"...Κατά τις συζητήσεις που είχαν προσφάτως Μέρκελ και Τσίπρας κατέληξαν σε μια μυστική συμφωνία, κατά την οποία από την πλευρά της η μεν Γερμανίδα καγκελάριος θα αναλάβει την υποχρέωση να παρέμβει στον καθοδηγούντα και επηρεάζοντα, στο οικονομικό κομμάτι, τους θεσμούς Γερμανό υπουργό Οικονομικών. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ώστε να διευκολυνθεί το κλείσιμο της αξιολόγησης, να μην υπάρξουν περαιτέρω αντιδράσεις από τη γερμανική πλευρά στον χριστουγεννιάτικο «μποναμά» του Αλ. Τσίπρα προς τους συνταξιούχους και να προχωρήσουν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Ο δε Αλέξης Τσίπρας, από τη δική του πλευρά, θα αναλάβει την υποχρέωση να σταματησει οποιεσδήποτε μεταναστευτικές ροές από τη χώρα μας προς τη Γερμανία..."

Από τα "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ"

Του ΝΙΚΟΥ ΣΙΜΟΥ

Στην τακτική της λατινικής νομικής λογικής "do ut des", δηλαδή της ανταλλαγής, φαίνεται ότι έχουν καταλήξει. κατα τις συνομιλίες που είχαν, η Γερμανίδα καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, και ο Ελληνας πρωθυπουργός. Λλ. Τσίπρας. Το περιεχόμενο αυτής της ανταλλαγής περιλα μβάνει δυο κρίσιμα για την κάθε πλευρά θέματα. Τη μεν Γερμανίδα καγκελάριο την «καίει" το μεταναστευτικό πρόβλημα,τον δε Ελληνα πρωθυπουργό το χρέος, η ελάφρυνοή ταυ και οτιδήποτε έχει να κάνει με το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας.

Ετσι, σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τις συζητήσεις που είχαν προσφάτως Μέρκελ και Τσίπρας κατέληξαν σε μια μυστική συμφωνία, κατά την οποία από την πλευρά της η μεν Γερμανίδα καγκελάριος θα αναλάβει την υποχρέωση να παρέμβει στον καθοδηγούντα και επηρεάζοντα, στο οικονομικό κομμάτι, τους θεσμούς Γερμανό υπουργό Οικονομικών. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ώστε να διευκολυνθεί το κλείσιμο της αξιολόγησης, να μην υπάρξουν περαιτέρω αντιδράσεις από τη γερμανική πλευρά στον χριστουγεννιάτικο «μποναμά» του Αλ. Τσίπρα προς τους συνταξιούχους και να προχωρήσουν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Ο δε Αλέξης Τσίπρας, από τη δική του πλευρά, θα αναλάβει την υποχρέωση να σταματησει οποιεσδήποτε μεταναστευτικές ροές από τη χώρα μας προς τη Γερμανία. Εν πάση περιπτώσει, μέχρι τις προσεχείς γερμανικές εκλογές, δεδομένου ότι η  Α. Μέρκελ μπορεί να επανεξελέγη στην ηγεσία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, όμως δεν είναι αντίστοιχη η δημοφιλία της σε ολόκληρο τον γερμανικό λαό, η οποία μάλιστα πλήττεται μετά και τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα του Βερολίνου.

ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΗ. Πράγματι, η κ. Μέρκελ ευθύς εξ αρχής είχε γίνει στόχος επικρίσεων για την ανοιχτή στάση της στο Μεταναστευτικό και οι επικρίσεις αυτές ήταν φυσικό να ενταθούν στον γερμανικό λαό, όταν άρχισαν να αυξάνονται τα κρούσματα βίας στη Γερμανία από μετανάστες. Από την άλλη πλευρά, πέραν των κρουσμάτων βίας ή άλλων εγκληματικών ενεργειών, η Γερμανία είναι στόχος του ισλαμικού φονταμενταλισμού και των τζιχαντιστών, με αποκορύφωμα το συμβάν στο Βερολίνο με το φορτηγό. Καθώς, δε, την ανάληψη της ευθύνης  τη δημοσιοποίησε το ISIS είναι λογικό οι κατηγορίες κατά της καγκελαρίου να αποκτούν συγκεκριμένη βάση, υπό τον φόβο μάλιστα ανεξέλεγκτων τρομοκρατικών ενεργειών, πίσω από τις οποίες μπορεί να κρύβονται μέλη του "Ισλαμικού Κράτους", τα οποία εισήλθαν στη Γερμανία ως απλοί μετανάστες ή πολιτικοί πρόσφυγες. Στο πλαίσιο αυτής της διευκόλυνσης της Α. Μέρκελ, από ελληνικής πλευράς δεν θα πρέπει να θεωρείται άσχετο το γεγονός ότι, ενώ υπήρξε αντίδραση από το Βερολίνο, με δηλώσεις μάλιστα και του Β. Σόιμπλε, όσον αφορά τον χριστουγεννιάτικο "μποναμά" του Αλ. Τσίπρα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, στη συνέχεια ζητήθηκε μόνο μια έγγραφη δήλωση ότι η συγκεκριμένη παροχή έχει τον χαρακτήρα εφάπαξ. Αντιστοίχως όμως δεν υπήρξε αντίδραση για τη μείωση του ΦΠΛ στα νησιά, δεδομένου μάλιστα ότι αυτά του Ανατολικού Αιγαίου είναι ο προορισμός των μεταναστευτικών ροών - για τις οποίες

Ενταση των πιέσεων: Δεν χωρεί αμφιβολία όχι οι συνθήκες δεν έχουν μεταβληθεί και γι' αυτόα  μέσω του Β. Σόιμπλε το Βερολίνο επισημαίνει κάθε φορά στον Αλ. Τσίπρα οτι πρέπει να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα. Ενδεικτικό είναι ότι χθες σε συνέντευξη του σε γερμανική εφημερίδα ο κ. Σόιμπλε επιτέθηκε στην ελληνική κυβέρνηση λέγοντας άτι δεν έχει καμία κατανόηση «όταν ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, επιρρίπτει ευθύνες στη γερμανική κυβέρνηση ότι θέλει να βλάψει χους Ελληνες συνταξιούχους». Ωστόσο, στις αιτιάσεις αυτές απάντησε α κ. Τσίπρας καλώντας όσους αυτές τις μέρες «μας κουνούν το δάχτυλο με ιταμό τρόπο πρώτα αυτοί να τηρούν τη συμφωνία». «Στην Ευρώπη και στον κόαμο όσα πλεονάσματα κι αν έχουν κάποιες χώρες δεν θα πιάσουν ποτέ το πλεόνασμα της ψυχής του ελληνικού λαού», κατέληξε.

φοβάται η Α. Μέρκε ότι κάποια στιγμή μπορεί να κατευθυνθούν προς τον βορρά και τη χώρα της, που θεωρείται οικονομικός παράδεισος από τους λαούς της Μέσης Ανατολής.

Από τη δική του πλευρά, ο Αλέξης Τσίπρας «καίγεται» για την ελάφρυνση του χρέους μέσω των ανασταλθέντων βραχυπρόθεσμων μέτρων, μετά την κυβερνητική απόφαση χορήγησης του επιδόματος (το οποίο, στο εσωτερικό, για ευνόητους λόγους, βαπτίστηκε «13ος μισθός»). Κι αυτό διότι, με τις συνθήκες που επικρατούν να ακυρώνουν την αποκλειστική δυνατότητα του για τον χρόνο των εκλογών, η επικοινωνιακή τακτική του Λλ. Τσίπρα επιβάλλει, μετά τον «μποναμά», να μπορεί να περιλάβει στο δικό του success story την ελάφρυνση του χρέους. Η εξέλιξη αυτή, πάντως, θυμίζει κατά πολύ τα όσα είχαν συμβεί τον περασμένο Μάιο, όταν η Γερμανία είχε δείξει και πάλι ευελιξία στις οικονομικές υποχρεώσεις της Ελλάδας, προκειμένου να βοηθήσει τη χώρα να διαχειριστεί τα βάρη από την αυξανόμενη προσφυγική ροή. Τότε είχε κλείσει γρήγορα η πρώτη αξιολόγηση, με την κυβέρνηση να αναλαμβάνει την υποχρέωση δημιουργίας κέντρων υποδοχής (hot spots) προσφύγων στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και εν συνεχεία στην ηπειρωτική Ελλάδα.

ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΡΟΛΟΣ. Εκείνο που έχει ενδιαφέρον όσον αφορά την ελληνική κρίση και τις σχέσεις της χώρας μας με τον ισχυρότερο παράγοντα της Ε.Ε.. τη Γερμανία, είναι ο διαχρονικός και σταθερός ρόλος της κ. Μέρκελ, ανεξαρτήτως των ελληνικών κυβερνήσεων, οι οποίες την τελευταία επταετία έρχονται και παρέρχονται.

Λόγου χάρη, περί τα τέλη της διακυβέρνησης Σαμαρά και όταν το Βερολίνο ήταν βέβαιο ότι η επερχόμενη κυβέρνηση θα ήταν του ΣΥΡΙΖΑ,τα γερμανικά Μέσα χαρακτήριζαν τις συναντήσεις Μέρκελ-Σαμαρά «χωρίς απτά αποτελέσματα». Καθίστατο, δε, σαφές ότι η Γερμανίδα καγκελάριος εκφραζόταν με συγκρατημένη αισιοδοξία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, ενώ η ίδια απέφευγε να δεσμευθεί δημοσίως σχετικώς με τα αιτήματα που της υπέβαλλε ο Ελληνας τότε πρωθυπουργός. Βεβαίως, την εποχή εκείνη η Ελλάδα δεν είχε τίποτε το ανταλλάξιμο, που θα συνέφερε τη Γερμανίδα καγκελάριο. όπως είναι σήμερα ο φόβος της αύξησης των μεταναστευτικών ροών προς τη Γερμανία. Απλώς, ο Αντ. Σαμαράς εσφαλμένως είχε νομίσει όπ η Α. Μέρκελ θα ικανοποιείτο με την πρόθεση του Ελληνα πρωθυπουργού να φύγει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, που κάθε άλλο ήθελε η καγκελάριος! Αλλά και στην περίπτωση του μεταβατικού πρωθυπουργού, Λουκά Πα-παδήμου, η Α. Μέρκελ τού είχε επισήμανα την ανάγκη να εφαρμοστούν στο ακέραιο όσα είχαν συμφωνηθεί και είχαν την υπογραφή του Γιώργου Παπανδρέου, προκειμένου η Ελλάδα να λάβει τη δόση της εποχής εκείνης. Η, δε. πίεση προς την ελληνική πλευρά είχε να κάνει με το «κούρεμα» των ομολόγων - το οποίο, ως γνωστόν, ελάφρυνε μεν το ελληνικό χρέος, αλλά έπληξε τα ασφαλιστικά ταμεία.