως να συμφωνήσει για την ένταξη αυτών στο ΝΑΤΟ. Το πώς σκέπτονται οι «σύμμαχοί μας» είναι ένα θέμα που εξέρχεται των ορίων της παρούσης επιστολής. Διπλωματικώς, ο χρόνος θα το δείξει. Θα έκανα μια απλή σκέψη, μήπως η αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς και τα άλλα κόμματα μαζί, να προσφύγουν στον ΟΗΕ να εκθέσουν τις απόψεις των, για όσα λάθη έγιναν μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης καθώς και της κυβέρνησης των Σκοπίων και εάν οι αποφάσεις των δύο κυβερνήσεων συμπορεύονται με τη βούληση των δύο λαών και συνδέονται με το διεθνές δίκαιο.
Προσθέτοντας, στα Σκόπια έγινε ένα δημοψήφισμα με συμμετοχή το 37% του λαού. Στην Ελλάδα δεν έγινε δημοψήφισμα. Ιδού μια ανομοιογένεια μεταξύ των δύο χωρών ιστορικής σημασίας, μη ομοιογενής συνταγματικά για τις δύο χώρες. Δεν είναι μόνον αυτά, και στις δύο κυβερνήσεις παραβιάστηκε η ελεύθερη βούληση του λαού. Στα Σκόπια οι οκτώ (8) για να προσχωρήσουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο του Ζάεφ, με τι ανταλλάγματα προσχώρησαν;
Στην Ελλάδα έγινε μεγάλη πολιτική συναλλαγή εξουσιών, με υπουργοποιήσεις, από άλλα κόμματα και σε ανύποπτο χρόνο. Το Συμβούλιο του ΟΗΕ θα συγκεντρώσει όλα τα στοιχεία που θα κατατεθούν και θα αποφασίσει. Πέραν αυτών και άλλα κράτη, πιθανόν, να προσφύγουν για το ίδιο θέμα στον ΟΗΕ. Εκτός τούτων, είναι και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπου πιθανόν να γίνει προσφυγή σε αυτό, σχετιζόμενη με το θέμα αυτό. Το θέμα αυτό θα πρέπει να λήξει διεθνώς, για να μην οδηγηθούμε σε χαοτικές καταστάσεις, μη αναστρέψιμες, σύμφωνα με τη θεωρία των καταστροφών.
Ιωάννης Θ. Χαϊνης, Ομ. καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου
4. Πολιτική ποιότητα και σχέδια Αλ. Τσίπρα
Kύριε διευθυντά,
Για τη μελέτη συγκεκριμένων θεμάτων, η στατιστική έρευνα περιορίζεται σε ένα υποσύνολο του πληθυσμού, που καλείται στατιστικό δείγμα. Το δείγμα χαρακτηρίζεται, κατά κύριο λόγο, από την ιδιότητα των στοιχείων και όχι από την ποιότητά τους. Κατ’ επέκταση ο εμπλουτισμός των συριζαϊκών τάξεων με «κεντροαριστερά» στοιχεία είναι αυτό που ενδιαφέρει τον Αλ. Τσίπρα και ουδόλως τον ενδιαφέρει η ποιότητά τους. Σε αυτό στο οποίο πιθανότατα αποβλέπει ο Αλ. Τσίπρας είναι η σταδιακή μετάλλαξη ενός κόμματος με κομμουνιστικό χαρακτήρα σε σοσιαλιστικό. Ετσι, θα πραγματοποιηθεί ο διακαής πόθος του της αφομοίωσης και του υπολοίπου ΠΑΣΟΚ. Και ποιος είναι ο καταλύτης ο οποίος θα νομιμοποιεί αυτή τη μετάλλαξη και θα δικαιολογεί την προσχώρηση; Προφανώς ένα νέο κόμμα. Για τον λόγο αυτό δεν θα με εξέπληττε το γεγονός αν μετά την αναμενόμενη ήττα των προσεχών εκλογών ο Αλ. Τσίπρας δημιουργούσε ένα νέο «σοσιαλιστικό» κόμμα από το οποίο μόνο όφελος θα αποκομίσει, όπως έχει αποδείξει το επιτυχημένο εγχείρημα του Ιουλίου 2015 με την αποπομπή των δογματικών.
Χρήστος Λαμπρόπουλος, Πολ. μηχανικός
5. Απορώ με τη σιωπή πολλών «δασκάλων»
Κύριε διευθυντά,
Διάβασα με μεγάλη ικανοποίηση την παρουσίαση του Πανεπιστημίου Κύπρου στο περιοδικό «Κ» της 17ης Φεβρουαρίου 2019. Το 2011 με την ψήφιση με μοναδική πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο του νόμου Διαμαντοπούλου, αναθάρρησα και πίστεψα ότι θα άλλαζε επιτέλους τη χώρα προς το καλύτερο αφού θα γίνονταν σημαντικές βελτιώσεις στην Παιδεία και ιδίως στην ανώτατη. Βέβαια ο ψηφισμένος νόμος κατάντησε «μπαλάντα για ένα τρύπιο πουκάμισο». Την αρχή έκαναν οι κ. Μπαμπινιώτης και Αρβανιτόπουλος. Και μετά ήρθε η απόρριψη των προτάσεων για το άρθρο 16 του Συντάγματος.
Διερωτώμαι γιατί δεν παρουσιάστηκε καμία σθεναρή αντίσταση από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Θυμήθηκα με λύπη την ομιλία του Παπαδόπουλου στο πανεπιστήμιο (τον περίφημο γύψο). Κανείς καθηγητής δεν σηκώθηκε να βγει από την αίθουσα. Τα τελευταία πενήντα χρόνια βελτιώθηκε σημαντικώς το οικονομικό βιοτικό επίπεδό μας. Οι «δάσκαλοι» των παιδιών μας παραμένουν παγερά Ολύμπιοι, δηλαδή βολεμένοι. Τι μιζέρια, Θεέ μου! Δανείζομαι τον τίτλο από το βιβλίο του Νίκου Δήμου λίγο παραφθαρμένο. Τι δυστυχία να είσαι νέος Ελληνας.
Παύλος Γ. Καρακώστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου