Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 17/02/17 |
Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Πώς τον λένε τον υπουργό της Παιδείας; Γαβρόγλου, αν θυμάμαι καλά. Είπε τίποτε
για τη σπείρα που έστειλε στο Ασκληπιείο Βούλας τον καθηγητή του Παντείου Αγγελο
Συρίγο; Μα ο «πώς τον είπαμε» είναι και υπουργός και αριστερός. Οθεν συνάγεται
ότι δεν θα παρέμβει ως εκπρόσωπος της Πολιτείας στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών
στον χώρο του Πανεπιστημίου. Διότι και τα μεταλλικά σπρέι και η κλωτσοπατινάδα
ιδέες είναι. Εξάλλου, ο κ. «πώς τον είπαμε» προσπαθεί να επινοήσει λύσεις για τα
προβλήματα που έχει εντοπίσει στη λειτουργία του Χάρβαρντ. Οταν τις βρει θα
ασχοληθεί και με το Πάντειο και την αλητεία που λυμαίνεται τους χώρους του. Και
μην μου πείτε ότι είναι άκομψο να προσφωνώ κοτζάμ Γαβρόγλου «κύριο πώς τον
είπαμε», διότι όταν ένας υπουργός δεν χαλάει τη ζαχαρένια του για τέτοιες
λεπτομέρειες το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ξεχάσεις το όνομά του. Για
λόγους ψυχικής υγείας.
Ο κ. Συρίγος έκανε κάτι που στην Ελλάδα θεωρείται αδιανόητο. Εκανε το
αυτονόητο. Ζήτησε από όσους ρύπαιναν τον τοίχο του Παντείου να σταματήσουν. Του
επετέθησαν, κατάφερε να ακινητοποιήσει έναν από δαύτους με τη συμπαράσταση άλλων
φοιτητών και κατέληξε στο νοσοκομείο. Η αστυνομία ήρθε έπειτα από μία ώρα. Η
αντίδραση του κ. Συρίγου θα ήταν φυσιολογική πριν από μερικές δεκαετίες. Σήμερα
θεωρείται παρά φύσιν. Η αμοιβάδα διασπάται και αναπαράγεται. Είναι βέβαιο ότι οι
φοιτητές, όπως και το διδακτικό προσωπικό, στην πλειονότητά τους, υφίστανται το
μπάχαλο ως τυραννία που περιφρονεί τους κόπους τους και λεηλατεί τις προσδοκίες
τους. Γιατί δεν αντιδρούν; Είναι ο φόβος; Είναι οι ιδεοληψίες; Ή μήπως η
συνήθεια;
Πάντως, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις η κ. Λεπέν εμφανίζεται να
καλπάζει και διατηρεί την πρώτη θέση στον πρώτο γύρο. Το λέω έτσι, για να δούμε
πώς είναι ο κόσμος έξω από το Πάντειο.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 17/02/17 |
Ελευθέρας στην παρανομία
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Μέρα μεσημέρι να μαγαρίζουν τοίχους με συνθήματα και να βιαιοπραγούν εναντίον ενός πολίτη –ασχέτως αν ήταν καθηγητής– που τους έκανε παρατήρηση; Βεβαίως. Στην Ελλάδα της διάχυτης ανομίας, όλα συμβαίνουν στο φως της ημέρας. Υπό το πρόσχημα της πολιτικής παρέμβασης και του «έλα μωρέ, παιδιά είναι», κάθε μαντράχαλος μπορεί να παίρνει ένα σπρέι και να ασχημονεί όπου θέλει και μετά να πλακώνει στο ξύλο όποιον θέλει. Εδώ η ελληνική Δικαιοσύνη διά του «παιδιά είναι, δεν ήξεραν» αθώωσε φοιτητές που έπιασαν από τον γιακά τον πρύτανή τους, έχτισαν το γραφείο του και μετά διαφήμιζαν τα κατορθώματά τους στο Διαδίκτυο, γιατί κάποιοι άλλοι μαντράχαλοι να μη βιαιοπραγούν μέρα μεσημέρι; Ξέρουν ότι το πανεπιστημιακό άσυλο είναι «ιερό». Ακόμη κι αν σκοτώσουν κάποιον εντός ΑΕΙ, η αστυνομία θα εμφανιστεί ύστερα από μιάμιση ώρα.
Ο κ. Αγγελος Συρίγος γλίτωσε τα χειρότερα επειδή παρενέβησαν κάποιοι φοιτητές και φοιτήτριες του Παντείου και με δική τους παρέμβαση συνελήφθη ένας εκ των χουλιγκάνων. Ο καθηγητής ανέφερε ότι αυτοί που αλωνίζουν και μέσα στα πανεπιστήμια, «επιλέγουν βία σε ένα χώρο όπου η βία είναι από θέμα αρχής εκτός. Το θέμα είναι η διάχυτη ανομία, η ανοχή στην ανομία. Είναι 1.15 το μεσημέρι, στο πιο κεντρικό σημείο του πανεπιστημίου, και είναι κάποιος ο οποίος γράφει στον φρεσκοασπρισμένο τοίχο κανονικά τα συνθήματά του. Kοιτάζει ο κόσμος και δεν λέει τίποτα... Ακόμη και η αντίδραση της αστυνομίας, η οποία εμφανίζεται μία ώρα κι ένα τέταρτο μετά, κάνοντας ολόκληρη επιχείρηση με 25 άτομα και ενώ τους έχει καλέσει η πρύτανης, δείχνει τον τρόπο με τον οποίο το αντιμετωπίζει όλη η ελληνική κοινωνία, όχι μόνον η αστυνομία».
Δυστυχώς, η ανομία έχει εμποτίσει την κοινωνική συμπεριφορά. Oυδείς συγκινείται από το γεγονός ότι κάποιοι χουλιγκάνοι βγαίνουν από το Πολυτεχνείο (άλλος χώρος οιονεί «πανεπιστημιακού ασύλου» και αυτός), κατεβάζουν τους επιβάτες από τα τρόλεϊ και καίνε την περιουσία του ελληνικού λαού. Αλλοι χουλιγκάνοι σπάνε κάθε λίγο και λιγάκι τα νέα ηλεκτρονικά μηχανήματα που αγοράστηκαν με τον ιδρώτα του ελληνικού λαού. Ο ταξίαρχος τεθωρακισμένων εν αποστρατεία, τον οποίο πληρώνουμε να προστατεύει τους πολίτες και την περιουσία τους, περί άλλα τυρβάζει. Οι ίδιοι χουλιγκάνοι επιτίθενται κάθε λίγο και λιγάκι στα γραφεία ενός κοινοβουλευτικού κόμματος και αυτός ισχυρίζεται ότι στα Εξάρχεια «υπάρχει και η αντίληψη πως η διόγκωση των αστυνομικών δυνάμεων προσελκύει τις επιθέσεις». Εμ, τότε να φύγουν όλοι οι αστυνομικοί για να μην εξάπτονται «τα παιδιά» και ας αναλάβει κάποια πολιτοφυλακή την προστασία της περιοχής...
Κάποιοι πίστευαν ότι το αριστερό τσούρμο που μας κυβερνά θα τα κατάφερνε να προστατεύσει τους πολίτες από τις ορδές των χουλιγκάνων, που διαφεντεύουν διάφορους δημόσιους χώρους. Ηλπιζαν ίσως στις υπόγειες σχέσεις του μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ με τον χώρο των αναρχοαυτόνομων. Δυστυχώς, τα παλικάρια της Πρώτης Φοράς Αριστερά απέτυχαν και σε αυτό. Δεν κατάλαβαν ότι ο παλιός χώρος των αναρχοαυτόνομων που γνώριζαν έχει ελάχιστη σχέση με τους σημερινούς μηδενιστές χουλιγκάνους. Και σε αυτόν τον τομέα η ανάλυσή τους κόλλησε στα προ τριακονταετίας και η απραξία τους, επικίνδυνη και καταστροφική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου