" Για την κυβέρνηση δεν ήταν ανώδυνη υπόθεση η υποχρέωση να συμπεριλάβουν στην επιστολή Τσακαλώτου τη διαβεβαίωση πως εφόσον, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το πρωτογενές πλεόνασμα για το 2016 δεν αγγίξει τον προβλεπόμενο στόχο 0,5% του ΑΕΠ, τότε θα πρέπει να γίνει περιορισμός δαπανών από τις συντάξεις. Σ' αυτό το σημείο οι θεσμοί ήταν κατηγορηματικοί και επί της ουσίας ανάγκασαν την κυβέρνηση να διευκρινίσει γραπτώς πως σε περίπτωση αποκλίσεων από τους στόχους θα ενεργοποιηθεί ο κόφτης για περικοπές στις συντάξεις. Αυτό το αίτημα των δανειστών ήταν ουσιαστικά και η ποινή που επιβλήθηκε στο Μαξίμου για την πρωτοβουλία να δώσει βοήθημα στους χαμηλοσυνταξιούχους χωρίς προηγουμένως να ρωτήσει για να πάρει επίσημη άδεια. Κατά την ανταλλαγή θερμών e-mail ανάμεσα στους Τσακαλώτο, Χουλιαράκη και τους εκπροσώπους του ESM το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής, ακριβώς αυτό ζητήθηκε επίμονα από τους εκπροσώπους των θεσμών..."

Από τα "ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ" (κύριο θέμα+

εσωτερικά αναπτύγματα)

                                   "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30/12-01/1/17

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
30/12-01/1/17

Καθένας στο κλουβί του: "ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ", του Δημήτρη Μητρόπουλου

Τη χρυσή εποχή των περιοδικών υπήρχε ο κλασικός - αμερικανικός - κανόνας για τη θεματογραφία ενός επιτυχημένου εξωφύλλου: «Η τηλεόραση είναι προτιμότερη από τη μουσική, η μουσική είναι προτιμότερη από τον κινηματογράφο, ο κινηματογράφος είναι προτιμότερος από τα αθλητικά - και όλα είναι προτιμότερα από την πολιτική». Αυτή ήταν η πυξίδα πλεύσης στην πλατιά θάλασσα του μαζικού κοινού. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εμβάθυνση για να αντιληφθεί κανείς την ιεράρχηση.

Η πολιτική δεν εμπνέει - ή μάλλον εμπνέει δύσκολα. Ο χαρισματικός ηγέτης, αυτός που μπορεί να κινητοποιήσει τις ευρύτερες μάζες, είναι σπάνιος. Και σε ουκ ολίγες περιπτώσεις δεν είναι το είδος του προσώπου που έχει καλές προθέσεις. Η Ιστορία έχει από Αλκιβιάδη μέχρι Χίτλερ, ο οποίος, ας μην το ξεχνάμε, εξελέγη. Η περίπτωση Τραμπ - αν και, για να είμαστε δίκαιοι, η κρίση της Ιστορίας εκκρεμεί - σκιάζει το 2017. Και ενσαρκώνει αυτή την post-factual democracy - τη δημοκρατία του ψεύδους ή, με πιο σοφιστικέ τρόπο, τη δημοκρατία μετά-τα-γεγονότα - που φαίνεται να ζει τη χρυσή στιγμή της. Μένει να φανεί από τις εκλογές σε Γαλλία και Γερμανία το 2017 πόσο θα διαρκέσει αυτή η στιγμή.

Ποιος ήταν ο τελευταίος πολιτικός που ενέπνευσε την Ελλάδα; Αναμφίβολα ο Αλέξης Τσίπρας. Και ο προτελευταίος; Ο Ανδρέας Παπανδρέου. Σίγουρα οι ομοιότητες σταματούν εκεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Παπανδρέου, τοπ οικονομολόγος, έβαλε τα δημόσια οικονομικά σε πορεία εκτροχιασμού τη δεκαετία του '80 - ας μην ξεχνάμε όμως πως ήταν με δική του κυβέρνηση, προσωπική απόφαση και ενθάρρυνση από τον ίδιο τού τότε οικονομικού επιτελείου που ξεκίνησε το 1994 η προσπάθεια για την ΟΝΕ. Την ολοκλήρωσε ο Κώστας Σημίτης. Ωστόσο τότε το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε έντεκα ολόκληρα χρόνια, από το 1993 έως το 2004, διότι πέτυχε να συνθέσει όλες τις πτέρυγές του. Η αποσύνθεση κράτησε, δυστυχώς, άλλα τόσα χρόνια, έστω κι αν μεταμφιέσθηκε ύπουλα το 2009 σε επιστροφή στην εξουσία. Ωστόσο, ο Ανδρέας έκανε πολλά άλλα πράγματα τη δεκαετία του '80 - πράγματα που βοήθησαν το πολίτευμα και την κοινωνία να ισορροπήσουν.

Ο Τσίπρας ενέπνευσε σε μια εποχή απελπισίας. Ενσάρκωσε την απόρριψη του πολιτικού κατεστημένου λόγω Μνημονίου - εν μέρει άρεσε και γιατί ήταν νέος και ταλαντούχος. Και μετά όλα χάθηκαν σε μια δημοκρατία του ψεύδους. Αναρωτιέται κανείς γιατί; Γιατί είπαν πράγματα που δεν μπορούσαν να κάνουν; Γιατί ίσχυσε ο κανόνας που θέλει τους πάσης φύσεως κομμουνιστές και κομμουνιστογενείς να αντικαθιστούν την εξουσία με την ιδεολογία όταν έρχονται στα πράγματα; Ή γιατί οι ερχόμενοι στην κυβέρνηση το 2015 ήταν απλώς κατώτεροι των περιστάσεων; Η χαώδης κατάσταση στο Προσφυγικό και τα εξωτερικά - όπου οι ευκαιριακές επιλογές συνυπάρχουν με μια επιφανειακή επικοινωνιακή αντίληψη για το πώς κινείται διεθνώς ένας πρωθυπουργός - τείνει να επιβεβαιώσει αυτό τον φόβο.

Και κάπου εκεί φθάνουμε στη νέα χρονιά: η κυβέρνηση ξέρει τι θέλει. Να συνεχίσει να είναι κυβέρνηση. Είναι όμως αμφίβολο - πίσω από την πλήξη και τη φρίκη και τη δόξα - αν ξέρει τι είδους Ελλάδα θέλει. Ολα εξαντλούνται σε διακηρύξεις, με τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς για το ποιος έχει το πάνω χέρι - χαρακτηριστικό παράδειγμα τα καλλιτεχνικά - να είναι στυγνοί. Από την άλλη πλευρά, η αξιωματική αντιπολίτευση απειλείται με τη χειρότερη πολιτική τύχη: την υπεροπλία σε ποσοστά. Κάτι που σημαίνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κάθε λόγο να αισθάνεται αυτάρκης, ενώ μειώνεται η προδιάθεσή του να συνθέσει ή να κάνει ανοίγματα και αυξάνονται κατακόρυφα οι προσδοκίες από αυτόν. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παγιδευμένος στην εξουσία, το κλουβί της ΝΔ λέγεται αυτοδυναμία. Καλή χρονιά!

                                 "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30/12-01/1/17

Το πυροτέχνημα της «13ης σύνταξης»

και η θυσία των 10 παρθένων
Κέρδη και ζημίες μετράνε στη ζυγαριά του Μαξίμου έπειτα από την περιπέτεια του έκτακτου βοηθήματος στους συνταξιούχους και την επώδυνη επιστολή Τσακαλώτου προς τους δανειστές

Της Βούλας Κεχαγιά

Παραμονή Χριστουγέννων, λίγες ώρες μετά την αποστολή της περίφημης επιστολής του προς τους θεσμούς, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος πήγε για ψώνια στη Βαρβάκειο. Εκεί, όπως έλεγε αργότερα σε συνεργάτες του, οι έμποροι του είπαν ότι φέτος η αγορά κινήθηκε κάπως περισσότερο σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Οταν επέστρεψε στο σπίτι του, τα παιδιά του, πάλι, του μετέφεραν την εικόνα γεμάτων malls τα οποία είχαν περιηγηθεί νωρίτερα. Ο υπουργός Οικονομικών εξήγησε στους συνομιλητές του πως έμεινε με την εντύπωση ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο δραματική όσο περιγράφεται από την αντιπολίτευση και ότι γενικώς η «13η σύνταξη» για τους χαμηλοσυνταξιούχους έπιασε τόπο και βοήθησε στην εμπορική κίνηση.

Γενικώς την εικόνα αυτή έχει διαμορφώσει και το Μέγαρο Μαξίμου. Στο πρωθυπουργικό επιτελείο πιστεύουν ότι το έκτακτο βοήθημα στους συνταξιούχους μπορεί να οδήγησε σε περιπέτειες τις σχέσεις της κυβέρνησης με τους θεσμούς εν μέσω μιας κολλημένης διαπραγμάτευσης, ωστόσο θεωρούν ότι υπήρξαν οικογένειες με οικονομικές δυσκολίες που ενισχύθηκαν από την έκτακτη συνδρομή.

Στο ζύγι της κυβέρνησης γέρνει περισσότερο η μικρή ανάσα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους έναντι της δοκιμασίας που υπέστη στις σχέσεις της με τους δανειστές. Αυτό αποτελεί άλλωστε μια παγιωμένη θέση του Μεγάρου Μαξίμου. Ο Τσίπρας και οι υπουργοί του πιστεύουν ότι παρά τις δηλώσεις προσήλωσης στις μνημονιακές επιταγές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει πού και πού να δείχνει το κοινωνικό της πρόσωπο στους ασθενέστερους. «Να επιβεβαιώνει ότι μέλημά της είναι η κοινωνική αλληλεγγύη» αναφέρει ανώτερος κυβερνητικός παράγοντας.

Στην κούρσα με τη Νέα Δημοκρατία
Στο Μαξίμου θεωρούν ότι οι επισημάνσεις της Νέας Δημοκρατίας πως συνταξιούχοι έλεγαν στους γαλάζιους πολιτευτές ότι δεν επιθυμούν να πάρουν το εφάπαξ επίδομα εκθέτουν ανεπανόρθωτα την αξιωματική αντιπολίτευση και τον αρχηγό της. Στα συν της υπόθεσης με τη «13η σύνταξη» οι κυβερνώντες προσμετρούν και τις αντιδράσεις της Νέας Δημοκρατίας που, σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, υποδηλώνουν αμηχανία και διάθεση ταύτισης με τον Σόιμπλε. Στην κυβέρνηση σχολιάζουν επικριτικά το γεγονός πως αρχικώς η ΝΔ μίλησε για ψίχουλα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, αργότερα διαφοροποίησε τη στάση της στην ψηφοφορία και προέκρινε το «παρών», έπειτα πανηγύρισε για τις αντιδράσεις των δανειστών και αργότερα μίλησε για υποταγή και μετάνοια των Τσίπρα και Τσακαλώτου προς τους θεσμούς.

Στο Μαξίμου, αναλύοντας τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκτιμούν ότι η ΝΔ έχει παγιδευτεί σε μια στρατηγική που την οδηγεί σε αδιέξοδο. Από τη μια έχει εγκλωβιστεί - λένε - στο αίτημα των εκλογών, όμως οι Ευρωπαίοι του ΕΛΚ τους αποθαρρύνουν για μια τέτοια προοπτική, και από την άλλη εντοπίζει διαρκώς αστοχίες της κυβέρνησης στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. «Είναι το σημείο που πέφτουν σε αντιφάσεις» λένε από την κυβέρνηση, σχολιάζοντας πως όταν η κυβέρνηση δηλώνει την αποφασιστικότητά της να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις του τρίτου προγράμματος κατηγορείται για ταύτιση με τα Μνημόνια και όταν προβαίνει σε πράξεις που ενοχλούν τους θεσμούς καταγγέλλεται πως τινάζει το πρόγραμμα και τη συμφωνία με τους ξένους στον αέρα. Αρα, σύμφωνα με το Μαξίμου, η ΝΔ θα πρέπει να απαντήσει εάν επιθυμεί την επιτυχία του προγράμματος ή την καταστροφή της χώρας.

Η ακαμψία των δανειστών...
Για την κυβέρνηση δεν ήταν ανώδυνη υπόθεση η υποχρέωση να συμπεριλάβουν στην επιστολή Τσακαλώτου τη διαβεβαίωση πως εφόσον, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το πρωτογενές πλεόνασμα για το 2016 δεν αγγίξει τον προβλεπόμενο στόχο 0,5% του ΑΕΠ, τότε θα πρέπει να γίνει περιορισμός δαπανών από τις συντάξεις. Σ' αυτό το σημείο οι θεσμοί ήταν κατηγορηματικοί και επί της ουσίας ανάγκασαν την κυβέρνηση να διευκρινίσει γραπτώς πως σε περίπτωση αποκλίσεων από τους στόχους θα ενεργοποιηθεί ο κόφτης για περικοπές στις συντάξεις.

 Αυτό το αίτημα των δανειστών ήταν ουσιαστικά και η ποινή που επιβλήθηκε στο Μαξίμου για την πρωτοβουλία να δώσει βοήθημα στους χαμηλοσυνταξιούχους χωρίς προηγουμένως να ρωτήσει για να πάρει επίσημη άδεια. Κατά την ανταλλαγή θερμών e-mail ανάμεσα στους Τσακαλώτο, Χουλιαράκη και τους εκπροσώπους του ESM το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής, ακριβώς αυτό ζητήθηκε επίμονα από τους εκπροσώπους των θεσμών. «Αφού αποφασίσατε να ενισχύσετε συνταξιούχους, θα κόψετε από τις συντάξεις εάν δεν επιτευχθούν οι στόχοι» ήταν η κεντρική ιδέα των e-mail των δανειστών.

...η σιγουριά του Μαξίμου
Το Μαξίμου υποστηρίζει ωστόσο ότι δεν είχε πρόβλημα να συμπεριλάβει στο γράμμα Τσακαλώτου μια τέτοια δέσμευση, εκτιμώντας ότι είναι εξαιρετικά απίθανο να μην επιτευχθεί ο δημοσιονομικός στόχος του 0,5% για το 2016. Αλλωστε προτού η κυβέρνηση αποφασίσει να προχωρήσει στις ανακοινώσεις για τη χορήγηση του βοηθήματος είχε τσεκάρει και τα οικονομικά στοιχεία του Νοεμβρίου για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως υπάρχει υπεραπόδοση των εσόδων. «Και δέκα παρθένες να μας ζητούσαν να θυσιάσουμε, θα το δεχόμασταν γιατί είμαστε βέβαιοι για τα οικονομικά στοιχεία» αναφέρουν κυβερνητικές πηγές.

Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι αυτή η υπεραπόδοση προέρχεται εν πολλοίς από την υπερφορολόγηση των πολιτών. Γι' αυτό και το σταθερό μότο του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του επικεντρώνεται στην αναφορά «αυτό το πλεόνασμα προέρχεται από τις δικές σας θυσίες, άρα σε εσάς θα πρέπει να διανεμηθεί». Για καλό και για κακό πάντως η κυβέρνηση δημιούργησε κι ένα μαξιλαράκι της τάξης των περίπου 300 εκατομμυρίων ευρώ για παν ενδεχόμενο, καθώς το καθαρό πλεόνασμα εκτιμήθηκε στο 1,1 δισ. ευρώ.

Στα θετικά όλης αυτής της παλινωδίας που έκανε τους δανειστές να αξιώνουν γραπτές δηλώσεις συμμόρφωσης, το Μαξίμου επισημαίνει πως οι θεσμοί αναγνωρίζουν για πρώτη φορά πως η ελληνική κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να παίρνει αποφάσεις για έκτακτη ενίσχυση των αδυνάμων - αν υπάρχει περίσσευμα - εφόσον προηγουμένως έχει υπάρξει συζήτηση-συνεννόηση με τους έξω.

Σε τροχιά σύγκρουσης(;)

Για τον Αλέξη Τσίπρα όλη αυτή η εμπλοκή με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα έδωσε στην κυβέρνηση πόντους στο εσωτερικό της κοινωνίας. Παρόλο που αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά ότι η χώρα βρίσκεται υπό επιτροπεία, επομένως κάθε πρωτοβουλία θεωρείται αυθαίρετη, η κυβέρνηση θεωρεί ότι μεγάλο κομμάτι των πολιτών κατανόησε πως το Μαξίμου εκτός από το να πειθαρχεί στη συμφωνία έχει το μυαλό του και στην προστασία των πιο αδυνάμων, ακόμη κι αν χρειαστεί να συγκρουστεί με τους ακραίους δανειστές.

Αυτή η τακτική εξυπηρετεί άλλωστε και τη δημιουργία ενός κλίματος συμπάθειας προς μια κυβέρνηση που πιέζεται από τους έξω «όταν προσπαθεί να ευεργετήσει τους φτωχούς». Επίσης ανταποκρίνεται σε μια αδήλωτη κυβερνητική προετοιμασία για το ενδεχόμενο αδιεξόδου στη διαπραγμάτευση που συνδέεται με τη δεύτερη αξιολόγηση και το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε εκλογές. Ο Αλέξης Τσίπρας όταν λέει ότι οι εκλογές δεν υπάρχουν στον σχεδιασμό του δείχνει να το πιστεύει. Συγχρόνως όμως έχει αποφασίσει να οδηγηθεί σε σύγκρουση εφόσον οι δανειστές επιμείνουν στη νομοθέτηση μέτρων για την περίοδο μετά το 2018. «Θα είναι μια παρατεταμένη σύγκρουση» αναφέρουν αρμόδιες κυβερνητικές πηγές που επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία ότι «αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ψηφίσει νέα μέτρα». Σε περίπτωση επομένως που η διαπραγμάτευση προσκρούσει στο τείχος της επιμονής του ΔΝΤ για νέα μέτρα, η κυβέρνηση δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να αφήσει την αξιολόγηση ανοιχτή. Για πόσο διάστημα; Για όσο η χώρα δεν έχει ανάγκη άμεσης οικονομικής ενίσχυσης. Εάν η κατάσταση οδηγηθεί εκεί, τότε μόνο θα κληθεί ο λαός να αποφασίσει.

Από το Κυπριακό έως το Προσφυγικό

Ομως στο Μαξίμου το κλίμα δεν είναι στην παρούσα φάση τόσο απαισιόδοξο. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε προσφάτως φύσει αισιόδοξος καθώς «μικρός έπεσα στη μαρμίτα της αισιοδοξίας» και πιστεύει ότι η Ευρώπη δεν αντέχει κλυδωνισμούς και νέα ανοιχτά μέτωπα με επίκεντρο για μία ακόμη φορά την Ελλάδα. Η Ανγκελα Μέρκελ τού είπε στο Βερολίνο ότι δεν θέλει αποσταθεροποίηση στη χώρα μας. Το Προσφυγικό, όσο και να είναι ένα πρόβλημα που απειλεί την κυβέρνηση, παράλληλα αποτελεί κι ένα επιθετικό όπλο της για όσους στην Ευρώπη φοβούνται ανεξέλεγκτες καταστάσεις από μια αδυναμία διαχείρισης των προσφυγικών ροών. Και μέσα στο νέο περιβάλλον η κυβέρνηση προσβλέπει και σε θετικές εξελίξεις στο Κυπριακό, με την Ελλάδα να πρωταγωνιστεί στη διευθέτηση του κορυφαίου εθνικού ζητήματος. Η συνεργασία Τσίπρα - Αναστασιάδη για επίλυση του Κυπριακού είναι πολύ στενή - μάλιστα ο κύπριος πρόεδρος βρίσκεται και σήμερα στην Αθήνα για επαφές. Στο Μαξίμου εκτιμούν ότι η πολυμερής διάσκεψη για το Κυπριακό στη Γενεύη στις 12 Ιανουαρίου ενδεχομένως να αποδειχτεί το κλειδί για την επίλυση πολλών προβλημάτων που συνδέονται με την Ελλάδα.

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30/12-01/1/17

Η ξεθωριασμένη λάμψη μιας ασπρόμαυρης φωτογραφίας
Η άλλοτε εξαμελής αντιπροσωπεία του κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο σήμερα μετρά τέσσερα μέλη, αποτελεί μια μικρογραφία του κόμματος και αποτυπώνει με τον πιο παραστατικό τρόπο την ελαφρώς σχιζοφρενική σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την Ευρωπαϊκή Ενωση

Της Καρολίνας Παπακώστα

Για τον έναν, «η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει γιατί δεν θέλουν το Eurogroup και ο Σόιμπλε που κυριαρχεί». Για τον άλλο, πάλι, «οι επόμενοι 18 μήνες είναι πολύ δύσκολοι» και «πρέπει να κλείσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες», εξού και «θα ήταν χρήσιμο να σταματήσει η πολιτική αντιπαράθεση στο εσωτερικό, να σταματήσουν οι κραυγές για εκλογές και οι ψίθυροι για δημοψηφίσματα». Δύο ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στην εβδομάδα, μίλησαν περί αξιολόγησης. Δεν είναι μόνο το ύφος που διαφέρει. Ο πρώτος, ο Στέλιος Κούλογλου, μιλά τη γλώσσα της αγανάκτησης, αυτή με την οποία γράφεται εντός ελληνικών συνόρων το κυβερνητικό αφήγημα κατά του γερμανού υπουργού Οικονομικών. Ο δεύτερος, ο Κώστας Χρυσόγονος, πάλι, εκφράζει τον ΣΥΡΙΖΑ εξωτερικού, αυτόν δηλαδή που εμφανίζεται πιο μετριοπαθής. Η απόσταση μεταξύ τους δεν θα έπρεπε να ξενίζει.

Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωκοινοβούλιο, που ξεκίνησε ως εξαμελής το 2014 αλλά μετρά τέσσερα μέλη σήμερα, είναι, όπως λένε άνθρωποι από τις Βρυξέλλες, μια μικρογραφία του κόμματος. Θα μπορούσε να πει κανείς πως έχει κι αυτή τις συνιστώσες της. Και κυρίως δεν έχει κανένα πρόβλημα να είναι και με τον Πιτέλα και με τον Γκίζι. Και με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, δηλαδή, τις συναντήσεις των οποίων τιμά συχνά ο έλληνας Πρωθυπουργός ως «παρατηρητής», αλλά και με την ευρωομάδα της Αριστεράς, στην οποία άλλωστε ανήκει το κόμμα, που προσφάτως εξέλεξε ως πρόεδρο τον Γερμανό Γκρεγκόρ Γκίζι. Εναν άνθρωπο που είχε ταχθεί κατά της ένωσης Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας και είναι θιασώτης μιας νέας Οστπολιτίκ, της επαναπροσέγγισης με τη Μόσχα. Οι συριζαίοι - και πρώην συριζαίοι - ευρωβουλευτές, αν και πολλά μίλια μακριά από την εσωτερική πολιτική σκηνή, αποτυπώνουν με τον πιο παραστατικό τρόπο την ελαφρώς σχιζοφρενική σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την Ευρωπαϊκή Ενωση. 

 
Δημήτρης Παπαδημούλης

«Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε έξι ευρωβουλευτές, έμεινε με τέσσερις αφού ανεξαρτητοποιήθηκε η Σακοράφα και ο Χουντής έγινε ΛΑΕ και τώρα έχει τον εξής έναν, Δημήτρη Παπαδημούλη». Αυτό υποστηρίζει πηγή από τις Βρυξέλλες. Τι υπονοεί; Στην ανάγνωσή της ο Παπαδημούλης είναι ο μοναδικός από την ομάδα που πραγματικά πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν λάβει κανείς υπόψη τις συχνότατες παρεμβάσεις του στα ελληνικά ζητήματα, θα δώσει μάλλον δίκιο στην προαναφερθείσα πηγή. Τα παπαδημούλεια τιτιβίσματα στήριξης του Μαξίμου γίνονται σε κάθε ευκαιρία. Είτε πρόκειται για τις δηλώσεις Παρασκευόπουλου περί σύγκλισης με τη ΧΑ, που έσπευσε να τονίσει όχι μόνο ότι δεν συμφωνεί, αλλά και πως «δεν εκφράζουν ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε την κυβέρνηση». Είτε μιλάμε για τις κυβερνητικές επιτυχίες, τις οποίες χαιρετίζει, ευρισκόμενος πάντα σε γραμμή Παππά - αν όχι παππικότερος του Παππά -, με tweets σαν το «ξεπάγωσαν τα μέτρα για το χρέος, οι χαμηλοσυνταξιούχοι πήραν το βοήθημα και ο Μητσοτάκης έμεινε έκθετος με το θλιβερό "παρών". Χρόνια πολλά!». Ο ζήλος του είναι τέτοιος που συνηθίζει να κάνει και retweet τα σάιτ που έχουν δημοσιεύσει τα συγκεκριμένα tweets του. Βέβαια, οι κακές γλώσσες στους ευρωδιαδρόμους επισημαίνουν ότι δεν τον βλέπουν ποτέ από τότε που έγινε αντιπρόεδρος να συνυπάρχει σε πάνελ εκπομπής με άλλους ευρωβουλευτές. «Εμφανίζεται μόνος» σημειώνουν και του αποδίδουν «έπαρση», την οποία, σπεύδουν να τονίσουν, ουδέποτε έδειξαν άλλοι Ελληνες που θήτευσαν ως αντιπρόεδροι του Ευρωκοινοβουλίου, όπως η Αννυ Ποδηματά ή ο Παρασκευάς Αυγερινός. 

 
Κωνσταντίνα Κούνεβα
Ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των συμβόλων που όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως επιστρατεύουν στα ψηφοδέλτιά τους. Πρώην καθαρίστρια με έντονη συνδικαλιστική δράση, εξαιτίας της οποίας έπεσε, το 2008, θύμα επίθεσης με οξύ. Μόνο που και στα ευρωέδρανα παραμένει σύμβολο. Αν αναζητήσει κανείς τη δράση της, θα βρει ως σημαντικότερη παρέμβασή της μια έκθεσή της που ενέκρινε το Ευρωκοινοβούλιο τον Απρίλιο του 2016. Με αυτήν το Σώμα αναγνώρισε την ανάγκη ρύθμισης του επαγγέλματος των οικιακών βοηθών και του προσωπικού φροντίδας. Αλλά και τα τηλεοπτικά πλάνα με τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ να φορούν τα κόκκινα γάντια - τις οποίες είχε προσκαλέσει μαζί με τη Σοφία Σακοράφα το 2015 - στην αίθουσα της Ολομέλειας στο Στρασβούργο. Αυτό ίσχυε μέχρι προχθές, όταν δόθηκαν από την ελληνική Βουλή στη δημοσιότητα τα πόθεν έσχες του 2013 και του 2014. Η δήλωσή της ήταν από αυτές που έγιναν είδηση, μιας και περιλαμβάνει καταθέσεις σε βελγικές, γαλλικές και βουλγαρικές τράπεζες που ξεπερνούν τα 340.000 ευρώ και δικαιολογούνται κυρίως ως δωρεές. Πριν, δηλαδή, της δείξουν την αλληλεγγύη τους στην κάλπη οι ψηφοφόροι, αναδεικνύοντάς την τέταρτη μεταξύ των συριζαίων συνυποψηφίων της, της την είχαν δείξει και με τον οβολό τους.

Κώστας Χρυσόγονος
Τις προάλλες παρέθεσε ένα τραπέζι σε είκοσι δημοσιογράφους. Ανθρωπος που βρέθηκε εκεί έφυγε με μια απορία: «Πώς μπορεί και παραμένει ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ;». «Θα έπρεπε», συμπληρώνει, «να έχει παραιτηθεί με τόση κριτική που ασκεί στην πρώτη φορά αριστερή διακυβέρνηση». Η αλήθεια είναι ότι οι δημόσιες παρεμβάσεις του σερραίου συνταγματολόγου δεν στερούνται κριτικής για την κυβέρνηση. Πριν από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τον Σεπτέμβριο, π.χ., με κείμενο στην προσωπική του ιστοσελίδα κατηγορούσε τον Τσίπρα ότι έφθασε ώς τα όρια της αλαζονείας με την υπόσχεση ότι «θα χτυπάμε το νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν». Λίγο πριν από το δημοψήφισμα έδωσε στη δημοσιότητα επιστολή που είχε στείλει στον Πρωθυπουργό, προειδοποιώντας τον ότι «η λαϊκή εντολή προς την κυβέρνηση είναι εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση και όχι για χρεοκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη και ενδεχομένως και την Ενωση». Τι κι αν, κατά δήλωσή του την προεκλογική περίοδο, έθεσε υποψηφιότητα για να εκδηλώσει έμπρακτα την αγωνία του για την πορεία της χώρας και της Ευρώπης; Επειδή, τότε, η πρώτη από δημοκρατία είχε μετατραπεί σε χρεοκρατία και η δεύτερη σε αυτοκρατορικό μόρφωμα. Πλέον, πλασάρει ένα πιο φιλευρωπαϊκό προφίλ και, ευκαιρίας δοθείσης, σπεύδει να υπενθυμίσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, πάντως, στις Βρυξέλλες τού καταλογίζουν ως μοναδικό κίνητρο της δράσης του «ένα δελτίο Τύπου για την Ελλάδα». 

 
Στέλιος Κούλογλου
Βρέθηκε στη βελγική πρωτεύουσα χάρη στην «αυτοθυσία» του Γιώργου Κατρούγκαλου - που άφησε την έδρα της ΕΕ και τα προνόμια των εκλεγμένων εκπροσώπων της για να υπηρετήσει το έθνος από έναν ταπεινό υπουργικό θώκο πίσω στην Αθήνα. Ακόμη και εκείνοι που βρίσκονται μακριά του πολιτικά τού αναγνωρίζουν ότι είναι ο μοναδικός, μαζί με τον Δημήτρη Παπαδημούλη, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που επιδεικνύει κοσμοπολιτισμό. Που έχει, κοινώς, επαφές και με άλλους συναδέλφους του διαφορετικών εθνικοτήτων. Παρά όμως αυτές τις επαφές, οι εδώ σύντροφοί του μάλλον δεν έχουν λόγο να ανησυχούν για το πόσο πιστός παραμένει στην κομματική ορθοδοξία. Εύλογο, επειδή ακόμη κι αν είναι μακριά παρεμβαίνει σε κρίσιμα εγχώρια ζητήματα, όπως η περιλάλητη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, με δηλώσεις του τύπου «φυσικά και είναι δουλειά της κυβέρνησης να έχει κάποια φιλικά μέσα ενημέρωσης». Και για όποιον αμφιβάλλει για την προσήλωσή του στα όσα κηρύττουν τα non papers του Μαξίμου - γιατί ορισμένοι από τους συναδέλφους του στις Βρυξέλλες παρατηρούν ότι «σε κάποια θέματα στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε κάποια όχι» - να σημειωθεί ότι βγήκε τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων να υποστηρίξει πως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «θέλει να ανατρέψει την κυβέρνηση». Αναμφισβήτητα, σε κάποιο από τα 2.800 δωμάτια του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, που επί Ναζί ήταν η έδρα της γραφειοκρατίας της Luftwaffe, ο Σόιμπλε ετοιμάζει την αναχαίτιση της ελληνικής κυβέρνησης.

Μανώλης Γλέζος - Νίκος  Χουντής 

και Σοφία Σακοράφα
Κάποιοι έφυγαν νωρίς. Ο Μανώλης Γλέζος είχε προαναγγείλει ότι θα μείνει για έναν χρόνο στην Ευρωβουλή. Πρώτος επιλαχών ήταν ο Νίκος Χουντής. Είχε όμως εξασφαλίσει το χαρτοφυλάκιο του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις. Οπότε όλοι εκτιμούσαν πως θα βρεθεί μια θέση και για τον Γιάννη Μηλιό, τον αμέσως επόμενο επιλαχόντα, ο οποίος δεν κατάφερε να πάει στην οδό Νίκης εξαιτίας του Βαρουφάκη. Ο Γλέζος, ωστόσο, ανακοίνωσε την παραίτησή του στα μέσα Ιουνίου του 2015, δίνοντας έτσι στον Χουντή την ευκαιρία να διαχωρίσει τη θέση του από την κυβέρνηση υποβάλλοντας την παραίτησή του στα μέσα Ιουλίου, μέλος της Αριστερής Πλατφόρμας γαρ. Εκανε, λοιπόν, την επανάστασή του και χάρισε στη ΛΑΕ κι έναν ευρωβουλευτή. Λίγο αργότερα, τον Σεπτέμβριο, ανακοίνωνε την ανεξαρτητοποίησή της και η Σοφία Σακοράφα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου. Η κίνηση ήταν αναμενόμενη αφού από νωρίς είχε αναγορευτεί σε υπαρχηγό της Ζωής Κωνσταντοπούλου και πολεμούσαν μαζί κατά του απεχθούς χρέους. Παρότι είχε δηλώσει στο περιοδικό «Spiegel» (ρεπόρτερ του οποίου την ακολούθησε για έναν χρόνο ως εκπρόσωπο του ευρωσκεπτικισμού στο Ευρωκοινοβούλιο) πως την απογοήτευσε ο τρόπος λειτουργίας της ΕΕ από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες, «κράτησε την έδρα της», όπως σημειώνουν άσπονδοι φίλοι της. Και όχι μόνο. Κράτησε κοντά της και τον σύζυγό της, που τη βοηθά με τη γλώσσα, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό. «Στις πρώτες συνεδριάσεις των συριζαίων ευρωβουλευτών συμμετείχαν όχι έξι αλλά επτά» θυμάται συνεργάτης έλληνα ευρωβουλευτή. «Ο έβδομος», συμπληρώνει, «ήταν ο σύζυγος της Σακοράφα». Τώρα, μάλλον συνεδριάζουν οι δυο τους αφού, σύμφωνα με τον ίδιο άνθρωπο, η ευρωβουλευτίνα δεν έχει επαφές με άλλους συναδέλφους της, Ελληνες ή ξένους. Αρα, μάλλον δεν θα κατορθώσει να αλώσει το ευρωσύστημα από τα μέσα.

                                              "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 30/12-01/1/17

Βλέπουν το ΔΝΤ να φεύγει, 

αλλά τα μέτρα του να μένουν
Μετά την επιστολή του Ευκλείδη Τσακαλώτου αναμένεται να αρθεί η αναστολή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, παραμένει ωστόσο αβέβαιο πότε θα ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση


Της Ειρήνης Χρυσολωρά

Πάνω από έναν μήνα καθυστέρηση στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές προκάλεσε ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε η κυβέρνηση τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος. Η αναστολή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που είχαν αποφασιστεί στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου αναμένεται να αρθεί στο EuroWorking Group της 12ης Ιανουαρίου, μετά την επιστολή του Ευκλείδη Τσακαλώτου με την οποία ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε προσήλωση στις δεσμεύσεις του Μνημονίου και δεσμεύθηκε να περικόψει συντάξεις αν διαψευσθούν τελικά οι θετικές προβλέψεις για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016.

Ωστόσο, παρά τη λήξη της εκκρεμότητας για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, η αξιολόγηση είναι μια άλλη ιστορία και προς το παρόν παραμένει απολύτως αβέβαιο το πότε θα ολοκληρωθεί. Για την ακρίβεια, μετά τη 12η Ιανουαρίου επιστρέφουμε στον σκληρό πυρήνα των προβλημάτων, που περιλαμβάνει όχι μόνο τα ανοιχτά θέματα της αξιολόγησης αλλά και - κυρίως - την εξεύρεση συμφωνίας μεταξύ ΔΝΤ και ευρωζώνης για τον ρόλο του πρώτου στο ελληνικό πρόγραμμα.

Με το μέτωπο να παραμένει ανοιχτό μετά τις αλλεπάλληλες ανταλλαγές διαξιφισμών - επιχειρημάτων μεταξύ του Πολ Τόμσεν και της Κομισιόν, η έκβαση δεν μπορεί να προεξοφληθεί, αναφέρουν πηγές που παρακολουθούν από κοντά τη διαπραγμάτευση.

Σε κάθε περίπτωση, κλειδί θεωρείται η στάση που θα κρατήσει η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ για τον ρόλο του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Κάτι που αναμένεται να ξεκαθαριστεί μετά την ανάληψη καθηκόντων από τον Ντόναλντ Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου.

Αυτό αφήνει ελάχιστο χρόνο για αποφάσεις στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση.

«Στο διάστημα από το EuroWorking Group της 12ης Ιανουαρίου έως το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, τα "μεγάλα παιδιά" πρέπει να κάνουν πολλά και διάφορα» σχολιάζουν στελέχη της κυβέρνησης, αναφερόμενα στη συνεννόηση μεταξύ της Γερμανίας, των λοιπών χωρών της ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Σημειωτέον ότι το διάστημα αυτό το ΔΝΤ θα δημοσιοποιήσει και την επίσημη έκθεσή του για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας με βάση το άρθρο 4, αλλά και - ενδεχομένως - μια νέα ανάλυση βιωσιμότητας χρέους, η οποία ουσιαστικά θα αποκαλύπτει τις προθέσεις του για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα. Εκτός κι αν αποφασίσει να τα αναβάλει.

Τι θέλει η κυβέρνηση. Εντός και εκτός κυβέρνησης, πολλοί πιστεύουν πλέον ότι το πιο πιθανό σενάριο είναι να μη συμμετάσχει το ΔΝΤ πλήρως, δηλαδή με χρηματοδότηση, στο ελληνικό πρόγραμμα. Για την κυβέρνηση, άλλωστε, τα στελέχη της δεν κρύβουν ότι αυτό είναι και το ευκταίο σενάριο.

Σύμφωνα όμως με πληροφορίες από πηγή που είναι σε επαφή με το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, ακόμη κι αν συμβεί αυτό, δεν θα είναι χωρίς κόστος για την Ελλάδα όπως ελπίζει η κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα, η πηγή αυτή υποστηρίζει ότι μετά την επιστολή Τσακαλώτου η Γερμανία δεν είναι τόσο αρνητική ως προς την αξιολόγηση. Αναφέρεται μάλιστα ότι θα προσπαθήσει να ξεχωρίσει την αξιολόγηση από τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Ετσι η αξιολόγηση θα μπορέσει να ολοκληρωθεί χωρίς να έχει συμφωνηθεί αν θα επιστρέψει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα το Ταμείο. Κάτι που έως τώρα, με βάση και τις δηλώσεις Ντεϊσελμπλούμ στο τελευταίο Eurogroup, εθεωρείτο προϋπόθεση.

Το αγκάθι. Ωστόσο, για να συναινέσει σε μια τέτοια λύση η Γερμανία θα απαιτήσει, σύμφωνα με την ίδια πηγή, να λάβει μέτρα «τύπου ΔΝΤ» η Ελλάδα. Συγκεκριμένα, από τα δύο αγαπημένα μέτρα του ΔΝΤ, τη μείωση του αφορολογήτου και την περικοπή των υφιστάμενων συντάξεων, η Γερμανία φέρεται να επιδιώκει τη θέσπιση του πρώτου. Αν επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο θα φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, η οποία θεωρεί ότι έχει ολοκληρωθεί το 95% των θεμάτων και απομένει μόνο ένα 5%, που θα μπορούσε να συμφωνηθεί «ακόμη και σε μία ώρα» όπως λένε χαρακτηριστικά τα στελέχη της.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δανειστές και ιδίως η Γερμανία δεν θέλουν να προκαλέσουν εκλογές στην Ελλάδα. Από την άλλη, όμως, καθώς η γερμανική αλλά και η ολλανδική κυβέρνηση έχουν υποσχεθεί στα κοινοβούλιά τους συμμετοχή του ΔΝΤ, πρέπει να αποδείξουν τουλάχιστον ότι θα υπάρξει πειθαρχία και εφαρμογή μέτρων τύπου ΔΝΤ, αν το Ταμείο τελικά δεν συμμετάσχει.

Νέες καθυστερήσεις. Ολο αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω καθυστερήσεις. Σε κάθε περίπτωση, το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου δείχνει ως ένα μάλλον πιο ρεαλιστικό ορόσημο παραμένοντας στην αισιόδοξη πλευρά. Αλλωστε, ο μεγάλος στόχος της κυβέρνησης που είναι η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δεν θα μπορέσει ούτως ή άλλως να υλοποιηθεί πριν από τη συνεδρίαση της ΕΚΤ στις 9 Μαρτίου.
Εξάλλου, αυτό το 5% που υποστηρίζουν τα κυβερνητικά στελέχη ότι απομένει να κλείσει στην αξιολόγηση είναι σχετικό, καθώς περιλαμβάνει λίγα αλλά τσουχτερά ανοιχτά θέματα: εργασιακά, δημοσιονομικό κενό και ενεργειακά.

Για τα εργασιακά και ειδικότερα στο θέμα των ομαδικών απολύσεων, τα στελέχη αυτά υποστηρίζουν ότι μάλλον δεν θα πειραχτεί το όριο (5%), ενώ το βέτο υπουργού θα αντικαταστήσει μια διαδικασία κοινώς αποδεκτή. Για τα δημοσιονομικά, απομένει το κενό του 2018, το οποίο το ΔΝΤ ανεβάζει στα 400 εκατ. ευρώ και η ευρωζώνη κάτω από 200 εκατ. ευρώ. Για τα ενεργειακά, το σοβαρότερο ανοιχτό θέμα είναι το μεγαλύτερο άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού εις βάρος της ΔΕΗ.

Φυσικά, αν τελικά δεν επικρατήσει η λύση του βελούδινου διαζυγίου με το ΔΝΤ αλλά η παραμονή του στο πρόγραμμα, τα προβλήματα θα είναι ακόμη περισσότερα καθώς το Ταμείο θα ζητήσει μέτρα 4,6 δισ. ευρώ και όλα από τώρα. Μέχρι στιγμής, το Ταμείο δεν έχει αποδεχθεί την ιδέα του κόφτη ως αντιστάθμισμα στα μέτρα, ακόμη κι αν αυτός πάρει άλλη, πιο αυστηρή μορφή, αναφέρουν κυβερνητικά στελέχη.

Η κυβέρνηση στηρίζει τις ελπίδες της στο ότι η Ευρώπη δεν θα θελήσει να ανοίξει άλλο ένα μέτωπο σε μια χρονιά εκλογικών αναμετρήσεων με άνοδο των λαϊκιστικών και ακροδεξιών δυνάμεων. Πράγματι, πληροφορίες από άλλες πλευρές συμφωνούν ότι η Ευρώπη δεν θα αφήσει το ΔΝΤ να διαλύσει την ευρωζώνη. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος άλλος δεν θα αναλάβει ρόλο ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.