Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"
"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 29/04-02/05/21 |
Ας κρατήσουν οι χοροί
Πάσχα των Ελλήνων, Πάσχα επέρχεται, και ας είναι το φετινό το τελευταίο που θα περάσουμε σε αυτές τις συνθήκες. Ας πάρουμε λοιπόν κουράγιο, ας κρατήσουμε δυνάμεις φέτος και πάμε ολοταχώς για το επόμενο, του '22, να το γιορτάσουμε όπως του αξίζει - με γλεντοκόπι ατελείωτο. Σε θάλασσες και σε βουνά, σε κάμπους και παραλίες. Με χορούς και με τραγούδια, και με τη χαρά της άνοιξης και της Ανάστασης. Της διπλής Ανάστασης. Του Κυρίου και της ζωής μας. Που χάθηκε ανάμεσα σε νούμερα, ιούς, λύματα, τεστ και φόβο. Πολύ φόβο για το άγνωστο. Που βίασε τις ψυχές μας, μας άλλαξε, μας χάλασε, μας έκανε αντικοινωνικούς, καχύποπτους, ως και ρατσιστές. Γι' αυτούς που νόσησαν. Κι ας ήταν δικοί μας άνθρωποι, ζουν (οι περισσότεροι τουλάχιστον) ανάμεσά μας, ήταν φίλοι, γνωστοί, αλλά μακριά. Γιατί κόλλησαν. Λες και ήταν στο χέρι τους ή γιατί το επεδίωξαν να κολλήσουν. Και για τους άλλους, που «έφυγαν», μόνοι, χωρίς ένα δικό τους, στοργικό χέρι να τους χαϊδέψει, αποχαιρετώντας τους για το αιώνιο ταξίδι.
Επανέρχομαι. Γιατί, το είπα και στην αρχή, Πάσχα των Ελλήνων, Πάσχα επέρχεται. Κι αν φέτος «κρατήσουν οι χοροί», του χρόνου δεν θα υπάρχει τίποτε να τους κρατήσει…
Ανάσταση
Και επειδή, μέρες που είναι, και αυτές που έρχονται αύριο, μεθαύριο είναι οι μέρες που η Εκκλησία ανοίγει τις αγκαλιές της να υποδεχτεί τους πιστούς της, φέτος, που αυτό θα γίνει όπως θα γίνει, με όρους και προϋποθέσεις, λέω να βάλω το υπέροχο, απόσπασμα της Αναστάσεως του Κυρίου, έτσι όπως λιτά αλλά και τόσο συγκλονιστικά το «κατέγραψε» ο ευαγγελιστής Μάρκος στο Ευαγγέλιό του:
«Και διαγενομένου τοῦ Σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. Καὶ λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. Καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα. Καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν. Ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· μὴ ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. Ἀλλ᾿ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν. Καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις, καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ».
Χρόνια πολλά, πατριώτες...
Μπλόκο
Ομως, η επικαιρότητα τρέχει, δεν σταματάει. Τα γεγονότα συμβαίνουν, και καθώς εγώ, παρότι Παπα...Χρήστος, είμαι και δημοσιογράφος, επιθυμώ να ενημερώσω τους φιλομαθείς αναγνώστες μου αυτά που πληροφορήθηκα από πρώτο χέρι για τα περί συλλήψεως Λαγού εις τας Βρυξέλλας. Η προχθεσινή είδηση λοιπόν που μεταδόθηκε χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις και αναλύσεις, ότι λίγες ώρες μετά την επίσημη ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την άρση της ασυλίας του Γιάννη Λαγού αυτός συνελήφθη από τις βελγικές Αρχές, έχει παρασκήνιο. Σοβαρό. Μη νομίσει κανείς ότι οι Βέλγοι δεν είχαν δουλειά να κάνουν και με το που βγήκε το αποτέλεσμα, σου λένε, δεν τον πιάνουμε αυτόν τον Λαγό, να τον στείλουμε πεσκέσι στην Ελλάδα, να κάνουν Πάσχα οι άνθρωποι; Δεν είναι ακριβώς έτσι, ενημερώνω. Για την ακρίβεια, δεν είναι καθόλου έτσι. Πίσω από αυτό υπάρχει μια τεράστια κινητοποίηση της ΕΛ.ΑΣ., και ειδικότερα του ίδιου του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο οποίος από ημερών και ενόψει της ψηφοφορίας της Μ. Δευτέρας στο Ευρωκοινοβούλιο για την άρση της ασυλίας του χρυσαυγίτη είχε ξεκινήσει μπαράζ επαφών με συναδέλφους του υπουργούς της Ευρώπης, ώστε να αποκλειστεί ότι ο Λαγός θα μπορούσε να βρει καταφύγιο, έστω και για λίγες ημέρες, σε κάποια χώρα.
Μίλησε συγκεκριμένα και με υπουργούς των σκανδιναβικών χωρών, όπου υποτίθεται ότι θα μετέβαινε ο Λαγός, προκειμένου να ζητήσει... πολιτικό άσυλο (εδώ γελάνε, κανονικά), και ειδικά στη Νορβηγία. Ολοι, μηδενός εξαιρουμένου, ήταν κάθετοι: αν πήγαινε στα μέρη τους, θα τον συνελάμβαναν και θα τον επέστρεφαν πακέτο στην Ελλάδα.
Φυσικά ο Χρυσοχοΐδης έριξε το μεγαλύτερο βάρος του στις Αρχές του Βελγίου. Και πιο φυσικά, επίσης, μπορώ να το πω αυτό, ο Λαγός δεν έκοβε βόλτες μονάχος του στις Βρυξέλλες. Είχε από πίσω κόσμο που τον γνώριζε - και αυτό μπορώ να το πω. Αλλά ως εκεί. Τίποτε περισσότερο.
Κάπως έτσι συνελήφθη, πριν αποπειραθεί οτιδήποτε…
(Το πάθημα με τη δραπέτευση του υπαρχηγού της ναζιστοπαρέας Χρήστου Παππά έγινε μάθημα. Αντε με το καλό και στα... δικά του!)
Η έδρα και το ΚΙΝΑΛ
Ως παρεμπίπτον θέμα της σύλληψης του Λαγού και της αναμενόμενης έκδοσής του στην Ελλάδα, πιθανότατα να υπάρξει και αίτημα για έκπτωσή του από το βουλευτικό αξίωμα λόγω της καταδίκης του σε 13 χρόνια φυλάκιση για κακούργημα. Γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι εξετάζεται σοβαρά να προσβληθεί η εκλογή του, ώστε να εκπέσει, και αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο ενδιαφέρει και το... ΚΙΝΑΛ!
Κατά τις πληροφορίες αυτές, το ΚΙΝΑΛ ενδιαφέρεται ζωηρά για την έκπτωση του Λαγού, διότι στις ευρωεκλογές του 2019 ήταν το κόμμα με το μεγαλύτερο αδιάθετο υπόλοιπο ψήφων.
Είχε εκλέξει δύο ευρωβουλευτές, τον Ν. Ανδρουλάκη και την Εύα Καϊλή, ενώ τρίτος σε ψήφους και μη εκλεγόμενος ήταν ο Νίκος Παπανδρέου.
Αν λοιπόν ευδοκιμήσουν οι κινήσεις για την έκπτωση του χρυσαυγίτη, υπάρχει το ενδεχόμενο η έδρα του να περιέλθει στο ΚΙΝΑΛ. Οπως είναι προφανές, πρόκειται για νομικής φύσεως ζήτημα, το οποίο θα απασχολήσει προσεχώς τους ειδικούς…
Εμπειρία
Ελαβα προσφάτως μια μικρή συλλογή κειμένων, του συναδέλφου μου Θανάση Μαυρίδη, υπό τον τίτλο «Δάσκαλε, φοβάμαι…».
Ο Θανάσης που βγήκε νικητής στη μάχη με τον κορωνοϊό, ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία, επιχειρεί με τρόπο αλληγορικό να περιγράψει την τρομακτική εμπειρία που βίωσε ο ίδιος αντιμετωπίζοντας τον θανάσιμο εχθρό.
Καλός γραφιάς ο Θανάσης, αφήνει κατά μέρος την πολιτική και την οικονομία και προσπαθεί να περιγράψει τα συναισθήματα που κατακλύζουν κάποιον ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με κάτι που δεν γνωρίζει, αλλά έχει ακούσει τόσα γι' αυτό. Μερικά κείμενα που φιλοξενούνται στη συλλογή τα βρήκα, πραγματικά, συγκλονιστικά…
Mε το καλό και το επόμενο, αλλά όχι με αφορμή μια τέτοια εμπειρία, να ευχηθώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου