"...Η κεντροδεξιά πρέπει νά ενθαρρύνει τόν συμβιβασμό τοϋ ΣΥΡΙΖΑ μέ τά συμφέ­ροντα, οχι νά τόν αποθαρρύνει. Γίνεται πιό εύκολη λεία γι' αυτήν ή Αριστερά! Αλλωστε, η μάχη πού δίνω άπό τό 2015 όταν κάποιοι μέσα στό σύστημα επιχειρούσαν νά άποδομήσουν τόν ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Βενεζουέλας καί τοϋ Μαδοϋρο, ήταν ακριβώς αυτή: νά αποδείξω ότι ή Κουμουν­δούρου είχε συνάψει συμμαχίες μέ τήν διαπλοκή μακρυά άπό τά φώτα τής δημοσιότητος άπό τό 2012. Άπό τότε ή συμμαχία μέ τήν οικογένεια Κόκκαλη, έξ ου καί ή παρου­σία τοϋ Πρωθυπουργού στην κηδεία τοϋ Σωκράτη Κόκκα­λη junior ό όποιος έφυγε πρόωρα άπό τήν ζωή προσφάτως. Άπό τότε καί η συμμαχία μέ κυρίες τών Αθηνών. Ποιος πλή­ρωνε τήν θηριώδη διαδικτυακή καμπάνια καί ποιός τίς εται­ρείες επικοινωνίας Evergreen λέτε; Έγώ; Αλλά οί φωστήρες τής εποχής ήθελαν Μαδοϋρο, θεωρούσαν ότι ή υιοθέτηση τής δικής μου επιχειρηματολογίας χαρίζει τά σαλόνια καί τό κατεστημένο στον αντίπαλο. Πόσο λάθος! ..."

Από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 30-31/03/19

ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ

ΠΡΑΓΜΑΤΙ. Συμφωνώ. Ό ορός «διαπλοκή» καί  «διαπλεκόμενα συμφέροντα» επινοήθηκε άπό τόν Κωνσταντίνο Μητσοτάκη γιά τόν Σωκράτη Κόκκαλη. Πράγματι, ή μετεγγραφή τοϋ Πέτρου Κόκκαλη στά ψηφοδέλτια τοϋ ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μία άκρως συστημική επιλογή, καί κατά τούτο ορθώς αξιολογείται αυστηρώς. Ωστόσο, στην έναρ­ξη αυτής της προεκλογικής περιόδου καί προς αποφυγήν δυσάρεστων εκπλήξεων στίς κάλπες έξ αιτίας τών υπερβολών πού διατυπώνουν κυ­ρίαρχα γραπτά καί ηλεκτρονικά μέσα ενημέρω­σης, είμαι υποχρεωμένος νά επισημάνω ορισμέ­να πράγματα. Κατ' αρχάς ιστορικά. Πράγματι ό 1 Σωκράτης Κόκκαλης «ερριξε» τόν Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Μόνον ό Κόκκαλης όμως, ή καί άλλοι τέσσερεις όλιγάρχες μας; Ξέρουμε καλά ότι συ­νέπραξαν άλλοι τέσσερεις. Οί δύο δέν ζουν. Ό ένας είναι έκτος παιχνιδιού. Καί ό τέταρτος, ό άνθεκτικώτερος καί εξυπνότερος, είναι «γερά» μέσα στό παιχνίδι ακόμη. 

Πώς αλήθεια συμπεριφέρθηκε ή ΝΔ απέναντι σέ αυτούς πού μαζί μέ τόν Σωκράτη «ερριξαν» τόν Επίτιμο καί συνέχισαν τήν παράδοση κατά της κε­ντροδεξιάς καταδιώκοντας πρώτα τόν Μιλτιάδη Έβερτ καί έπειτα τόν Κώστα Καραμανλή; Μήπως κάποιοι οικείοι τους καί συνεργάτες τους βρήκαν θέση στά φιλόξενα ψηφοδέλτια τής ΝΔ στό πα­ρελθόν; Μήπως κάποιοι άλλοι όλιγάρχες, έκπτω­τοι σήμερα, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην  πρωθυπουργοποίηση Παπαδήμου ασκώντας αφόρη­τη πίεση στή ΝΔ; Καί μήπως παρά τό γεγονός οτι ό Κόκκαλης «ερριξε» τόν Κωνσταντίνο Μητσοτάκη τό 1993, στην διαδρομή τοΰ χρόνου αποκατέστησε σχέσεις μέ κορυφαία στελέχη τής ΝΔ; Ποιοί άραγε σιωπούσαν αίδημόνως, όταν ό Κώστας Καραμανλής είχε κηρύξει ανένδοτο κατά τοϋ επιχειρηματία γιά τήν άνάθεση-σκάνδαλο τών ψηφιακών άπό τήν κυ­βέρνηση Σημίτη; 

Καί ακόμη ως προς αυτό: Πράγ­ματι, είναι «διαπλεκόμενος» ό Πέτρος Κόκκαλης. Άλλα σήμερα τό μάθαμε αυτό, Μάρτιο τοϋ 2019; Τόν Μάιο τοϋ 2014-πού πολιτεύτηκε μέ τόν συνδυ­ασμό τοϋ Γιάννη Μώραλη στον Πειραιά- δέν ήταν διαπλεκόμενος; Μέχρι προχθές που ήταν υποψήφιος δη­μοτικός σύμβουλος Πειραιώς δέν ήταν διαπλεκόμενος· Και άφοϋ ήταν, γιατί δέν τό είπαμε τότε, καί τό λέμε σήμε­ρα, πού μετεγγραφή στον ΣΥΡΙΖΑ; Αναδεικνύω τίς αντιφά­σεις των MME, αγαπητοί, μέ τήν άνεση τοϋ άνθρωπου πού πιστεύει πώς πρέπει νά έχεις ενιαία στάση απέναντι στά πράγματα, ακόμη καί μέ προσωπικό κόστος. 

Σεμνύνομαι νά θυμίζω ότι στίς δημοτικές εκλογές τοϋ 2014 ήμουν ό μόνος πού επωνύμως, πάνω άπό τό τραπέ­ζι, επέκρινα τά φαινόμενα Μπερλουσκονισμοϋ στό λιμάνι περιλαμβάνοντας σέ αυτά καί τόν Πέτρο Κόκκαλη. Τά γρα­πτά μου ύπάρχουν.Όπως υπάρχουν καταγεγραμμένα καί όσα είπα γιά τό θέμα στό Συνέδριο τών Ευρωπαίων Δημο­σιογράφων τόν περασμένο Δεκέμβριο. Αλλά τό νά θεωρείς κάποιον διαπλεκόμενο, επειδή άλλαξε στρατόπεδο καί άπό τό δικό σου πήγε στό απέναντι, αυτό δέν συνιστά επιχειρη­ματολογία. Λυπάμαι. Καί αυτό τό πόπολο στό όποιο απευθύνεται ό Τσίπρας, ειδικώς στό λιμάνι, τό ξέρει. Καί αξιο­λογεί αναλόγως. Πέραν αυτών όμως θέλω νά σημειώσω καί κάτι άλλο: άν ό ΣΥΡΙΖΑ έγινε διαπλεκόμενος καί συστημικός, αυτό δέν είναι προς ψόγον άλλά προς πανηγυρισμόν. Τί θέλουμε άραγε άπό τους Συριζαίους; Νά πετάνε πέτρες καί μολότωφ στίς βιτρίνες καί νά δοξάζουν τόν Μαδούρο ή νά συχνάζουν στά σαλόνια καί νά θαυμάζουν κάθε Κόκ­καλη; Μέ όρους έθνικοϋ συμφέροντος προτιμώ τους Συριζαίους συμβιβασμένους. Προέχει ή πολιτική καί κοινω­νική ομαλότητα, οχι νά γίνει Κούγκι ή Αθήνα αύριο πού ό Κυριάκος θά εκλεγεί πρωθυπουργός! Μέ όρους  ιδεολο­γικούς επίσης τους «θέλω» συνομιλητές τοϋ κατεστημέ­νου. Πιό εΰκολα χάνει ερείσματα στον λαό καί συντρίβεται ένα καθεστώς παρά ένα κόμμα ριζοσπαστικό πού πολεμά τό διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. 

Η κεντροδεξιά πρέπει νά ενθαρρύνει τόν συμβιβασμό τοϋ ΣΥΡΙΖΑ μέ τά συμφέ­ροντα, οχι νά τόν αποθαρρύνει. Γίνεται πιό εύκολη λεία γι' αυτήν ή Αριστερά! Αλλωστε, η μάχη πού δίνω άπό τό 2015 όταν κάποιοι μέσα στό σύστημα επιχειρούσαν νά άποδομήσουν τόν ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Βενεζουέλας καί τοϋ Μαδοϋρο, ήταν ακριβώς αυτή: νά αποδείξω ότι ή Κουμουν­δούρου είχε συνάψει συμμαχίες μέ τήν διαπλοκή μακρυά άπό τά φώτα τής δημοσιότητος άπό τό 2012. Άπό τότε ή συμμαχία μέ τήν οικογένεια Κόκκαλη, έξ ου καί ή παρου­σία τοϋ Πρωθυπουργού στην κηδεία τοϋ Σωκράτη Κόκκα­λη junior ό όποιος έφυγε πρόωρα άπό τήν ζωή προσφάτως. Άπό τότε καί η συμμαχία μέ κυρίες τών Αθηνών. Ποιος 

πλή­ρωνε τήν θηριώδη διαδικτυακή καμπάνια καί ποιός τίς εται­ρείες επικοινωνίας Evergreen λέτε; Έγώ; Αλλά οί φωστήρες τής εποχής ήθελαν Μαδοϋρο, θεωρούσαν ότι ή υιοθέτηση τής δικής μου επιχειρηματολογίας χαρίζει τά σαλόνια καί τό κατεστημένο στον αντίπαλο. Πόσο λάθος! 

Μέ συγχωρείτε πού τά γράφω τόσο ώμά καί κυνικά,  πι­θανώς καί δυσάρεστα. Αλλά δέν θέλω νά δω τόν Τσίπρα αύριο νά εκμεταλλεύεται τίς υπερβολές τών νεοφιλελεύθερων όλιγαρχών καί νά μας βγαίνει άπό πάνω. Νά μας κουνά καί τό δάκτυλο, ότι «έσεΐς δέν δικαιούσθε διά νά ομιλείτε επειδή κτλ κτλ». Μέ τήν ευκαιρία θέλω νά επισημάνω καί κάτι άλλο: Παρατηρώ σέ ορισμένα MME πού έχουν συγκε­κριμένους υποβολείς επίδειξη δεξιού ελιτισμού πού τεί­νει νά λάβει τάσεις δεξιού αύριανισμοϋ.Όπως γιά παρά­δειγμα, ύπερπροβολή απόψεων ρεταλιών της πολιτικής, πού αντί νά κοιτούν τήν καμπούρα τους χαρακτηρίζουν γιά τά «μπάζα» τό εύρωψηφοδέλτιο τοϋ ΣΥΡΙΖΑ.Όταν αυτοί οί ίδιοι κάθονταν στίς πρώτες σειρές στό Αμφιθέατρο της Σχολής Καλών Τεχνών γιά νά χειροκροτήσουν τήν αξιέπαι­νη αύτοέκθεση τοϋ τότε Πρυτάνεως Πελεγρίνη ό όποίος ανέβαζε καί μπράβο του -τόν έχω δει καί αξίζει- θεατρικά έργα, τότε ό νϋν υποψήφιος ευρωβουλευτής τοϋ ΣΥΡΙΖΑ ήταν γι' αυτούς γιά τήν βιτρίνα. Αριστεύσας. Αλλά τώρα επειδή δέν μας αρέσει τό κόμμα στό όποιο πήγε -στό όποιο σημειωτέον «περάσαμε» έμεΐς προηγουμένως- είναι γιά τά «μπάζα». Όμιλοϋν οί «ανθοί»! 

Προτείνω νά ηρεμήσουμε, αγαπητοί. Αυτός ό χώρος, ό υπέροχος φιλελεύθερος χώρος, ό αστικός χώρος, ό  πατρι­ωτικός χώρος τών γραμμάτων καί τοϋ πολιτισμού ποτέ δέν εξέπεμπε τέτοιο «ήθος». Διακρινόταν γιά κάτι άλλο, πολύ υψηλότερο, άπιαστο γιά τήν Αριστερά. Είναι αδιανόητο κυ­ρίαρχα μέσα καί ρετάλια τής πολιτικής πού προσπαθούν νά τόν ορίσουν σήμερα νά αλλοιώνουν τήν φυσιογνωμία του. Ό ΣΥΡΙΖΑ θά χάσει καί θά χάσει πολύ. Αλλά οχι έτσι, οχι μέ αυτόν τόν τρόπο. Καί εις ό,τι μας άφορα ενημερώνουμε: Δέν θά συμπράξουμε σέ ανόητες επιθέσεις πού θά καταστήσουν συμπαθείς τους υποψηφίους του καί θά δώσουν χώρο στον Τσίπρα νά πουλήσει ηθική στον χώρο μας. Αν τυχόν σέ κά­ποια σημεία τοϋ κειμένου ήμουν υπερβολικά δηκτικός, ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη. Αλλά στην ζωή μόνο σέ μία  πε­ρίπτωση γίνομαι οξύς: όταν διαπιστώνω ότι ή βλακεία είναι αήττητη. Μέ αυτή δέν πρόκειται νά συμβιβαστώ ποτέ.