Από την "ΕΣΤΙΑ"
προσέγγισή του. Αυτή του Γρίφου τών 100 Χρόνων, πού είναι καί ό τίτλος ενός άρθρου-διατριβής πού αναρτήθηκε στον Ιστότοπο dianeosis.org. Ας δούμε περί τίνος πρόκειται.
Ό «Γρίφος τών 100 Χρόνων», καί μέ τόν πλήρη αγγλικό του τίτλο, «Ή Ζωή τών 100 Χρόνων: ζωή καί εργασία στην εποχή τής μακροβιότητας (The 100-Year Life: Living and working in an age of Longevity)», υπήρξε ένα εκδοτικό φαινόμενο.
Γραμμένο άπό δύο καθηγητές τοϋ London Business School -τήν κοινωνική ψυχολόγο Λίντα Γκράτον καί τόν οικονομολόγο "Αντριου Σκότ- εκτοξεύτηκε στίς πωλήσεις καί βραβεύτηκε ώς ένα άπό τά καλύτερα επιχειρηματικά βιβλία τοΰ 2016 άπό τους Financial Times.
Ακολούθησαν βραβεύσεις στίς χώρες-πρωταγωνιστές τής μακροβιότητας, τήν 'Ιαπωνία καί τήν Ταϊβάν. Τό βιβλίο έχει μεταφραστεί σέ περισσότερες άπό 15 γλώσσες, τώρα καί στά ελληνικά.
Ή εκδοτική επιτυχία αλλά καί ή διείσδυση τών ίδεών του βιβλίου στην δημόσια συζήτηση σέ πλήθος χώρων καί χωρών απαιτούν εξήγηση. «Ό Γρίφος τών 100 Χρόνων» είναι, προφανώς, όχι -απλώς αλλο ένα βιβλίο» γιά τον πληθυσμό ή γιά τήν δημογραφική μετάβαση. Συνθέτοντας προσεγγίσεις άπό πολλές επιστήμες (δημογραφία, οικονομικά, κοινωνική ψυχολογία, κοινωνιολογία), μάς προσφέρει μία φρέσκια και εμπεριστατωμένη ματιά στό πώς μπορεί νά είναι τό μέλλον πού μάς περιμένει στην στροφή. Πέρα άπό αυτό, ό ευρηματικός τρόπος αφήγησης προσδίδει στό βιβλίο ζωντάνια και γλαφυρότητα, καθιστώντας προσιτές σύνθετες επιστημονικές έννοιες καί πρόσφατα ευρήματα.
Οι εξηγήσεις αυτές, όμως, δέν αρκούν. Ό «Γρίφος τών 100 Χρόνων» πρωτοτυπεί, προσεγγίζοντας ένα γνώριμο θέμα άπό μία αναπάντεχη οπτική. Συνήθως, η δημογραφία, η ανταγωνιστικότητα καί οι αλλαγές στην εργασία αναλύονται ώς συνολικές, μακροσκοπικές προκλήσεις-άντικείμενα γιά δημόσια συζήτηση ή γιά διαμόρφωση κρατικής πολιτικής.
Τό βιβλίο εξετάζει τά ίδια ζητήματα τήν σκοπιά του ατόμου. Δέν λέει «τί πρέπει νά γίνει γιά νά προσαρμοστεί ή κοινωνία μας» στην μακροβιότητα. Απευθύνεται στον ίδιο τόν αναγνώστη, ρωτώντας και αναλύοντας κάτι πολύ πιό άμεσο: «Τί μπορώ νά κάνω έγώ ή τά παιδιά μου, γιά νά προσαρμόσω τήν δική μου ζωή σέ αυτό πού έρχεται;». Από ακαδημαϊκή συζήτηση πάνω σέ αφηρημένες μακροσκοπικές έννοιες μετατοπίζει τό ενδιαφέρον προς άμεσα καί πιεστικά θέματα γιά τόν αναγνώστη στην προσωπική του ζωή. Από τά προφανή ερωτήματα «πώς νά φροντίσω γιά τήν σύνταξη μου καί πότε νά τήν πάρω;» περνά σέ πιό σύνθετα: «πού θά δουλέψω;», «τί νά κάνω γιά νά μήν χάσω τήν δουλειά μου;», άλλα καί «πώς νά μήν θυσιάσω τήν οικογενειακή μου ζωή στην επαγγελματική επιτυχία;». Σέ τελική ανάλυση, ρωτάει: «Πώς νά ζήσω τήν ζωή μου;».
Ό «Γρίφος τών 100 Χρόνων» διαβάστηκε καί αξίζει νά διαβαστεί ακριβώς έξ αιτίας αυτής τής αντίστροφης ροής τής συζήτησης.
Στό επίπεδο αυτό ό κ. Πλάτων Τήνιος φέρνει στό προσκήνιο μία σειρά άπό «καυτά» θέματα, όπως είναι αυτά τών παραγωγικών μετασχηματισμών, του ρόλου της τεχνητής νοημοσύνης, τών νέων εργασιακών σχέσεων καί μεταβολών πού θά υποστούν οι μακρόβιες κοινωνίες καί, μέσα άπό αυτό τό πλέγμα, ιχνογραφεί τήν θέση τής Ελλάδας.
Μία θέση ή οποία, κατά τόν συγγραφέα του άρθρου, έχει δύο όψεις: τήν θετική καί τήν αρνητική. Ή θετική είναι αυτή πού λέει ότι η μακροβιότητα θά μπορέσει νά μετατρέψει τήν χώρα μας σέ Φλόριντα τής Ευρώπης καί νά λύσει έτσι μύρια όσα ζητήματα εξωστρέφειας καί ανόδου τοϋ ΑΕΠ. Ή άλλη όψη είναι αυτή τής υποταγής στον κρατισμό καί τήν απέραντη αθλιότητά του. Ή Ελλάδα ϊσως χρεοκόπησε τό 2010 επειδή μιλούσαμε όλοι για τήν δημόσια πολιτική καί τό κράτος σάν αυτά νά μπορούσαν νά ισχύουν γιά τους άλλους καί όχι γιά έμας τους ίδιους.
Τό βιβλίο «Ό Γρίφος τών 100 Χρόνων» μας εισάγει μέ τρόπο προσιτό καί γλαφυρό στό τί θά σήμαινε ό προγραμματισμός ζωής γιά τόν καθέναν άπό έμάς.
*Επίτιμος Διεθνής Πρόεδρος
Ένωοης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων
apapandropoulos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου