Στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε γραμμή να κρατηθούν μακριά. Προφανώς για να πάει ο πρόεδρος και να μαζέψει το επικοινωνιακό χαρτί. Ναι, ο ίδιος πρόεδρος που είχε εκδηλώσει αλλεργικά σπυράκια για τη συγκεκριμένη εκδήλωση. Μεταξύ μας, σιγά που θα έχανε την ευκαιρία! Ηρθε λίγα λεπτά μετά το ξεκίνημα, την ώρα που μιλούσε η Εφη Αχτσιόγλου. Ακούστηκαν κάποιες αποδοκιμασίες, πράσινης απόχρωσης. Χλιαρό ως υποτονικό χειροκρότημα από λίγα χέρια και πολλή μουρμούρα χρωματισμένη από έκπληξη. Εκατσε στην πρώτη σειρά και αρνήθηκε να πάρει τον λόγο αφού, όπως είπε, είχε εκπρόσωπο. Τον Τεμπονέρα. Που θέρισε το πιο έντονο χειροκρότημα όταν είπε ότι η χώρα χρεοκόπησε από τη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή. Είδατε;...

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

                                                            "ΤΑ ΝΕΑ", 14/02/24

Μηνύματα και βολές

από τη σύναξη της Κεντροαριστεράς

Η αναλογία προερχομένων από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ ήταν περίπου η ίδια, αλλά την παράσταση έκλεψε ο Στέφανος Κασσελάκης με την απροειδοποίητη εμφάνισή του στο θέατρο Αλφα

ΤΗΣ ΜΥΡΤΟΥΣ ΛΙΑΛΙΟΥΤΗ

Ο κόσμος που είχε μαζευτεί για να ακούσει την Εφη Αχτσιόγλου, τον Μανώλη Χριστοδουλάκη και τον Διονύση Τεμπονέρα να απαντούν στο ερώτημα «Απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη, ποιος;» γέμισε το θέατρο Αλφα, με συνωστισμένους όρθιους τόσο εντός όσο και εκτός της αίθουσας. Η αναλογία προερχομένων από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ ήταν περίπου η ίδια, ένας όμως ήταν ο παριστάμενος – έκπληξη που έκλεψε την παράσταση: η απροειδοποίητη εμφάνιση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη, που κρατήθηκε κρυφή έως την τελευταία στιγμή, ήταν αυτή που στην ουσία δημιούργησε δύο συζητήσεις. Η πρώτη, αυτή που διεξήχθη ανάμεσα στους τρεις και αφορούσε στην πραγματικότητα την ώσμωση στον κεντροαριστερό χώρο. Η δεύτερη ήταν μια συμβολική συνομιλία ανάμεσα στον Κασσελάκη και την εσωκομματική του αντιπολίτευση ενόψει του επερχόμενου συνεδρίου: όταν ζητήθηκε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να πάρει τον λόγο, εκείνος απάντησε πως «έχει εκπρόσωπο» στο πρόσωπο του Τεμπονέρα.

Συνεννόηση

Ηταν δεδομένο από την αρχή πως οι τρεις ομιλητές δεν θα απέκλιναν από τις θέσεις που εκφέρουν επίσημα τα κόμματά τους. Η Αχτσιόγλου ήταν αυτή που ξεκαθάρισε πρώτη ότι στη συζήτηση τα πρόσωπα δεν έχουν σημασία, καθώς το ζητούμενο είναι «ποια πολιτική δύναμη μπορεί να αντιμετωπίσει την κυβέρνηση της Δεξιάς». Παράλληλα, αποδόμησε τη θεωρία πως ένα λαμπρό πρόσωπο αναζητείται για μια παράταξη της οποίας περιμένει κάποιος να ηγηθεί, κάνοντας λόγο για «κοινωνική απεύθυνση» χωρίς «πολιτικές του μέσου όρου» – γιατί είναι αυτή η νοοτροπία που έχει οδηγήσει στην αποδυνάμωση του προοδευτικού χώρου. «Δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε τον δρόμο της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης», σημείωσε, φέρνοντας ως παράδειγμα τη θέση του ΠΑΣΟΚ για τα πανεπιστήμια, επισημαίνοντας ωστόσο πως δεν είναι ούτε στρατηγική το «να κλίνουμε τη ριζοσπαστική Αριστερά σε όλες τις πτώσεις». Για την Αχτσιόγλου, τόσο μέσα στο ΠΑΣΟΚ όσο και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δυνάμεις με τις οποίες μπορεί να υπάρξει συνεννόηση, καθώς η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης «δεν θα πέσουν σαν ώριμο φρούτο».

«Να συζητάμε»

«Δεν είμαστε εδώ για να ανταλλάξουμε όρκους αιώνιας αγάπης», είπε ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, σημειώνοντας ωστόσο πως «αν κάποιος ρωτάει αν μπορούμε να συζητάμε, τότε η απάντηση είναι πως αυτό επιβάλλεται». Αφού έκανε λόγο για «φαντασιακά σενάρια» που αφορούν «προσωπικές φιλοδοξίες», ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ σχολίασε πως «την πολιτική θα τη νικήσει η πολιτική». Σ’ αυτό το πλαίσιο και βάζοντας στην ατζέντα της συζήτησης τη διεθνή κατάσταση και την άνοδο της Ακροδεξιάς, επεσήμανε πως ο προοδευτικός χώρος χρειάζεται εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, με «φορτίο αρχών, ιστορική αναφορά και συνέχεια», που δεν μπορεί να είναι άλλο «από το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Παράταξη» – συνδέοντας και την ανάγκη μιας κοινής αφήγησης για τα όσα συνέβησαν την τελευταία δεκαετία. «Ο πλούτος του ΠΑΣΟΚ είναι ότι μπορεί να συνθέσει ετερόκλητες ιδεολογικές αφετηρίες», είπε, απέναντι στην κυβερνητική πολιτική στην οποία καταλόγισε, μεταξύ άλλων, πλήρη απαξίωση του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου. Δηλώνοντας πως ο μεσαίος χώρος και το Κέντρο δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν στη ΝΔ, ο Χριστοδουλάκης σημείωσε πως «όπως έχει πει ο Νίκος Ανδρουλάκης, δεν συζητάμε συγκολλήσεις σε σκοτεινούς διαδρόμους», αλλά «επιδιώκουμε συγκλίσεις από τα κάτω».

Ανάγκη σύγκλισης

Από τη μεριά του, ο Διονύσης Τεμπονέρας σημείωσε πως «δεν επιτρέπεται να μη συζητάμε δημοσίως αυτό που συζητά όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αλλά και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία: την ανάγκη σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων», σχολιάζοντας πως το ερώτημα δεν είναι το «ποιος» αλλά το «πώς». Μπροστά στον Κασσελάκη («παρότι Τρίτη και 13, δεν μπορεί να γίνεται μια συζήτηση που να αφορά τον χώρο και να λείπει ο ΣΥΡΙΖΑ», ανέφερε, χαιρετίζοντας την παρουσία του προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης) επεσήμανε πως «μοναδικό μέλημά» του είναι η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, καθώς η απάντηση των προοδευτικών δυνάμεων μπορεί να έρθει μόνο από «έναν κοινωνικά ισχυρό πόλο με πρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ».

Αναλύοντας την ανισομέρεια ανάμεσα στην κυβερνητική κυριαρχία και στην αντιπολίτευση, το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για «καχεκτική ισορροπία» – στην οπτική του Τεμπονέρα, σημασία έχει να στηθεί ένα «δημοκρατικό κοινωνικό μέτωπο» με κοινωνική επιρροή. Απευθυνόμενος και σε όσους επέκριναν την παρουσία του στο ίδιο πάνελ με την Αχτσιόγλου, επεσήμανε πως «η ιστορία της Αριστεράς υπήρξε ανέκαθεν μια ιστορία όχι μόνο διασπάσεων, αλλά και μεγάλων συνθέσεων», τονίζοντας πως γι’ αυτό διαφώνησε με την επιλογή της αποχώρησης. «Αντιλαμβάνομαι τον ρόλο μου στην Αριστερά ως Προμηθέας, όχι ως Επιμηθέας», σχολίασε για την προσωπική του εμπλοκή.

Εδωσαν το «παρών»

Οι παρόντες βουλευτές στην εκδήλωση (Ευκλείδης Τσακαλώτος και Μερόπη Τζούφη) προέρχονταν μόνο από τη Νέα Αριστερά, η οποία έδωσε το «παρών» και με την παρουσία του εκπροσώπου Τύπου Κωστή Καρπόζηλου, αλλά υπήρχαν και πρόσωπα όπως ο πρώην βουλευτής Νίκος Μανιός και ο Δημήτρης Βίτσας. Από τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, πέραν του προέδρου του, το «παρών» έδωσαν ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Αντώνης Κοτσακάς, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο Σπύρος Δανέλλης και ο Νίκος Φωτόπουλος. Από το ΠΑΣΟΚ το «παρών» έδωσαν τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου Θόδωρος Μαργαρίτης και Κατερίνα Μπατζελή, ο πρώην βουλευτής Μεσσηνίας Δημήτρης Κουσελάς, εκπρόσωποι της τάσης Ανανεωτική Αριστερά (Γιώργος Μπουλμπασάκος, Εφη Παγκάλου). Με πράσινο συνδικαλιστικό και αυτοδιοικητικό πρόσημο ήταν μεταξύ άλλων οι παρουσίες του πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ Χρήστου Πολυζωγόπουλου και του Γιάννη Σγουρού.

Ψάχνοντας το βότσαλο στη λίμνη

και στο παλλαϊκό ποτάμι

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ

Αν η εκδήλωση ήταν του ΠΑΣΟΚ, θα ξεκινούσε με καμιά ώρα καθυστέρηση. Αν ήταν του ΣΥΡΙΖΑ θα αργούσαν περισσότερο, μήπως και εμφανιστεί ο Τσίπρας. Και αν ήταν της Νέας Αριστεράς ακόμα θα περίμεναν μήπως έρθει ο κόσμος. Ευτυχώς η εκδήλωση ήταν της «Εφημερίδας των Συντακτών» και ξεκίνησε 25 λεπτά μετά την προγραμματισμένη ώρα. Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει στην ώρα της αν ήταν συνεπής ο Μανώλης Χριστοδουλάκης. Ομως ο Χριστοδουλάκης είναι γνήσιο ΠΑΣΟΚ. Αργησε είκοσι λεπτά και έκανε είσοδο με κάποια χειροκροτήματα, χειραψίες και χαμόγελο για αντανάκλαση των φλας. Κατά την παρουσίαση του πάνελ πήρε το ίδιο, σε διάρκεια, χειροκρότημα με την Αχτσιόγλου. Εντάξει και ο Τεμπονέρας κοντά ήταν, το πολύ να έμεινε δύο δευτερόλεπτα πίσω. Αλλωστε στο πλατύ κοινό ήταν, κατά κύριο λόγο, φίλοι του ΠΑΣΟΚ, άντε και κάποιοι της Νέας Αριστεράς.

Στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε γραμμή να κρατηθούν μακριά. Προφανώς για να πάει ο πρόεδρος και να μαζέψει το επικοινωνιακό χαρτί. Ναι, ο ίδιος πρόεδρος που είχε εκδηλώσει αλλεργικά σπυράκια για τη συγκεκριμένη εκδήλωση. Μεταξύ μας, σιγά που θα έχανε την ευκαιρία! Ηρθε λίγα λεπτά μετά το ξεκίνημα, την ώρα που μιλούσε η Εφη Αχτσιόγλου. Ακούστηκαν κάποιες αποδοκιμασίες, πράσινης απόχρωσης. Χλιαρό ως υποτονικό χειροκρότημα από λίγα χέρια και πολλή μουρμούρα χρωματισμένη από έκπληξη. Εκατσε στην πρώτη σειρά και αρνήθηκε να πάρει τον λόγο αφού, όπως είπε, είχε εκπρόσωπο. Τον Τεμπονέρα. Που θέρισε το πιο έντονο χειροκρότημα όταν είπε ότι η χώρα χρεοκόπησε από τη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή. Είδατε;

Αμα λείπει ο Τσίπρας… Η αίθουσα του θεάτρου ήταν απελπιστικά κατάμεστη. Εμειναν πολλοί έξω. Τι κόσμος ήρθε; Με εντελώς φυσιογνωμικό κριτήριο ήταν σαν να βρίσκομαι σε συνδικαλιστική εκδήλωση του παλιού ΠΑΣΟΚ. Κατά κύριο λόγο επρόκειτο για ανθρώπους μέσης ηλικίας, με casual ντύσιμο, χωρίς γραβάτα. Και εξ όσων κατάλαβα από τις συζητήσεις στις οποίες έστησα αφτί, οι περισσότεροι περίμεναν να ακούσουν κάτι ενθουσιώδες περί συνεννόησης του προοδευτικού χώρου για την (ανα)συγκρότηση αυτού που μάθαμε να ονομάζουμε «μεγάλη προοδευτική παράταξη».

Δεν το άκουσαν, τουλάχιστον όπως θα περίμεναν. Από τη σκηνή ακούστηκαν τα αναμενόμενα αφηρημένα για ανατροπή των συσχετισμών στη βάση της κοινωνίας και διεργασίες για το μέτωπο δημοκρατίας. Ο Τεμπονέρας και ο Χριστοδουλάκης απέδωσαν στα κόμματά τους τον ρόλο του επικεφαλής. Η Αχτσιόγλου απέκλεισε τις συγχωνεύσεις και μίλησε για συνεργασίες. Με δυο λόγια, το ακροατήριο περίμενε να ακούσει κάτι για οδικό χάρτη, αλλά το πάνελ του είπε ότι ο χαρτογράφος βρίσκεται στην κοινωνία. «Σήμερα ρίξαμε ένα βότσαλο στη λίμνη της πολιτικής ακινησίας» είπε ο Τεμπονέρας υψώνοντας τη φωνή, μιλώντας για ένα «παλλαϊκό ποτάμι». Φύγαμε και ψάχναμε το βότσαλο. Κάποιοι έλεγαν να κοιτάξουμε στη λίμνη και άλλοι στο παλλαϊκό ποτάμι. Δεν το βρήκαμε.

"ΤΑ ΝΕΑ", 14/02/24