"...Αν ο κ. Τσίπρας διέθετε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του όχι για να συσσωρεύει εχθρούς γύρω του αλλά για να κάνει μια βαθύτερη συζήτηση με τον Φελίπε Γκονζάλες, θα άκουγε μια σοφή συμβουλή, την οποία ο έμπειρος πολιτικός εμπιστεύθηκε στην «El Mundo»: «Υπάρχει κάτι το οποίο πιστεύω ακράδαντα. Στη ζωή δεν μπορείς πάντα να διαλέξεις όλους τους φίλους σου. Το μοναδικό που έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις είναι με ποιον δεν θα πίνεις καφέ. Δηλαδή, τους εχθρούς. Και επιπλέον, για να μη γίνει πολύ άβολη η ζωή, είναι καλό να είναι λίγοι. Εγώ έχω τέσσερα-πέντε άτομα με τα οποία δεν θα πιω καφέ ποτέ. Τελεία». Μήπως είναι καιρός να διερωτηθεί ο κ. Τσίπρας με ποιον θα πίνει καφέ όταν λήξει η θητεία του;..."

Από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" και το"Φιλελεύθερο"

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 01/04/18

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 01/04/18

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 01/04/18

Το σκοτεινό σχέδιο Τσίπρα

Επιχείρηση κατασυκοφάντησης και λάσπης από το Μαξίμου - Στοχοποιούν πολιτικούς αντιπάλους, επιχειρηματίες, τραπεζίτες και κατασκευάζουν ενόχους για να μείνουν στην εξουσία - Εργαλειοποιύν τη Δικαοσύνη και καταπατούν τους Θεσμούς - Σενάρια και για εκλογές-δημοψήφισμα

Το θέμα της Δήμητρας Κρουστάλλη

Στις 4 Φεβρουαρίου δημοσιεύθηκε στην ισπανική εφημερίδα «El Mundo» συνέντευξη του Φελίπε Γκονζάλες, η οποία δεν έγινε γνωστή στην Ελλάδα παρότι είχε την ελληνική πτυχή της. Ο ιστορικός ηγέτης της ισπανικής Σοσιαλδημοκρατίας και μακροβιότερος πρωθυπουργός, εκλεγμένος τέσσερις συνεχόμενες φορές από το 1982 ως το 1996, απαντούσε σε ερωτήσεις για το παρόν και το μέλλον του Σοσιαλιστικού Κόμματος. «Πρέπει να αποκτήσουμε ένα σχέδιο μεταρρυθμιστικό και προοδευτικό για τη σημερινή εποχή... Ο Τσίπρας με ρώτησε αν μου προκάλεσε άγχος η ανάληψη της διακυβέρνησης. "Οχι" του είπα. "Εμένα με στρεσάρει γιατί σε κάποιες περιπτώσεις έκανα το αντίθετο από αυτό που υποσχέθηκα" απάντησε. "Αυτό συμβαίνει επειδή εσύ εξελέγης ως επαναστάτης ενώ εγώ ως μεταρρυθμιστής" του είπα».

Μια σπάνια ομολογία του Πρωθυπουργού, έστω και διά στόματος Γκονζάλες, για τον πραγματικό εσωτερικό του κόσμο. Και ένας αποκαλυπτικός διάλογος για την πολιτική παιδεία του και τον αυτοαναφορικό ορίζοντά του - δύο επικίνδυνα στοιχεία για τα πολλά εθνικά και άλλα μέτωπα που έχει ανοίξει ταυτοχρόνως χωρίς συναίσθηση των περιπλοκών.

Εχοντας μπροστά του έναν ζωντανό θρύλο της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής δεν κοίταξε να επωφεληθεί από την εμπειρία, τα λάθη, τη γνώση και τους προβληματισμούς του - στη συνέντευξη, παραδείγματος χάριν, ο Γκονζάλες σχολιάζει ότι ο κόσμος σήμερα κυβερνάται από «ένα είδος Τραμπούτιν», αυξημένης τεστοστερόνης αλλά μειωμένης ευαισθησίας για τις ανισότητες που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση.

Εγκλωβισμένος σε αδιέξοδα

Αυτά δεν ενδιαφέρουν τον Αλέξη Τσίπρα. Το μόνο που ήθελε να μάθει ο 44χρονος έλληνας πρωθυπουργός, που εξελέγη για πρώτη φορά το 2015, από τον 76χρονο ισπανό πολιτικό ο οποίος μεσουράνησε τη δεκαετία του '80 - ό,τι πιο κοντινό θα μπορούσε να βρει στον Ανδρέα Παπανδρέου - ήταν πώς θα τη σκαπουλάρει από τα αδιέξοδα που μόνος του δημιούργησε. Πώς θα προσγειωθεί, χωρίς να γκρεμοτσακιστεί, από τον κατασκευασμένο κόσμο του στον πραγματικό.

Ο Γκονζάλες βρίσκεται σε μια ηλικία που δεν έχει ανάγκη να ωραιοποιήσει τα λάθη του, έχοντας αποδεχθεί το παρελθόν του. Ο Τσίπρας δυσκολεύεται να συμφιλιωθεί με το παρόν του. Ο παραπάνω διάλογος αποκαλύπτει μια αλλοιωμένη συνείδηση, έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να βρει πνευματική και εσωτερική ισορροπία επειδή τελεί υπό το διαλυτικό άγχος της προσωπικής ασυνέπειας. Και επιδιώκει να κάνει το μεγάλο κόλπο με τους ψηφοφόρους παρότι αντιλαμβάνεται ότι όσους κι αν ξεγελάσει δεν θα μπορέσει να γλιτώσει από τον εαυτό του.

Αυτή η ανισορροπία εξηγεί ίσως και τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται. Σε μια διαρκή περιπλάνηση, με αδυναμία εύρεσης σταθερού τόπου, κατασκευάζει διαρκώς εχθρούς και μέσω της σύγκρουσης με αυτούς αποκτά υπόσταση και οντότητα. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο κ. Τσίπρας είναι ο μόνος πολιτικός που έχει σχέδιο, έστω και αν το σχέδιο - αν υπάρχει - αφορά τον εαυτό του και την παραμονή του στην εξουσία και όχι τη χώρα. Τι νόημα έχει η συνεχής προσπάθεια αλλοίωσης των θεσμών και χειραγώγησης της Δικαιοσύνης αν όχι να μετατραπούν σε εργαλεία για την εξόντωση των αντιπάλων του;

Ο Πρωθυπουργός υποστήριξε την παραπομπή 10 πολιτικών του αντιπάλων στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής με τη συνδρομή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, ο οποίος εντόπισε στην υπόθεση Novartis το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Λίγες εβδομάδες αργότερα, αντί να διερευνά το σκάνδαλο, ο κ. Τσίπρας έψαχνε τρόπο για να επιστρέψει η ατεκμηρίωτη δικογραφία στη Δικαιοσύνη, η οποία δήλωσε κατά Σύνταγμα αναρμόδια, εξού και διαβίβασε την υπόθεση στη Βουλή. Υποχρεώθηκαν λοιπόν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που μετέχουν στην αρμόδια Επιτροπή, αφού επιχείρησαν να ακουμπήσουν λίγο το κοινό περί δικαίου αίσθημα και περίπου ομολόγησαν την πολιτική σκοπιμότητα της παραπομπής (τουλάχιστον για τον Ευάγγελο Βενιζέλο), να δηλώσουν και εκείνοι αναρμόδιοι ώστε να επιστραφεί η δικογραφία στη Δικαιοσύνη μετά το Πάσχα.

Με τόσο αλλοπρόσαλλη στρατηγική, απούσης της αντιπολίτευσης, η οποία αποχώρησε καταγγέλλοντας τη διαδικασία επειδή ούτε μάρτυρες θα καλούνταν ούτε διερεύνηση των πραγματικών περιστατικών θα γινόταν, δεν είχαν και πολλά να κάνουν.

Σκελετοί από το ντουλάπι

Ο κ. Παπαγγελόπουλος από την άλλη πλευρά κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να κερδίσουν φίλιες δυνάμεις την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων στις εκλογές του Μαΐου μήπως και περισώσει κάτι από το «μεγαλύτερο σκάνδαλο» και από το κύρος του. Αμφότερα κινδυνεύουν να διαλυθούν εάν η υπόθεση των 10 πολιτικών ανατεθεί σε ειδικό εφέτη ανακριτή.

Τι έμαθε από αυτή την περιπέτεια ο κ. Τσίπρας; Οτι πρέπει να βγάλει και άλλους σκελετούς από το ντουλάπι, να διευρύνει τη σκανδαλολογία, να εξοντώσει ό,τι περιλαμβάνει το «τρίγωνο της διαπλοκής» (πολιτικοί - τραπεζίτες - ΜΜΕ). Θα ανοίξει, μεταδίδουν οι συνεργάτες του, τον φάκελο των δανείων των κομμάτων, τον φάκελο των «πανούργων και διεφθαρμένων» τραπεζιτών - ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, παρότι δεν μπορεί να θεωρηθεί τραπεζίτης, αποτελεί αγαπημένο στόχο της κυβέρνησης για τα πάντα, από την προληπτική πιστωτική γραμμή μέχρι τη Novartis. Επιπλέον, θα στριμώξει στη γωνία τους ολιγάρχες, χρησιμοποιώντας ακόμα και δικογραφίες-«φούσκες».

Οι στόχοι είναι μελετημένοι· επιχειρηματίες μεγάλης οικονομικής επιφάνειας που έχουν πολλά να χάσουν και οι οποίοι είτε θα σπιλωθούν είτε θα συνθηκολογήσουν. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως μια λεπτή γραμμή που συνδέει συγκεκριμένα πρόσωπα, όπως ο Παναγιώτης Πικραμμένος που από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι στοχοποιήθηκε επειδή είναι φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη, με τον εκλογικό σχεδιασμό του πρωθυπουργικού επιτελείου. Ειδικότερα με την προσπάθεια να πληγεί ηθικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος προετοιμάζεται για να αποκρούσει ανηλεή προσωπική επίθεση, σύμφωνα με τους συνεργάτες του. Ηδη ο Πάνος Καμμένος λέει ότι η Νέα Δημοκρατία εξαιτίας μιας κουμπαριάς «έχει μετατραπεί σε πολιτικό βραχίονα μιας εγκληματικής οργάνωσης». Η εμπειρία δείχνει πως όταν οι κατηγορίες του αποδεικνύονται κούφιες, ο κ. Καμμένος αναζητεί καταφύγιο στη βουλευτική ασυλία, μια επισφαλής επένδυση με βάση τη δημοσκοπική άμπωτη των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Εργαλειοποιούν τη Δικαιοσύνη

Στόχος, μεταδίδεται από τις ίδιες πηγές, είναι να επιτευχθεί ακόμα και κάποια προφυλάκιση, να καταγραφεί σε ζωντανή μετάδοση η μάχη κατά της διαπλοκής ώστε να συσπειρωθεί το ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και να μετριαστεί η πολιτική ζημιά του. Πρόκειται για τη νοοτροπία που εκφράζει με τον ακατέργαστο τρόπο του ο δεξιός σύμμαχος της κυβέρνησης Νίκος Νικολόπουλος για όποιον στοχοποιεί κάθε φορά: «Να τον δω να κάθεται στο σκαμνί κι ας αθωωθεί μετά».

Αν πετύχει ο κ. Τσίπρας τον πρώτο στόχο, θα πετύχει και τον δεύτερο, επισημαίνουν πολιτικές πηγές και αναλυτές των μετρήσεων, γιατί ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης αρέσκεται σε τέτοιου είδους θεάματα και ψάχνει πάντοτε τον ένοχο για τα δεινά του. Πολιτικοί, εκδότες, δημοσιογράφοι, τραπεζίτες, επιχειρηματίες, μεταμορφώνονται σε ύπουλες δυνάμεις τις οποίες μπορεί ανέξοδα να πετροβολήσει η λαϊκή οργή – αρκεί να μη μεταστραφεί, επειδή ως γνωστόν είναι ευμετάβλητη.

Ας μείνει η «ρετσινιά»

Πρόκειται για ένα σκοτεινό σχέδιο, με πολλές άγνωστες παραμέτρους για την ευόδωσή του. Γι’ αυτό προηγούνται, έναντι όλων των άλλων, η συκοφάντηση και η δαιμονοποίηση του αντιπάλου – στιγμιαίου, ευκαιριακού ή μόνιμου. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, η αλήθεια είναι αδιάφορη. Οπως γνωρίζουν όλοι οι αυταρχικής νοοτροπίας πολιτικοί, σε ορισμένες συγκυρίες αυτά που λέγονται δεν είναι για να ειπωθεί κάτι αλλά για να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα είναι η «ρετσινιά». Ακόμα και αν στην πορεία δεν αποδειχθεί αληθινή καμία από τις κατηγορίες, ο αντίπαλος θα έχει εξοντωθεί συμβολικά – και γι’ αυτό χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν οι θεσμοί. Οσο μεγαλύτερη η διαβολή τόσο αμετάκλητη η εξόντωση.

Οταν απειλούνται οι δικοί τους και δεν μπορούν να τους διασώσουν, τους σπρώχνουν όλους στον γκρεμό. Η δήλωση του Δημήτρη Τζανακόπουλου για το ενδεχόμενο ποδοσφαιρικό Grexit τα λέει όλα. Αντί η κυβέρνηση να εφαρμόσει τον νόμο απέναντι σε έναν παραβάτη μεγαλομέτοχο και σε μια ανίκανη ΕΠΟ, επικαλείται την εξυγίανση του ποδοσφαίρου για να διακηρύξει ότι «δεν μας τρομάζει το ενδεχόμενο του Grexit, της αποβολής δηλαδή της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας από τη FIFA. Αυτό το ενδεχόμενο θα συνεχίσει να υπάρχει στον ορίζοντα όσο δεν συμμορφώνονται με το πλαίσιο κανόνων και αρχών οι αρμόδιοι παράγοντες των ΠΑΕ. Αυτοί είναι και θα συνεχίσουν να είναι υπόλογοι απέναντι στον φίλαθλο κόσμο».

Δεν είναι εξίσου υπόλογοι όλοι οι παράγοντες. Ο Σταύρος Κοντονής εντόπισε αμέσως τη διαφορά μετά την επεισοδιακή ομιλία του Ευκλείδη Τσακαλώτου στον Πειραιά και την επίθεση που δέχθηκαν οι διαμαρτυρόμενοι φίλαθλοι του Ολυμπιακού από τα ΜΑΤ. «Για το περιστατικό στον Πειραιά η αντιπολίτευση δεν είπε κουβέντα. Γιατί; Μήπως γιατί έχει εκλεκτική συγγένεια ο κ. Μαρινάκης με την οικογένεια Μητσοτάκη; Οι εφημερίδες του κ. Μαρινάκη έχουν γίνει ντουντούκες της ΝΔ και της ΔΗΣΥ» δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης.

Τσουβάλιασμα Κοντονή

Με άλλα λόγια, για τα στραβά του πρωταθλήματος ευθύνονται οι παράγοντες των ΠΑΕ και κυρίως ο εξής ένας, μαζί με τη ΝΔ, «Τα Νέα» και «Το Βήμα». Καταπληκτικό τσουβάλιασμα από τον υπουργό που απέδειξε στην πράξη πού γράφει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την πολιτική άμιλλα και τον ρόλο των ΜΜΕ, που για εκείνον δεν είναι τίποτε άλλο από ντουντούκες, είτε δικές τους είτε των άλλων.

Αν ο κ. Τσίπρας διέθετε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του όχι για να συσσωρεύει εχθρούς γύρω του αλλά για να κάνει μια βαθύτερη συζήτηση με τον Φελίπε Γκονζάλες, θα άκουγε μια σοφή συμβουλή, την οποία ο έμπειρος πολιτικός εμπιστεύθηκε στην «El Mundo»: «Υπάρχει κάτι το οποίο πιστεύω ακράδαντα. Στη ζωή δεν μπορείς πάντα να διαλέξεις όλους τους φίλους σου. Το μοναδικό που έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις είναι με ποιον δεν θα πίνεις καφέ. Δηλαδή, τους εχθρούς. Και επιπλέον, για να μη γίνει πολύ άβολη η ζωή, είναι καλό να είναι λίγοι. Εγώ έχω τέσσερα-πέντε άτομα με τα οποία δεν θα πιω καφέ ποτέ. Τελεία». Μήπως είναι καιρός να διερωτηθεί ο κ. Τσίπρας με ποιον θα πίνει καφέ όταν λήξει η θητεία του.

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 01/04/18

Οι αποδείξεις που αποκαλύπτουν τη σκευωρία
Συνεχείς μεδοδεύσεις, παράνομες δικονομικές ενέργειες, παραπλάνηση μαρτύρων για να στηριχθεί η ηθική και κοινωνική δολοφονία αθώων

Ειδικού Συνεργάτη

Η ποινική δίωξη που άσκησε η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πειραιά κατά του κ. Μαρινάκη και τριών άλλων προσώπων για δήθεν παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών αποτελεί ηθικοκοινωνική δολοφονία απολύτως αθώων ανθρώπων.

Η δίωξη όχι μόνο δεν δικαιολογείται από τα υπάρχοντα στοιχεία, ακόμη και αν κάποιος επιχειρήσει κακόπιστη αξιολόγησή τους, αλλά αποτελεί κυριολεκτικώς επιλογή υποταγμένη στη διακηρυγμένη εδώ και καιρό πολιτική σκοπιμότητα.

Η επιδίωξη είναι διττή. Αφενός μεν να προκληθεί πλήγμα στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή του κόμματος της μείζονος αντιπολίτευσης, με την επίκληση σχέσεων με τον «διωκόμενο» επιχειρηματία. Αφετέρου δε να φιμωθούν ή έστω να απαξιωθούν μέσα ενημέρωσης, εκδότης των οποίων είναι ο κ. Μαρινάκης.

Οι αποδείξεις για τα παραπάνω είναι τόσο σαφείς και αναμφισβήτητες ώστε να εκθέτουν όλους όσοι συνέπραξαν σε αυτή τη μεθόδευση.

Απόδειξη πρώτη: Η Εισαγγελέας που άσκησε τη δίωξη διενεργούσε αυτοπροσώπως προκαταρκτική εξέταση για να εξακριβώσει αν έλαβαν χώρα οι αξιόποινες πράξεις που η ίδια με δικές της παραγγελίες προσδιόρισε. Οι παραγγελίες της είναι πέντε και η πρώτη εξ αυτών έγινε στις 10.3.2017 και η τελευταία στις 13.9.2017. Σε όλες τις παραγγελίες της βεβαιώνει ότι ερευνά αν έγιναν οι πράξεις της λαθρεμπορίας, της φοροδιαφυγής, της εγκληματικής οργάνωσης και της νομιμοποίησης των εσόδων της λαθρεμπορίας.

Οτι την τέλεση αυτών των πράξεων και μόνο διερευνούσε βεβαιώνει κατηγορηματικά η ίδια προσωπικώς στις από 31.7.2017 έγγραφες εξηγήσεις της προς τον Εισαγγελέα Εφετών Πειραιά. Εξηγήσεις που έδωσε γιατί την είχε καταμηνύσει ο κρατούμενος Γιαννουσάκης.

Οταν κάλεσε τον κ. Μαρινάκη, αλλά και τους υπολοίπους, για εξηγήσεις, όχι μόνο δεν τους γνωστοποίησε για ποιες πράξεις τούς καλεί, αλλά κυριολεκτικώς τους παρεπλάνησε Δηλαδή, ενώ τους άφηνε να εννοούν ότι θέλει εξηγήσεις για όσα περιείχαν οι παραγγελίες της, στο τέλος άσκησε δίωξη για πράξεις τις οποίες δεν ερευνούσε! Η υποχρέωσή της δε να ενημερώσει τους καλουμένους σε εξηγήσεις προκύπτει ευθύτατα από τον νόμο.

Παρά δε τις επίμονες αιτήσεις και την επίκληση των διατάξεων του νόμου που την υποχρεώνουν να τους ενημερώσει, τις απέρριψε αναιτιολόγητα περιφρονώντας κυριολεκτικά το δικαίωμα υπεράσπισής τους.

Απόδειξη δεύτερη: Δεν είχε κανένα από τον νόμο δικαίωμα να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση για τις πράξεις των ναρκωτικών για τις οποίες και άσκησε ποινική δίωξη. Και δεν είχε το δικαίωμα γιατί για αυτές τις πράξεις γνώριζε άριστα η ίδια ότι είχε ασκηθεί ποινική δίωξη και διενεργούσε κύρια ανάκριση τακτική ανακρίτρια του Πειραιά. Το ότι η ίδια το γνώριζε το ομολογεί στις ίδιες εξηγήσεις της προς τον Εισαγγελέα Εφετών Πειραιά. Γνώριζε επίσης γιατί και της τέθηκε υπόψη ότι με εγκύκλιο του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου από 4.9.2007 προς τις εισαγγελίες Εφετών και Πρωτοδικών του κράτους, εγνωστοποιείτο ότι είναι δικονομικώς ανεπίτρεπτη η σύγχρονη και παράλληλη διενέργεια τακτικής ανακρίσεως και προκαταρκτικής εξετάσεως. Γνώριζε επίσης άριστα ότι το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιώς με το αμετάκλητο υπ' αριθμ. 70/2018 βούλευμά του είχε κρίνει ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν διενεργεί προκαταρκτική εξέταση για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών, αλλά αποκλειστικώς και μόνο για τις προαναφερόμενες περί λαθρεμπορίας κ.λπ.

Απόδειξη τρίτη: Για τις πράξεις όμως της λαθρεμπορίας και τη συναφή με αυτήν νομιμοποίηση των απ' αυτήν εσόδων, ήδη από τις 12.7.2017 η Εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιά είχε κρίνει νομικά αβάσιμη την κατηγορία και είχε βάλει στο αρχείο τη δικογραφία, μεταξύ άλλων, και για τον κ. Μαρινάκη. Εμφανίζεται έτσι η δήθεν έρευνα για λαθρεμπορία ως υποκριτική. Είναι λοιπόν και παράδοξο και αφελές το υποστηριζόμενο από μερικούς ότι ο κ. Μαρινάκης απέφυγε να δώσει εξηγήσεις.

Απόδειξη τέταρτη: Δεν υπάρχει το ελάχιστο στοιχείο που να δικαιολογεί, έστω και σε επίπεδο στοιχειωδών ενδείξεων, ότι έλαβαν χώρα οι πράξεις για τις οποίες ασκήθηκε η ποινική δίωξη από τον κ. Μαρινάκη και τους λοιπούς διωκομένους. Υπάρχει αντιθέτως η τεράστια απόδειξη ότι ο Πρωθυπουργός και υπουργοί της κυβέρνησής του, πρωτουργούντος του υπουργού Εθνικής Αμυνας, είχαν προαναγγείλει την ποινική δίωξη από το βήμα της Βουλής. Ο δε υπουργός Εθνικής Αμυνας είχε εξωθεσμικώς παρέμβει συνομιλώντας με τον κρατούμενο στις φυλακές επανειλημμένως, για να τον πείσει να καταθέσει σε βάρος του κ. Μαρινάκη. Ενέργεια την οποία είχε άλλωστε εργολαβικώς αναλάβει και πεισματικώς επιδιώξει ο προανακριτικός υπάλληλος Παναγιώτης Χριστοφορίδης, τον οποίον προστάτευσαν ως κόρη οφθαλμού και του οποίου η φωνή προς τον κατάδικο να κάνει εχθρό τον Μαρινάκη και να πει ψέματα για να τον ενοχοποιήσει, προκαλεί ρίγος. Από τα λεγόμενά του η εγκληματική μεθόδευση ομολογείται.

Η ίδια Εισαγγελέας που άσκησε τη δίωξη επισκέπτεται επίσης τον κρατούμενο νύχτα επί ώρες χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια και την ενέργειά της αυτή αυτοκολακεύεται να ισχυρίζεται ότι εξασφάλισε ο δημοσιογράφος Τριανταφυλλόπουλος, ο οποίος μάλιστα παρακολουθεί όλη της την πορεία εκείνο το βράδυ επικοινωνώντας με τον υπουργό Καμμένο και ενημερώνει με τη σειρά του τον κρατούμενο.

"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 01/04/18

Ο Κοντονής στα βήματα του Βισίνσκι

Με ανοίκειες και ανιστόρητες προσωπικές επιθέσεις στοχοποιεί και καταδικάζει 

προκαταβολικά όσους θεωρεί αντιπάλους δικούς του και των φίλων του

Του Άρη Ραβανού

«Αυτές οι καταστάσεις μάς οδηγούν στο 1963 και την εποχή του Λαμπράκη» είπε την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή ο Σταύρος Κοντονής αναφερόμενος στα επεισόδια που έγιναν την προηγούμενη ημέρα στον Πειραιά μεταξύ δυνάμεων των ΜΑΤ και οπαδών του Ολυμπιακού που ήθελαν να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά στο σημείο στο οποίο θα μιλούσε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης, άλλοτε στέλεχος της ανανεωτικής Αριστεράς, εξέπληξε αρνητικά πάρα πολλούς με ιστορική και θεσμική μνήμη, καθώς η σύγκριση που έκανε ήταν όχι απλώς  ατυχής αλλά ανιστόρητη. Η σύγκριση μιας περιόδου πολιτικής ανωμαλίας στην Ελλάδα με τα επεισόδια που έγιναν μεταξύ οπαδών και αστυνομικών αποτελεί κορυφαίο ατόπημα.

Εκ της θέσεώς του ο υπουργός της Δικαιοσύνης δεν δύναται - όπως επισημαίνεται - να κάνει τέτοια ανιστορικά άλματα και κυρίως να εικάζει ότι υπήρχε ο κίνδυνος... «παρακρατικής επίθεσης»! Και αυτό όχι σε μια σκοτεινή εποχή, όπως το 1963, αλλά σήμερα, με τις τεράστιες τεχνολογικές δυνατότητες και σε κοινή θέα, με αρκετά ΜΜΕ παρόντα. Επεμβαίνει σε ρόλο εισαγγελέα Βισίνσκι, στοχοποιεί και καταδικάζει προκαταβολικά όσους θεωρεί αντιπάλους δικούς του και των φίλων του.  

Ο υπουργός Δικαιοσύνης έκανε και μια άλλη επιλεκτική προσέγγιση συνδέοντας τα επεισόδια στον Πειραιά με τη δικαστική εξέλιξη στο θέμα του «Νoor 1», ενώ δεν αναφέρθηκε καν στα αλλεπάλληλα επεισόδια των οπαδών του ΠΑΟΚ στον Βορρά. Παράλληλα, λησμόνησε συνειδητά ότι το ίδιο βράδυ στη Θεσσαλονίκη υπήρξε μια επεισοδιακή κινητοποίηση με συγκρούσεις ΜΑΤ και μελών του ΠΑΜΕ, αγροτών και συνδικαλιστών ΟΤΑ, λίγο πριν από την ομιλία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο αναπτυξιακό συνέδριο της Κεντρικής Μακεδονίας.

Επίθεση στην αντιπολίτευση

Ο υπουργός με την ιδιαίτερα ασθενή μνήμη επέλεξε να αξιοποιήσει το βήμα της Βουλής για να επιτεθεί την περασμένη Πέμπτη στην αντιπολίτευση, στον Ολυμπιακό, στις εφημερίδες «Τα Νέα» και «Το Βήμα», αλλά και στον εφοπλιστή και ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Βαγγέλη Μαρινάκη. «Για το περιστατικό στον Πειραιά, η αντιπολίτευση δεν είπε κουβέντα. Γιατί; Μήπως γιατί έχει εκλεκτική συγγένεια ο κ. Μαρινάκης με την οικογένεια Μητσοτάκη; Οι εφημερίδες του κ. Μαρινάκη έχουν γίνει ντουντούκες της ΝΔ και της ΔΗΣΥ» είπε.

Επί της ουσίας, δεν έπραξε κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανε και παλαιότερα, και απλώς συνεχίζει να κινείται με τη λογική της εκδικητικότητας, αφήνοντας στην άκρη τη διάκριση των εξουσιών με κρίσεις για δικαστικές αποφάσεις, αγνοώντας το κατοχυρωμένο από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης τεκμήριο της αθωότητας.

Παράλληλα απέφυγε να κάνει σχόλιο για την οριστική απαλλαγή του εφοπλιστή για την υπόθεση των στημένων αγώνων, στην οποία ο ίδιος είχε πρωτοστατήσει. Είχε σπεύσει να πάρει το μέρος του κυβερνητικού εταίρου Πάνου Καμμένου που αποκαλύφθηκε ότι συνομιλούσε με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη με στόχο να επηρεαστεί η εν εξελίξει δικαστική έρευνα. Προέβη στην αδικαιολόγητη για υπουργό Δικαιοσύνης δήλωση ότι «ακόμη και παρατύπως αν ενήργησε - την ενθάρρυνση να μάθουμε την αλήθεια από έναν υπουργό προς ισοβίτη, αυτή την πράξη δεν μπορείτε να το χαρακτηρίσετε a priori αρνητικό - είναι δικαιολογημένος»!

Ηταν η εποχή που με απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης η Ελλάδα απείχε από το Διεθνές Συνέδριο για την Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ναζισμού και του Κομμουνισμού, που διοργανώθηκε στο Ταλίν. Και τότε ο πρώην υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος επικρίνοντας την κυβέρνηση διερωτήθηκε μεταξύ άλλων: «Πόσο απέχει η Εσθονία;».

Πολιτικοί παράγοντες και δικαστικοί με κύρος στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους αναφέρουν ότι δεν μπορεί να κινείται ο υπουργός Δικαιοσύνης με αυτόν τον τρόπο, διότι δίνει την εντύπωση πως διακατέχεται από εμπάθεια και εκδικητικότητα, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνεται και κλίμα στους δικαστές ότι πρέπει να λειτουργήσουν με βάση πολιτικά και όχι νομικά κριτήρια.

Καταγγελίες εναντίον του ΣτΕ

Κατά καιρούς έχει επικριθεί για αρκετές ενέργειές του, όπως π.χ. όταν στα τέλη του 2017 κατήγγειλε το Συμβούλιο της Επικρατείας για τους χειρισμούς του στην υπόθεση των στημένων αγώνων και στις αρχές του 2018 ζήτησε πειθαρχική έρευνα για την καθυστέρηση στην καθαρογραφή της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά για το «Νoor 1».

Προ ημερών και ενώ υπάρχει σε εξέλιξη δικαστική διαδικασία έσπευσε με συνέντευξή του να στείλει μήνυμα, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Ορισμένοι νομίζουν ότι επειδή έχουν ομάδες ή εφημερίδες ή κανάλια θα μένουν χωρίς έλεγχο». Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε μια ακόμα άκομψη, κατά τον πιο ήπιο χαρακτηρισμό, παρέμβαση του Στ. Κοντονή που φαίνεται ότι κινείται με ρεβανσιστική διάθεση σύμφωνα με ουδέτερους παρατηρητές, ειδικά εναντίον του Ολυμπιακού, η οποία είχε εκδηλωθεί,  από την εποχή που ήταν υφυπουργός Αθλητισμού.

Βέβαια, σε ένα τμήμα του Μεγάρου Μαξίμου στον πυρήνα της κυβερνητικής εξουσίας επικρατεί ως κυρίαρχη άποψη αυτό που είπε τον Ιούνιο του 2017 ο Αλ. Τσίπρας, αποκαλώντας δημόσια τη Δικαιοσύνη «θεσμικό εμπόδιο», ενώ σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ-3 κάλυψε πλήρως όσους ασκούν κριτική σε δικαστικές αποφάσεις, ανοίγοντας ομπρέλα προστασίας σε μέλη της κυβέρνησης και βουλευτές που κατά καιρούς επιτίθενται σε δικαστικούς λειτουργούς.

«Οταν βλέπω δικαστικές αποφάσεις οι οποίες είναι τελείως αντίθετες με το περί δικαίου αίσθημα του μέσου έλληνα πολίτη, εγώ ως πολίτης έχω το δικαίωμα της κριτικής» είχε πει ο Πρωθυπουργός, μια δήλωση που όπως φαίνεται εξακολουθεί να ισχύει και γι' αυτό κινείται όπως τώρα ο κ. Κοντονής.

Παρά την αντίδραση του νομικού κόσμου, δεν ανασκεύασε ποτέ τη δήλωσή του ο Αλ. Τσίπρας. Αντίθετα, η κυβέρνηση επέμεινε στη σκληρή γραμμή που εκπέμπεται πολλάκις και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και υπουργό Επικρατείας Δημήτρη Τζανακόπουλο.

Παρεμβάσεις και στη Δικαιοσύνη 

Ιδιαίτερα τεταμένες είναι οι σχέσεις μεταξύ κυβέρνησης και μεγάλου τμήματος των εισαγγελέων και δικαστών, και η κατάσταση αντί να βελτιώνεται επιδεινώνεται. Ως εκ τούτου το μέτωπο της κυβέρνησης και τμήματος της Δικαιοσύνης αναμένεται να παραμείνει ανοικτό, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις ισορροπίες μεταξύ των δύο εξουσιών.

Μάλιστα, η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων σε παλαιότερο ψήφισμά της είχε επαναδιατυπώσει την πάγια θέση του δικαστικού σώματος «για αποφυγή θεσμικών συγκρούσεων και συστηματικών επιθέσεων στους δικαστικούς λειτουργούς που είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία του Πολιτεύματος». 

Από την πλευρά της αντιπολίτευσης διατυπώνεται σειρά ερωτημάτων για τις κινήσεις της κυβέρνησης και της ζητούν να σταματήσει τα παιχνίδια με τη Δικαιοσύνη. Ειδικά από τη ΝΔ επιμένουν στην άποψη ότι «σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος ο κ. Κοντονής θα είχε ήδη αποπεμφθεί από τη θέση του».

Η ΝΔ έχει μιλήσει για τρία χρόνια κυβερνητικών παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη και προέβαλε μια πλήρη λίστα υποθέσεων μέσα από τις οποίες η κυβέρνηση επιχειρεί να «ποδηγετήσει» τους δικαστικούς. Το περασμένο καλοκαίρι το έγκυρο POLITICO, ανέφερε ότι στην Ελλάδα μεταφέρεται πλέον η διαμάχη με τη Δικαιοσύνη μετά την Τουρκία και την Πολωνία.

"Φιλελεύθερος", 02/04/18

"Φιλελεύθερος", 02/04/18

"Φιλελεύθερος", 02/04/18
....και τα μαθήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας
από την Α(ντα).Ψ(αρρά) αφ' εαυτής μόνον;...


"Εφ.Συν", 02/04/18