Από "ΤΑ ΝΕΑ", και...
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 28/04/21 |
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 28/04/21 Απειλές για τη δεύτερη φορά Ομολογώ πως δεν είχα διαβάσει την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία απαντούσε στη συγκλονιστική αποκάλυψη των «Παραπολιτικών» για τους ρεβανσισμούς και τις απειλές που εκτόξευσε ο Τζανακόπουλος, αυτό το τρελό αγόρι που υποδύεται τον γραμματέα του κόμματος, για «εκκαθαρίσεις» και «πογκρόμ» δημοσίων υπαλλήλων τη «δεύτερη φορά». Ο Τζανακόπουλος, ο γνωστός Τζανακόπουλος, είπε όσα είπε, και αυτό που θα περίμενε κανείς από τον ίδιο τον «Λεγάμενο» θα ήταν να τον «μαζέψει», διότι αυτά μόνο κακό (του) κάνουν, και πως αν αιωρούνται στον αέρα, τρομοκρατούν τον κόσμο, διότι καταλαβαίνει πως αυτοί εδώ θέλουν να πάρουν πάλι την εξουσία για να εκδικηθούν τον κόσμο. Φευ, τζάμπα περίμεναν - εγώ όχι, διότι πολύ απλά γνωρίζω πως ο Τζανακόπουλος δεν είπε τίποτε περισσότερο απ' όσα πιστεύει ο «Λεγάμενος». Είναι η φωνή του, η φωνή του κυρίου του, his master's voice όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο. Απόδειξη, η ανακοίνωση που προανέφερα, και η οποία όχι μόνο δεν αναιρεί τίποτε εξ όσων προανήγγειλε ο περί ου ο λόγος διάττων αστέρας της πολιτικής, αλλά επιπλέον επιτίθεται χυδαία και κατά όσων επισήμαναν την άθλια απειλή. Εισηγούμαι στον «Λεγάμενο» να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο. Μια χαρά το πάνε. (Για όσους λένε δε, ότι εντάξει, του ξέφυγε του Τζανακόπουλου και όσα είπε είναι της κατηγορίας «πού και πού λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα», επισημαίνω απλώς ότι είναι στην ίδια γραμμή που διατρέχει ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε την εκφράζει αυτή τη γραμμή ο Πολάκης ή η αδερφή του «Λεγάμενου». Οτι «την άλλη φορά θα είναι αλλιώς»... Οπότε, μην ξενίζει κανέναν ως γεγονός...) Παράδειγμα προς αποφυγή Αυτά όμως να τα βλέπουν διάφοροι κιναλίτες «φιρφιρίκοι» του ΚΙΝΑΛ (για να χρησιμοποιήσω έναν παλαιότερο πασοκικό όρο, για ανάλογες περιπτώσεις), οι οποίοι αλληθωρίζουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ διότι τάχα μου και καλά πρέπει να σχηματιστεί μέτωπο απέναντι στην παντοκρατορία της Δεξιάς. Να σχηματιστεί το μέτωπο παλικάρια μου, αλλά όχι με παθιασμένους νεοσταλινικούς και «πνευματικά» ανίψια του Λαβρέντι Μπέρια. Με τύπους που θεωρούν ότι «κάναμε λάθος στη Βάρκιζα» (έχω περίπτωση κορυφαίου υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, που τα έλεγε αυτά. Οχι τώρα, τότε, που ήταν υπουργός!!!). Να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση του αντιδεξιού μετώπου, υγιείς προοδευτικές δυνάμεις. Αυτό μάλιστα. Οχι να ζητούν να γίνουν τσόντα στον ΣΥΡΙΖΑ για να επιτύχει τον διχασμό της χώρας και να πραγματώσει τους ρεβανσιστικούς του σχεδιασμούς. Με δυο λόγια, να μετάσχει το ΚΙΝΑΛ στη δημιουργία του ψευδεπίγραφου αντιδεξιού μετώπου, διευκολύνοντας το έργο των αντιδημοκρατών του ΣΥΡΙΖΑ. Ελεος... Αποζημιώσεις Το θέμα μου το έθεσε ένας φίλος, με αφορμή την υπόθεση της άδειας που έδωσε το ελληνικό κράτος σε μια κυρία θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης από τον πρώην πρεσβευτή της Βενεζουέλας στην Ελλάδα (η πονεμένη, για τον ΣΥΡΙΖΑ, ιστορία - την ενθυμείστε φαντάζομαι) να διεκδικήσει αποζημίωση από το κράτος της Βενεζουέλας. Με ρώτησε λοιπόν, γιατί η κυβέρνηση δεν δίνει την άδεια να διεκδικηθούν τα 25 εκατ. ευρώ που έχει επιδικάσει ιταλικό δικαστήριο σε βάρος της Γερμανίας για τις θηριωδίες των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής στο μαρτυρικό Δίστομο. Φυσικά απάντηση δεν είχα να του δώσω - ούτε στο υπουργείο Εξωτερικών εργάζομαι, ούτε στο αντίστοιχο υπουργείο της Δικαιοσύνης. Γνωρίζω όμως ότι από ετών (πολλών ετών, ΣΥΡΙΖΑ και βάλε), στο υπουργείο Δικαιοσύνης είναι «παγωμένη» (σε συνθήκες καταψύξεως) υπουργική απόφαση, για να επιτραπεί να διεκδικηθεί αυτό το ποσό από τη Γερμανία, με ενδεχόμενη κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων της χώρας αυτής στην Ελλάδα. Αντιλαμβάνομαι, οφείλω να παραδεχθώ, το πολιτικό σκέλος αυτής της απαράδεκτης κατακράτησης, αλλά από την άλλη δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει να αποζημιωθούν έστω οι συγγενείς όσων σφαγιάστηκαν από τους γερμανούς κατακτητές. Και στην τελική, τι είναι 25 εκατ. για ένα κράτος όπως η Γερμανία; (Εκτός και αν πιστεύουν ότι τυχόν καταβολή αποζημιώσεων στους κατοίκους του Διστόμου, θα ανοίξει τον δρόμο και για άλλες διεκδικήσεις από διάφορες χώρες της Ευρώπης, και φυσικά και από κατοίκους περιοχών της Ελλάδας που υπήρξαν θύματα της ναζιστικής αγριότητας). Να προσθέσω απλώς ότι τον (μοναχικό) αγώνα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων για το Δίστομο, τον είχε ξεκινήσει ήδη από τη δεκαετία του '80 ο βουλευτής Βοιωτίας του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Σταμούλης, και τώρα τον συνεχίζει η δικηγόρος κόρη του... Αντίο σε έναν σοφό Αποχαιρετώ όπως και πολλοί άλλοι στην Ελλάδα και το εξωτερικό τον μεγαλομάρτυρα του κυπριακού αγώνα Βάσο Λυσσαρίδη, έναν γνήσιο πατριώτη, δημοκράτη σοσιαλιστή, ο οποίος έφυγε πλήρης ημερών από τη ζωή. Τον γνώριζα, τον είχα επισκεφθεί δυο-τρεις φορές, στο εξοχικό του, κοντά στις Πλάτρες του πανέμορφου όρους Τρόοδος, εκεί που αναπαυόταν τα καλοκαίρια. Ανθρωπος με πηγαίο χιούμορ, αλλά και κινητή εγκυκλοπαίδεια γνώσης, με πολλά παράσημα στον απελευθερωτικό αγώνα των Κυπρίων, αλλά και αργότερα κατά της ξενοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών, θεωρήθηκε από πολλούς - και ήταν - ο σοφός Νέστωρ της κυπριακής πολιτικής σκηνής. Πεντακάθαρος, χωρίς τίποτε να βαραίνει την πολυετή πορεία του στην πολιτική, είχε τύχει καθολικής αποδοχής, πράγμα σπάνιο για μια κοινωνία όπως η κυπριακή, η οποία φέρει όλα τα (κακά) στοιχεία του έθνους - μην πω και ακόμη περισσότερα. Οπως με πληροφόρησε ο Χρήστος Ρούσσος, ο φίλος μου, και ένας εκ των ανθρώπων που εμπιστευόταν τυφλά ο «γιατρός», η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη του Πάσχα, αλλά δυστυχώς, λόγω του κορωνοϊού, δεν θα είναι πάνδημη. Υποθέτω ότι το ΚΙΝΑΛ, παρ' όλα αυτά, θα μεριμνήσει να εκπροσωπηθεί. Ο «γιατρός», εκτός των άλλων, ήταν προσωπικός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, και στη διάρκεια της χούντας είχε βοηθήσει ενεργά, και με πολλούς τρόπους το ΠΑΚ. (Εκτός πια κι αν αυτή η σχέση, λειτουργήσει αποτρεπτικά - κάτι τέτοια στο ΚΙΝΑΛ είναι στοιχεία επιβαρυντικά...) Χτυποκάρδια στη Γενεύη Ευκαιρίας δοθείσης, να αποδώσω τα απαραίτητα εύσημα στον «Λεγάμενο» για τη δήλωση που έκανε χθες (μέσω Facebook, κόλλησε «πολακίτιδα») αναφορικά με την 5μερή διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό, που ξεκίνησε χθες. Τι είπε λοιπόν ο «Λεγάμενος», τι έγραψε για την ακρίβεια; Τα ακόλουθα: «Αναγκαία η επιμονή μας στην επανένωση της Κύπρου ως Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια - όπως ορίζουν οι δεσμευτικές για όλους Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ - απαλλαγμένη από εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα. Απαράδεκτη κάθε πρόταση για δύο κράτη ή Συνομοσπονδία». Εξυπακούεται ότι συμφωνώ απολύτως - είναι άλλωστε η εθνική γραμμή επί του Κυπριακού, την οποία δεν διανοήθηκε κανείς να παραβιάσει ή να αλλοιώσει. Το γεγονός πάντως ότι ο «Λεγάμενος» διάλεξε μια τέτοια ημέρα να την υπενθυμίσει, θεωρώ ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αντιθέτως μου δημιουργεί την αίσθηση ότι τον προβληματίζουν (και αυτόν...) διάφορα που διακινούνται, κυρίως από πλευράς Λευκωσίας, σχετικά με τις πιθανές εξελίξεις επί του εθνικού θέματος... Για να δούμε, τι θα δούμε... |
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 28/04/21 |
Θέλει τώρα και «εκκαθαρίσεις» στο Δημόσιο
Πολιτικός σάλος από τα απειλητικά μηνύματα του Δημήτρη Τζανακόπουλου
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Ν. ΜΑΝΙΑΤΗ
ΤΗΣ ΚΑΡΟΛΙΝΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΚάποιοι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε, κατά τα λεγόμενά τους, να ακούσουν το ηχητικό ντοκουμέντο για να πιστέψουν ότι πράγματι είπε ο Τζανακόπουλος όσα είδαν στα μίντια ότι είπε. Αν το εννοούν - και δεν ήταν ένα αντιπολιτευτικό σχήμα λόγου για να δώσουν έμφαση στον αποτροπιασμό τους -, μάλλον έχουν ξεχάσει όσα έχουν διαβάσει για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παλαιότερα. Πριν από τον γραμματέα του, ο θεμελιωτής του «-ισμού» που το καθοδηγεί πλέον είχε εισηγηθεί να κλείσουν κάποιους φυλακή για να κερδίσουν εκλογές. Η Μπέτυ Μπαζιάνα είχε διαπιστώσει πως πήραν την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία. Ο ίδιος ο Τσίπρας, το 2012, κήρυττε ότι «εξουσία δεν είναι μόνο να έχεις το Υπουργικό Συμβούλιο. Εξουσία είναι οι τράπεζες, εξουσία είναι το μεγάλο κεφάλαιο, είναι ο Στρατός και η Αστυνομία». Με δυο λόγια: ένας σημαίνων συριζαίος απλά υπενθύμισε στο κομματικό του κοινό το συριζαϊκό δόγμα διακυβέρνησης.
....από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Το ερώτημα σε κάθε πολιτική παρέμβαση είναι πού απευθύνεται. Σε τι αποβλέπει. Η συγκεκριμένη δήλωση του κ. Τζανακόπουλου μπορεί να οφείλεται σε μια έκρηξη θυμού. Να του ξέφυγε και να είπε δημοσίως αυτό που σκεφτόταν. Λάθος. Ενας πολιτικός, και μάλιστα πρώτης γραμμής, ο οποίος δεν μπορεί να ελέγξει τα όσα λέει, ας κάνει άλλη δουλειά. Δεν είναι για την πολιτική.
Μπορεί, όμως, η συγκεκριμένη δήλωση να είχε τη στόχευσή της: τον σκληρό πυρήνα του κόμματος, που διαμαρτύρεται για τη συστημική διακυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστεράς. Τέτοιες δηλώσεις επιθυμεί να ακούσει, με επιλεγμένες λέξεις, όπως «εκκαθάριση», που δεν χρησιμοποίησε τυχαία ο κ. Τζανακόπουλος. Είναι εγγεγραμμένη στο ιστορικό υποσυνείδητο του κάθε φανατισμένου αριστερού και ανακαλείται κάθε φορά που χρειάζεται να αναδειχθεί το «σκληρό και αμείλικτο πρόσωπο» της Αριστεράς. Η λέξη «εκκαθάριση» έχει βαθιές ιστορικές ρίζες και παραπέμπει σε διαδικασίες εξωθεσμικές και βίαιες.
Επειδή στην Ελλάδα είθισται ακόμη οι κυβερνήσεις να εκλέγονται από τον λαό, πραγματικά πιστεύει ο κ. Τζανακόπουλος πως αυτή η δήλωσή του, που θα «παίζει» σε όλη την προεκλογική περίοδο, θα βοηθήσει το κόμμα του; Πιστεύει πως ικανοποιεί τον μετριοπαθή πολίτη του οποίου την ψήφο έχει ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ για να ξανακυβερνήσει; Είμαι σίγουρος ότι στη Νέα Δημοκρατία θα σκέφτονται τι δώρο θα του στείλουν για να τον ευχαριστήσουν. Τέτοιες δηλώσεις αξίζουν χρυσάφι.
Δεν ασχολούμαι με την ουσία της δήλωσης, δηλαδή πώς θα «εκκαθαρίσει» ο κ. Τζανακόπουλος τους δημοσίους υπαλλήλους. Το Σύνταγμα ρητώς το απαγορεύει. Βέβαια, για τη ριζοσπαστική Αριστερά αυτές είναι λεγκαλιστικές λεπτομέρειες.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/04/21
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/04/21 |
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Τυλίγοντας πολλές φορές τις φράσεις του με «πολυπλόκαμους» και ξανά «πολυπλόκαμους» μηχανισμούς, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος έχασε αυτό που ήθελε να «εκκαθαρίσει». Είπε «στη διοίκηση». Αλλά μετά εξήγησε ότι δεν εννοούσε, προς Θεού, μέσα στο Δημόσιο.
Μπορεί, για τη συζήτηση, να δεχτεί κάποιος τη δική του εκδοχή. Μπορεί να δεχτεί καλόπιστα ότι ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ κάνει τηλεδιασκέψεις με το κομματικό ακροατήριο για να τους εξηγήσει πώς το κόμμα θα συντρίψει κέντρα «παραεξουσίας, διαφθοράς και παράκαμψης της λαϊκής κυριαρχίας». Και πάλι όμως. Ακόμη και στη διορθωμένη εκδοχή του, ο Τζανακόπουλος επιβεβαιώνει την εικόνα ενός κόμματος που το κατέχει η μέριμνα για το τι θα κάνει με την εξουσία, όταν του ξαναδοθεί. Ο γραμματέας επαναλαμβάνει την αγωνία να μη μείνει κανένας αρμός δίχως κομματικό έλεγχο.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση βγαίνει από την πιο δύσκολη συγκυρία –δύο χρόνια μετά τις εκλογές και έξι μήνες μετά το δεύτερο lockdown– χωρίς σοβαρές απώλειες. Ούτε η ίδια χρεώνεται ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να καρπώνεται τα λάθη ή την περιρρέουσα δυσαρέσκεια λόγω πανδημίας. Από τις καταγραφές αυτές μπορεί να διαφεύγουν ρεύματα θυμού ή αμφιβολίας. Ακόμη και αν υπάρχουν τέτοια, δεν προκύπτει από πουθενά ότι βρίσκουν την κοίτη τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί;
Η απάντηση κρύβεται στην εμμονή που εκδήλωσε –και– ο Τζανακόπουλος. Από κάθε λέξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναβλύζει το πολακικό σύνθημα «την επόμενη φορά θα είναι αλλιώς».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που προαλείφεται τάχα να εκκαθαρίσει τους μηχανισμούς, αποκαλύπτει πρώτα εαυτόν ως μηχανισμό. Οχι ως πολιτικό οργανισμό που σκέπτεται και προτείνει, προσπαθώντας να πείσει ξανά την πλειοψηφία, ότι έχει σχέδιο διακυβέρνησης. Αλλά ως μηχανισμός πίεσης, που προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση με καταγγελίες και σκάνδαλα, προκειμένου να έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει την τεχνογνωσία νομής της εξουσίας που θεωρεί ότι έχει αποκτήσει.
Ενας μηχανισμός εξουσίας που μιλάει μόνο για ομόλογους μηχανισμούς και για τεχνικές ελέγχου τους δεν είναι μια πολιτική οντότητα που εμπνέει. Αντιθέτως. Είναι μια οντότητα που εμπεδώνει την εντύπωση ότι ομφαλοσκοπεί, απορροφημένη μόνο από το δικό της συμφέρον – και οδηγημένη από τα δικά της απωθημένα.
Το ότι αυτές οι ροπές εξωτερικεύονται στις εσωτερικές συζητήσεις, μεταξύ στελεχών, είναι ενδεικτικό για όσα αποτυγχάνει να αρθρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου