Δεν είμαστε δηλαδή μια μονόπλευρη δημοκρατία που αποτελείται από ιεράρχες του Ιερώνυμου, ούτε από φίλους του Σαμαρά, ούτε από συντρόφους του Κασσελάκη, ούτε από οπαδούς του ΚΚΕ ή της Νίκης. Είμαστε η δημοκρατία όλων αυτών μαζί. Και έτσι θέλουμε να συνεχίσουμε. Διότι ο πλούτος της δημοκρατίας μας είναι όλα τα διαφορετικά ή αντίθετα που συνυπάρχουν στην αγκαλιά της. Με σεβασμό όλων προς όλους. Ωραία μας τα λες, θα μου πείτε, αλλά πού συμβαίνουν αυτά τα μαγικά; Εδώ κάθε διαφορά τη βιώνουμε ως εμφύλιο, κάθε επιλογή ως απόρριψη και κάθε δυστύχημα ως έγκλημα. Στο τέλος της ημέρας η δημοκρατία μας εμφανίζεται να έχει κάνει περισσότερα εγκλήματα κι από την Καμόρα στη Νότια Ιταλία. «Ζούμε ένα διαρκές έγκλημα» αποφαινόταν προχθές ένας ντετέκτιβ πρόεδρος εργατικού κέντρου (13/12). Επειδή λοιπόν τα μαγικά δεν συμβαίνουν γι’ αυτό πρέπει να συμβούν. Και τότε η δημοκρατία μας δεν θα είναι μόνο πλήρης. Αλλά θα είναι και η δημοκρατία όλων....

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 16/02/24