SerMichiotis: Πολλές φωνές και πολλή γκρίνια για κάτι αυτονόητο. Λειτουργοί του δημόσιου συμφέροντος σε εποχή κρίσης, όπως η τωρινή, προφανώς πρέπει να προστατεύονται για αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις που μπορεί να επισύρουν την οργή πολιτών - είτε επειδή είναι μιας «αντιεμβολιαστικής» σέχτας είτε επειδή κάποια προσωπική ατυχία τους εύκολα την αποδίδουν στην ευθύνη των επιτροπών. Αλλά, προφανώς, δεν είναι οι μόνοι που έχουν το ακαταδίωκτο. Ακαταδίωκτο, μου λένε οι νομικοί που με συμβουλεύουν, έχει ο Συνήγορος του Πολίτη που επίσης γνωμοδοτεί, ακαταδίωκτο έχουν και πολιτικοί για κορυφαίες πολιτικές επιλογές (όχι για τις βρισιές για τις οποίες κρίνεται η παραπομπή ανθρωπότυπων όπως π.χ. ο Πολάκης στη Βουλή). Στις ΗΠΑ, οι εταιρείες που κατασκεύασαν το εμβόλιο επίσης έχουν το ακαταδίωκτο για τυχόν παρενέργειες, που προέκυψαν χωρίς δόλο. Οι υπάλληλοι διεθνών οργανισμών επίσης έχουν το ακαταδίωκτο, λειτουργική ασυλία, ασυλία ratione materiae - κ.λπ. Καμία παραδοξότητα λοιπόν. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται για την προστασία όσων εργάζονται για την υπέρβαση της υγειονομικής κρίσης εύκολα μπορούν να τεθούν στο στόχαστρο της θεσμικής ασχετοσύνης διαφόρων. Δεν τρέχει τίποτα, δημοκρατικά δικαιώματα έχουν και οι άσχετοι. Η παρεξήγηση, ακόμα και η παρέλκυση είναι μέρος της κωμωδίας που θα συνεχιστεί.....